Elm–Texnika–İstehsal
465
Etiraz edə bilərlər və deyə bilərlər ki, – «Niyə, axı, tədqiqatçılarımız
tərəfindən nəinki bircə belə keyfiyyət dəyişikliyi, hətta onlarla müxtəlif
keyfiyyət dəyişiklikləri «müəyyən edilmişdir». Biz isə deyirik ki, elə əsas
məsələ də bundadır, – bir yox, onlarla müxtəlif keyfiyyət dəyişikliyindən
və müxtəlif mahiyyətlərdən danışılması vahid qərara gələ bilməməyin nəti-
cəsidir; və bu da qanunauyğun haldır, çünki qüsur yanaşma tərzinin özün-
dədir, müvafiq metodoloji problemlərin həllindədir. Bunu sübut etmək
üçün indiyəqədərki tədqiqatlarda elmi-texniki inqilabın «mahiyyəti», «baş-
lıca xüsusiyyətləri», «müəyyənedici spesifikası» və s. adlar altında şərh
olunan keyfiyyət dəyişilmələrini ətraflı şəkildə nəzərdən keçirməyə
çalışaq.
Məsələn, bir qisim tədqiqatçı – A.A.Zvorıkin, V.D.Komarov,
6
1
C.M.Qvişiani və s. elmi-texniki inqilabın mahiyyətini ifadə edən keyfiyyət
dəyişilməsini kibernetikanın yaranmasında görürlər. A.A.Zvorıkin yazır:
«…Müasir elmi-texniki inqilab ən ümumi formada kibernetik inqilab ad-
landırıla bilər».
6
2
Lakin elmi-texniki inqilabı şərtləndirən keyfiyyət dəyişil-
məsi bu dərəcədə birtərəfli ola bilməz. Axı, müasir dövrdə kibernetika ilə
bağlı olmayan, ondan fərqli olan, görün, nə qədər yenilik vardır; məsələn,
bunlardan yalnız birini – energetika problemini götürək. – Elmin də, texni-
kanın da əsas məqsədi, nəhayət, istehsala xidmət etməkdir; bunun üçün isə
enerji lazımdır. Onların artırılması və istifadəyə verilməsi elm və texnika-
nın aktual problemlərindən birini təşkil edir və «deməli», N.M.Nikolski,
6
3
A.Qusarov və V.Radayev
6
4
və s. tədqiqatçıların dediyi kimi, elmi-texniki
inqilabın mahiyyəti də energetika problemləri ilə bağlı imiş.
Lakin «müasir elmi-texniki inqilab» kitabının
6
5
müəllifləri buna eti-
raz edərək göstərirlər ki, «…Müasir elmi-texniki inqilabın mahiyyətini
energetikanın dəyişilməsində yox, işçi maşınların inkişafında axtarmaq
1
В.Д.Комаров. Современная научно-техническая революция и проблемы логики
научного исследования, с.33.
2
А.А.Зворыкин. Научно-техническая революция и ее социальные последствия. М.,
1967.
3
Н.М.Никольский. Научно-техническая революция: мировая экономика, полити-
ка, население. М., 1970, с.5.
4
А.Гусаров, В.Радаей. Беседы по научно-технической революции. М., 1972, с.21.
5
«Современная научно-техническая революция». Историческое исследование.
М., 1967, с.86.
Elm haqqında elm
466
lazımdır».
6
1
Axı, marksizm klassikləri də XVIII əsrdə baş verən sənaye in-
qilabının mahiyyətini məhz işçi maşınında axtarırdılar…Yox, bu fikirlə də
razılaşmaq olmaz; istehsaldakı inqilab başqa, «elm-texnika» sistemindəki
inqilab isə başqa xarakterdə olmalıdır. Bir də, axı, indi XVIII əsr yox, XX
əsrdir, kosmos əsridir…
Və deməli, «…elmi-texniki inqilab insanın getdikcə kosmosa daha
çox nüfuz etməsi – ilə xarakterizə olunur».
6
2
Lakin bu cür yanaşmalar ümumilikdən məhrum deyilmi və onların
bir qismini vahid bir anlayışda – avtomatlaşma anlayışında birləşdirmək
daha düzgün olmazdımı? Məhz bunu nəzərə alaraq Q.N.Volkov yazır:
«Elmi-texniki inqilabın özəyini, baş istiqamətini məhz avtomatlaşma
özündə əks etdirir; yeni enerji mənbələrinin tapılması da, kosmosun fəthi
də yeni texnologiyaya keçid də onun sayəsində mümkün olur».
6
3
– Yox, bu da hələ hamısı deyil. Bəs elm və texnikada bir-birinin ar-
dınca qazanılmaqda olan əsaslı kəşflər, ixtiralar? …Məgər yuxarıdakı fi-
kirlər bu kəşfləri əhatə edirmi? – Əsla yox. Deməli, elmi-texniki inqilabın
mahiyyətini burada da axtarmaq lazım imiş. – Əsaslı kəşflərdə…Lakin
məhz hansı kəşflərdə? – Bax, «elm və texnikadakı hansı kəşflərin elmi-tex-
niki inqilab üçün mahiyyət rolunu oynadığını müəyyənləşdirməkdən ötrü
mübahisə etməyə» dəyər.
6
4
Və bu vaxt müəyyənləşər ki, «elmi-texniki inqi-
lab üçün ilkin şərtlərin yaranmasına, onun varlığının praktik və nəzəri
mümkünlüyünə… ümumi nisbilik nəzəriyyəsi, kvant mexanikası, nüvə fi-
zikası…və s.-in… yaradılması imkan veribmiş».
Və nəhayət, bu kəşfləri, yenilikləri, nailiyyətləri və s. ayrı-ayrılıqda
sadalamaq nəyə lazımdır? – Ümumiyyətlə, «elmi» kəşflər və onların tətbi-
qini» – hamısını «elmi-texniki inqilab gətirmişdir»
6
5
, vəssalam…».
…Nəzərdən keçirdiyimiz bu fikirlərin – elmi-texniki inqilabın ma-
hiyyəti haqdakı müxtəlif nöqteyi-nəzərlərin – heç bir metodoloji prinsipə
1
Yenə orada, s.86.
2
Е.И.Кельнер. Марксистско-ленинская философия – методология естественных,
технических и общественных наук // Теоретические проблемы современной научно-
технической революции. Л., 1969, с.5.
3
Г.Н. Волков. Социализм, человек и научно-техническая революция // Научно-
техническая революция и социальный прогресс, М., 1972, с. 71.
4
Н.И.Дряхлов. Автореферат, с.7.
5
Р.Рихта. Научно-техническая революция и развитие человека // Вопросы
философии, 1970, № 1, с. 69.
Elm–Texnika–İstehsal
467
əsaslanmadığını qeyd etməyə belə ehtiyac yoxdur. Onlar elmi tədqiqatdan
daha çox, esse xarakterli yazıları xatırladır və müəlliflərin qeyri-elmi əsas
üzərində söylədikləri şəxsi münasibətlərdən başqa bir şey deyildir.
Lakin elmi təhlil metodlarının, istehsal alətlərinin, müxtəlif texniki
vasitələrin – ayrı-ayrı təşkiledici elementlərin keçirdiyi keyfiyyət dəyişmə-
lərinin bütövlükdə «elm-texnika» sisteminə şamil edilməsi heç də tamami-
lə təsadüfi deyil və bir sıra qnoseoloji əsaslara da malikdir. Bunların bəzi-
lərini konkret misallar üzərində tədqiq etməyə çalışaq.
Məsələn, elmi-texniki inqilabda kibernetikanın rolu məsələsinə ba-
xaq. Akademik C.M.Qvişiani yazır: «Müasir elmi-texniki inqilabın mahiy-
yəti məntiqi funksiyanın maşınlarla əvəzlənməsində, başqa sözlə, nəinki
təkcə fiziki, həm də fikri insan fəaliyyətinin mexanikləşdirilməsi və
avtomatlaşdırılmasında ifadə olunur».
6
1
Doğrudan da, əgər maşınlar vasitə-
silə (baxılan dövr üçün) insan imkanlarından kənarda olan məntiqi məsə-
lələr də həll oluna bilsə idi, maşınlar təfəkkürə malik olsa idilər, avtomat
qurğuların «fikirləşmə» qabiliyyəti orta yox, maksimal şüur səviyyəsindən
də üstün olsa idi, onda insanın rolunun azalması və təbiət hissələrinin özlə-
rinə istiqamətli daxili təkan verə bilməsi halı əvvəlki «elm» və «texnika»
anlayışları ilə bir yerə sığa bilməzdi və yeni keyfiyyətli mərhələdən danış-
mağa haqqımız olardı. Lakin məlum olduğu kimi, hesablayıcı maşınlar
yalnız insanlar tərəfindən verilmiş proqram və konstruksiyalar əsasında iş-
ləyir, bəzi elmi nəticələrin alınmasını sürətləndirsə də, elmin istehsala daha
tez tətbiq olunmasına imkan yaratsa da, bütövlükdə elmi-texniki tərəqqi
üçün keyfiyyət dəyişikliyi təşkil etmir.
D.Qvişianinin kibernetikanın rolunu həddindən artıq qiymətləndir-
məsi onun başqa fikirlərində də özünü büruzə verir. O, kibernetikanın inki-
şafını müstəqil bir hadisə sayaraq, elmin məhsuldar qüvvəyə çevrilməsi
prosesindən ayırır: «Müasir elmi-texniki inqilabın digər (kursiv mənimki-
dir – S.X.) xüsusiyyəti elmin rolunun artmasından, onun bilavasitə məhsul-
dar qüvvəyə çevrilməsindən ibarətdir».
7
2
Halbuki, «elmin rolunun artması»
və ya «elmin məhsuldar qüvvəyə çevrilməsi» kibernetikanın inkişafına nə-
zərən heç də «digər xüsusiyyət» olmayıb, sonuncunu tamamilə əhatə edir.
1
Д.Гвишиани. Научно-техническая революция и проблемы науки // Научно-
техническая революция и социальный прогресс, с.49.
2
Yenə orada, s. 50.
Elm haqqında elm
468
Baxdığımız nöqteyi-nəzərlər içərisində elmi-texniki inqilabın ma-
hiyyətini avtomatlaşma ilə izah etmək cəhdi xüsusilə geniş inkişaf tapmış-
dır. Tədqiqatçılardan Q.D.Qauzner
7
1
, S.V.Şuxardin
7
2
, D.A.Lebin
7
3
, V.İ.Me-
juyev
7
4
, V.Q.Afanasyev
7
5
və s. məhz bu mövqedə dayanırlar. Və bu cür ba-
xış elmi məqalələr və monoqrafiyalar çərçivəsindən çıxaraq kütləvi ədə-
biyyata da daxil olmuşdur. Məsələn, fəlsəfə lüğətində oxuyuruq: «Texnika
öz inkişafının yeni mərhələsinə – avtomatlaşma mərhələsinə qədəm qoyur
ki, bu da elmi-texniki inqilabın baş istiqamətini əks etdirir».
7
6
Bəs səbəb nədir ki, bu qədər tədqiqatçı elmi-texniki inqilabın mahiy-
yətini açmaq üçün «elm-texnika» sisteminin makroelementlərinin daha
ümumi tərəflər arasında tutduğu mövqeyin dəyişilməsini öyrənmək əvəzi-
nə, istehsalın avtomatlaşması kimi dar əhatəli prosesləri həlledici dəyişil-
mə kimi götürürlər?
İstehsalın avtomatlaşması prosesinin elmi-texniki tərəqqiyə göstər-
diyi daxili təsir təkcə istehsal prosesinin və texnikanın keçirdiyi bəzi dəyi-
şilmələrdən ibarət olsaydı, onu yeni mərhələ üçün müəyyənedici təsir say-
mağın qüsurluluğu yəqin ki, daha tez aydın olardı. Lakin, görünür, bunu da
nəzərə almalıyıq ki, avtomatlaşma və digər bu kimi hadisələr istehsal pro-
sesinin xarakterinə təsir etməklə bərabər, bir sıra daha geniş radiuslu təsir
dairələrinə də malikdirlər.
İstehsalın avtomatlaşması prosesi nəticəsində, məsələn, ictimai hə-
yatda da bir sıra dəyişikliklər baş vermişdir. Məhz avtomatlaşmanın təsiri
ilə müəyyən həcmli istehsal üçün daha az sayda işçi qüvvəsi tələb olunur
və beləliklə də, əhalinin nisbi əksəriyyəti elmi işlə məşğul olmaq imkanı
əldə edir. İşçilərin fiziki əməyinin yüngülləşməsi və nəticədə işdən sonra
vaxtın dövrün tələbinə müvafiq olaraq səmərəli surətdə keçirilə bilməsi
üçün şərait yaradılması da, əmək prosesində müxtəlif qurğuların iş prin-
1
Н.Д. Гаузнер. Научно-технический прогресс и рабочий класс США. М., 1968, с.6.
2
С.В. Шухардин. Основы истории техники. М., 1961.
3
Д.А.Лебин. Научно-техническая революция и социалистическая интеграция. М.,
1973, с.12.
4
В.И. Межуев. Наука в современной культуре // Вопросы философии, 1972, с. 66
(№1).
5
В.Г.Афанасьев. Научно-техническая революция, управление, образование. М.,
1972, с.149.
6
Философский словарь. Под ред. М.Розенталя, М., 1972, с. 268.
Elm–Texnika–İstehsal
469
sipləri və s.-lə tanışlığın fəhlələrin mədəni səviyyəsinə göstərdiyi müsbət
təsir də istehsalın avtomatlaşdırılması kimi proseslərin nəticəsidir.
Daha geniş əhatəli sistemlərdə əmələ gələn bu cür dəyişilmələr el-
min həlledici amilə çevrilməsinə, müxtəlif münasibətlərdə onun getdikcə
daha üstün mövqe tutmasına, elmin bir sosial sistem kimi genişlənməsinə
və s. gətirir ki. bunlar da elmi-texniki tərəqqinin xarakterinə təsir göstər-
məyə bilməz.
Lakin məsələnin həqiqi elmi tədqiqi göstərir ki, elmi-texniki tərəqqi-
yə göstərilən bu cür təsirlər heç də inqilab mərhələsi üçün səbəb olmayıb,
ən adi sosial təsirlərdir və elmi-texniki inqilabın mahiyyətini yox, onun ic-
timai tərəqqinin sosioloji aspekti ilə qarşılıqlı əlaqəsini əks etdirir. – Elmi-
texniki nailiyyətlərin ictimai münasibətlərdə inikası – «özgələşməsi» – və
yenidən özünə təsiri! Bəli, baxılan dəyişilmələr (avtomatlaşma prosesinin
yaratdığı dəyişilmələr) «elm-texnika» sistemindəki inqilabı yox, elmi-tex-
niki tərəqqinin ictimai münasibətlər sferasında doğurduğu inqilabi dəyişik-
likləri və nəhayət, onların da dönüb «elm-texnika» sisteminə etdikləri təsiri
göstərir.
Elmin öz daxili inkişafı ilə yanaşı, onun ictimai əmək bölgüsündəki
payı da daim artır və bu da öz növbəsində elmi inkişaf prosesinin daha da
intensivləşməsi üçün yeni imkanlar açmış olur. Elmi-texniki tərəqqi hadi-
səsi üçün müasir dövr və yaxın gələcək ərzində ən əlamətdar hadisələrdən
biri məhz «elm» sisteminin digər sosial sistemlərə nəzərən müqayisəolun-
maz dərəcədə böyüməsi və ictimai fəaliyyətin getdikcə daha çox hissəsini
əhatə etməsindən ibarətdir. Hələ bir əsr qabaq K.Marks yazırdı ki, gələcək-
də istehsalın yekun səmərəsi istehsal sahəsindəki əmək məsrəfi ilə, elmin
ümumi inkişafı və onun texniki tətbiq səviyyəsi ilə müəyyən olunacaqdır.
Bu cür vəziyyət hələ tamamilə formalaşmamış olsa da, hadisələrin gedişi
bu fikrin nə dərəcədə doğru olduğunu sübuta yetirir.
Lakin elmin bir sosial sistem kimi getdikcə böyüməsi və ya elmi in-
kişafın intensivliyinin artması – məsələnin yalnız kəmiyyət tərəfini ifadə
edir. Digər tərəfdən, bu hadisə yalnız «elm» sisteminə aiddir və bütövlük-
də «elm-texnika» sistemindəki inqilabın mahiyyəti kimi qiymətləndirilə
bilməz. Halbuki, bir sıra tədqiqatçılar, göstərdiyimiz cəhətləri nəzərə al-
mayaraq, elmi-texniki inqilabı məhz elmi inkişafın sürətlənməsi prosesi ilə
bağlamağa çalışırlar. Və keyfiyyət dəyişilməsi olaraq «elmin bilavasitə
məhsuldar qüvvəyə çevrilməsi» hadisəsini göstərirlər. Bu məsələnin tədqi-
Elm haqqında elm
470
qinə hətta tamamilə müstəqil tədqiqat işləri, monoqrafiyalar, dissertasiya
işləri və s. də həsr olunmuşdur.
7
1
Lakin sovet dövründəki tədqiqatlarda bu
hadisə haqqında aydın təsəvvür hasil edilməmişdi.
Nə qədər ki, «elm» anlayışı bir istilah kimi müəyyənləşdirilmə-
mişdir, elmi nailiyyətlərin istehsal sferasında istifadə olunmasını «elmin
bilavasitə məhsuldar qüvvəyə çevrilməsi» kimi şərh etmək qüsurlu sayıla
bilməzdi. Lakin «elm» anlayışı haqqında az-çox dəqiq təsəvvür əldə et-
dikdən sonra, eyni məzmunu daha dəqiq şəkildə ifadə etmək imkanı yaran-
dıqdan sonra yenə də əvvəlki ifadənin saxlanılması yolverilməz haldır.
Məsələ burasındadır ki, elmin maddi istehsal sferası ilə əlaqəsinin artması-
na baxmayaraq, o, maddi istehsala və məhsuldar qüvvələr kompleksinə
nəzərən nisbi müstəqil fəaliyyət sahəsi kimi qalmaqda davam edir.
Elm məhsuldar qüvvələrin inkişafı üçün müəyyən mənada hə-
rəkətverici qüvvə kimi çıxış edir və həm də bu cür vəziyyət getdikcə daha
artıq dərəcədə kəskin xarakter alır. Bu da doğrudur ki, elm və maddi isteh-
sal sahəsi bir sıra müştərək tərəflərə də malikdir və bu tərəflər getdikcə
böyüyür. Amma bütün bu cəhətlər heç də onların birinin (elmin) digərinə
(istehsala, yaxud məhsuldar qüvvələr sisteminə) daxil edilməsinə əsas ver-
mir. Çünki əlaqələr nə qədər möhkəmlənirsə-möhkəmlənsin, onlara yenə
də iki sistem arasındakı qarşılıqlı əlaqə kimi baxmaq olar. Müştərək hissə-
nin böyüməsi isə yalnız müəyyən çərçivə, maksimal sərhəd şərti daxilində
həyata keçir və sistemlər öz nisbi müstəqilliyini həmişə qoruyub sax-
layırlar.
Elmi-texniki inqilabın mahiyyətini «elmin bilavasitə məhsuldar qüv-
vəyə çevrilməsində» görən tədqiqatçılar bir qayda olaraq, K.Marksa isti-
nad etməyə çalışırlar. Doğrudan da, K.Marksın müxtəlif əsərlərində elmin
rolunun artmasına, yaxud onun məhsuldar qüvvə kimi çıxış etməsinə dəfə-
lərlə müraciət edilir. Məsələn: «…təcrübə və müşahidələr – və istehsal
prosesinin öz tələbləri – indi ilk dəfə elə ölçüyə çatmışdır ki, onlar elmin
1
Məsələn: С.В.Шухардин. Процесс преврашения науки в непосредственную про-
изводительную силу. М., 1971; Р.И. Александров. Некоторые вопросы становления
науки как непосредственной производительной силы в свете современной научно-
технической революции. М., 1967; Е.Железнова. О закономерности преврашения нау-
ки в непосредственную производительную силу (автореферат), Казань, 1969; М.П.Че-
моданов. Преврашение науки в непосредственную производительную силу. М., 1966
və s.
Elm–Texnika–İstehsal
471
tətbiqinə imkan verir və onu zəruri edir»
7
1
, yaxud: «…istehsal prosesi
elmin tətbiq sahəsinə çevrilir…»,
7
2
yaxud: «İdeal və həmçinin praktik
sərvət olan elmin inkişafı insanın məhsuldar qüvvələrinin inkişafının, baş-
qa sözlə, sərvətin inkişafının çıxış etdiyi formalardan, tərəflərdən yalnız
biridir».
7
3
Lakin elmi-texniki inqilabın mahiyyətini məhz bu cəhətlərə görə
izah etmək mümkün deyildir; çünki təkcə K.Marksın bu cəhətləri qeyd et-
məsi (və həm də heç bir «inqilabilikdən» danışmadan qeyd etməsi) faktın-
dan da görünür ki, onlar «elm-texnika» sisteminin inkişafının nəinki mü-
asir mərhələsində, hətta XIX əsrin ortalarında belə, heç bir inqilabi çevri-
lişi əks etdirməmişdir və həmin dövr üçün tamamilə təbii bir hal olmuşdur.
Elmin istehsala tətbiqi, şübhə yox ki, texnika (ilk növbədə istehsal
texnikası) vasitəsilə həyata keçir. Elm və texnika arasındakı qarşılıqlı əlaqə
isə hələ onların ilk inkişaf dövründə, hər bir sistemin ayrılıqda ictimai
tamlıq əldə etməsi sayəsində, formalaşmağa başlamışdır. Və əgər bütöv
sistemlər arasındakı bu ictimai qarşılıqlı təsirdə təsir və əks-təsir məqam-
larını zamanca ayırmaq mümkün olarsa, onda əvvəlcə texniki tərəqqi nəti-
cəsində elm qarşısında müəyyən tələblər ortaya çıxmış və elmi inkişafın
daha da sürətlənməsinə səbəb olmuşdur
7
4
, sonra isə, daha doğrusu, bunun
nəticəsində isə elm texnikanın qoyduğu tələbləri ödəməyə başlamış, yəni
texnikaya və bununla da istehsala tətbiq olunmaq səviyyəsinə qalxmışdır.
Bu cür tətbiq isə öz növbəsində texnikanın sıçrayışlı inkişafına gətirmişdir
ki, bu da bildiyimiz kimi, XVIII əsr sənaye inqilabının səbəblərindən
biridir.
Deməli, elmin istehsala müntəzəm tətbiqi, onun məhsuldar qüvvə
kimi çıxış etməsi
7
∗
hələ XVIII əsrdən başlanmışdır və bu cəhət müasir
1
«Из рукописного наследства К.Маркса» // «Коммунист», 1958, № 7, с.22.
2
Yenə orada.
3
К.Маркс и Ф.Энгельс. Сочинения. т.46, ч.11, с.33.
4
F.Engelsin yazdığı kimi, «əgər cəmiyyət üçün texniki tələb yaranarsa, bu, elmi onlarla
univesitetdən daha çox irəli aparar. К.Маркс и Ф.Энгельс. т.39. с.174.
∗
Belə bir cəhət xüsusilə qeyd edilməlidir ki, «məhsuldar qüvvə» anlayışı yalnız həmin
ifadənin müstəqil mənasında işlədilə bilər və onu «məhsuldar qüvvələr» anlayışı ilə (elmi
bir istilah kimi) qarışdırmaq olmaz. Əlbəttə, bu doğrudur ki, texnikaya (və bunun sayəsində
də məhsuldar qüvvələr kompleksinə) özgələşmiş elmi bilik də daxildir. Lakin bu kompo-
nent artıq elmə yox, texnikaya aid olmuş olur. (Metodoloji aspektdə yanaşdıqda «özgələş-
mə» elə başqa sistemin tərkib elementinə çevrilməyi ifadə edir). Buna görə də, «elmin
çevrilməsi» ifadəsi əvəzinə «elmi biliyin özgələşməsi» ifadəsi daha məqsədəuyğundur.
Elm haqqında elm
472
dövrdə nə qədər qabarıq şəkildə təzahür edirsə-etsin, müasir dövr üçün
keyfiyyət dəyişikliyi sayıla bilməz.
Elm və texnika arasındakı əlaqələrin bu cür inkişafı göstərir ki,
vahid «elm-texnika» sistemindən, bütöv elmi-texniki tərəqqi hadisəsindən
yalnız XIX əsrdən başlayaraq danışmaq mümkündür. Və deməli, «elmin
bilavasitə məhsuldar qüvvəyə çevrilməsi» hadisəsi tərəqqi üçün zəruri şərt
kimi qiymətləndirilməlidir.
Məsələyə bu cür yanaşdıqda, yenə də «elmin bilavasitə məhsuldar
qüvvəyə çevrilməsi» ifadəsinin müstəqim mənası onun əks etdirməli
olduğu həqiqi məzmundan xeyli fərqli olaraq qalır: çünki həqiqətdə söhbət
elmin «çevrilməsindən» yox, onun yeni funksiyasından – istehsala tətbiq
oluna bilməsindən və deməli, faydalılıq dərəcəsinin artmasından getmə-
lidir. Bu hal isə dəqiq şəkildə «elmi nailiyyətlərin məhsuldar qüvvələr
kompleksində özgələşməsi», «biliyin maddiləşmiş qüvvəsi» kimi ifadə
oluna bilər.
7
1
Və həm də «elmin» yox, «elmi nailiyyətlərin», «ümumi icti-
mai biliyin»
7
2
; zira elm özü qeyri-bircins sistem olmaqla bir sıra maddi tə-
rəfləri də əhatə edir və «özgələşən» də əslində elmin yalnız nəticələri – el-
mi nailiyyətlər, yeni biliklərdir.
Elmin məhsuldar qüvvə kimi çıxış edə bilməsi faktı əslində tamami-
lə yeni bir keyfiyyət olmayıb, onun təsiredici tərəf kimi çıxış etmək xüsu-
siyyətindən doğur. Elm nəinki təkcə özü üçün, həm də digər sistemlər, fəa-
liyyət sahələri üçün də subyekt kimi çıxış edərək, kənar təsir rolunu
oynayır.
Bu cür ümumi yanaşma göstərir ki, aktiv bir tərəf olan elmin tətbiq
sahəsini təkcə istehsal sferası ilə məhdudlaşdırmaq olmaz. Təbii olaraq
belə bir sual qarşıya çıxır: – Bir halda ki, tətbiq oluna bilmək imkanı elmə
daxilən xas olan bir cəhətdir, onda onun digər sferalara da tətbiq imkanla-
rını nəzərə almaq lazım deyilmi?
Maraqlıdır ki, tarixi tədqiqat bu cür tətbiqlərin nəinki mümkün oldu-
ğunu, hətta onun zamanca texnikaya, istehsala olan tətbiqlərə nəzərən hələ
çox-çox qədim zamanlardan həyata keçdiyini göstərir. Elm ilə texnika ara-
sında qarşılıqlı əlaqənin hələ mövcud olmadığı (nəzərə çarpacaq dərəcədə
mövcud olmadığı) dövrlərdə elmi tərəqqini zəruri edən səbəb məhz digər
1
К.Маркс и Ф.Энгельс. Сочинения. Т. 46, ч. 2, с.215.
2
Yenə orada.
|