Dr. Carol S . Dweck
lere ihtiyaç duyulur. Müzakerenin sonunda iki taraf da ihtiyaçları
karşılanmış hissine kapılırlar. Daha zorlu bir müzakere görevi ça
lışmasında, gelişme düşüncesine sahip olanlar ilk başarısızlıkların
ötesine geçerek iki tarafın ihtiyaçlarının da altını çizen
bir anlaşma
yapabildiler. Böylece sadece gelişme düşüncesine sahip olanlar mü
zakereden kazançlı ayrılmadılar, daha da önemlisi çevredeki herke
sin yararlanabileceği daha yaratıcı çözümler yarattılar.
Son olarak şunu söyleyelim. Gelişme düşüncesi tarzı daha etkili
öğrenmeye ön ayak oluyor. Müzakere dersinin ilk gününde geliş
me düşüncesi tarzını kabul etmiş olan MBA öğrencileri,
ilerleyen
haftalarda daha yüksek fınal notları elde ettiler. Bu not öğrencilerin
yazılı ödevlerdeki başarıları, sınıf içi tartışmalar, ders sunumlarında
göstermiş oldukları ilgiye göre veriliyordu.
Bu not müzakere teorisi
ve müzakere çalışmasının derin kavranışını yansıtıyordu.
ŞİRKET EGİTİMİ: YÖN ETİCİLİK YETE N E K Mİ YOKSA
SONRADAN MI KAZANILIYOR?
Liderlere ve yöneticilere, çalışanlarına nasıl eğitmenlik yapacak
larını ve onlara nasıl etkili bildirimler vereceklerini
öğretmek için
her yıl milyonlarca dolar, binlerce saat harcanıyor.
Şu güne kadar
bu eğitimlerin birçoğu etkisiz eğitimlerdi, bir sürü lider ve yönetici
kötü koçlar olarak kalmaya devam ediyorlar.
Bunun nedeni iyi bir
eğitmen olmanın öğretilemez bir şey olması mıdır? Hayır, sebep bu
değil. Araştırmalar şirket eğitimlerinin genelde neden başarısız ol
dukları gerçeğini aydınlatıyor.
Peter Heslin, Don Vande Walle ve Gary Latham tarafından ya
pılan çalışmalar birçok yöneticinin kişisel değişime inanmadıklarını
gösterir. Bu sabitlenmiş düşünce tarzına sahip yöneticiler sadece var
olan yetenekleri ararlar. Çalışanları işin başında yetenekli ya da ye
teneksiz diye ayırırlar ve bu değişmez. Gelişmeye yönelik çok küçük
1 92
Dostları ilə paylaş: