Dr. Carol S. Dweck
la bir dakika geçirin -sadece bir dakika yeterli- tiklerinin arkasındaki
korkunun resmi yavaşça ortaya çıkmaya başlıyor" diyor bir gazete
ci. Guettel ciddi uyuşturucu problemleriyle de savaştı. Güçleneceği
yerde "doğuştan gelen yeteneği" içini korku ve şüphe ile doldurdu.
Yeteneğini başarıya dönüştürmek yerine, bu büyük bestekar hayatı
nı ondan kaçarak geçirdi.
Bir şey ise ümit verici: Takip etmesi gereken kendisine ait, başka
ları tarafından kabul ettirilmemiş ve sahip olduğu yeteneği ve baş
kaları tarafından değerlendirilmemiş bir yaşam dersinin var olduğu
nun farkında olması. Bir gece dedesini rüyasında görmüş. "Onunla
bir asansöre doğru yürüyordum. Ona iyi bir şeye sahip olup olmadı
ğımı sordum. O da oldukça kibarca 'Kendi sesin var' dedi."
Bu ses, sonunda ortaya çıkıyor mu? Oldukça romantik bir mü
zikal olan
1he Light in the
Piazza'nın sonrası, Guettel 2005 Tony
Ôdülü'nü kazandı. Guettel bu ödülü yeteneğine yapılmış bir övgü
olarak mı kabul edecek yoksa gösterdiği çaba
için verilen bir takdir
olarak mı? Umarım ikincisidir.
Çalışmalarımızda bulduğumuz dikkat çekici,
bir o kadar da can
sıkıcı bir şey daha var. Her öğrenciye şöyle dedik: "Bildiğiniz gibi
diğer okullara da gideceğiz, bahse girerim ki o okullardaki çocuklar
soruların ne olduğunu bilmek isteyeceklerdir."
Böylece öğrencilere
fikirlerini yazmaları için kağıtlar verdik, ayrıca onlara çözdükleri so
rulardan aldıkları puanları yazmaları için boş yer de bıraktık.
İnanır mısınız, yetenekleri övülmüş çocukların yüzde 40'ı al
dıkları puanları doğru olarak yazmadılar. Fikirleri de hep aynı yön
deydi. Sabitlenmiş düşünce tarzında
mükemmel olamamak utanç
vericidir -özellikle de yetenekliyseniz- bu yüzden
yalan söyleyerek
geçiştirdiler.
Bizleri telaşlandıran şey ise; sıradan çocukları alıp onlara sadece
akıllı olduklarını anlatarak yalancı haline getirmiş olmamızdı.
Ben bu paragrafları yazdıktan hemen sonra üniversite sınavla
rı için çocuklara ders veren genç bir adamla tanıştım. Ôğrencile-
106
Dostları ilə paylaş: