En dogru şEKİlde

Telegram: @cinciva

---

Aklını En 
Doğru 
Şekilde Kullan 
Bu yüzden her yıl verdiğim lisans dersinde bu düşünce tarzla­
rını öğretirim; sadece dersin bir konusu oldukları için. değil ayrıca 
öğrencilerin hangi baskılar altında olduklarını bildiğim için bunu 
öğretiyorum. Her yıl öğrenciler bana bu fikirlerin hayatlarının her 
alanında onları nasıl değiştirdiğini anlatırlar. 
İşte yazar olmayı arzulayan Maggie: 
Fark ettim ki, iş sanatsal ve yaratıcı gayrete geldiğinde sa­
bitlenmiş düşünce tarzıyla özdeşleşiyordum. insanların ya 
özünde ya da yaratıcı olduklarına ve çaba sarf ederek bunları 
geliştiremeyeceğinize inanıyordum. Bu beni doğrudan etkiledi 
çünkü her zaman bir yazar olmak istedim ama yazma ders­
lerini takip etmekten korkuyordum, yaratıcı yazılarımı baş­
kalarıyla paylaşmaktan korkuyordum. Bu doğrudan düşünce 
tarzımla ilgiliydi çünkü herhangi bir olumsuz eleştiri, özümde 
bir yazar olmadığım anlamına geliyordu. Kendimi ''doğal" ye­
teneğe sahip olmadığım olasılığıyla karşı karşıya getirmekten 
çok korkuyordum. 
Şimdi derslerinizi dinledikten sonra, bir sonraki dönem yara­
tıcı yazım dersine katılmaya karar verdim ve uzun süredir haya­
lim olan bir ilgi alanımın peşinden koşmamı engelleyen şeyin ne 
olduğunu gerçekten anladığımı hissediyorum. Bu bilginin beni 
gerçekten güçlendirdiğini hissediyorum. 
Maggie' nin iç monologu eskiden derdi ki: 
Onu yapma, yazma 
derslerine gitme. Yazılarını başkalarıyla paylaşma. Bu riski almaya 
değmez. Hayallerin yıkılabilir. Kendine sakla onu. 
Şimdi ise diyor ki: 
Peşinden koş. Gerçekleşmesini sağla. Becerilerini 
geliştir. Hayalinin peşinden koş. 
İşte sporcu Jason: 
293 
Telegram: @cinciva

---

Dr. Carol S. Dweck 
Columbia'da öğrenci olan bir sporcu olarak özel bir sabitlen­
miş düşünce tarzına sahiptim. Kazanmak her şeydi ve öğrenmek 
o resmin içine girmiyordu. Neyse ki derslerinizi dinledikten son­
ra fark ettim ki, bu iyi bir düşünce tarzı değil Devamlı geliş­
meye devam edersem, çok daha iyi bir atlet olabilirim. Bunun 
farkında olarak, bir süredir rekabet ederken öğrenmek üzerine 
çalışıyorum. 
Jason'ın 
iç 
monologu eskiden şöyleydi: 
Kazan, kazan. Kazanmak 
zorundasın. Kendini ispatla. Her şey buna bağlı. 
Şimdi ise: 
Gözlemle, öğren, geliş, daha iyi bir atlet ol. 
Ve işte son olarak iyileşen dahi Tony: 
Lisede 
az 
çalışarak ve 
az 
uyuyarak en yüksek notları alabili­
yordum. Bunun her zaman böyle olacağına inanmaya başladım 
çünkü ben üstün anlama kabiliyetim ve üstün hafizamla doğuş­
tan yetenekliydim. Ancak bir yıl kadar süren uyku eksikliğiyle 
anlama kabiliyetim ve hafizam artık o kadar da üstün olma­
maya başladı. Neredeyse tüm özgüvenimi onlara bağladığım bu 
doğal yeteneklerim sorgulanınca, sizin birkaç hafta önce sınıf­
ta düşünce tarzlarını tartıştığınız derse kadar süren kişisel bir 
buhran içinde girdim. Birçok sorunun aklımı "akıllı " olduğumu 
ispatlamak ile meşgul etmemin ve başarısızlıktan kaçınmamın 
bir sonucu olduğunu anlamak, bu yaşadığım yıkıcı düzenden 
kurtulmama yardımcı oldu. 
Tony'nin iç monologu bundan: 
Doğuştan yetenekliyim. Çalışma­
ya ihtiyacım yok. Uyumaya ihtiyacım yok. Üstün biriyim. 
Şuna dönüştü: 
Onu kaybediyorum. Bazı şeyleri anlayamıyorum, 
bir 
şeyleri hatırlayamıyorum. Ben artık neyim? 
Sonra da: 
Akıllı olmayı kafana takma. Başarısızlıklardan kaçın-
294