ErməNİstanda azərbaycan məNŞƏLİ

SANIK - 1590-cı ildə Rəvan əyalətinin Abnik nahiyəsində əkənd adı [169, 258].

SARABDAL - İrəvan xanlığının Dərəkənd-Parçenis mahalında kənd adı. 1728-ci ilə aid mənbədə Saru Abdal, XX əsrin əvvəllərinə aid mənbədə Sari Abdal kimidir (133, 219). XX əsrin əvvəllərindən sonra kəndin adı mənbələrdə çəkilmir.

SARABLU - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Vedi nahiyəsində kənd adı (23, 51). Ehtimal ki, Cənubi Azərbaycanın Sərab mahalından gəlmiş ailələrin məskunlaşması nəticəsində yaranmışdır.

SARAY - İrəvan xanlığının Vedibasar mahalında kənd adı [159]. 1590-cı ildən məlumdur [169, 330]. Mənbədə kəndin həm də Əminkənd adlandığı qeyd olunur (yenə orada). 1828-1832-ci illərdə əhalisi qovulduqdan sonra kənd dağılmışdır [159]. XIII əsrdə monqolların tərkibində gəlmiş Saray tayfasının adını əks etdirir. Abşeronda Saray kəndinin, Yuqaslaviyada Sarayevo şəhərinin adı mənşəcə eynidir.

SARAY - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Zarzəmin nahiyəsində kənd adı (23, 121).

SARAY BULAQ - İrəvan quberniyasının İrəvan qəzasında dağ adı [133, 218].

SARAYCIQ - 1590-cı ildə Rəvan əyalətinin Talin nahiyəsində Məzrə adı [169, 247]. “Kiçik Saray (kəndi)” mənasındadır.

SARAGİĞ - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Dərəçiçək nahiyəsində kənd adı (23, 53).

SARAL - İrəvan quberniyasının Aleksandropol qəzasında kənd adı [133, 219]. 1988-ci ildə kəndin əhalisi Azərbaycana qovulmuşdur. 1728-ci ilə aid mənbədə Tiflis əyalətinin Ağcaqala nahiyəsində “Bozçalı əşirətləri” (Borçalı əşirətləri kimi oxunmalıdır) sırasında Saral oymağının adı çəkilir və onun Qaçağan, Hacılı, Qılınclı, Kohalı, Korlar və Sübhan adlı camaatlarından ibarət olması qeyd olunur [31, 161-162]. XIX əsrdə Borçalı qəzasında Saral kəndinin adı ilə (133, 219) mənşəcə eynidir.

SARAÇLU - İrəvan quberniyasının Şərur-Dərələyəz qəzasında kənd adı (133, 219).

SARAÇLU PURÇO - İrəvan quberniyasının Sürməli qəzasında kənd adı (133, 219). XIX əsrin sonlarından sonra mənbələrdə bu kəndin adı çəkilmir. Kənd orta əsrlərdə Anadoluda yaşamış Yerük tayfa birləşməsinin Saraçlı qolunun [25, 11] məskunlaşması nəticəsində yaranmışdır.

SARACLI HACIAĞA - İrəvan quberniyasının Sürməli qəzasında kənd adı [133, 219]. XIX əsrin sonlarından sonra kəndin adı mənbələrdə çəkilmir.

SARVANLAR - İrəvan quberniyasının İrəvan qəzasında kənd adı [133, 219]. 1948-ci ildə kəndin əhalisi Azərbaycana köçürülmüşdür. Lakin 1950-ci ildə əhali kəndə qayıtmışdır. 1988-ci ildə kəndin əhalisi yenidən Azərbaycana qovulmuşdur. 1561-ci ildən məlumdur [150, 95]. Kəngərlərin Sarvanlar tayfasının məskunlaşması nəticəsində yaranmışdır. Tayfanın adı Azərbaycan dilində Sarvan (əsli fars dilində “sar”, “dəvə” və ban “bəsləyən”, “qoruyan”, “gözlə-yən” sözlərindən, sarvan “dəvə karvanının başında gedən”) sözündəndir. Tayfanın adı dəvəçiliklə əlaqədar olaraq yaranmışdır.

SARVANLAR XARABA - İrəvan xanlığının İrəvan mahalında kənd adı [159]. “Xaraba” adlı yerin yaxınlığında yerləşən Sarvanlar kəndi mənasında-dır. XX əsrin 60-cı illərində İrəvan şəhərinin cənub qərbində Zəngiçay dərəsində tikilmiş su ambarının altında qalmışdır.

SARVANLAR SUFLA - İrəvan xanlığının Zəngibasar mahalında kənd adı (159). 1988-ci ildə kəndin əhalisi Azərbaycana qovulmuşdur. Kəngərlərin Sarvanlar tayfasının adından və ərəbcə sufla “aşağı” sözündən ibarətdir.

SARIBABA - Yelizavetpol (Gəncə) quberniyasının Zəngəzur qəzasında dağ adı [133, 220]. Sarıbaba pirinin adındandır.

SARIBABA - İrəvan quberniyasının İrəvan qəzasında dağ adı (133). Dağ oradakı “Sarı baba” pirinin adı ilç adlanmışdır.

SARIBAŞ - İrəvan quberniyasının Aleksandropol qəzasında kənd adı [133, 219]. 1878-ci ildə kəndin əhalisi qovulmuş və Türkiyədən gəlmə ermənilər yerləşdirilmişdir (6, 180). 1948-ci ildə kənd Haykasar adlandırılmışdır.

SARIBEL - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Karbi nahiyəsində kənd adı (23, 93). Oradakı Çaltəpə kəndindən yaranmış məntəqədir (yenə orada).

SARIBULAQ - İrəvan quberniyasının Sürməli qəzasında kənd adı. 1728-ci ilə aid mənbədə bir köç kimidir [170, 92].

SARIBULAQ - İrəvan quberniyasının Eçmiadzin qəzasında kənd adı (133, 220). 1590-cı ildən məlumdur [169, 234]. Sonra XVII əsrə aid mənbədə adı çəkilir [150, 365].

SARIBULAQ - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Abaran nahiyəsində kənd adı (170, 32).

SARIVƏNG - 1590-cı ildə Rəvan əyalətinin Karbi nahiyəsində kənd adı [169, 90].

SARIQAYA - İrəvan quberniyasının Aleksandropol qəzasında dağ adı [133, 220].

SARIQAYA - İrəvan quberniyasının Novobayazid qəzasında dağ adı [133, 220].

SARIQAYA - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Şirakel nahiyəsində kənd adı (23, 137).

SARIQAYA - Yelizavetpol (Gəncə) quberniyasının Zəngəzur qəzasında (indi Ermənistanın Qafan r-nunda) qışlaq adı. Qışlaq XX əsrin əvvəllərində dağılmışdır.

SARIDƏRƏ - Yelizavetpol (Gəncə) quberniyasının Zəngəzur qəzasında (indi Ermənistanın Qafan r-nunda) kənd adı. 1988-ci ildə kəndin əhalisi Azərbaycana qovulmuşdur.

SARI YAQUB - İrəvan quberniyasının Novobayazid qəzasında kənd adı (133, 221). 1919-cu ildə kəndin azərbaycanlı əhalisi qovulmuşdur. 1922-ci ildə əhalinin az hissəsi qayıtmış, 1988-ci ildə yenidən qovulmuşdur.

SARIYAR - Axuryan r-nunda xaraba kənd adı. 1850-ci ildə kəndin əhalisi Türkiyəyə köçmüşdür (6, 180). Rəng bildirən sarı və yar "yarğan" sözlərindəndir.

SARIYER - 1590-cı ildə Rəvan əyalətinin Karbi nahiyəsində kənd adı [169, 94]. Sarıyar adından təhrifdir. Bax: Sarıyar.

SARIKƏND - Yelizavetpol (Gəncə) quberniyasının Qazax qəzasında (indi Ermənistanın İcevan r-nunda) kənd adı. 1918-ci ildə kəndin azərbaycanlı əhalisi qovulmuş və Türkiyədən gəlmə ermənilər yerləşdirilmişdir. Kənd ermənicə Sartyuq adlandırılmışdır.

SARIMİRƏK - 1590-cı ildə İrəvan əyalətinin Abaran nahiyəsində kənd adı [169, 235]. 1728-ci ilə aid mənbədə də adı çəkilir [170, 96]. Sarı (şəxs adı) və türk dillərində marak “gözətçi məntəqəsi” (bax: Vandu marak) sözündəndir.

SARIMSAQLI - İrəvan quberniyasının Aleksandropol qəzasında kənd adı [133, 219]. 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Vadi (Vedi) nahiyəsində Sarı Musalı kimidir (170, 10). Başqa mənbədə Sarı Musaxli kimidir (yenə orada). 1918-ci ildə kənddə ermənilər də yerləşmişdir. 1946-cı ildə kənd ermənicə Karaberd adlandırılmışdır. XIX əsrdə Qazax qəzasında, Cavanşir qəzasında və Quba qəzasında Sarımsaqlı dağ adları ilə [133, 219] mənaca eynidir. Dağların belə adlanması zirvələrinin zahirən sarımsaq başına oxşaması ilə bağlıdır.

SARITAK - Artik r-nunda kənd adı. 1949-1950-ci illərdə əhalisi Azərbaycana köçürüldükdən sonra kənd dağılmışdır.

SARISAR - İrəvan quberniyasının Sürməli qəzasında kənd adı. 1828-1832-ci illərdə əhalisi qovulduqdan sonra kənd dağılmışdır [159]. Kəndin adı rəng bildirən sarı və hasar-”qalaça”, “tsiklopik tikinti”, “hörükdaş” sözlərindən ibarətdir.

SARIXAN - İrəvan quberniyasının İrəvan qəzasında kənd adı [159].  Başqa mənbədə Sarxan kimidir (133, 220). XVIII əsrə aid erməni mənbəyinə görə 1674-cü ildə kənd erməni Xoca Setə məxsus idi. Xoca islam dinini qəbul etdiyinə görə Saruxan adını qəbul etmiş və kənd onun adı ilə adlanmışdır [150, 193].

SARIXAN ATLARI - 1590-cı ildə Rəvan əyalətinin Aralıq nahiyəsində məzrə adı [169, 269]. “Sarıxan adlı şəxsə (feodala) məxsus at ilxısının saxlandığı yer” mənasındadır.

SARIXANLI - İrəvan quberniyasının Şərur-Dərələyəz qəzasında kənd adı [133, 220]. 1918-ci ildə əhalisi qovulduqdan sonra kənd dağılmışdır. Şahsevənlərin XIX əsrin II yarısına 600 çadırdan ibarət Sarıxanlı (“Sarıxan eli”) tayfasının adını əks etdirir [16, 16].

SARI ÇOBAN - İrəvan quberniyasının Sürməli qəzasında kənd adı [133]. İrəvan əyalətinin İqdır nahiyəsində 1728-ci ildən məlumdur (23, 66). 1919-cu ildə azərbaycanlı əhalisi qovulduqdan sonra kənd dağılmışdır. Əhalisi Qarabağa köçərək Sarıçoban kəndini salmışdır. 1728-ci ilə aid mənbədə “Saru Çoban kəndi” kimidir [170, 18].

SARICALAR - İrəvan xanlığının Zəngibasar mahalında kənd adı [159]. 1728-ci ilə aid mənbədə İrəvan əyalətinin Qırxbulaq nahiyəsində Sarucalar kimidir (23, 83). 1988-ci ildə kəndin əhalisi Azərbaycana qovulmuşdur. 1588-ci ilə aid mənbədə Qarabağda qışlayan bir el Sarıcalı adlanırdı [167]. XIX əsrin əvvəllərində Qarabağda yaşayan tayfalardan biri Sarıcalı idi [104, 274]. Mənşəcə bu tayfa Əfşarlara məxsusdur.

SARICALAR - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Karbi nahiyəsində kənd adı (23, 96).

SARICALAR - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Qarni nahiyəsində kənd adı (23, 100).

SARIMİRƏK - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Abaran nahiyəsində kənd adı (23, 109).

SARICALAR - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Şirakel nahiyəsində Göyərçinlu (başqa adı Bəbirlu) kəndinə məxsus məzrənin adı (23, 130).

SARIHART - Spitak r-nunda kənd adı. 1920-ci ildə əhalisi qovulduqdan sonra kənd dağılmışdır. Əsli Sarıart. Türk dillərində sarı və art-”dağ beli” [93, 55] sözlərindən ibarətdir.

SARTABAD - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Sisyan nahiyəsində kənd adı (170, 28).

SARFÇAY - İrəvan quberniyasının Aleksandropol qəzasında çay adı (133, 220). Yerli əhali içərisində tələffüz forması Sərfçay. Qədim türk dillərində sarp “uçurum”, “çətin”, “sıldırım” sözündəndir. Bu söz  “Kitabi Dədə Qorqud”da “Sərp yerlərdə yerləşən kafir qalası” (XI boy) cümləsində işlənmişdir. Azərbaycanda Sarpdaş (Şəki r-nu), Sarpdağ (Yardımlı r-nu) və b. ornimlərlə mənaca eynidir.

SATANAXAÇ - İrəvan quberniyasının Novobayazid qəzasında dağ adı [133, 221]. XIX əsrdə Hinaldağ silsiləsinin adları çəkilən təpələrindən biri də (Qara Arxaç, Satanaxaç, Oğruca, Hinaldaq, Bəzirgan, Qamış) Satanaxaç adlanırdı. Türk dillərində sodon "şiş uclu" (70, 23) və xaç (xaçdaşı) sözlərindən ibarətdir. Dağlıq Altayda Sodonkaya dağ adı ilə (70, 23) mənaca eynidir. Bax: Sətənaqac.

SAFƏLU - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Dərələyəz nahiyəsində kənd adı [170, 13].

SAXSALI - İrəvan xanlığının Sürməli mahalında kənd adı [159]. XIX əsrin ortalarından sonra kəndin adı çəkilmir.

SACILU - İrəvan quberniyasının Eçmiadzin qəzasında kənd adı [133, 222]. Mənbədə Saçlu kimidir (yenə orada). XIX əsrin 70-ci illərində kəndin azərbaycanlı əhalisi qovulmuş və ermənilər yerləşdirilmişdir. 1886-cı ildə kəndin əhalisi erməni idi. 1946-cı ildə kənd ermənicə Noraşen adlandırılmışdır. 1590-cı ilə [169, 233] və 1728-ci ilə aid mənbədə Saçlu kimidir (170, 107). Kənd “Saçlu” yaylağının adı ilə adlanmışdır. 1590-cı ildə Abaran nahiyəsində “Saçlı yaylağı ki,  Axurbəyli adamları yaylayır” kimidir [169, 66].

SEDANKİ - XVIII əsrin əvvəllərində Göycə mahalında kənd adı [150, 361]. Fars dilində se-”üç” və dəngə-”məhəllə”, “oba”, “kənd” sözlərindən ibarətdir.

SEYİDKƏNDİ - İrəvan quberniyasının Zəngibasar mahalında kənd adı (159). XX əsrin əvvəllərinə aid məlumatda İrəvan qəzasında  Seyidkənd kimidir (133, 223). 1948-ci ildə əhalisi Azərbaycana köçürüldükdən sonra kənd ləğv edilmişdir.

SEYİDKULU - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Şirakel nahiyəsində kənd adı [170, 122].

SEYİDKOTANLI - İrəvan quberniyasının İrəvan qəzasında kənd adı (133, 223). 1949-cu ildə əhalisi Azərbaycana köçürüldükdən sonra kənd ləğv edilmişdir.

SEYİDLƏR - Yelizavetpol (Gəncə) quberniyasının Zəngəzur qəzasında (indi Ermənistanın Sisyan mahalında) kənd adı (133, 223). 1918-ci ildə azərbaycanlı əhalisi qovulduqdan sonra kənd dağılmışdır. Əsli Seyid Ayrumlu. Ayrum tayfasının Seyidlər qolunun məskunlaşması nəticəsində yaranmışdır. Kəlbəcər r-nunda Seyidlər (əsli Seyidli Ayrumlu) kənd adı ilə mənşəcə eynidir.

SEYİDLƏR - Basarkeçər r-nunda kənd adı. XX əsrin 30-cu illərində kollektivləşmə ilə əlaqədar olaraq dağılmışdır.

SEYİDLƏR KOTANLISI - Vedi r-nunda kənd adı. XIX əsrin ortalarında yaranmış məntəqədir. “Seyidlər kəndi yaxınlığında yerləşən Kotanlı” mənasındadır. 1988-ci ildə kəndin əhalisi Azərbaycana qovulmuşdur.

SEYİD MƏMİŞ - İrəvan xanlığının Dərələyəz mahalında kənd adı (159). 1919-cu ildə əhalisi qovulduqdan sonra kənd dağılmışdır. Kənd oradakı “Seyid Məmiş” pirinin adı ilə adlanmışdır. Bir rəvayətə görə, Qaradağda Seyid Cəbrayıl dağındakı Seyid Cəbrayıl piri (ilk dəfə adı XVI əsrdə Qurbani tərəfindən çəkilir) ilə qohumdur.

SEYRANQIŞLAQ - İrəvan quberniyasının Eçmiadzin qəzasında kənd adı. 1918-ci ildə əhalisi qovulduqdan sonra kənd dağılmışdır.

SEYFƏLİ - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Qırxbulaq nahiyəsində kənd adı (23, 82). “Kəndin başqa adı Rüstəmlidir” (yenə orada).

SEYFİQULU QIŞLAĞI - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Şirakel nahiyəsində qışlaq adı (23, 124).

SEYFİKƏND - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Şirakel nahiyəsində Armudlu kəndinə məxsus məzrənin adı (23, 128).

SELDAĞILAN - XIX əsrdə Qars əyalətinin Qars dairəsində (indi Amasiya r-nunda) kənd adı (133, 223).  Yerli tələffüz forması Seyidoğlan [20, 388]. Ağbaba dağlarından axan suların toplandığı ərazinin adındandır. 1922-ci ildə əhalisi Türkiyəyə köçdükdən sonra kənd dağılmışdır..

SEMAQAD - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Xınzirək nahiyəsində kənd adı [170, 7]. Ərəbcə sovmə “monastır” və türkcə kat “dağın gündüşən tərəfi” sözlərindəndir.

SERQUS - İrəvan xanlığının Seyidli Axsaqlı mahalında kənd adı [159]. Sonralar mənbələrdə adı çəkilmir.

SERCAN - İrəvan əyalətinin Göycə nahiyəsində Qalacıq kəndi yaxınlığında monastır adı (23, 56).

SƏDƏRƏK - İrəvan xanlığının Vedibasar mahalında kənd adı (159). 1968-ci ildə azərbaycanlı əhalisi qovulmuş və kənd dağıdılmışdır. 1728-ci ilə aid mənbədə İrəvan əyalətinin Dərələyəz nahiyəsində Sədərək-Xanqışlaq adlı məzrə (əkin yeri) kimi qeyd olunmuşdur [170, 14]. Ərəb dilində sədər-”hərbi dayanacaq”, “baş düşərgə” sözündəndir. 1728-ci ilə aid mənbədə Sədərək adlı bir kənd Tiflis əyalətinin Ağcaqala nahiyəsində qeyd olunur [31, 162].

SƏDƏRƏKXAN QIŞLAĞI - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Dərələyəz nahiyəsində kənd adı (23, 58). Mənbədə deyilir ki, kənddə adam yaşamır. Şiə olduqlarına görə köçmüşlər (32, 284). Ona görə kəndin yeri məzrəyə çevrilmişdi.

SƏDRƏDDİNVİRANİ MƏZRƏSİ - 1590-cı ildə Rəvan əyalətinin Karbi nahiyəsində kənd adı [169, 206].

SƏLİM - İrəvan quberniyasının Novobayazid qəzasında aşırım adı (133, 223).

SƏLƏQAR - 1590-cı ildə Rəvan əyalətinin Karbi nahiyəsində kənd adı [169, 88].

SƏLƏKÜRD - 1590-cı ildə Rəvan əyalətinin Karbi nahiyəsində kənd adı [169, 93].

SƏLASİR - 1590-cı ildə Rəvan əyalətinin Vedi nahiyəsində məzrə adı [169, 224].

SƏLƏŞOR - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Sisyan nahiyəsində kənd adı [170, 164]. Qədim türk dillərində sələ-”günc”, “bucaq”, sala “çay qolu”, “vadi” (143, IV, 1, 349) və şor-”qamışlıq” sözlərindən ibarətdir.

SƏMƏ XAMİK - İrəvan quberniyasının Eçmiadzin qəzasında  qışlaq adı (133, 223). Ərəb dilində souma (sovmə) “ibadətgah” və naməlum mənalı Xamik sözlərindən ibarətdir. Başqa adı Dəm (133, 223).

SƏNQOVİT MƏZRƏSİ - 1590-cı ildə Rəvan əyalətinin İrəvan qəzasında kənd adı [169, 63].

SƏNƏM - SÜRÜNƏN -İrəvan quberniyasının Aleksandropol qəzasında dağ belinin adı (133, 234).

SƏNGƏR - Abaran r-nunda kənd adı. Kənd XIX əsrin sonlarında yaranmışdır. Kəndin adı farsca  sənqər “müdafiə səddi”, ya da türk dillərində senqir “dağ burnu” (93, 495) sözündəndir. 1988-ci ildə kəndin əhalisi Azərbaycana qovulmuşdur.

SƏNKAR - 1727-ci ildə İrəvan əyalətinin Sisyan nahiyəsində kənd adı (32, 252). Mənbədə kənddə 3 xristian (alban) ailəsinin yaşadığı qeyd olunmuşdur (yenə orada).

SƏNCƏRLİ - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Aralıq nahiyəsində kənd adı (170, 20).

SƏNCƏRƏLİ - Yelizavetpol (Gəncə) quberniyasının Zəngəzur qəzasında (indi Ermənistanın Qafan r-nunda) kənd adı (133, 218). Mənbədə Sancaraqlı kimidir (yenə orada). XX əsrin əvvəllərində kənd dağılmışdır. Səncər Əxili adından təhrifdir. XIX əsrdə Zəngəzur qəzasında yaşayan Sofulu tayfasının bir qışlağı Səncərəxili idi (103, 166). Qışlaq, görünür səncər (dərviş, sufi) əxiyə (bu söz barədə bax: V.V.Bartolğd, Soç. tom II. 1. 215) məxsus olduğuna görə Səncər Əxili adlanırdı. İranda Səncərabad, Səncərək,  Kəlate Səncər və b. toponimlər barədə bax: 145, 191. XIX əsrdə Lənkəran qəzasında Səncərədi kənd adı ilə mənaca eynidir (133, 218).

SƏRABLI - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Vedi nahiyəsində kənd adı (170, 10). Ehtimal ki, kənd Cənubi Azərbaycanın Sərab mahalından gəlmə ailələrin məskunlaşması nəticəsində yaranmışdır.

SƏRAKİQ - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Dərəçiçək nahiyəsində kənd adı. Qortuq kəndindən yaranmış məntəqədir (170, 12). Erməni dilində sar “dağın başı” və küyq “kənd” sözlərindən ibarətdir. Erməni kəndidir.

SƏRDAR - 1590-cı ildə Rəvan əyalətinin Abnik nahiyəsində məzrə adı (169, 257).

SƏRDARABAD - İrəvan xanlığının mahallarından birinin adı (159). Mahal oradakı Sərdarabad kəndinin adı ilə adlanmışdır. 1831-ci ildə kəndin azərbaycanlı əhalisi qovulmuş və xaricdən gəlmə ermənilər yerləşdirilmişdir. 1935-ci ildə kənd ermənicə Hoktember adlandırılmışdır.

SƏRDARABAD - İrəvan quberniyasının Şərur-Dərələyəz qəzasında kənd adı (133, 219).

SƏRDARBULAQ - İrəvan quberniyasının Sürməli qəzasında bulaq adı (133, 219).

SƏRVLİ - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Sürməli nahiyəsində kənd adı (23, 63). Kəndin başqa adı Ağovrat (yenə orada). Bax: Ağovrat.

SƏRDANƏSƏ - 11728-ci ildə İrəvan əyalətinin Şirakel nahiyəsində kənd adı (25, 128). “Başqa adı Əliqaya” (yenə orada).

SƏRKOVİT - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Karbi nahiyəsində kənd adı (23, 37). Ermənilərin yaşadığı kəndlərdəndir. Ermənicə sar (əsli farscadan) “baş” və hovit “vadi” sözlərindən ibarətdir.

SƏRKUNİ - 1590-cı ildə Rəvan əyalətinin Karbi nahiyəsində kənd adı (169, 90). Erməninin yaşadığı kəndlərdəndir.

SƏRİNCAN - İrəvan xanlığının Dərəçiçək mahalında kənd adı (159). XIX əsrin ortalarından sonra kənd barədə mənbələrdə məlumat yoxdur.

SƏRNİŞİN - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Qırxbulaq nahiyəsində kənd adı (23, 84).

SƏRTABAD - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Qırxbulaq nahiyəsində kənd adı (23, 75).

SƏRXO - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Qırxbulaq nahiyəsində Kiçik Aqviran kəndinə məxsus məzrənin adı (23, 80). Ehtimal ki, ərəb dilində səqr “dar dərə”, “dar keçid” (145, 186) sözündən “q” və “r” səslərinin yerdəyişməsi nəticəsində yaranmış addır.

SƏRÇƏBET - Tiflis quberniyasının Borçalı qəzasında (99, 380) (indi Ermənistanın Taşir r-nunda) kənd adı [133]. XIX əsrin sonlarından sonra bu kənd barədə məlumatımız yoxdur. Sərçəbet  həm də Cılqaçayın bir qolunun adıdır (99, 380). Əsli Sarıcabət. Azərbaycan dilində sarıca (torpağın süxurunun sarı rəngə çalmasını bildirir) və türk dillərində bət-”üz”, “səth” sözlərindən ibarətdir (coğrafi şərait bildirən toponimlərdə “bət” sözü barədə bax: İrabad). Azərbaycanda Sarıca (Şəki r-nu) yüksəkliyinin və oradakı Daşüz (daş və bət sözünün sinonimi olan “üz” sözlərindən; bəzi tədqiqatçıların Daşüz adını “Kitabi Dədə Qorqud” eposunda “Daş oğuz” adı ilə eyniləşdirmələri səhvdir) toponimləri ilə mənaca eynidir.

SƏRÇƏLƏR - İrəvan xanlığının Zəngibasar mahalında kənd adı (159). Sarıcalar adından təhrifdir. Bax: Sarıcalar.

SƏRÇƏLİ - 1590-cı ildə Rəvan əyalətinin Zebil nahiyəsində yaylaq adı (169, 334). “Sarıcalı” adının təhrifidir. Torpağın sarı rəngə çalması ilə əlaqədardır. Şəki r-nunda Sərçəli dağ, Ağdam r-nunda Sərçəlidərə (Ərəb k.) və Sərçəlitəpə (Papravand k.) və b. adları ilə adı ilə mənaca eynidir.

SƏFƏRALI - İrəvan quberniyasının İrəvan qəzasında kənd adı (133, 221). XX əsrin əvvəllərində kənd dağılmışdır. Ehtimal ki, şəxs (mülkədar) adındandır.

SƏFƏRQIŞLAĞI - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Aralıq nahiyəsində kənd adı [170, 20]. “Əhalisi Şamadangələnli Quzuçu arxı camaatındandır” (23, 71).

SƏFƏRQULU - İrəvan quberniyasının Sürməli qəzasında kənd adı (133, 221). 1919-cu ildə əhalisi qovulduqdan sonra kənd dağılmışdır.

SƏFƏRÇİ - 1590-cı ildə Rəvan əyalətinin Zebil nahiyəsində yaylaq adı [169, 334].

SƏFİABAD - İrəvan quberniyasının Eçmiadzin qəzasında kənd adı (133, 221). 1918-ci ildə əhalisi qovulduqdan sonra kənd dağılmışdır. XVIII əsrin 70-ci illərində Çuxursaad bəylərbəyi Səfixan Qarasu çayından kanal çəkdirmiş, onun kənarında öz adına bir kənd saldırmış və Səfiabad adlandırmışdır [115, 176].

SƏFİYURT - Yelizavetpol (Gəncə) quberniyasının Zəngəzur qəzasında (indi Ermənistanın Sisyan mahalında) kənd adı (133). 1918-ci ildə əhalisi qovulduqdan sonra kənd dağılmışdır.

SƏTƏNAĞAC - Basarkeçər r-nunda kənd adı. Digər adı Hacı Qərib. Keçən əsrə aid məlumatda Sodonaxaç kimidir (136, 64). XIX əsrin 80-cı illərində  əhalisi azərbaycanlılar idi (yenə orada). 1935-ci ildə Güney adlandırılmışdır. 1988-ci ildə kəndin əhalisi Azərbaycana qovulmuşdur. Türk dillərində sodon "ucu şiş" (70, 23) və xaç (xaç daşı) sözlərindən ibarət adın təhrif formasıdır. Bax: Satanaxaç.

SƏHƏRMANLI - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Aralıq nahiyəsində kənd adı (23, 70).

SİBİTAQ - İrəvan xanlığının Abaran mahalında kənd adı. 1828-1832-ci illərdə əhalisi qovulduqdan sonra kənd dağılmışdır.

SİNAK - İrəvan quberniyasının Novobayazid qəzasında kənd adı (133, 225). Sinakbaşı dağının adı ilə adlanmışdır. XIX əsrin sonlarından sonra adı çəkilmir.

SİNAKBAŞI - İrəvan quberniyasının Sürməli qəzasında dağ adı (133, 225). XIX əsrdə Batum əyalətinin Artvin dairəsində Sinaklıtəpə dağ adı [133, 225] ilə mənaca eynidir.

SİYAQUT - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Məzrə nahiyəsində kənd adı [170, 15].

SİYAQUT - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Karbi nahiyəsində kənd adı (23, 37).

SİNOR - İrəvan quberniyasının İrəvan qəzasında dağ adı (133, 225). XIX əsrdə Naxçıvan qəzasında Sinor dağ adı, Tiflis quberniyasının Axalsix qəzasında Sinordaq (133, 225), Gürcüstanda Sinori şəhəri, Azərbaycanda Tovuz r-nunda Sinordağ oronimləri ilə mənaca eynidir. Türk dillərində sinor-”sər-həd”, “hüdud” (bir eli, tayfanı başqa tayfadan, eldən ayıran dağ mənasında) (L.Z.Budaqov, I, 638) ya da türk dillərində sunor "ov" (143, IV, 1, 763) sözündəndir, Sinordaq (Şahbuz r-nu) oronimi ilə eynidir.

SİNORDAĞ - İrəvan quberniyasının Şərur-Dərələyəz qəzasında dağ adı (133, 225).

SİNORTƏPƏ - İrəvan quberniyasının Eçmiadzin qəzasında kutan adı [133, 225].

SİRTOĞAN - İrəvan xanlığının Qarnibasar mahalında kənd adı [159]. XIX əsrin ortalarından sonra sənbələrdə çəkilmir. Türk dillərində siri-”bulaq”, “mənbə” (Radlov V.V. göst. lüğəti, IV, 1, 703) və Tuqan tayfa adındandır.

SİRKƏTAS - Yelizavetpol (Gəncə) quberniyasının Zəngəzur qəzasında (indi Ermənistanın Qafan r-nunda) kənd adı [133, 225]. 1828-1829-cuillərdə əhalisi qovulduqdan sonra İrandan gəlmə ermənilər yerləşdirilmişdir 1886-cı ilə aid məlumata görə kəndin əhalisi erməni idi (103, 166) Kənd ermənicə Xurants adlandırılmışdır. Sirkətas dağının adındandır. Sirkətas oronimi Azərbaycanda Bartaz (əsli Bartas), Seytas və b. dağ adları ilə sıra təşkil edir.

SİRHACI - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Karbi nahiyəsində kənd adı (23, 94).

SİSYAN - Albaniyanın qədim Sisakan əyalətinin, orta əsrlərdə Sisyan mahalının adı [133, 225]. Mahal Sisyan (1590-cı ilə aid mənbədə Sisəcan) kəndinin adı ilə adlanmışdır. İlk dəfə 1728-ci ilə aid mənbədə Sisyan forması qeyd olunmuşdur (170, 161). Er. əvvəl VII əsrdə şimaldan Cənubi Qafqaza gəlmiş türk mənşəli sakların məskunlaşması nəticəsində yaranmış və Sak etonimi ilə adlanmış bölgələrdən (Si-Sakan, Art-Sak, Bala-Sakan, Sakasin) biridir. Alban tarixində (III kitab, 16 fəsil) çəkilən Sisakan sonrakı Zəngəzur mahalını əhatə edirdi. Bu toponim Sakların içərisində Si sülaləsinin adından və sakan (“saklar”) etnonimindən ibarətdir (Bax: 13). 1283-cü ilə aid mənbədə Dağlıq Qarabağda Saqanans [82] (ans-ermənicə əlavə olunmuş şəkilçidir), XIX əsrdə Şuşa qəzasında Sakan-yurt “Sakları yurdu” [133, 214], Zaqatala r-nunda Sakantala və b. toponimlərdə bu ad öz əksini tapmışdır. Qədim erməni mənbələrində Si-uni (uni-erməni dilində Urartu dilindən keçmiş və “ölkə” mənasını verən sözdür) adlanırdı ki, bu da “Si ölkəsi (yeri)” mənasındadır. Orta əsrlərdə ərəbcə Sisəcan adlanırdı. 1590-cı ilə aid türkcə mənbədə “Sisyan” kimi tanınan Siscan kəndi [169, 360] sözlərindən görünür ki, erkən orta əsrlərdə Sisyan kəndi hələ Sisəcan (Siscan) kimi adlanırdı. “Sisian” formasında bu toponim ilk dəfə XIV əsrə aid mənbədə çəkilir [107, 224]. Sisyan Sisakan adının təhrif formasıdır. 1728-ci il mənbəyində isə Sisyan kimidir [170, 161]. 1728-ci ildə Sisyanda 21 Azərbaycanlı kişi və 4 subay oğlan (mənbədə ailələr evli kişilərin miqdarı ilə verilmişdir) yaşayırdı (32, 228). 1918-ci ildə kəndin əhalisi qovulmuş və Türkiyədən gəlmə ermənilər yerləşdirilmişdir. Ermənicə kənd Hatsavan adlandırılmışdır.