a) sərt determinə edilmiş qərarlar - onların məzmunu normativ sənədlərlə irəlicədən müəyyən olunur;
b) təşəbbüs xarakterli qərarlar - onlar idarəetmə orqanlarının təşəbbüsü ilə qəbul olunur və qərar qəbul
edənin yaradıcı töhfəsini nəzərdə tutur;
c) situasiya xarakterli qərarlar - onlar əsasən epizodik və ya lokal xarakter daşıyır;
ç) yenidən təşkiletmə xarakterli qərarlar - onlar təşkilati strukturların dəyişilməsinə, yeniliklərin tətbiqinə
istiqamətlənmişlər.
Qərarların qəbul olunmasında iştirak dərəcəsinə görə təkbaşına və qrup halında qəbul edilmiş qərarları
fərqləndirmək olar.
[238 - 239]
Fəaliyyət müddətinə görə qısamüddətli və uzunmüddətli qərarları, fəaliyyət sferasına görə təşkilati, kadr,
əmək, məişət və s. qərarları ayırd etmək olar.
Qərarların qəbul olunması prosesi müəyyən mərhələləri əhatə edir: məqsəd və vəzifələr haqqında subyektiv
təsəvvürün formalaşması; mümkün nəticələrin qiymətləndirilməsi; nəticələrə təsir edən mümkün şəraitin
proqnozlaşdırılması; alternativin seçilməsi.
Səmərəli və obyektiv qərarlar qəbul etmək, problemin mahiyyətini və miqyaslarını aydın təsəvvür etmək
üçün adekvat, dəqiq informasiya olması vacibdir. Belə informasiyanı əldə etməyin üsulu kommunikasiyadır.
Kommunikasiya informasiya mübadiləsi prosesidir. İdarəetmə obyektinin, idarəedici sistemin və xarici mühitin
vəziyyəti barəsində məlumatların məcmusu məhz idarəetmə informasiyasıdır. Bunsuz qəbul olunan qərarların
əsaslandırılması və reallaşdırılması mümkün deyildir. İnformasiya idarəetmə prosesinin bütün mərhələlərində,
bütün idarəetmə funksiyalarının reallaşdırılmasında zəruri olan ünsürdür.
