a
Й
ьо
a
§
§
cd
§
*s
я о
cd
а
W
)
и
Ш О
се
сг 9
fa о *73
cd
g
ад 5 fa
л
Си
3
ед
«
j
* ^ cd
о"
сг
^ 5 и
^ 3 0
о
4
^ ^
о
СГ' Й
й
*
? о
в
6
сл
cd
>
'С?
О
6
ел §
N
О =3
Он
ОХ)
е0
тз
Cd
1
00
*= jj
3
и
cd
N
*Sb
cd
2
?
12
■й -ё
о
4
>>
>% о
О
Й
* I
,£
сг
ЬО
X)
ЯЗ
^3
2
Р
60
ст
4
сг
О
р
л
— I ^
1
*
■С
п -3 §
сл
ъ
ьо ■°
з
-§
а
а _
«
я
-J о
С
3
о
&
ST ^
л
о
сл
^
о "и
** сг
сг
^
.2
Х> а,
«
ев
Х>
>*
cd
тЗ
cd Д
2
Р
-23
S о
I 5
a
_
! *
з р-
С
О
М м
<+н
СЗ
33
aа>
тз
й
&S
й
J
8
I
13 “
^ й
5
а
1
%
•§
•§
О
J2
сг
С/
яз ■£*
ад й
>,
л
гл .
й
н с
л
>
§
ед
I я*
13 о
>ч
М
]§ я
<Й
&
& -S
- d -S3
Л С
ао
и,
cd
>
cd
Ен*
S
cd
ьо
£
115
OP ад
c3
ce
N
cr cr
f t о
i f
■
rJ
5 “
b о
6
^
с
о
O'
43
., О
TO
I
4
-
^ -3
O4
О
73
яз
c3
Й
о
- cr
? ^
О
О
"ад '2
>> J-
СЗ о
00
^
ад
фЫ
IS
. .
й
л о
сг ^
0
и
^
§L
> .&
3
л
4=
О
-
Й
1 5
S.
СЛ
О
•° .3
•ч
*>*
3
*
& ЕР
Я 2
ад §
S S
И -®
а 4 |
<я —
1
ё в
Е g -д
и
43
а о э
ST
м ъ
Д л й
И ев +■>
О М
х>
-я
2
СЙ
£j
ад =3
s £
£
в
§
Й
о
ей
№
Ь -in
«3
N
ад о
eg
м
- a
со
яЗ
та ’Ц
В
S?
3
^
8 .2
b й
я -Й
ад 23
ui
а
сз
Т5
к?*
J3
о
Й
Й
■
1
-Н
43
О
_&
3
43
0
>
1
ад
N
1 1 1
л з |
-
£ I
^
- S
1
Ǥ
^
в й
.и
§ a
И ^
~
.С* ^
’•З ^
г
сЗ ей
12
^
ей
>
ей
ей
а д
I t
ей
I
Ui
-Й
0
1
О
Й
Й J3
т З
S3 -2
я «
la *
a й
КЛ
'Г Н
й ’О сг
. й £* Ъ
« 43 >>
22
jbA
О- ей гз
5 -о
to
3 '§ I
e l
я
Р
зГ *
cs
ад
с J3 §<
43
^
Й
>
2
S
J2
S :я В
ад 43
о
N
o e
О
Ь
« О
«
ТЭ ^
Я
Я ^
О
8 J2 из
ей
ей
ад
Й
а>
ей
Q
о
О
чо
116
Arktika dengizlarining qirg‘oqlari. Arktika dengizlarining orollari
da va Yevrosiyo materigining shimoliy qirg‘oqlaridagi tor mintaqada
shakllangan hayvonot dunyosi Shimoliy Muz okeani dengizlari bilan
yaqindan aloqada bo‘lib, Arktika mintaqasini shakllantiradi.
Arktika qirg‘oqlarida umurtqasizlar kam sonda uchraydi,
umurtqalilar esa Arktika dengizlari faunasiga tegishli. Bularga oq
ayiq, bir necha turdagi kurak oyoqlilar va koloniyalar hosil qiluvchi
qush turlari kiradi. Ular quruqlikdan asosan ko‘payish uchun foy
dalanishadi. Mazkur turlaming bu yerda b o iish i mavsumiy xarak
terga ega.
Yoz oylarida bu yerda uya quradigan qushlardan gagaralar,
g ‘ozsimonlar turkumi vakillari paydo boiadi. Shumkar, qutb yapaloq-
qushi va boshqalar bu joyda migratsiya davrida uchraydi. Yoz oxi-
rida ko‘pchilik hayvonlar janubga uchib ketadi, ayrimlari janubi-
g ‘arbga, ba’zan shimolga, ya’ni ochiq dengizga migratsiya qiladi. Bu
yerda hayvonlaming hududiy taqsimlanishi notekis b o iib , ular max
sus joylardagina (masalan, qushlar “qush bozorlari”da) yigilishadi.
Murmansk atrofidagi orollarda o‘rdaklardan gaganing yirik koloni-
yalari uchraydi. Bulardan olingan parlar turli maqsadlarda foydalani
ladi. Tyulenlar Barens va Chukotka dengizlarining qirg‘oqlarida
ko‘payadi, morjlaming ko‘payishi Chukotkada qayd etiladi.
Qirg‘oqda oziqa kamligi sababli, dengiz suvlari asosiy oziqa
manbai sanaladi. Fitofaglar kam, zoofag va saprofaglar ko‘p, oziqa
zanjiri esa qisqa. Ayniqsa, qish faslida biotsenozlaming juda sod
daligi yaqqol namoyon b o iad i, shu sababli, biotsenotik aloqalar
osonlik bilan buzilishi mumkin. Bunday xususiyatlar mazkur min-
taqa hayvonot olamidan foydalanishda juda ehtiyotkorlik bilan yon
dashishni va chuqur biotsenotik tahlil qilishni talab etadi. Mahal
liy hayvonlaming yashash muhitlaridagi har qanday o‘zgarish ular
uchun xavfli hisoblanadi.
Tundra mintaqasi. Mustaqil davlatlar hamdo‘stligi hududida
tundra mintaqasi egallagan maydon 3 million km2 ni yoki umumiy
hududning 15 foizini tashkil etadi. Bu mintaqaning shimolda joylash
117
ganligi va undagi iqlimning Shimoliy Muz okeani ta’sirida shakl-
lanishi hayvonot dunyosining tur tarkibi va ekologik xususiyatlarida
namoyon bo‘ladi.
Tundra faunasi uchun o ‘troq yashovchi turlaming kamligi, en
demizm darajasining yuqoriligi, fauna hududiy jihatdan bir xillikka
egaligi, faunaning tur tarkibi va zichligining mavsumiy jihatdan juda
o‘zgaruvchanligi (mavsumiy o‘zgaruvchanlik), qator turlar zichligi
ning yillar davomida kuchli o ‘zgaruvchanligi (yillik o‘zgaruvchanlik)
kabi umumiy xususiyatlar xos.
Tundrada yashovchi hayvonlarda quyidagi moslanishlar shakllan
gan: anabioz va qishki uyqu (tundradagi barcha umurtqasizlar qish
mavsumida anabioz holatiga o‘tadi, qishki uyquga ketish esa uzun
dumli yumronqoziq, sug‘ur kabi endemik turlarga xos); mavsumiy
migratsiya va ko‘chmanchilik (kuzda ko‘pgina qush turlari tundrani
tark etsa, bu mavsumda o ‘rmon, tundrada yashovchi shimol bug‘usi
ko‘chib yuradi); qish mavsumida hayvonlarda morfo-fiziologik
moslanishlaming shakllanishi (jun va patlaming zichligi va rangidagi
o ‘zgarishlar, teri osti yog‘ qatlamining shakllanishi va boshq.).
Qish mavsumida fauna tarkibida turlar soni juda kamayadi va faol
yashovchi umurtqasizlar uchramaydi. Qish mavsumida oq kaklik, pu
nochka, lapland podorojnigi, qutb yapaloqqushi va shumkar-lochin
kabi turlar qayd etiladi.
Sutemizuvchilardan ayrim endemik turlar (2 turdagi lemminglar,
pesets, shimol bug‘usi, qor qo‘yi yoki chubuk) yil bo‘yi faol hayot
kechiradi. Butun qish mavsumida kuchli ekologik valentlikka ega
bo‘lgan, keng arealni egallagan bo‘ri, tulki, laska, gomostay (oqsuv-
sar) va oq tovushqon kabi turlami uchratish mumkin. Yoz oylarida
zichlik va biomassasi bo‘yicha hasharotlar yuqori o‘rinni egallaydi.
Bu yerda mayda qisqichbaqasimonlar, ingichka tumshuqli baqa,
o ‘tloq baqasi va tirik tug‘uvchi kaltakesak kabi turlar ham qayd eti
ladi.
Ko‘payish davrida gagarasimonlar, g‘ozsimonlar, balchiqchilar
hamda yirtqich qushlar uchib ketishadi. Bahorda shimol bug‘usi, oq
118
tovushqon, bo‘ri, tulki, rosomaxa va qo‘ng‘ir ayiq tundraga migratsi
ya qiladi. Yil noqulay kelganda lemminglar juda ko‘plab qiriladi. Bu
hoi pesetslar, qutb yapaloqqushlari va boshqa tundrada yashovchi
yirtqichlaming oziqa bazasini kamayishiga olib keladi. Yil qulay kel
ganda lemminglar juda tez ko‘payadi va soni tiklanadi.
Inson faoliyati (bug‘uchilik, neft va gaz qazib olish, sanoatning ri-
vojlanishi) tundraning 50% dan ortiq hududiga o‘z ta ’sirini o ‘tkazgan.
Natijada o‘simliklar qoplami nobud bo‘lishi va ular bilan b o g iiq hay
von turlari kamayishi kuzatilmoqda. 0 ‘tgan asming 80-yillarida maz
kur mintaqadagi 5% turlar yo‘qolish arafasida boigan.
Tayga mintaqasi. Bu mintaqa tundraning janubiy qismidagi juda
keng maydonni egallaydi. Shimolda tayga tundradan aniq ajralib tu
radi, sharqda esa u dasht mintaqasi bilan biroz aralashadi.
Tayga faunasi tarkibidagi turlar soni tundraga qaraganda ko‘p, le
kin keng maydonni egallaganiga qaramay, keng bargli o‘rmon fauna
sidan kam boiadi. Bu mintaqada ayrim turlar (los, rosomaxa, suvsar,
oq tovushqon, tulki, olmaxon, gomostay) keng ekologik valentlikka
egaligi sababli ancha keng maydonlami egallaydi. Xuddi shunday
xususiyat qora qizilishton, kedrovka, snegir, qaychi tumshuq va ay
rim chittaklar uchun ham xos. Bu hudud uchun suvsar, rosomaxa,
kolonok, o‘rmon lemmingi, qizil dala sichqoni, oddiy va tosh karqur-
lari, bir necha turdagi yapaloqqushlar, amfibiyalardan sibir burchak
tishlisi, sibir baqasi, reptiliyalardan tirik tug‘uvchi kaltakesak kabilar
endemik sanaladi.
Qish mavsumining sovuqligi va uzoq davom etishi sababli suvda
hamda quruqlikda yashovchilar hamda sudralib yuruvchilar kam. Ha
sharotlardan mo‘ylovdor va po‘stloqxo‘r qo‘ng‘izlar va boshqa bir
qancha turlar endemik hisoblanadi.
Tayga mintaqasi uchun quyidagi turlar xarakterli: kabarga (kichik
bug‘u), los, o‘rmon suvsari, maral (bug‘uning kenja turi), sibir ko-
sulyasi, yovvoyi cho‘chqa, argal, sibir echkisi, qor barsi, qizil bo‘ri,
oltoy ulari, qora qarg‘a, ola qarg‘a, tez kaltakesagi. Mazkur mintaqa
da ko‘pchilik turlar uyquga ketsa, ko‘pchiligi qor ostidan oziqa qidiri-
119
shadi. 0 ‘simliklardan bir-ikki turdagi nina bargli daraxtlar dominant
sanaladi va ulaming yashash sharoitiga nisbatan har qanday ta’sir bu
tun ekosistemaning o‘zgarishiga olib kelishi mumkin.
Tayga mintaqasida bir nechta sersuv daryolar mavjud. Ularga Sibir
daryolaridan chuchuk suvli Yenisey, Ob, Lena, Kolima daryolarini,
Yevropa qismida Shimoliy Dvina, Pechora va boshqa daryolami mi
sol qilish mumkin. Bu daryolaming barchasi Shimoliy Muz okea-
niga tegishli. Suvining sovuqligi, sersuvligi, barchasining yagona
okeanga quyilishi bu daryolar uchun umumiy bo‘lgan xususiyatlardir.
Daryolarda losossimonlar turkumi vakillari doimiy yashaydi, treska
simonlardan nalim uchraydi. Karpsimonlar kam, somlar esa mutlaqo
yo‘q. Sibir baqra balig‘i, sibir minogasi kabi turlar kam uchrasa-da,
xarakterli turlardan sanaladi. Ular Yevropa daryolarida uchramaydi.
Ayniqsa, Baykal ко‘lining faunasi betakror bo‘lib, bu yerda
uchraydigan 50 turdagi baliqlaming 23 turi, ya’ni 50% ga yaqini en
demik sanaladi. Bunday endemiklar qatoriga tirik tug‘uvchi chuchuk
suv baliqlaridan sanalgan golomyankalar va kottokameforalar oila
sini kiritish mumkin. Baykal nerpasi ham endemik tur hisoblanadi.
Bu ко‘Ida uchrovchi umurtqasizlaming ham ko‘pchiligi endemiklar-
dir. Masalan, 376 tur qisqichbaqasimonlardan 334 tasi endemik turlar
sanaladi.
Tayga hayvonot dunyosidan turli maqsadlarda, jumladan, olma
xonlar, suvsar, kolonok, gomostay, tulki, tovushqon, o‘rmon suvsar-
laridan mo‘yna olishda foydalaniladi. Fermalarda yarim tutqunlikda
boqiladigan marallardan tetiklashtiruvchi pantokrin preparati ishlab
chiqarishda foydalaniladigan pant (yosh shox) olinadi.
Tayga mintaqasidagi ко‘liar va daryolarda yashovchi 8 tur va ken
ja tur sutemizuvchilar, 13 tur va kenja tur qushlar, 4 tur baliqlar va 2
tur mollyuskalar TMXIning Qizil ro‘yxati va milliy Qizil kitoblarga
kiritilgan.
Keng bargli va aralash o ‘rmonlar mintaqasi. Bu mintaqa Mus
taqil davlatlar hamdo‘stligi hududining Yevropa qismida joylashgan.
Floristik va faunistik jihatidan tayga mintaqasi bilan almashinib tu
120
radi. Bu holat, ayniqsa, shimoli-sharqda yaqqol namoyon boiadi. Ja
nubda keng bargli o ‘rmon mintaqasi va dasht mintaqasi chegaralari
yaqqol ajralib turadi. Ammo bu holatda ham aralash faunaga ega
b o igan o ‘rmon dashtning o ‘tkinchi keng mintaqalari uchraydi. Bun
dan tashqari, keng bargli o‘rmon mintaqasining ayrim hayvon turlari
dasht mintaqasiga chuqur kirib boradi va aksincha, dasht mintaqasi
hayvonlari ham o‘rmon mintaqalarga o ‘tishadi. Bunday vaziyat fau
nalar chegarasini aniq belgilashni murakkablashtiradi.
Keng bargli o‘rmonlar faunasi xilma-xilligi bo‘yicha boshqa min-
taqalardan ustun turadi. Mazkur mintaqada turli ekologik guruhlarga
mansub va oziqlanish xususiyatiga ko‘ra xilma-xil turlar uchraydi.
Ularga bug‘u, zubr, yirtqich sutemizuvchilar, yer qazib yashovchi
hayvonlar guruhidan krot, o‘rmon ostidagi xazonda yashovchi gu
ruhdan yerqazarlar, kemiruvchilar, daraxtlar poyasi va shoxlarida
yashovchi olmaxon, o‘rmon suvsari, qurlar, kurak oyoqli qushlar, bir
necha turdagi kaltakesaklar, ilonlar, butazorlarda yashovchi hayvon
lardan bir necha turdagi mayda chumchuqsimonlar, qizilishton, fotma
chumchuqlar, lochinlar, yapaloqqushlar, hasharotlaming bir necha
turlari, suv va suv oldi hayvonlaridan kurakoyoqlilar, balchiqchilar,
qunduzlar, ondatra, suv dala sichqoni, amfibiyalar, karpsimonlar,
olabug‘asimonlar, qorin oyoqli va ikki qopqoqli mollyuskalar, qis-
qichbaqasimonlar, chumolilar va boshqa qator turlar uchraydi.
Keng bargli o‘rmonlar faunasi yil mavsumlariga ko‘ra o ‘zgaruv-
chan. Bu yerda dasht va tayga mintaqalari hamda boshqa mintaqalar-
dan o ‘tib turadigan kelgindi turlar ko‘pchilikni tashkil etadi.
Keng bargli o‘rmon mintaqasida uchrovchi hayvon turlarida quyi-
dagi moslanishlami ko‘rish mumkin: qish mavsumida hayvonlarda
anabioz va uyquga ketishning keng tarqalganligi (mazkur mintaqada
bu hodisaning davomiyligi taygaga nisbatan ancha qisqa); mavsumiy
migratsiya, ko‘chib yurish va oziqa tarkibming mavsumiy o‘zgarib
turishi (bunday xususiyat ayniqsa qushlar orasida yaqqol seziladi);
qushlar va sutemizuvchilar orasida daraxt kovaklariga uya qurish
ning nisbatan keng tarqalganligi (qizilishtonlar, yapaloqqushlar, chit-
121
taklar, pashshaxo‘rlar, ko‘k qarg'alar, ko‘rshapalakIar, olmaxonlar,
o‘rmon chili, sichqonsimon kemiruvchilar); daraxtlarda va qor ostida
yashashga moslashish, qish oldidan yog‘ va jun qoplamining oshi
shi hisobiga sovuq sharoitda yashashga moslashish imkonini bera
digan turli-tuman xatti-harakatlar (etologik moslanishlar) va morfo-
fiziologik adaptatsiyalar.
Keng bargli o‘rmon mintaqasida quyidagi turlar uchraydi: o‘rmon
suvsari, o‘rmon xoryogi, Yevropa norkasi, sichqonlar, zubr, Yevro
pa bug‘usi, Yevropa kosulyasi, yashil qizilishton, vyaxir, punqush,
zarg‘aldoq, zyablik, chittaklar va qorayaloqlaming bir necha turlari,
g ‘arb bulbuli, zaryanka, yashil kaltakesak, oyoqsiz kaltakesak, suv ilon
(medyanka), oddiy daraxt baqasi, baqalar (o‘tloq, o‘tkir tumshuqli, ko‘l
baqasi), 2 tur triton, qora ayiq, yenotsimon it, o‘rmon mushugi, chipor
bug‘u, krot, manjuriya tovushqoni, xomyak, mandarinka o‘rdagi, yum
shoq tanli toshbaqa, kabarga, kedrovka, karqur, bo‘rsiq, tulki, bo‘ri,
quzg‘un, qora- qarg‘a, lochin, jig ‘oltoy, qoplon (leopard), yo‘lbars,
baliqxo‘r ukki, pashshaxo‘rlar, qalqontumshuq ilon va boshqalar.
Keng bargli o ‘rmon mintaqasida chuchuk suv havzalaridan Volga,
Dnepr, Daugava, Neman daryolari, Chudskoe va Ilmen ko‘llari mav-
jud. Mazkur havzalarda karpsimonlar turkumi keng tarqalgan (lesh,
plotva, zog‘ora, chexon). 01abug‘asimonlardan oq sla, okun, ersh
turlari, seldsimonlar hamda osyotrsimonlar vakillari uchraydi. Bal
tika dengizi daryolarida daryo ugori, endemik tur gorchak, bir necha
turdagi o ‘tkinchi minogalar tarqalgan. Qunduzlar, ondatra va TMXI
ning Qizil ro‘yxatiga kiritilgan vixuxol ham bu region uchun xos.
Dasht mintaqasi. Dasht mintaqasi o ‘rmon-dasht va chala cho‘l kabi
mintaqalar bilan chegaralanadi. Dasht va o‘rmon-dasht faunasi uchun
ko‘proq o ‘txo‘r hayvon turlari xos. Sutemizuvchilardan ayniqsa ke
miruvchilaming xilma-xilligi yuqori. Bundan tashqari, hasharotlar
va ular bilan oziqlanadigan hayvonlar (hasharotxo‘r qushlar, kaltake-
saklar, ilonlar) keng tarqalgan. Chigirtkalar, oddiy dala sichqoni va
kichik yumronqoziq kabi ayrim hayvonlar dasht mintaqasida yuqori
zichlikka ega bo‘ladi.
122
Mazkur mintaqa florasida yarustlilik kuzatilmaydi. Tuproqda
umurtqasizlar kam, tuproq ostida ko‘rsichqonlaming bir necha turlari
va dala sichqonlari tarqalgan.
Dasht mintaqasida hayvonlar juda notekis tarqalishga ega b o iib ,
bu yerdagi suv havzalarida fauna nisbatan zich joylashgan. Suv oldi
hayvonlari dasht mintaqasidagi umumiy hayvon turlarining 25% ini
tashkil etadi. Hasharotlar, yirtqichlar, suv va suv oldi qushlari keng
tarqalgan.
Dasht mintaqasidagi fauna tarkibi mavsumiy xarakterga ega. Tabiiy
boshpanalaming kamligi ko‘pgina turlaming tuproqda uya qurishiga
yoki boshqa hayvonlaming uyalaridan foydalanishiga sabab boig an
va shunga nisbatan moslashishga olib kelgan. Bunday murakkab,
chuqur uyalar sug‘urlar, yumronqoziqlar, xomyaklar va boshqa qa
tor turlar tomonidan quriladi. Tosh sirchumchuqlar, bo‘zdoqlar, ay
rim o ‘rdaklar (peganka, ogar) ham uyalar qurishga moslashishgan.
Kichik yumronqoziqning uyasidan 250 tur hayvon turli maqsadlarda
foydalanishi kuzatilgan.
Dasht mintaqasida hayvonlaming uyquga ketishi 2 mavsumda,
ya’ni qishda hamda yozning ikkinchi yarmidagi qurg‘oqchilikda so
dir boiadi. Bu mintaqadagi ayrim turlar uchun xos xususiyatlardan
yana biri ulaming tez chopa olish qobiliyatidir. Bu qobiliyat ulami
dushmanlardan asrashda va o ijag a erishishida muhimdir. Dashtning
ko‘pincha ochiq maydonlardan iboratligi mazkur moslanishning pay
do boiishiga turtki boigan. Xuddi shunday, ko‘rish oikirligining
yuksak darajada rivojlanganligi, maskirovka qobiliyati ham morfo-
fiziologik moslanishlardan biridir. Uyquga ketish yoki migratsiya
oldidan tanada ko‘p miqdorda yog‘ zaxirasining yigilishi, suvga
b o ig an talabning oziqa hisobidan qondirilishi ham dasht hayvonla
rining moslanishlariga misol boiadi.
Dasht mintaqasi uchun xos boigan asosiy turlarga quyidagilami
kiritish mumkin: sayg‘oq, baybak, bir necha turdagi yumronqoziqlar,
katta qo‘shoyoq, oddiy ko‘rsichqon, oddiy dala sichqoni, rusak to
vushqoni, xomyaklar, dasht sassiqqo‘zani, qorsak, quloqli tipratikan,
123
yumronqoziq, uy sichqoni, kul rang kalamush, bo‘ri, tulki, laska, gor-
nostay, bo‘rsiq, lochinlar, dasht burguti, sariq sor, bo‘ktargilar, qiron
qora, tuma, bizg‘aldoq, tuvaloq, to‘rg‘aylar, go‘ngqarg‘a, zag‘izg‘on,
sariq qorinli va boshqa turdagi chipor ilonlar, suv ilon, turli rang kal
takesak va boshqalar. Dasht mintaqasidagi endemik turlarga dasht
sug‘uri, bir necha turdagi yumronqoziqlar, dasht sichqoni, tuvaloq,
sariq qorinli chipor ilon, dasht jiqtoqlarini misol qilish mumkin.
Cho‘l mintaqasi. Mustaqil davlatlar hamdo‘stligi hududidagi cho‘l
mintaqasining faunasi tarkibida nafaqat endemik turlar, balki avlodlar
ham uchrashi bilan diqqatga sazovordir. Endemik turlar qatoriga in
gichka barmoqli yumronqoziq, xo‘jasavdogar va boshqalami kiritish
mumkin.
Namlikning yetishmasligi sababli cho‘l biotsenozlari inson to
monidan qisqa muddatda o ‘zgarishi va uzoq muddatda qayta tiklani-
shi bilan xarakterlanadi. Cho‘l mintaqasidagi o ‘simliklar qoplami
deyarli yarust hosil qilmaydi va faqat saksovulzorlar va to‘qaylarda
yarustlilikni ko‘rish mumkin.
Hayvonlar asosan yer ustida va yer ostida hayot kechirishga mos
lashgan. Havo kuchli isib ketgan paytlari ayrim cho‘l hayvonlari yirik
buta va daraxtlaming ustiga chiqib olishadi.
Faunasi tarkibidagi turlar soni dashtlar faunasiga nisbatan ko‘p va
bu holat ayniqsa bahor oylarida kuzatiladi. Cho‘l mintaqasida hay
vonlar migratsiyasi dashtlarga qaraganda sust va asosan qushlaming
migratsiyasini kuzatish mumkin. Ko‘pgina turlarda anabioz holatga
o‘tish yoki uyquga ketish orqali noqulay sharoitdan himoyalanish
keng tarqalgan.
Shimoliy cho‘llarda tarqalgan bo‘g‘imoyoqlilar, sudralib yuruv
chilar va sutemizuvchilarda (qo‘shoyoqlar, ko‘rshapalaklar, quloqli
tipratikanlar) anabioz va yozgi uyqu davri qishki uyquga ulanib ke-
tadi va yarim yildan oshiq muddatga cho‘ziladi. Mazkur mintaqa-
ning janubida tarqalgan bir necha turlar (bo‘g ‘imoyoqlilar, sudralib
yuruvchilar va qo‘shoyoqlar) qishda faol hayot kechiradi, yoz oylari-
dagina anabioz yoki uyqu davriga o ‘tadi.
124
C h o i mintaqasi hayvonlarida tunda faol hayot kechirish, chaqqon
harakatlanish qobiliyati shakllangan b o iib , bunday xususiyat ulami
dushmanlardan himoyalaydi, o ijag a erishish va suv manbalariga
borib kelishlari uchun qulaylik yaratadi (qulon, jayron, bulduruq,
kaptar va boshqalar).
Uya qurish va qum ostida harakat qilish xususiyati bo‘g‘imoyoq-
lilar, sudralib yuruvchilar (yumaloqboshlar, qum bo‘g‘ma iloni), ke-
miruvchilar, tipratikan va tolay tovushqoni kabi turlarga xos. Bunday
uyalardan boshqa turlar ham foydalanishadi. Masalan, katta qum-
sichqonning uyalarida 300 ga yaqin turlaming uchrashi qayd etilgan.
C h o i hayvonlarining terisi pishiq va unda bezlar deyarli yo‘qligi
sababli, suv teri orqali bugianmaydi. Bu xususiyat ko‘pchilik cho‘1
hayvonlarining suvsiz muhitda yashashi uchun qulaylik yaratadi.
Sariq va kul rang tus c h o i hayvonlarini muhitga moslashtiruv-
chi asosiy maskirovkalardan biridir. Ayrim turlar (yumaloqboshlar,
charx ilon) tanasini tebratish orqali qumga ko‘milish xususiyatiga
ega b o iib , bunday holat ulaming muhofazalanishida va ov qilishida
muhim ahamiyatga ega.
Mustaqil davlatlar
Dostları ilə paylaş: |