Fənn: Çıxan protezlərin hazırlanma texnikası
Şöbə: “Ortopedik stomatologiya”
2 nömrəli Bakı Baza Tibb Kolleci
46
MÖVZU 29.
Protezlərin təhvil verilməsi və adaptasiya. Xəstəyə verilən məsləhətlər.
Protezlərin təhvil verilməsi çox vacib və məsuliyyətli mərhələlərdən sayılır. Laboratoriyadan
hazır protezi aldıqdan sonra həkim onu hərtərəfli nəzərdən keçirməlidir. Bu zaman gözlə görünən və
palpator hiss edilən çıxıntılar, nahamarlıqlar aşkar edildikdə, onları ləğv etmək lazımdır. Sonra
protezləri su ilə yuyaraq ağız boşluğuna daxil edirlər. Lövhəli protezi spirt və ya efirlə silmək olmaz,
çünki bu maddələrin təsirindən protezdə mikroçatlar əmələ gəlir.
Çox vaxt protezlər təhvil verilən gün onlarda bu və ya digər çatışmazlığın olmasını aşkar etmək
mümkün olmur. Adətən, həmin gün təkcə protezin konstruksiyasındakı kobud səhvləri, məsələn,
mərkəzi münasibəti təyin edərkən buraxılan səhvlər və ya antoqanist dişlər arasında qeyri-bərabər
kontaktın olmasını aşkar etmək olar. Odur ki, protezlər təhvil verilən gün təkcə aşkar edilmiş kobud
səhvlər aradan qaldırılmalı, protezin korreksiyasını isə xəstə ondan bir neçə gün istifadə etdikdən sonra
aparmaq lazımdır.
Protezi təhvil verərkən onun sərhədləri, çənələrin mərkəzi münasibəti və dişlərin görüşməsində
səhvlər aşkar edilə bilər. Diş sıralarının qapanmasına xüsusi diqqət yetirilməlidir. Dişlərin hər hansı bir
nahiyədə vaxtından əvvəl təmasını aradan qaldırmaq lazımdır. Bunun üçün diş sıralarının arasına
surətçıxaran kağız qoyulur və xəstəyə aşağı çənə hərəkətləri etmək təklif olunur. Bu zaman vaxtından
qabaq təmasda olan dişlərin üzərinə surətçıxaran kağızın izi düşür və bu sahələri müxtəlif başlıqlarla
yonurlar. Sifətin aşağı üçdə bir hissəsinin hündürlüyünün dəyişməməsi üçün ayrı-ayrı qabarlara
toxunmurlar; belə ki, yuxarı dişlərin yanaq, aşağı dişlərin dil qabarları yonulur, yuxarı dişlərin damaq
və aşağı dişlərin yanaq qabarları isə alveollararası hündürlüyü saxladığından yonulmamalıdır.
Protezlərin sərhədlərinin uzun kənarları aşağıdakı sınaqların nəzarəti altında korreksiya edilir:
1. Aşağı protez yavaş-yavaş bir bərabərlikdə yerindən qalxırsa, onda çeynəmə əzələlərinin
bağlandığı sahə nahiyəsində protezin vestibulyar kənarı qısaldılmalıdır;
2. Aşağı protez təkcə arxa hissədən qalxırsa, onda çənə-dilaltı b xətt nahiyəsində protezin dil
kənarı qısadılmalıdır, lakin protezin sərhədi həmin xətti mütləq örtməlidir;
3. Protez önə sürüşərsə, deməli o, molyararxası nahiyədə bir qədər uzundur, protezin həmin
kənarı qısaldılmalıdır;
4. Protezin arxaya sürüşməsi protezin dodaq kənarı çox uzun olduqda, frontal dişlər düzülərkən
neytral əzələ zonası nəzərə alınmadıqda və bazis vestibulyar tərəfdən çox həcmli modelləşdirildikdə
baş verir.
Adaptasiya termini ortopedik stomatologiyada iki mənada - xəstənin protezə alışması və sakitlik
vəziyyətində, eləcə də çeynəmə aktı zamanı yataq toxumalarının protezə uyğunlaşması mənalarında
işlədilir.
Xəstələrin protezə uyğunlaşmasında onların düzgün psixoloji hazırlanması böyük əhəmiyyət
kəsb edir. Xəstəyə başa salınmalıdır ki, protez onun sağlamlığının qorunub saxlanması üçün müalic ə
vasitəsidir. Buna görə də, ortopedik müalicə dövründə xəstə tam çıxan protezlər, süni dişlərin təbii
dişlərdən prinsipial fərqi haqqında tam məlumat almalıdır. Bundan başqa burada ən əhəmiyyətli ondan
ibarətdir ki, xəstə protezləməyə psixoloji cəhətdən nə dərəcədə hazırdır, öz həkiminə etibar edirmi,
əvvəlki çeynəmə, nitq və xarici görkəminin nə dərəcədə bərpa olunacağını bilirmi. Xəstə bilməlidir ki,
protezlərin köməyilə təkcə dişlərin itirilməsi və alveol çıxıntısının atrofiyası nəticəsində yaranan
dəyişikliklər bərpa edilə bilər, lakin təəssüf ki, yaşla əlaqədar baş verən bütün dəyişiklikləri aradan
qaldırmaq mümkün olmur.
Protezə adaptasiya tədricən yaranır və neyromuskulyar koordinasiyanın, pozulmuş nitq, çeynəmə
və udma funksiyasının bərpası ilə özünü biruzə verir.
V.Y.Kurlyandski protezlərə adaptasiyanın üç dövrünü ayırd edir.
1. Qıcıqlanma dövrü protez təhvil verilən günə təsadüf edir və salivasiyanın artması, nitqin
pozulması, qusma refleksinin yaranması, çeynəmə effektinin aşağı olması ilə xarakterizə olunur.
|