Həmin dövr üçün xarakterik cəhətlərdən biri də ikiqat
vergitutmanın mövcud olması idi. Məsələn, həm səhmdar
cəmiyyətlərinin gəlirlərindən, həm də onların ödədikləri dividendlərdən
vergi tutulurdu. Çay, kofe, duz, alkeqollu içkilər, tütün məmulatları və
bir sıra digər istehlak mallarının satışına aksizlər müəyyən edilmişdi.
30-cu illərdən başlayaraq SSRİ-də vergilərin əhəmiyyəti getdikcə
azalırdı və onlar özlərinə xas olmayan funksiyaları yerinə yetirirdilər.
Məsələn, onlardan qolçomaqlara qarşı siyasi mübarizə aləti kimi istifadə
edilirdi. SSRİ XKS-nin 2 sentyabr 1930-cu il tarixli qərarına əsasən
1930-1932-ci illərdə əsaslı vergi islahatları aparılmağa başlandı. Bu
islahatlar nəticəsində aksizlər tamamilə ləğv edildi, müəssisələr üçün isə
2 növ vergi ödənişi – dövriyyə vergisi və mənfəətdən ayırmalar
müəyyən edildi. Fondlara normativ ayırmalar istisna olmaqla, sənaye və
ticarət müəssisələrinin bütün mənfəəti dövlət nəfinə tutulurdu. Beləliklə,
dövlətin gəliri vergilər hesabına deyil, ümumi milli məhsulun dövlətin
xeyrinə birbaşa məcburi alınması hesabına formalaşırdı.
Əhalidən tutulan vergilərin dövlət büdcəsində payı olduqca cüzi
idi. Böyük Vətən Müharibəsinin başlanması ilə əlaqədar olaraq hərbi
vergi tətbiq olunurdu. 1946-cı ildə isə bu vergi növü ləğv edildi.
Çoxuşaqlı analara kömək məqsədi ilə SSRİ Ali Sovetinin 21 noyabr
1941-ci il tarixli fərmanı ilə subaylara və uşaqsız ailələrə vergi tətbiq
olundu. Monqolustan istisna olmaqla tarixdə dünyanın heç bir ölkəsində
bu verginin analoqu olmamışdır. Buna baxmayaraq bu vergi SSRİ
dağılana qədər mövcud olmuşdur.
O dövrün əsas vergi ödənişi - dövriyyə ödənişi dövriyyə vergisi
idi. 1954-cü ildə dövriyyə vergisindən daxil olan vəsaitlər dövlət
büdcəsinin gəlir hissəsinin 41%-ni təşkil edirdi.
1980-ci illərin ortalarında islahatlar başlanana qədər SSRİ-nin
dövlət büdcəsinin gəlir hissəsinin 90%-dən çox hissəsi xalq
təsərrüfatından daxil olan vəsaitlər hesabına formalaşırdı. Əhalidən
tutulan vergilərin xüsusi çəkisi isə cəmi 6-7% təşkil edirdi.
İnkişaf etmiş ölkələrdə isə vəziyyət tamamilə başqa cür idi.
Məsələn, 80-ci illərin ortaları üçün gəlir vergisi büdcənin gəlir hissəsinin
ABŞ-da 44,7%-ni, Böyük Britaniyada 32,0%-ni, Kanadada 37,0%-ni
təşkil edirdi. Büdcənin gəlir hissəsində gəlir vergisinin payının artması
heç də vətəndaşların üzərinə düşən vergi yükünün ağırlaşmasına səbəb
olmamışdı. Çünki bir tərəfdən vergilərin çevik şkalası əhalinin müəyyən
kateqoriyalarını vergilərdən azad etməyə imkan verir, digər tərəfdən isə
əksər ölkələrdə vətəndaşlar orta illik gəlir artdıqca vergi dərəcəsini
Dostları ilə paylaş: