Futbol o‘yini texnikasi Reja

Darvozabonning o‘yin texnikasi
Darvozabonning o‘yin texnikasi maydon o‘yinchisining o‘yin texnikasidan tubdan farq qiladi. Bu darvozabonga qoidaga binoan jarima maydoni ichida qo‘l bilan to‘p o‘ynashga ruxsat etilgani bilan bog‘liqdir.
Quyidagi priyomlar gruppasi darvozabonning o‘yin texnikasiga kiradi: to‘pni ilib olish, qaytarish, o‘tkazib yuborish va tashlash. O‘yinda sheriklar va raqib komandasi o‘yinchilarining qaerda turganiga, shuningdek to‘p harakatining yo‘nalishi, traektoriyasi va tezligiga qarab darvozabon harakatining xilma-xil priyomlari, usul va turlari qo‘llaniladi. Ularning klassifikatsiyasi berilgan.
O‘yin jarayonida darvozabon maydon o‘yinchisi ixtiyoridagi kerakli texnik priyomlardan foydalanaveradi.
Texnik priyomlarning muvaffaqiyatli bajarilishi ko‘p jihatdan darvozabonning harakatga qanchalik tayyor turganligi bilan belgilanadi. Darvozabonning to‘g‘ri dastlabki holatda bo‘lishi uning harakatga tayyor ekanligi omillaridandir. Bunday dastlabki holat oyoqlarni elka kengligida kerib, sal bukib turish bilan xarakterlanadi. YArim bukik qo‘llar ko‘krak balandligida oldinga uzatig‘lik. Kaftlar olg‘a tomon ichkariga qaragan. Barmoqlar sal bushashtirilgan. Dastlabki holatning to‘g‘ri bo‘lishi darvozabonga og‘irlik markazi o‘yini tezlik bilan tayanch satxidan tashqari chiqarib olib, lozim bo‘lgan harakatlarni oddiy, juftlama yoki chalishtirma qadam tashlab, sakrab va yiqilib bajarish imkonini beradi.


To‘pni ilib olish
To‘pni ilib olish-darvozabon o‘yin texnikasining asosiy vositasi. Bu ko‘pincha ikki qo‘llab amalga oshiriladi.
To‘pning yo‘nalishi, traektoriyasi va tezligi qandayligiga qarab, uni pastdan, yuqoridan yoki yondan ilib ushlab olinadi. Darvozabondan anchagina naridan uchib borayotgan to‘plarni yiqila turib olinadi.
T o‘ p n i p a s t d a n i l i b o l i sh darvozabon tomon yumalab kelayotgan, yuqoridan tushib kelayotgan va past (ko‘krak balandligida) uchib kelayotgan to‘plarni egallab olishda qo‘llaniladi.
Yumalab kelayotgan to‘pni ilib olishning tayyorlov bosqichida darvozabon oldinga engashib, qo‘llarini pastga tushiradi. Bunda kaftlar to‘pga qaragan, sal yoziq, yarim bukik barmoqlar erga tegay deb turadi. Qo‘llar xaddan tashkari tarrang tutilmasligi kerak. Oyoqlar juftlangan, hech bukilmagan yoki sal bukilgan bo‘ladi.
Ishchi bosqich shundan iboratki, to‘p ko‘lga tegish paytida barmoqlar uni ostidan tutib oladi, qo‘llar tirsakdan bukilib, to‘pni qorin tomon torta boshlaydi. Pastga tushirilgan qo‘llar vazning amortizatsiyasi ta’siri va bukilishi hisobiga to‘pning tezligi so‘ndiriladi.
Yakunlovchi bosqichda darvozabon qaddini rostlaydi.
Hozirgi zamon futbolida yumalab kelayotgan to‘pni ikki qo‘llab pastdan ilib olishning boshqa variantlari ham qo‘llaniladi. Bu variantning xususiyati shundaki, unda oldinga engashishi o‘rniga taxminan 50-80⁰ tashqariga burib turib bir oyoqda cho‘nqayiladi. Tizzasi anchagina bukilib, uchiga tayanib turilgan ikkinchi oyoq ham tashqariga buriladi. Pastga tushirilgan qo‘llarning kafti to‘pga to‘g‘rilangan bo‘ladi. To‘pni bevosita ilib olish yuqorida tasvirlangan variantdagi singari bo‘ladi. Yakunlovchi bosqichda oyoqlarni burish va to‘g‘irlash hisobiga darvozabon qaddini rostlab, keyingi harakatlar uchun kerakli dastlabki holatni oladi. To‘siqning straxovka qilish satxi anchagina bo‘lgani uchun to‘p ilib olishning bu varianti dinamik ishonchliroqdir.
Past (qorin balandligi darajasida) uchib kelayotgan va darvozabonning old tomonidan yuqoridan tushib kelayotgan to‘plarni ilib olishda tayyorlov bosqichida salgina bukilgan qo‘llar kaftlari oldinga qaratib, to‘p qarshisiga uzatiladi, barmoqlar bir oz yoziq va yarim bukik bo‘ladi. Ayni vaqtda gavda ozroqqina oldinga engashadi, oyoqlar esa sal bukiladi. Oyoqlarning qay darajada bukilishi to‘pning uchib kelish traektoriyasiga bog‘liq. To‘p qo‘lga tegish paytida darvozabon uni ostidan barmoqlari bilan tutib oladi-da, qorni yoki ko‘kragi tomon torta boshlaydi. To‘p anchagina tez kelayotgan bo‘lsa, oyoqlarni to‘g‘rilash va gavdani oldinga engashtirish hisobiga orqaga tomon qo‘shimcha so‘ndiruvchi harakat qilnadi.
O‘yin jarayonida darvozabonning yon tomoniga yumalab va past uchib kelayotgan, shuningdek uning old tomonidan ancha nariga tushayotgan to‘plarni ilishga ham to‘g‘ri keladi. Bunday hollarda oldin to‘pning harakat yo‘nalishi tomonga qarab jilinadi. Bu ish yugurish qadami, juftlama qadam yoki chalishtirma qadam bilan, shuningdek ko‘proq bir oyoqda depsinib yuqoriga, oldinlab yuqoriga yoki yon tomonga yuqorilab sakrash bilan amalga oshiriladi. Shundan keyingi harakatlar sistemasining taxlili yuqorida berilgan.
T o‘ p n i yu q o r i d a n i l i b o l i sh o‘rtacha traektoriyada (ko‘krak va bo‘y baravar) uchib kelayotgan, shuningdek baland uchib kelayotgan va pastga tushib kelayotgan to‘plarni egallab olish uchun qo‘llaniladi.
Darvozabon tayyorlov bosqichida dastlabki holatni egallayotganda qo‘llarini sal bukib, oldinga yoki yuqorilatib oldinga (to‘pning uchib kelish balandligiga karab) uzatadi. Oldinga qaratilgan kaftlarning barmoqlari yoziq, yarim bukilgan bo‘lib, «yarim sfera» singari shakl hosil qilib turadi. Bosh barmoqlar bir-biridan uncha uzoq bo‘lmaydi (3-5 sm dan oshmaydi).
Ishchi bosqichda to‘p qo‘lga tegish paytida barmoqlar sal uni oldinroq yonidan tutib oladi, barmoqlar salgina bir-biriga yaqinlashadi. Barmoqlarning so‘ndiruvchi harakati va qo‘llar bukilishi hisobiga to‘pning tezligi so‘ndiriladi.
Yakunlovchi bosqichda darvozabon qo‘llarini maksimal darajada bukib, to‘pni eng qisqa yo‘l bilan ko‘kragiga tortadi.
O‘yin sharoitida darvozabon to‘pni asosan u uchib kelayotgan tomonga kerakligicha jilgandan keyingina ilib oladi. Buning uchun harakatlanish texnikasining turli priyomlari va ularning birga qo‘shilgan variantlari qo‘llaniladi.
Baland to‘plarni, ya’ni baland traektoriyada uchib kelayotgan to‘plarni qo‘lga kiritish uchun sakrab ikki qo‘llab yuqoridan ilib olish qo‘llaniladi. To‘pning uchish yo‘nalishiga qarab bir yoki ikki oyoqda depsinib yuqoriga, yuqorilab oldinga yoki yuqorilab yonga sakraladi. Harakatlanayotgan paytda asosan bir oyoqda, joyda turganda esa ikki oyoqda depsinib sakraladi. Depsinish paytida qo‘llar silkinch qilib, to‘p tomon yuqoriga uzatiladi. To‘pni ilib olgandan keyin oyoqlarni bir oz bukib erga tushiladi.
T o‘ p n i yo n d a n i l i b o l i sh darvozabonning yon tomoniga o‘rtacha traektoriyada uchib kelayotgan to‘plarni qo‘lga kiritish uchun qo‘llaniladi.
Tayyorlov bosqichida qo‘llar oldinlatib yonga, to‘p uchib kelayotgan tomonga uzatiladi. Panjalar deyarli parallel, barmoqlar sal yoziq va yarim bukik. Gavdaning og‘irligi to‘p ilinadigan tomondagi oyoqqa o‘tkaziladi. Ishchi va yakunlovchi bosqichlar bajarilish strukturasi jihatidan to‘pni yuqoridan ikki qo‘llab ilib olishdagiga o‘xshaydi.
T o‘ p n i y i q i l a t u r i b i l i b o l i sh darvozabondan chetga qo‘qisdan, aniq, goho esa juda qattiq yo‘naltirilgan to‘plarni qo‘lga kiritishning samarali vositasidir. To‘p uzatilganda (darvoza bo‘ylab «g‘izillatib» berilganda) ushlab qolish va raqib oyog‘idagi to‘pni olib qo‘yishda qo‘llaniladi.
Yiqila turib to‘p ilishning ikki varianti bor: uchish bosqichisiz ilish va uchish bosqichi bo‘lganda ilish.
Birinchi variantda odatda darvozabonning yon tomoniga undan 2-2,5 m narida yumalab yoki past uchib kelayotgan to‘plarni ilib olish uchun qo‘llaniladi. Tayyorlv bosqichida to‘p harakati tomonga katta qadam tashlanadi. To‘pga yaqin turgan oyoq qattiq bukiladi. Og‘irlik markazining o‘qi tayanch satxidan chiqarilib, pastroq tushiriladi. Qo‘llar to‘p tomon keskin uzatiladi, bu gavdaning harakatlanishiga ham, yiqilishiga ham yordam beradi. Erga tushish bunday tartibda bo‘ladi: oldin oyoqning boldir qismi, keyin tos-son va gavdaning yon qismlari erga tegadi. Parallel uzatilgan qo‘llar to‘p yo‘lini to‘sib chiqadi. Panjalarning turishi, shuningdek bevosita to‘p ilib olish yiqilmay ikki qo‘llab yuqoridan ilishda qanday bo‘lsa, shunday. Darvozabon g‘ujanak bo‘layotganda qo‘llarini bukib, to‘pni ko‘kragiga tortadi. Ayni vaqtda oyoqlarini ham bukadi.
Darvozabon ancha narida dumalab va uchib kelayotgan to‘plarni ilib olish uchun uchish bosqichli yiqilish qo‘llaniladi. Dastlabki bosqichda darvozabon uchib kelayotgan tomonga tezda bitta yoki ikkita juftlama yoki chalishtirma qadam tashlaydi. Bunday paytda qaysi harakatlanish usulini tanlash va undan foydalanish darvozabonning hosil qilgan shaxsiy ko‘nikmalariga bog‘liq. Depsinishga tayyorlanish gavdani oldinga engashtirib, og‘irlik markazi o‘qini tayanch sathida chetga chiqarishdan boshlanadi. To‘p kelayotgan tomonga yaqin oyoqda depsiniladi. Qo‘llar to‘p tomonga keskin uzatiladi. Ularning harakati va ikkinchi oyoqning silkib bukilishi depsinish kuchi oshishiga yordam beradi. Depsinish burchagining qanday bo‘lishi to‘pning uchish balandligiga bog‘liq. Baland kelayotgan to‘plarni ilib olishda yuqorilab yon tomonga, o‘rtacha balandlikda kelayotganlarini ilishda esa yon tomonga depsinib chiqadi.
Dumalab kelayotgan va past uchib kelayotgan to‘plarni ilib olishda gavda ko‘proq engashadi, depsinuvchi oyoqning bukilishi ko‘proq, darvozabonning uchish traektoriyasi past, er bilan parallel bo‘ladi. To‘p darvozabonning uchish bosqichida ilib olinadi. To‘p qo‘lga kiritilgandan keyin g‘ujanak bo‘linadi (oyoqning tos-son bo‘g‘imi va qo‘llar bukiladi), bu old-ort o‘qi atrofida olga tomon aylanishga olib keladi. Tortish kuchi ta’sirida quyidagi tartibda erga tushiladi: oldin bilak, keyin elka, gavda va tosning yon qismlari, oyoqlar erga tegadi.