Global ekologik muammolarning kelib chiqish sabablari va ularni hal qilish chora tadbirlari

III. Global ekalogik muammolarni hal qilsih
3.1 Tabiatni muhofaza qilish
Insoniyat jamiyatining yuksak darajada rivojlanishi fan- texnika asosida qurilgan sanoat tarmoqlarini yuzaga keltirdi. Suv inshootlari, yangi-yangi shahar-qishloqlarning bunyod etilishi inson bilan tabiat o’rtasida yangi munosabatlarni vujudga keltirdi. Inson tabiatning tabiiy rivojlanish qonunlari va uning bir butun yaxlitligi, turg’unligini buzdi. Tabiat va uning asosiy elementlari bo’lmish suv, tuproq, havoni zaharladi.
O’simlik va hayvonlar vakillarini qirdi, ularning sonini kamaytirdi. Natijada million-million yillar davomida turg’un bo’lgan tabiiy holat buzildi.
Tabiatning ekologik barqarorligi, turg’unligi va uning tabiiy qonunlarining buzilishiga tabiatning kelajakdagi ekologik holati qanday bo’lishini oldindan ko’ra bilmaslik sabab bo’ldi.
Ekalogik bilim - bu tirik tabiat tuzilishi, rivojlanishi, o’zgarishi, yer yuzidagi tirik jonzotlar holati, ularning bir-birlari va atrof-muhit o’rtasida bo’lib turadigan munosabatlari, tabiiy boyliklarning son va sifati, hajmi, xillarini hamda ularni saqlash va tejamkorlik bilan foydalanish yo’llarini o’zlashtirishdan iboratdir.
Fan-texnika rivojlanishining tabiatga salbiy ta’siri, yer yuzida ko’p mavjudotlarning yo’qolib ketishiga olib kelayotgan turli ofatlar, ziddiyatlar muhim ekologik muammolarni kun tartibiga qo’ydi.
Flozirgi kunda yer yuzida inson qoii yetmagan tabiatning biror-bir burchagi qolmadi. Faqat tropik o’rmonlar, yuqori togii tumanlar, Arktika, Antarktika, kichik-kichik maydon- larga inson qadami yetmagan boMishi mumkin.
Bir necha million yillar davomida bunyod bo’lgan koinotning tabiiy ko’rinishi, keyingi 10-15 yil ichida juda og’ir holatga tushdi, havo buzildi. Jumladan, tuproq zaharli moddalar bilan jarohatlandi, suvlar turli moddalar bilan ifloslandi va hokazo. Bu holatlar inson salomatligiga salbiy ta’sir qila boshladi. Eng avvalo, bolalar, onalar, keksalar sog’lig’iga og’ir ta’sir qilib, yangi-yangi kasalliklar kelib chiqmoqda.
Hozirgi kunning eng dolzarb muammolaridan biri - fan- texnika yutuqlari asosida aholi orasida ekologik ta’lim-tarbiya va madaniyatga oid bilimlarni oshirish yo’li bilan tabiat muhofazasini tezlashtirishning turli chora- tadbirlarini ishlab chiqishdir. Bu borada mutaxassislar tayyorlashni har xil yoilar bilan amalga oshirish kerak.
Ekologik ta’lim-tarbiyaning tub ma’nosi - bu tabiat va jamiyat o’rtasidagi doimiy birlik, ularni bir-birlariga bog’lovchi tabiiy hamda ijtimoiy qonunlarni o’rganish, hayotga tatbiq qilish yo’li bilan tabiiy barqarorlikni saqlashdan iborat.
Ekologik ta’lim-tarbiya - bu insonning tabiatga qadam qo’ygan vaqtdan boshlab, butun hayoti davomida tabiatdan ongli ravishda foydalanish, psixologik, axloq-odob yuzasidan, xalqimizning tabiatga nisbatan hurmat-e’tibor bilan qaraydigan yaxshi urf-odatlari, udumlari asosida yoshlarni tarbiyalash, ularda tabiat, uning xilma-xil boyliklariga mehr-muhabbat uyg’otish, tejamkorlikka o’rgatish, tabiiy boyliklarni ko’paytirish, bog’u rog’lar, gulzorlar tashkil qilishga undash, ularning qalbida yaxshi xislatlar uyg’otishdan iboratdir (Ergashev, 1993, 1998).
Ekalogik ta’lim-tarbiyaning maqsadi - insonni o’rab turgan tabiiy muhit va uning boyliklarini biladigan, tejamkorlik bilan foydalanadigan, saqlaydigan, tabiat boyligiga boylik, go’zalligiga go’zallik qo’shadigan, ijtimoiy va tabiiy qonunlarni biladigan bilimdon shaxsni yetishtirish va tarbiyalashdan iboratdir.
Ekalogik ta’lim va tarbiyaga oid ushbu bobni tuzishda YUNESKO va YUNEPO larning 1972, 1975, 1977, 1987, 1988- yillarda shu sohaga bag’ishlab o’tkazilgan kongress materiallari, oliy bilimgohlarning o’quv dasturlari, ilmiy asarlar, darsliklardan hamda o’zimiz tomonimizdan tuzilgan «Atrof-muhitni muhofaza qilish» sohasida ekologik ta’lim berishga oid metodik tavsiyalar» (Ergashev, 1990) dan foydalandik.
0’zbekiston jumhuriyat rahbariyati tomonidan chiqarilgan ko’p qarorlarda tabiat muhofazasiga oid ishlarni kengaytirish va takomillashtirish hamda bu soha bo’yicha mutaxassislarni fan-texnika taraqqiyoti talabiga javob beradigan darajada tayyorlash ko’zda tutiladi. Bu muammoning hal bo’lishi jumhuriyatimiz ijtimoiy-iqtisodiy rivojlanishini yangi bosqichga ko’tarishda koinotning bir qismi bo’lmish ona-tabiatimizni saqlash, uning tabiiy boyliklaridan rejali va tejamkorlik bilan foydalanish, tirik jonzotlar; shu jumladan, inson uchun toza havo, suv va tuproq, boy o’simlik va hayvonlarning yashash muhitini saqlashda kerak.
Jumhuriyatimizda fan-texnika, ishlab chiqarishda moddiy va ma’naviy kuchlarning rivpjlanishi uchun ma’lumotli ekolog
tarbiyachilar, ekolog-pedagoglar, ekolog-texnologlar, ekolog- injener, ekolog-instruktorlarning bo’lishi hozirgi zamon talabi bo’lib qoldi.
Xalq xo’jaligining turli sohalari bo’yicha ma’lumotli, tajribali ekolog-agroximik, ekolog-entomolog, ekolog-agrobiologlar kerak bo’lib, ular ish jarayonida kelib chiqadigan har xil muammolarni yechish borasida ekologik chora-tadbirlarni qo’llab, atrof-muhit muhofazasini amalga oshirishlari kerak. Bunday murakkab masalalarni hal qilishda atrof-muhit muhofazasiga oid ekologik ta’lim-tarbiya oila, bog’chalar, maktablar, o’quv yurtlari (Ergashev, 1990), oliygohlar va turli korxonalar, tashkilotlarda uzluksiz olib borilishi kerak. Natijada o’rta va oliy ma’lumotli mutaxassislar yetishib chiqadi va ular xalq xo’jaligining turli sohalaridagi ko’p qirrali mutaxassislar bilan hamjihatlikda qishloq xo’jalik, turli yo’naiishdagi og’ir va yengil sanoat korxonalari, transport xo’jaliklarida ekologik tozalikka rioya qilgan holda ish olib boradilar.
Atrof-muhit muhofazasini fidokorona amalga oshirish borasida, ekologik ma’lumotli mutaxassislar tayyorlashda hamma oliygohlar keng ko’lamda yangi tayyorlangan rejalari, o’quv dasturlari asosida ish olib borishlari kerak. Masalan, 1) Tarbiyachi, ekologik-metodist, «ekologik-pedagog», «ekologik- instruktor»larni pedagogika oliygohlari; 2) Ekologik, «ekolog- injener», «ekolog-texnolog», «ekolog-avtotransport xizmat- chisi», «ekolog-agroximik» kabi mutaxassislarni 0’zMU, ToshAU, SamGU, ToshDPU kabilar tayyorlashi mumkin. Bunday mutaxassislar bog’chalar, maktablar, litsey, kollejlar, oliygohlar, ilmiy-tekshirish institutlari, katta-katta og’ir va yengil sanoat korxonalarfda xizmat qilishi mumkin.
Kelajakda yetishib chiqadigan turli sohadagi ekologlar zamonaviy fanlardan ma’lumot oladilar, fan-texnika yutuqlari bilan tanishadilar. Bog’cha, maktab, korxonalarda ishlab chiqarish tajribasini o’tib, o’zlarining amaliy qobiliyatlarini oshiradilar. Yuqori darajali yosh mutaxassislar boiib, tabiat va jamiyat qonunlarini mukammal o’rganib, ularni hayotga tatbiq etib, atrof-muhit muhofazasini ijobiy hal etib, go’zal va ko’rkam tabiat, undagi zilol suv, musaffo havo, toza, tabarruk tuproq, rang-barang o’simlik olami va boy hayvonot dunyosi, bitmas-tuganmas yer usti va yer osti boyliklarni kelajak avlodlarga qoldirishga xizmat qiladilar. Xo’jaliklarning ijtimoiy- iqtisodiy va ekologik turg’un holda rivojlanishiga asos yaratadilar.
Dunyoning turli joylarida vujudga kelayotgan og’ir ekologik holatlar, masalan, Afrika, Janubiy Amerika, Ovro’pa, Sibir o’rmonlarining kamayib ketishi, dengizlarning ifloslanishi, Orol qurishi, atmosferaning zaharlanishi va azon teshiklarining hosil bo’lishi, qishloq xo’jalik yerlari eroziyasi, tuproq tarkibida kimyoviy zaharli moddalarning haddan tashqari ortiqligi, oqova ichimlik suvlari tarkibining buzilishi va oqibatda insonlar sog’lig’iga salbiy ta’siri, atrof-muhit muhofazasiga oid ekologik ta’lim-tarbiyaning ilmiy asoslangan reja va dastur asosida olib borish kerakligini kun tartibiga qo’ydi. Bunday dasturlar YUNESKO, YUNEPOlar tomonidan bundan 30 yillar avval keng va har tomonlama ishlab chiqilgan.
Ekologik ma’lumot, ta’lim-tarbiyaning tub ma’nosi - bu tabiat, bizni o’rab turgan borliqqa nisbatan hurmat, uning yashil nabototlari, harakatdagi jonivorlar, oqayotgan zilol suv, tanimizga kirayotgan havo, ona-yerga nisbatan e’tibordan iborat
Tabiatni sevgan insonlar, uning har bir qarich yerida bo’layotgan ijobiy va salbiy o’zgarishlarni sezadi, kuzatadi, tabiatga yordam beradi, ya’ni, yiqilgan butani tiklaydi, kasal hayvonni davolaydi, iflos suvni tozalashga harakat qiladi, yong’inni o’chiradi va hokazo. Insonning bunday ijobiy harakatlari uning koinotdagi o’rni va shu yerni muhofaza qilishga qobilligidir.
Hozirgi kunda xo’jalikning turli sohalarini rivojlantirish bilan bir qatorda atrof-muhit muhofazasi va tabiiy boyliklardan tejamkorlik bilan foydalanishga oid chuqur bilimli, ekologik ma’limotga ega yoshlarni o’rta va oliy bilim dargohlarida tayyorlash va tarbiyalash vaqti keldi.
Ekologik ta’limning naz^riy asosi - atrof-muhit muhofa­zasiga oid ta’limni bog’cha-maktab, katta-kichik o’quv yurtlari, oliy o’quv yurtlarida ma’lum o’quv reja va dasturlari asosida olib borish hamda malakali mutaxassislar tayyorlashdan iborat. Yig’ilgan tajribalar umumlashtirilib, bir pedagogik shaklga keltirilib, o’quv dasturi, darsliklar tuziladi.