Gumanitar fanlar

NAZORAT SAVOLLARI:
1.O’zbekistonda 2017-2021 yillarda axoli bandligi va real daromadlarini izchil oshirish yo’nalishlarini sanab bering.
2.Erkin iqtisodiy zonalarning yangi ish o’rinlarini tashkil etishdagi axamiyatini tushuntirib bering.
3.Bugungi kunda Davlat byudjetining necha foizi ijtimoiy sohani rivojlantirishga yo’naltirilmoqda ?
4.Ijtimoiy himoya deganda nimani tushunasiz?
5.Yurtimizda kasb-xunar kollejlari bitiruvchilarini ish bilan ta‘minlashga qanday e‘tibor qaratilmoqda?
6.Oliy ta‘lim tizimining mamlakatimizni modernizatsiya qilishdagi o’rni qanday?


7-MAVZU: XAVFSIZLIK, MILLATLARARO TOTUVLIK VA DINIY
BAG„RIKENGLIKNI TA‟MINLASH
Reja:
1. Xavfsizlik, diniy bag’rikenglik va millatlararo totuvlikni ta‘minlash sohasidagi
ustuvor yo’nalishlar
2. Chuqur o’ylangan, o’zaro manfaatli va amaliy tashqi siyosat sohasidagi ustuvor
yo’nalishlar
Tayanch so„zlar: konstitutsiyaviy tuzum, suverenitet, xududiy yaxlitlik, axborot xavfsizligi, konfessiya, mudofaa, xavfsizlik, barqarorlik, axil qo’shnichilik, tashqi siyosat, xalqaro xamkorlik, delimitatsiya, demarkatsiya, din, diniy bag’rikenglik,
1. Xavfsizlik, diniy bagrikenglik va millatlararo totuvlikni taminlash sohasidagi ustuvor yonalishlar
Bugungi kunda xavfsizlik masalalari butun dunyoda eng dolzarb masala bo’lib qolmoqda. Yil sayin davlatlar tomonidan mudofaa tizimi va xarbiy sohaga ajratilayotgan xarajatlarining oshib borishi fikrimizni tasdiqlaydi. Biroq, faqatgina zamonaviy qurol-yarog’ga ega bo’lishning o’zigina xavfsizlikni ta‘minlamaydi. Chunki, guvoh bo’lib turganimizdek, zamonaviy buzg’unchi kuchlar ochiqcha jang qilmay, balki to’satdan qo’poruvchilik amaliyotlarini qo’llash, xarbiylar emas, balki tinch aholini nishonga olish kabi qabix usullardan foydalanadi. Bunda esa,
milliy va diniy nizolarni keltirib chiqarish asosiy maqsad xisoblanadi. XX asrning ikkinchi yarmida davlat-xuquqiy, etno-xududiy va etnodemografik zaminda 300 dan ortiq katta-kichik nizolar qayd qilingan xam ushbu fikrning o’rinli ekanini tasdiqlaydi. Millatlar mavjud ekan, ular o’rtasida o’zaro munosabatlar ham bo’ladi. Shunday ekan, bugun globallashuvning bu jarayonga o’tkazayotgan salbiy ta‘sirining oldini olish xaqida bosh qotirish va samarali mexanizmlarni topish o’z mustaqilligini, erkini, o’ziga xosligini qadrlashga kodir bo’lgan barcha millatlar oldida turgan eng dolzarb vazifa xisoblanadi. Mamlakatimizda ham millatlararo totuvlikni ta‘minlash orqali tinchlik va hamjixatlikni mustahkamlab borish g’oyasi davlatimiz birinchi raxbarlarining doimiy diqqat markazida bo’lib kelgan. Prezidentimiz Shavkat Mirziyoev keyinchalik barcha nutq va ma‘ruzalarida tinchlikni ta‘minlash, millatlar va dinlararo totuvlik muxitini qo’llab-quvvatlash, din niqobidagi ekstremizm va terrorizmga qarshi ayovsiz kurash masalalarini asosiy tamoyil sifatida olg’a surib kelmoqda. Prezidentimiz tashabbusi bilan 2017-2021 yillarda O’zbekiston Respublikasini rivojlantirishning beshta ustuvor yo’nalishi bo’yicha Xarakatlar strategiyasi ishlab chiqildi. Strategiyada beshinchi yo’nalish sifatida «Xavfsizlik millatlararo totuvlik va diniy bag’rikenglikni ta‘minlash hamda chuqur o’ylangan o’zaro manfaatli va amaliy tashqi siyosat sohasidagi ustuvor yo’nalishlar» belgilandi. Bu ham yurtimizda fuqarolarimiz xavfsizligi, millatlar va diniy bag’rikenglikka berilayotgan ulkan e‘tibordan dalolat beradi. «Bag’rikenglik» tushunchasi ilmiy faoliyat va ijtimoiy xayotning turli sohalari, jumladan, siyosat va siyosatshunoslik, sotsiologiya, falsafa, iloxiyot, ijtimoiy axloq, qiyosiy dinshunoslik kabi fanlar doirasida keng istifoda etiladi. Lotincha «tolerare» ya‘ni «chidamoq», «sabr qilmoq» ma‘nosini anglatgan «tolerantlik» so’zi, asosan biron narsani, o’zgacha fikr yoki qarashni, o’z shaxsiy tushunchalaridan qati nazar, imkon qadar bag’rikenglik va chidam bilan qabul qilishni anglatadi. Xususan, ushbu tushuncha deyarli barcha tillarda bir xil yoki bir-birini to’ldiruvchi ma‘no kasb etib, «chidamlilik», «bardoshlilik», «toqatlilik», «o’zgacha qarashlar va xarakatlarga xurmat bilan munosabatda bo’lish», «muruvvatlilik», «ximmatlilik», «kechirimlilik», «mexribonlik», «hamdardlik» kabi ma‘nolarga ega. Taraqqiyotning asosiy omillaridan biri bo’lgan bag’rikenglik borasida 1995 yil 16 noyabrda BMT tizimida Fan, ta‘lim va madaniyat sohasida ixtisoslashgan tashkilot (YuNYeSKO) bosh konferentsiyasining 28-sessiyasida «Bag’rikenglik tamoyillari Deklaratsiyasi» qabul qilindi. Deklaratsiyada irqi, jinsi, kelib chiqishi, tili, dinidan qati nazar, bag’rikenglikni targ’ib etish, inson xuquq va erkinliklariga xurmat bilan qarash kabi majburiyatlar belgilab qo’yilgan. 1998 yil 6 noyabrda Toshkentda o’tkazilgan YuNYeSKO Ijroiya Kengashining 155- sessiyasida «Tinchlik madaniyati va YuNYeSKOning a‘zo davlatlaridagi faoliyati» deklaratsiyasi qabul qilindi. YuNYeSKOning «Tinchlik madaniyati» kontseptsiyasi BMT tomonidan ma‘qullanib, 2000 yil «Xalqaro tinchlik
madaniyati yili», 2001 yil esa «Xalqaro madaniyatlararo muloqot yili» deb e‘lon qilindi. O’zbekiston diyorida qadimdan turli tsivilizatsiya vakillari, madaniy qatlamlar, xilma-xil e‘tiqod va dunyoqarashlar yonma-yon yashab kelgan. Bu yerda yashovchi xalq boshqa joydan ko’chib kelib, o’rnashib qolgan emas. Bu zamin otabobolarimiz yashab o’tgan azaliy va muqaddas makondir. Bu zamin Sharq na G’arbning, Shimol va Janubning, qadim o’tmish va buyuk kelajakning tutashgan joyi, Markaziy Osiyoning yuragi, insoniyat ta- fakkuri, fan va madaniyatining eng ko’xna o’choqlaridan biridir. Bu tuproqda jaxonni xayratga slogan tsivilizatsiyaning ildizlari vujudga kelgan, insoniyat tarixiniig eng qadimgi davrlariga mansub diniy va falsafiy an‘analar shakllangan. Qadimgi yunon faylasufi Geraklit bu yurtni «falsafiy tafakkur beshigi», deb bejiz ta‘riflamagan. Shuni ta‘kidlash joizki, bizning tsivilizatsiyamiz o’ziga xos bag’rikenglik tafakkur uslubiga tayanadi. Uch ming yillik tariximiz shunday guvoxlik bermoqdaki, oliyjanoblik va insonparvarlik, millatlararo totuvlikka intilish xalqimizning eng yuksak fazilatlaridan xisoblanadi. Bu boradagi an‘analar avloddan-avlodga o’tib kelmoqda. Ma‘lumotlarga ko’ra, bundan yuz yil avval mamlakatimiz xududida 70 ga yaqin millat vakillari istiqomat qilgan. 1926 yilda yurtimizda 90 millat va elat yashagan bo’lsa, 1959 yilda ularning soni 113 taga, 1979 yilda 123, 1989 yilda esa 130 taga yetgan edi. O’zbekiston o’z mustaqilligini qo’lga kiritganidan so’ng nafaqat mamlakatga nom bergan o’zbek xalqi, balki shu muqaddas zaminda istiqomat qilayotgan turli millat vakillarining ham millat sifatida saqlanib qolishi va rivojlanishi uchun teng sharoit va imkoniyatlar yaratish masalasiga aloxida e‘tibor qaratdi. Jumladan, ko’pmillatli diyorimizda tinchlik va osoyishtalikni saqlash va yanada mustahkamlashning muxim omili bo’lgan millatlararo totuvlik va hamjixatlikni ta‘minlash, mamlakatimizda istiqomat qilayotgan turli millatga mansub aholining ma‘naviy-madaniy extiyojlarini qondirishga yo’naltirilgan milliy-madaniy markazlar faoliyatini qo’llab-quvvatlash hamda millatlararo munosabatlarni takomillashtirish uchun Birinchi Prezidentimiz tashabbusi bilan 1992 yil 13 yanvarda Respublika Baynalmilal madaniyat markazi tashkil etildi. Uning asosiy vazifasi vazirliklar, idoralar, Qoraqalpog’iston Respublikasi Vazirlar Kengashi, viloyat, shahar va tuman xokimliklari, shuningdek, jamoat tashkilotlari bilan birgalikda millatlararo munosabatlar sohasida yagona davlat siyosati amalga oshirilishida qatnashish, milliy-madaniy markazlar faoliyatini muvofiqlashtirish va o’ziga xos an‘ana, urf-odat va rasm-rusumlarni tiklash hamda rivojlantirishda ularga ko’maklashish deb belgilandi. 2017 yilda Respublika Baynalmilal madaniyat markazi tashkil etilganining 25 yilligi keng nishonlandi. Mamlakatimizda milliy- madaniy markazlarni soni 140 dan ziyod bo’lib, ular yurtimizning jamoat tashkilotlari qatorida samarali faoliyat ko’rsatmoqda. Shunisi diqqatga sazovorki, bu markazlar faoliyatida, millatidan qati nazar, barcha yurtdoshlarimiz qatnashishlari mumkin. Millatlararo munosabatlar yo’nalishidagi yana bir dolzarb masalalardan biri - aholining milliy tarkibiga mos keladigan ta‘lim-tarbiya tizimini tashkil qilishdir. Bu borada respublikamizda bugungi kunga kelib, 10 mingga yaqin maktab faoliyat yuritayotgani, shundan 845 ta maktabda rus tilida, 491 ta maktabda qozoq tilida, 259 ta maktabda tojik tilida, 52 ta maktabda turkman tilida, 40 ta maktabda qirg’iz tilida, 7 ta maktabda koreys tilida ta‘lim berish yo’lga qo’yilganini ta‘kidlash kerak. Bular orasida ikki yoki uch tilda o’quv mashg’ulotlari olib borilayotgan maktablar ham bor. Xalq ta‘limi vazirligiga qarashli pedagogika institutlarida o’zbek tilidan tashqari rus, tojik,
turkman, qirg’iz, qozoq, qoraqalpoq tillarida ham mashg’ulotlar olib boriladigan maktablar uchun mutaxassislar tayyorlanmoqda. Respublikamizdagi ommaviy axborot vositalarining faoliyati ham aholi milliy tarkibining rang-barang extiyojlarini qondirishga xizmat qilmoqda. O’zbekistonda 8 tilda, yani o’zbek, qoraqalpoq, rus, qozoq, tojik, turkman, ingliz, koreys tillarida
gazeta va jurnallar chop etilmoqda. O’zbekiston televideniesi orqali qator xorijiy tillardagi ko’rsatuvlarning muntazam ravishda namoyish qilinishi va maxsus radio eshittirishlarning turli
tillarda efirga uzatilayotgani ham diqqatga sazovor. Bugungi kunda, 12 (o’zbek, qoraqalpoq, qozoq, qirg’iz, tojik, ozarbayjon, rus, tatar, boshqird, koreys, uygur) tillarida teleradio eshittirishlar efirga chiqmoqda. Bundan ko’rinadiki, O’zbekistonning millatlararo siyosati insoniylikka, demokratiyaga qarshi bo’lgan siyosatning xar qanday ko’rinishlarini to’liq va mutlaq rad etishga asoslangan. Ko’rinib turganidek, millatlararo munosabatlarni to’g’ri yo’lga qo’yish borasida O’zbekiston o’ziga xos tajriba orttirdi. Bunda faqat milliy o’zlikni anglash, milliy g’urur va iftixor tuyg’usini tarbiyalash, millatlarning tili, madaniyati, urf-odatlarini asrab-avaylash bilan cheklanmaslik, balki mamlakatdagi barcha millatlarning umumiy birdamligiga erishish tamoyiliga amal qilindi. Birinchi Prezidentimiz Islom Karimov tashabbusi bilan ko’rilgan bu siyosat: -ko’p millatlilikni yaratuvchilik qudratiga ega bo’lgan omil sifatida tan olish; -fuqarolarning jinsi, irqi, millati, tili, dini, e‘tiqodi, shaxsi, ijtimoiy kelib chiqishi va mavqeidan qati nazar, tengligini ta‘minlash; -milliy mansubligidan qati nazar, fuqarolarning mamlakat siyosiy va ijtimoiy xayotidagi teng xuquqli ishtirokini kafolatlash; -milliy til, urf-odat va an‘analar xurmat qilinishini ta‘minlash va ularning rivojlanishi uchun qulay shart-sharoit yaratish; -ijtimoiy xayot, siyosiy institutlar, mafkura va fikrlar xilma-xilligi asosida rivojlanishini ta‘minlash; -fuqarolarning konstitutsiyaviy xuquq va erkinliklariga qarshi qaratilgan milliy, irqiy, diniy adovat va nizoni targ’ib qiluvchi faoliyatga yo’l qo’ymaslik; -millatlar va elatlar xuquq va erkinliklarini muxofaza qilishga doir xalqaro qoidalar ustuvorligini tan olish kabi tamoyillarga tayangan xolda izchil amalga oshirilmoqda. Shuni unutmaslik kerakki, qaerda millatlararo totuvlik g’oyasining ahamiyati anglab yetilmasa, jamiyat xayotida turli ziddiyatlar, muammolar vujudga keladi, ular tinchlik va barqarorlikka xavf soladi. Bugungi kunda jaxonning ayrim mintaqalarida sodir bulayotgan milliy nizolar shundan dalolat berib turibdi. Millatlararo totuvlik g’oyasini amalga oshirishga g’ov bo’ladigan eng xatarli to’siq - tajovuzkor millatchilik va shovinizmdir. Bunday illat, zararli g’oya tuzog’iga tushib qolgan jamiyat tabiiy ravishda xalokatga yuz tutadi. Bunga uzoq va yaqin tarixdan ko’plab misollar keltirish mumkin. Birgina fashizm g’oyasi XX asrda insoniyat boshiga avvalgi barcha asrlardagidan ko’ra ko’proq kulfat, ofatbalolar yog’dirib, oxir-oqibatda o’zi ham xalokatga uchradi. Lekii xanuzgacha fashizm, shovinizm, irqchilik g’oyalarini tiriltirib, millatlararo totuvlik, hamjixatlik g’oyasiga qarshi «salib yurishi» uyushtirishga urinayotgan kuchlar borligi barchamizni xushyor torttirishi lozim.
Bag’rikenglikning muxim yo’nalishlaridan biri «diniy bag’rikenglik»dir. Turli din vakillari e‘tiqodidagi mavjud farqlardan qati nazar, ularning yonma-yon, o’zaro tinch-totuv yashashi hamda xar bir diniy ta‘limotga xurmat bilan qarashni anglatadigan mazkur tushuncha, xar kim o’z e‘tiqodiga amal qilishda erkin bo’lgani xolda, bu xuquqka boshqalar ham ega ekanini e‘tirof etishini nazarda tutadi.«Bag’rikenglik tamoyillari deklaratsiyasi»da ta‘kidlanganidek, «Bag’rikenglik bo’lmasa, tinchlik bo’lmaydi, tinchliksiz esa taraqqiyot va demokratiya bulmaydi». Asrlar mobaynida o’lkamizning shaharu qishloqlarida masjid, cherkov va sinagogalar emin-erkin faoliyat ko’rsatib, turli millat va dinga mansub qavmlar hamjixatlikda o’z diniy marosimlarini ado etib kelganlar. Tariximizning eng murakkab, og’ir davrlarida ham ular o’rtasida diniy asosda mojarolar bo’lmagan. Bu esa, millati va diniy qarashidan qati nazar, insonni ardoqlash va o’zgalarni qadrlash, kattalarga xurmat, kichiklarga izzat ko’rsatish kabi tuyg’ular yurtimiz aholisining qon-qoniga singib ketganidan dalolat beradi. Aynan shu sifatlar
xalqimizga xos bo’lgan diniy bag’rikenglikning ma‘naviy asosini tashkil kiladi. Ma‘lumki, xar bir dinning o’ziga xos aqidalari mavjud. Ular ba‘zan bir-biriga mutanosib bo’lsa, ba‘zan zid ham kelishi mumkin. Diniy bag’rikenglik ana shu xilma-xillik asosida kelib chiqishi mumkin bo’lgan nizolarning oldini oladi, turli e‘tiqodlarning yonma-yon va bir paytda mavjud bo’la olishi uchun xizmat- qiladi. Qadim zamonlardanoq o’lkamizda zardushtiylik, buddaviylik, yaxudiylik, nasroniylik kabi dinlar mavjud bo’lgan. Eng qadimiy va keng tarqalgan dinlardan biri bo’lmish zardushtiylikning vatani ham bizning yurtimizdir. Chunki, u qadimgi Xorazmda shakllanib, rivoj topgan. Ilk o’rta asrlarda Markaziy Osiyoda buddizm ham muxim o’rin tutgan. Xattoki, Buxoro shaxrining nomi ham «Vaxara» buddaviylar ibodatxonasi nomidan kelib chiqqan, degan fikrlar bor. Markaziy Osiyoga islom dinining yoyilishi arafasida bu yerga Eron orqali Suriyadan kirib kelgan nestorian yo’nalishidagi nasroniylik dini muxim mavqeni egallagan. VI asr boshlarida Samarqandda nestorian yepiskopi, VIII asrda esa mitropoliti xizmat qilgan. Shuningdek, qadimda xozirgi Toshkent va Xorazm viloyatlari xududlarida nasroniy diniga mansub aholi ham yashagan. VIII asrda Markaziy Osiyoga arablar bilan birga islom dini ham kirib keldi. Aholining bu dinni qabul qilishi asta-sekinlik bilan, bir tekis bo’lmagan xolda yuz berdi. Aholining bir qismi o’zlarining qadimgi dinlariga etiqod kilishda davom etdi. Bu vaqtda islom va maxalliy dinlarning, ularga xos qadriyat va odatlarning qorishuvi yuz berdi. Movarounnaxr xalqlarining islom diniga zid kelmaydigan ma‘rifiy-axloqiy g’oyalari, xuquqiy me‘yor va urf-odatlari to’la saqlanib qoldi hamda islom talimoti asosida yanada sayqallandi. Bu xolat Movarounnaxrda
islomning o’ziga xos xususiyatlar kasb etishiga sabab bo’ldi. Bu ham yurtimizda uzoq yillar davomida shakllangan diniy bag’rikenglik samarasi edi. O’lkada tinchlik va diniy bagrikenglik muxitini ta‘minlashda islom ta‘limotidagi o’zga din vakillari bilan o’zaro murosa yo’lini tutish, ular bilan dunyoviy ishlarda hamkorlik qilish va hamjixatlikda yashashga chorlovchi tamoyillar ham o’ziga xos ahamiyat kasb etdi. Ayniqsa, islom ta‘limotidagi dinni qabul qilish yoki qabul kilmaslik qalbga bog’liq, insonning to’liq ixtiyoridagi amal deb qaralishi mintaqada diniy bag’rikenglik muxiti barqaror bo’lishi uchun asosiy omillardan bo’ldi. Diyorimizdan yetishib chiqqan allomalarning asarlarida ham diniy bag’rikenglik bilan bog’liq kadriyatlar targ’ib qilingan g’oyalarni uchratamiz. Jumladan, Shayx Axmad Yassaviy ham o’z xikmatlarida o’zga din vakillariga yaxshi munosabatda bo’lishni uqtirgan: