Grup Düşüncesi Janis, Irving L.: Groupthink: Psychological Studies of Policy Decisions and
Fiascoes, Cengage Learning, 1982.
Wilcox, Clifton: Groupthink, Xlibris Corporation, 2010.
Grup düşüncesinin bir tür tersi kolektif zekâdır (Surowiecki, James: The Wisdom of the Crowds, Doubleday, 2004).
Jürgen Beetz: Denken, Nach-Denken, Handeln: Triviale Einsichten, die niemand befolgt, Alibri, 2010, S. 122
Grup düşüncesi katılımcıların etkileşiminde ortaya çıkar. Kolektif zekâ ise
aktörler birbirinden bağımsız davrandığında (örneğin bir tahmin dile
getirdiklerinde) ortaya çıkar –ve bu giderek daha nadiren yaşanmaktadır.
Kolektif zekânın bilimsel anlamda kopyalanması zordur.
Olasılık İhmali Monat, Alan; Averill, James R.; Lazarus, Richard S.: »Anticipatory stress and
coping reactions under various conditions of uncertainty«, Journal of Per‐ sonality and Social Psychology 24 (2), Kasım 1972, S. 237–253.
Baumeister, Roy F.: The Cultural Animal: Human Nature, Meaning, and Social Life, Oxford University Press, 2005, S. 206
Olasılıklar için sezgisel bir kavrayışımız olmadığından riskler için de sezgisel
bir kavrayışımız yok. Bu yüzden, görünmez riskleri görünür kılmak için
borsanın tekrar tekrar çökmesi gerekir. Ekonomistlerin bunu anlaması
şaşılacak derecede uzun sürdü. Bkz: Bernstein, Peter L.: Against the Gods, The Remarkable Story of Risk, Wiley, 1996, S. 247 ve devamı.
Ancak birçok ekonomistin ve yatırımcının hâlâ anlamadığı şu: Değişkenlik
risk ölçümü için uygun olmayan bir değerdir. Ama onu yine de
değerlendirme modellerinde kullanırlar. »How can professors spread this
nonsense that a stock’s volatility is a measure of risk? I’ve been waiting for
this craziness to end for decades.« (Munger, Charles T.: Poor Charlie’s Alma nack, Third Edition, Donning, 2008, S. 101)
Riskleri ne kadar (yanlış) algıladığımız konusunda kapsamlı bir irdeleme için
bkz: Slovic, Paul: The Perception of Risk, Earthscan, 2000.