ANITKABİR’İN YAPIMININ KISA TARİHÇESİ Atatürk’ün 10 Kasım 1938’de ebediyete intikal etmesinden sonra, döne- min hükümeti tarafından olușturulan bir komisyon, Anıtkabir’in yerinin seçilmesi için görevlendirilmiști. Bu komisyon çalıșmaları sonunda, oy çoklugu ile 906 rakımlı Rasattepe’de Anıtkabir’in yapılmasına karar ve- rilmiști. Aynı komisyon tarafından 1 Mart 1941 tarihinde uluslararası bir yarıșma açılmıș, bu yarıșmaya Türkiye, Almanya, İtalya, Avusturya, İsviçre, Fransa ve Çekoslovakya’dan toplam 47 proje katılmıștı. Bu pro- jelerden 3 tanesi komisyon tarafından ödüle layık görülmüștü. Proje yarıșma șartları geregince birinciyi seçme hakkı hükümete verilmiști. Milli konuyu daha bașarılı ifade etmesi ve projenin araziye uygunlugu sebebiyle, Türk mimarlar Prof. Emin Onat ve Doç. Orhan Arda’nın pro- jesinin Anıtmezar olarak yapılmasına karar verilmiști. 9 Ekim 1944 tari- hinde Anıtkabir’in yapımına bașlanmıștır. İnșaat 4 așamalı olarak 9 yıl- lık bir sürede, 1953 yılında tamamlanmıștır. 10 Kasım 1953 tarihinde ise Atatürk’ün naașı, 1938 yılından beri, 15 yıl süreyle muhafaza edildigi geçici kabri olan Etnografya Müzesi’nden alınarak, büyük bir törenle ebedi istirahatgahı olan Anıtkabir’e defnedilmiștir. Anıtkabir, 750 bin metrekarelik bir alan üzerine kurulu olup, bu alanın yaklașık 120 bin metrekarelik kısmı Anıt Blogu, geri kalan kısmı ise Barıș Parkı’dır.
KADIN HEYKEL GRUBU İstiklal Kule’sinin önünde, ulusal kıyafetler giymiș üç kadından olușan bir heykel grubu vardır. Bu kadınlardan kenarlardaki ikisi yere kadar uzanan kalın bir çelenk tutmaktadır. Bașak demetlerinin meydana getirdigi çelenk bereketli yurdumuzu temsil etmektedir. Soldaki kadın, ileri uzattıgı elindeki kapla Atatürk’e Tanrı’dan rahmet dilemekte, ortadaki kadın eliyle yüzünü kapamıș aglamaktadır. Bu üçlü grup, Türk kadınları- nın Atatürk’ün ölümünün derin acısı içinde bile gururlu, agırbașlı ve azim- li olușunu dile getirmektedir. Heykel grubu, Hüseyin Özkan’ın eseridir.
