İslam ailəyə əhəmiyyətli yanaşır. Qərbin tribunalarının və informasiya resurslarının müsəlmanlarla bugünkü davası məhz bu məsələdir. Siz görün hicaba qarşı necə həssaslıq göstərirlər. Bu hicab İslam Respublikasında olsa, onu pis sayırlar; Qərb ölkələrinin universitetlərində olsa - orada gənc tələbə qızlar məlumatlı, ayıq şəkildə və öz istəkləri ilə hicaba üz tutmuşlar - həssaslıq göstərirlər; siyasi partiyalarda olsa, həssaslıq göstərirlər; öz ölkələrinin orta, hətta ibtidai məktəblərində də olsa, əllərinin altında olmasına baxmayaraq, həssaslıq göstərirlər. Deməli, əsas məsələ budur. Daim fəryad qoparırlar ki, İslamda, yaxud İslam Respublikasında qadın hüquqları tapdanır. Özləri də buna inanmırlar, İslam Respublikasında qadın haqlarının tapdanmadığını və hətta gücləndiyini bilirlər. Siz görün ali məktəblərdə təhsil alan qız tələbələrin sayı bu gün çoxdur, yoxsa tağut rejimi zamanı çox idi? Görürsünüz ki, bu gün çoxdur. Təhsildə parlayan və ən yüksək qiymət alan qız tələbələr bu gün çoxdur, yoxsa onda çox idi? Görürsünüz ki, bu gün çoxdur. Tibb və müalicə mərkəzlərində, müxtəlif elm mərkəzlərində tədqiqat işləri ilə məşğul olan qadınlar bu gün çoxdur, yoxsa o zaman çox idi? Görürsünüz ki, bu gün çoxdur. Ölkənin siyasi işlərində və beynəlxalq təşkilatlarda fəal iştirak edən, orada öz ölkə və xalqlarının hüquqlarını müdafiə edən qadınlar bu gün çoxdur, yoxsa o zaman çox idi? Görürsünüz ki, bu gün çoxdur. Onda qadınlar müxtəlif yerlərə səfər edirdilər, amma bu, formal xarakter daşıyırdı, həvəsbazlıq üçün və özlərini ona-buna göstərməkən ötrü idi. Lakin bu gün müsəlman qadın beynəlxalq toplantılarda, müxtəlif beynəlxalq konfranslarda iştirak edir, elm mərkəzlərində və universitetlərdə elmi, siyasi, yaxud idari işlərdə fəal çalışır. Bunlar dəyərlidir.
Böyük Rəhbərin həzrət Zeynəbin (ə) doğum günü münasibəti ilə şəfqət bacıları ilə görüşündəki çıxışından: 1994.