HöRÜMÇƏk toru (detektiv əsər)
Yüklə 1,25 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
Generalın maşınında
narkotik var Səhər yerbəyerindən sonra çox zaman general qərargahın qarşısında uzanan yolun ətrafında səliqə ilə əkilmiş qızılgül kollarının yanı ilə gəzməyi çox sevirdi. Yol boyu əkilən rəngbərəng qızılgüllər adamın könlünü oxşayırdı. Bugünkü gəzintidə qərargah rəisi də generalın yanında ad- dımlayırdı. Kənardan baxdıqca onların nəyi isə müzakirə etmələrini aydınca hiss etmək olurdu. Uzaqdan əlində salafan paket tutmuş Cahanşirin sürətli addımlarla onlara yaxınlaşdıqlarını görüb hər ikisi dayanaraq sualedici nəzərlərlə Cahanşirə baxdılar. Cahanşir yaxınlaşıb ani nəfəsini dərdikdən sonra: 103 – Cənab general, təminat bölüyünün gizirindən tutdum. Narkotik tipli otlardır. İçərisində ağ rəngli tozla dolu kiçik bir paket də var. Bir də balaca şüşənin içərisində ağ mayeyə bənzər bir şey var. Dediyinə görə ağ civədir. And aman edir ki, sala- fanın içərisində nə olduğundan özünün də indi xəbəri olub. Dediyinə görə dayısınındır. Dayısı verib ki, başqa bir şəxsə çatmalıdır, – deyərək sualedici nəzərlərlə generala baxdı. Cahanşir da- nışdıqca generalın diqqəti salafan paketə yönəl- mişdi. O, gözlərini salafan paketdən çəkmədən: – Yaxşı, nə düşünürsən, bunu nə etmək fikrin var? – deyə Cahanşirdən soruşduqda. Cahanşir: – Nə etməliyik ki? Təhlükəsizliyə xəbər versək aləm qarışacaq bir-birinə. Gizirin dediyinə görə 50-60 min manatlıq mal var burda. Gizir yalvarıb-yaxarır ki, nə edirsinizsə edin, təkcə heç kim bilməsin, – deyərək generalın düz gözlərinin içinə baxıb onun nə düşündüyünü bilmək istədi. General isə hələ də diqqətini Cahanşirin əlindəki paketdən çəkməmişdi. Generalın hələ də fikrini tam toplaya bilməməsini görən Cahanşir: – Mən bunu satmaq fikrindəyəm. 50-60 min manat az deyil ki, – deyə ciddi şəkildə generala 104 cavab verdi. General ani baxışla Cahanşirin düz gözlərinin içinə baxaraq sağ əlinin şəhadət bar- mağını öz gicgahına toxunduraraq: – Sənin başın xarab olub? Heç bilirsən nə danışırsan? Tutulsan bilirsən səni nə edəcəklər? – suallarla sağ əlini havada yelləyərək acqlı- acıqlı Cahanşirlə danışırdı. Cahanşir heç bir şey olmamış kimi: – Cənab general, boş verin getsin. Mən sizə heç nə deməmişəm, bundan da sizin heç bir xə- bəriniz yoxdur. Tutularam tutularam da, ömrümdə heç olmasa 50 min manata görə qoyun risk edim, nə olursa olsun, – deyə hərəkətlərinə bəraət qa- zandırmağa çalışırdı. General ani dayanıb çox əsəbi halda, ancaq çox asta tonla: – Cahanşir, açıl başımdan... Get, hara istəyirsən get... əl çək məndən! – deyərək Cahanşirə qəzəblə baxaraq getdikcə səsinin tonunu da qaldırırdı. Ca- hanşir heç bir şey olmamış kimi gülümsəyərək: – Çox sağ olun, cənab general, – deyərək dö - nüb bir neçə addım atmışdı ki, sanki nəsə yadına düş müş adam kimi yenidən generala tərəf dönərək: – Cənab general, xahiş edirəm, bir köməklik də edin. Olar sizin xidməti avtomobillə gedim? 105 Mənimkinin təkərlərini dəyişirlər, – demişdi ki, general sanki qumbara kimi partladı: – Cahanşir, götür! Nəyi istəyirsənsə götür! Ancaq məni rahat burax, – deyərək hər iki əlini yuxarı qaldıraraq Cahanşir istiqamətinə qəzəblə silkələməyə başladı. Cahanşir isə heç əhvalını belə pozmadan tez mobil telefonunu çıxarıb ge- neralın sürücüsünü yığaraq onu təcili olaraq ge- neralın yanına gəlməsini tapşırdı. Generalın sü- rücüsünə zəng edib bitirdikdən sonra yenidən telefonunda hansısa bir nömrəni axtarırmış kimi qurdalanmağa başladı. Axtardığı nömrəni tap- dıqdan sonra telefonu sağ qulağı istiqamətinə tərəf tutaraq: – Saleh əmi, salam. Mənəm Cahanşirdir. Düz yarım saatdan sonra kəndin girəcəyindəki dördyolda olan köhnə tikilinin yanında olacağam. Təcili sənə çatacaq əmanət var, ancaq tez gəl, – deyərək bayaqdan onun hərəkətlərini diqqətlə izləyən generala və yanında sakitcə dinmədən dayanmış qərərgah rəisinə baxıb gülümsəyərək: – İnanın ki, həyatımda birinci dəfədir ki, risk edirəm. Nə edim? 50 min manat az pul deyil ki. Ən azı xırda bir təsərrüfat yaratmaq olar, – 106 demişdi ki, generalın sürücüsü maşını bir az aralıda saxlayıb tövşiyə-tövşiyə generala yaxın- laşmaq istəyirdi ki, Cahanşir tez onu qabaqlayıb əlindəki salafan paketi sürücüyə uzadaraq: – Qoy bunu maşının bardaçokuna, – dedi. Sürücü salafan paketi alıb maşına tərəf getdikdə Cahanşir də heç nə olmamış kimi maşın istiqa- mətinə çevrilərək maşında qabaqda əyləşdi. Maşın uzaqlaşıb gözdən itənədək general xidməti avto- mobilinin arxasınca baxdı. Sonra heç bir şey da- nışmadan başını aşağı salıb özü ilə danışırmış kimi qərargaha tərəf getdi. Generalın sürücüsünün yaşı xidmət həddini keçsə də xidmət illəri az olduğu üçün hər il bir il müddətinə pensiya düşsün deyə uzadırdı. Sürü- cünün yaşı artıq qırx beşi adlamışdı. Gizirlərin xidmət üçün yaş həddi qırx beş yaş idi. Hərbi qulluqçuların pensiya hüququ iyirmi il təqvim hesabı ilə etsə də sürücü on doqquz il təqvim hesabı ilə xidmət etmişdi. Ona görə də müqavilə əsasında xidmətini bir il artırmışdı. Bəlkə də hər gün o ən azı beş dəfə “nə olar kaş ki, bu bir il tez keçərdi, pensiyaya çıxardım” cümləsini işlədirdi. Elə yol boyu da danışıq əsnasında: 107 – Cənab polkovnik, inanın ki, hər an Allaha yalvarıram ki, bu bir il tez keçsəydi, pensiyaya çıxardım, – cümləsini bir neçə dəfə işlətdi. Ca- hanşirin fikri isə maşının bardaçokunda olan sa- lafan paketdə idi. Yol boyu sürücü danışsa da Cahanşir bir cümlə də olsun danışmadı. İndi o, saatına baxaraq başqa şeylər haqqında düşünürdü... ...Maşın Saleh əmi ilə danışılan yerə – kəndin girişində dördyolun kənarında xaraba ti- kiliyə çatanda Saleh əmi həmin yerdə Cahanşiri gözləyirdi. Maşın təyin olunan yerə çatıb daya- nar-dayanmaz xarabalıq içərisindən qara geyimli, qara maskalı, əli silahlı bir qrup şəxs ani göz qır- pımında generalın maşınını dövrəyə aldılar. Saleh əmi baş verənləri götür-qoy etməyə macal tap- mamış onun əl-qolunu arxadan buraraq başını maşının kapotuna sıxdılar. Bir anın içındə göydən tökülmüş kimi bir neçə maşın da qəfil tormuz verib ətrafı toza qərq edərək generalın maşınının ətrafında dayandılar. Maşınların peyda olması ilə eyni vaxtda ətrafı bürüyən qatı duman içərisində Cahanşirin gözləri başı kapota sıxılmış halda yalvarıcı baxışlarla ona baxan Saleh əminin göz- lərinə sataşdı. Qocanın gözlərində bir məzlumluq 108 yağırdı. Generalın sürücüsünün halı da Saleh əminin halından daha dəhşətli idi. Əllərinin hər ikisini göyə qaldıraraq: – Atmayın, atmayın, mənim heç bir günahım yoxdur, – deyə yalvarırdı. Təkcə Cahanşir gör- kəmini pozmadan sakit vəziyyətdə ətrafa boyla- nırdı. Maşın təkərlərinin qaldırdığı tozun keçib getməsindən sonra Cahanşır ətrafda sanki kimi isə axtarırmış kimi ətrafa boylanırdı. Ətrafda isə tanış sifətlər yetərincə idilər. Vaqif müəllim, Natiq müəllim, rayon polis şöbəsinin rəisi Nadir müəllimdən tutmuş, cinayət axtarış şöbəsinin rəisi, rayon prokuroru və hərbi prokuroradək bütün güc qüvvələri bu əməliyyata səfərbər ol- muşdular. Bu şəxslərin içərisində sanki ən çox sevinən rayon polis şöbəsinin rəisi Nadir müəllim idi ki, onunla general arasında olan ədavət açıq- aşkar hər bir kəsə məlum idi. Maşının ətrafında baş verən hadisələri izləyən Cahanşir əvvəlki vəziyyətdə, heç halını da pozmadan oturduğu tərəfdən maşının şüşəsini aşağı salaraq üzünü rayon polis şəbəsinin rəisinə tutaraq uca səslə: – Nadir müəllim, nə olub belə? İndi də generalın maşınını dövrəyə almısınız, – deyə polis rəisindən 109 soruşdu. Nadir müəllim bədəncə iri gövdəli bir adam idi. Kənardan baxanda başı gövdəsinin sim- metriyasında çox kiçik görünürdü. O, gövdəsini güclə tərpədərək, sanki uşaq başı aldadırmış kimi: – Cahanşir müəllim, salam. Bağışlayın siz Allah bizə məlumat verdilər ki, maşınınızın bar- daçokunda salafan paketdə narkotik maddə var – dedi. Cahanşir yenə əvvəlki kimi əhvalını poz- madan: – Nadir müəllim, bu maşın mənim deyil ki, özünüz də bilirsiniz ki, bu generalın maşınıdır. O ki, qaldı bardaçokda olan narkotikə, mən heç bardaçoka əlimi də vurmamışam. General qoy özü gəlsin hər şeyi araşdırarıq, burada mənlik heç bir şey yoxdur. Mən qanun adamıyam. Necə deyərlər – qanun qarşısında boynumuz teldən də incədir, – dedi. “Narkotika”, “salafan paket” söz- lərini eşidən kimi generalın sürücüsü qışqırıb hər iki əli ilə başına qapaz vuraraq: – Ay Allah, tutdular, şərlədilər bizi! Pensiyama bir il qalmışdı! Tutdular, uşaqlarım qaldı yetim, – qışqıraraq maşının içərisində büzüşmüşdü. Yazıq sürücü xatırlamışdı ki, içərisində narkotik olan salafan paketi maşının bardaçokuna öz əlləri 110 ilə qoymuşdu. Cahanşir isə yenə ucadan hamının eşidəcəyi tonda: – Nə baş verdiyindən mənim xəbərim yox- dur. Bu maşın isə dediyim kimi generalındır. Özü gəlsin hər şeyə aydınlıq gətirərik, burada mənlik heç nə yoxdur – demişdir ki, generalın sürücüsü: – Cənab polkovnik, axı özünüz bilirsiniz ki, mənim heç nədən xəbərim yoxdur, –- deyərək bir anlıq hər iki əli ilə maşının sükanından yapışıb başını var gücü ilə maşının sükanına çırpmağa başladı. Cahanşir bu anda qərargah rəisinin ma- şınının sürətlə onlara tərəf gəldiyini görüb, ge- neralın sürücüsünə: – Hey, Vəzirov, sakitləş. Odur, bax, general gəlir, – deyərək qapını açıb maşından düşsə də ge- neralın sürücüsü yerindən tərpənmək bilmirdi. Yazıq qorxusundan az qala sükanın altına girmişdi. Qərərgah rəisinin maşınının içi adam ilə dolu idi. Qabaq tərəfdə general oturmuşdu. Arxa tərəfdə isə qərargah rəisi, MTT üzrə müavin və generalın döyüş hazırlığı üzrə müavini əyləşmişdi. General maşından düşən kimi düz Cahanşirin üstünə şığımaq istəyirdi ki, onu MTT üzrə müavin tutub saxlayaraq 111 sakitləşdirməyə çalışdı. Qərərgah rəisi isə maşından düşərək vəzifəli şəxslərin dayandığı yerə getdi. General isə MTT üzrə müavin tərəfdən qarşısı alınmış tərzdə sağ əlini havada yelləyərək şəhadət barmağını Cahanşirə tərəf uzadaraq onun üstünə qışqırırdı. Cahanşir isə əvvəlki halını pozmadan: – Cənab general, sakitləşin, səbrli olun. Axı söz vermişdiniz ki, səbrli olacaqsınız, yadınızda? – söyləsə də general sakitləşə bilmirdi. Cahanşir yenə üzünü generala tutub uca səslə: – Cənab general, qoy aktlaşdırsınlar. Siz isə səbrli olun, qoy nə olursa olsun. Siz axı mənə söz vermişdiniz ki, səbrli olacaqsınız. Sözünüzə əməl edin, səbrli olun! – demişdi ki, general birdən Cahanşirlə təkbətək oturub etdikləri söhbət yadına düşdü. Yadına saldı ki, salafan paketdə olan narkotik söhbətini üç nəfər bilirdi, o özü, Cahanşir və bir də qərargah rəisi. General indi anladı ki, Cahanşir bu narkotik məsələsini bilə- rəkdən yaradıb ki, qərargah rəisinin satqınçılığı ifşa olunsun. General dərindən bir köks ötürüb, başını sağa-sola bulayıb Cahanşirə: – Sənin heç ağlın var, Gör nə etdin? Hansısa bir axmağa görə öz həyatını bütünlüklə məhv 112 etdin, – deyərək əllərini havada yelləyirdi. Cahanşir isə heç bir şey olmamış kimi polis şöbəsi rəisinin maşınının kapotu önünə qoyulmuş bağlamanı göstərərək hamı eşidəcək tonda uca səslə polis rəisinə: – Nadir müəllim, paketin içərisində olan toz məhlulu rəngli paltarlar üçündur. Ehtiyatlı olun, birdən xidməti ağ köynəklərinizi onunla yumaq istəyərsiniz və bütün köynəklərinizi korlayarsınız, – dedi. Cahanşirin bu sözündən sonra hamı sanki çaş-baş vəziyyətdə qaldı. Bayaqdan əsib-coşan general da, onu sakitləşdirməyə çalışan MTT üzrə müavin də və digər qurumların vəzifəli şəxsləri də polis rəisinin maşınının kapotu üzərində açıq vəziyyətdə qoyulmuş salafan paketə baxaraq donmuş vəziyyətdə Cahanşiri dinləyirdilər. Təkcə generalın döyüş hazırlığı üzrə müavini kənarda dayanaraq siqaret çəkərək baş verənləri izləyirdi. Ani fasilədən sonra Cahanşir üzünü qərargah rəisinə tutaraq: – Əvəz çay otlarında həddindən artıq çay içmək orqanizmə ziyandır, - deyərək generala tərəf addımladı. General isə yerindən tərpənmədən nə baş verdiyini anlamaq istəyirdi. Kənərdan baxanda 113 generalın əllərinin və ayaqlarının necə əsməsini hiss etmək olurdu. Bir-iki dəfə danışmağa cəhd göstərsə də dodaqlarının titrəməsini görüb sakit durmağa üstünlük verdi. Cahanşir ona yaxınlaşanda general qollarını geniş açaraq onu bağrına basıb çiynindən astaca bir neçə dəfə toxunuşla vurdu. Bir neçə an bu vəziyyətdə durduqdan sonra hər ikisi və digər müavinlər generalın maşınına əyləşmək üçün yeridilər. Təkcə qərargah rəisi digər qrumların vəzifəli şəxsləri ilə birlikdə polis rəisinin maşınının kapotu üzərinə qoyulmuş salafan bağlamanı mü- zakirə edirdilər. General və müavinləri maşına oturduqdan sonra Cahanşir maşına əyləşmək istəyirdi ki, nəsə yadına düşmüş kimi tez polis rəisinin maşınına tərəf addımlayaraq: – Ay yoldaşlar, bağışlayın, ətir şüşəm salafan paketin içərisində qalıb, –deyərək “ağ civə” adıyla paketə qoyulmuş kiçik ətir şüşəsini sala- fandan götürərək: – Bu yağ ətridir, sonuncu qalıb deyə götürü- rəm, yoxsa qurbandır sizlərə, –deyərək ətir qabını götürüb generalın maşınına tərəf addımladı. Digər qrumların vəzifəli şəxsləri isə çaş-baş vəziyyətdə donaraq bir-birlərinə baxırdılar. Generalın maşını 114 yola düşdükdən bir neçə dəqiqə sonra qərərgah rəisi digər qrumların vəzifəli şəxslərinə baxaraq başını bulayıb: – Bu qədər vəzifəli şəxsi Cahanşir axmaq yerinə qoydu, – deyərək maşınına tərəf addımladı. Sakitcə maşınının qapısını açıb içəridə əyləşərək sürücüyə ancaq: – Sür, sözünü dedi. Qərargah rəisinin sürücüsü maşının sürətini artıraraq generalın maşının çatmağa tələsdi. Yolda generalın maşınına çataraq onun arxasınca hərəkət etməyi davam etdi. Yol uzandıqca qərargah rəisi öz düşüncələrində idi. Düşüncəsində isə suallar o qədər qarmaqarışıq idi ki, ona sərbəst düşünməyə imkan vermirdilər. Onu narahat edən ancaq bir məsələ var idi: “Sa- lafan paketdə narkotik maddənin olmasını ancaq üç nəfər bilirdi – general, Cahanşir və O”. Gene- ralın maşınında isə əsl bayram abu-havası yaşa- nırdı. General ordan-burdan danışdıqca düşün- cələrində isə qərərgah rəisi ilə necə haqq-hesab çəkəcəyini düşünürdü. O ən çox inandığı bir şəxsin ona xəyanət etməsini heç bir zaman ba- ğışlaya bilməzdi. Ona görə də düşüncələri ona bu məsələyə tez əncam çəkməyə tələsdirirdi. 115 Generaldan və maşındakılardan fərqli olaraq Ca- hanşirin düşüncələri generalın fikirlərinin yanında idi. O bilirdi ki, general üzdən sakit görünsə də daxilində çox amansızdır və düşündüyü qərarı bir kimsə ilə müzakirə etmədən icra edəcəkdi. Cahanşir əminliklə bilirdi ki, baş vermiş hadisə barədə Əvəzi çağırıb heç bir şey soruşmayacaq. Bunu Əvəzin özü də yaxşı bilirdi. Maşınlar qə- rərgahın qarşısında dayandıqdan sonra heç bir şey olmamış kimi general normal əhval ruhiyyə ilə otağına qalxdı. Cahanşir isə generalın artıq nə qərar verdiyini təxmin etmişdi... ...Ertəsi gün generalın əmri ilə qərargahın zabitləri qruplara bölünərək düşmənlə təmas xət- tində olan bölmələri yoxlamağa yola düşdülər. Şəxsi heyət dörd qrupa bölünmüşdü. Hər istiqamət üzrə ayrılmış qruplara generalın bir müavini rəh- bərlik edirdi. Səhər tezdən yola düşən qruplar saatlarla yol qət etməli olacaqdı. Nahara yaxın baş vermiş bir hadisə hamını sarsıtdı. Qərərgah rəisi xidməti avtomobilində yolda minaya düşərək həlak olmuşdu. Onunla birlikdə sürücü və daha iki qərərgahın zabiti həlak olmuşdu. General isə bilmirdi ki, bu hadisəyə sevinsin, kədərlənsin. 116 Baş vermiş bu hadisə bir müddət dillərdə şayə kimi səslənməyə başladı. Bu hadisədə generalın əlinin olub-olmamasından varmayan Cahanşir generaldan daha da ehtiyyatlı olmağa başladı. İş orasında idi ki, qərərgah rəisinin avtomobili sərhəd bölgəsi də olsa, öz ərazimizdə yeni bas- dırılmış minaya düşmüşdü. 117 118 |