HöRÜMÇƏk toru (detektiv əsər)
Yüklə 1,25 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
Cəsus itdir
Baş vermiş hadisə maraqlı məcraya tərəf is- tiqamət alırdı. Cahanşir dünən nahardan sonra bu iti postlarında Dadaşov tərəfindən yemək ye- dizdirildiyini və onunla oynadığını görmüşdü. İndi isə həmin itə düşmən istiqamətində yarıçılpaq vəziyyətdə gəzişən, sinəsində hörümçək toru rəsmi çəkilən qarasaçlı bir erməni qızı nəvaziş göstərirdi. İtin qarasaçlı qıza yaxınlaşdığı vaxtda Cahanşirin durbini sarısaçlı qıza yönəlmiş olsa da itin məhz biz tərəfdən keçərək qarasaçlı qıza yaxınlaşdığını görmüşdü. Baş verənləri Cahanşir düşüncələrində təhlil etdiyi vaxt qarasaçlı qız itlə birlikdə erməni kazarmasının üst tərəfinə 55 çıxdılar. Qarasaçlı qız itin başını bir neçə dəfə də sığalladıqdan sonra it qızdan ayrılaraq biz tərəfə götürüldü. İt qaçdıqca Cahanşir durbin ilə onun hərəkətlərini izləyirdi. İt qaçaraq postu- muzdan təqribən 50-60 metr aralıda yaranmış cığırla biz tərəfə keçdi. Cahanşir sual dolu nə- zərlərlə dönüb gizir Zülfüqarovdan nə isə soruşmaq istəsə də fikrindən tez daşınıb durbini Zülfüqarova verərək sürətli addımlarla otağına tələsdi. İndi onu tamam başqa bir sual maraqlandırırdı. İt qa- rasaçlı qızla kazarmadan çıxanda itin boynunda boyunduruğun olması Cahanşirin gözündən ya- yınmamışdı. Nədənsə Cahanşirə elə gəldi ki, it qıza yaxınlaşanda boynunda boyunduruq yox idi. Bundan da belə qənaətə gəlmək olurdu ki, qız boyunduruğu itin boynuna taxmaq üçün itlə kazarmaya enmişdi. Qarmaqarışıq düşüncələr içərisində Cahanşir otağına çatmağa tələsirdi. Cahanşirin otağa tələsik girdiyini görən Tapdıq ayağa qalxmaq istəsə də Cahanşir əli ilə ona oturmaq işarəsini verərək: – Kameraların təqribən on beş qəqiqə bundan əvvəlki yazılarını geriyə çevir, – deyərək papağını masanın üstünə qoyub kameranın qarşısında 56 əyləşdi. İtin qarasaçlı qıza yaxınlaşması səhnəsində Cahanşir barmağı ilə itin istiqamətini göstərərək ekranın dayandırılaraq böyüdülməsini Tapdığa tapşırdı. Tapdıq da təsadüfən ekranı elə bir yerdə saxladı ki, it burnunu qızın döşlərinin arasına salmışdı. Ekranda çox maraqlı və gülməli bir mənzərə yaranmışdı. Cahanşir hadisəyə bir az da zarafat qatılsın deyə: – Qızın döşlərinə yox, itin boğazına bax, gör boyunduruğu görə bilirsənmi? – soruşaraq özü də diqqətini itin boğazına yönəltdi. Ancaq həqi- qətən də itin boynunda boyunduruq görünmürdü. Ekranın növbəti dəfə çevrilişində itin yeraltı ka- zarmadan boynunda boyunduruğun olmasını hər ikisi aydınca görürdü. Vəziyyəti belə görən Ca- hanşir Tapdığa: – Sən kameralarda indiyədək itin nə vaxt o tərəfə keçməsinə diqqət et, mən indi gəlirəm, – deyərək postun həyətinə çıxdı. Gördüyü mənzərə onu təəcübləndirməyə bilməzdi. İt kazarmanın qarşısında yeməkdən çıxarılmış bir sümüyü gə- mirirdi. Ancaq ki, itin boynunda heç bir boyun- duruq yox idi. Cahanşir mətbəxə tərəf keçib əsgər Salmanova: 57 Bu it nə vaxtdan burdadır? – soruşduqda Salmanov: – Cənab polkovnik, bir neçə dəqiqə olardı ki, burda görünüb. Dadaşov hal-hazırda mənə məişət işində köməklik edir. Ona sümük atıb ki, gəmirsin, - dedi. Cahanşir sözlü adam kimi bir xeyli düşünərək Salmanova heç bir söz deməyib yenidən otağına qayıtmaq istəyirdi ki, bu zaman kapitan Vəliyevin postun ərazisində ona tərəf gəldiyini gördü. Vəliyev yaxnılaşıb hərbi salam verdikdən sonra: – Cənab polkovnik, dünən postumuzun ön tərəfinin bütünlüklə minalanıb, minalanmadığını soruşdunuz. Dünən bircə şeyi sizə deməyi yaddan çıxartdım. Bütün ön tərəf minalanıb. Təkcə neytral ərazidə yerləşən yüksəkliyə biz tərəfdən gedən cığır minalanmayıb. Bəzi hallarda həmin yüksəklik kəşfiyyatçılarımıza lazım olur, – dedi. Cahanşirin heç bir söz deməyib sadəcə baxdığını görən Vəliyev: – Cənab polkovnik, əgər əlavə göstərişiniz yoxdursa icazə verin gedim, – deyə müraciət etdi. Cahanşir görkəmini dəyişmədən: – Get, – deyərək otağa tələsdi. Tapdıq isə ek - randa itin görüntü səhnələrini bir-bir kopyalayaraq 58 ayrıca bir papkaya yığırdı. Cahanşir otağa daxil olanda Tapdıq yenə də ayağa qalxmaq istəyirdi ki, Cahanşir əliylə ona qalxmamağı işarə edərək: – İşində ol, mən nə vaxt içəri daxil olsam ayağa qalxmağa ehtiyac yoxdur, – dedi. Tapdıq bir ay ərzində itin ermənilər istiqamətinə keçdiyi anları bir-bir köçürürdü. Maraqlı burası idi ki, it ancaq qızlar mövqeyin ön tərəfinə çıxanda düşmən istiqamətinə keçirdi. Cahanşir tarixlərə diqqət edərək gördü ki, it keçən həftə ərzində bir dəfə də olsun erməni tərəfə keçməmişdi. İtin o tərəfə keçməsi o biri həftəyə təsadüf edirdi. Demək məlumatın bir aya yaxın bir müddətdə sızması ərəfəsində birinci və üçüncü həftəni kəşfiyyat bölmələri postda olduqları vaxt it erməni tərəfdə olmuş, bir dəfə də olsun biz tərəfə keçməmişdir. Alməmmədovun qrupu posta qalxan zaman isə it vaxtını bizim postda keçir- mişdi. Hər halda kamera görüntüləri belə dü- şünməyə əsas verirdi. Belə çıxırdı ki, ermənilərdə kəşfiyyat bölmələrimizin postda nə vaxt xidmət aparacaqları barədə əvvəlcədən məlumat varmış. Məlumat isə istənilən yerdən ermənilərə sıza bilərdi, hətta mədən işçilərindən belə. Ekran 59 görüntülərində ikinci həftənin ortalarında və bu- günki gün itin boğazında boyunduruqla erməni tərəfdən bizə keçməsi qeyd olunmuşdu. Bu iki haldan başqa it bir neçə dəfə erməni tərəfə keçsə də boynunda boyunduruq olmamışdı. Hər iki dəfə də it boyunduruqlu vəziyyətdə biz tərəfə keçdikdən sonra boyunduruq barədə heç bir nişanə olmamışdı. Buradan da o nətincəyə gəli- nirdi ki, biz tərəfdən kim isə boyunduruğu itin boğazından açmışdı. Bununla da ortaya o qədər qarmaqarışıq suallar çıxırdı ki... Cahanşir otaqda var-gəl edərək düşüncələrində: – Yenə Dadaşov... yazıb-oxumağını gizlətdi... dünən də itlə o oynayırdı... bu gün də it erməni tərəfdən qayıdan kimi o yedizdirir... bəs boyun- duruq hardadır? Bir yandan da kapitan Vəliyev itin postumuza daxil olan anda haradansa peyda oldu. Görəsən bunların hamısı təsadüfdürmü? – deyə düşünürdü. Cahanşir bu gün Dadaşovu çağırıb onun yazıb-oxumağını gizlətməyinin sə- bəbini soruşmalı idi. Ancaq it əhvalatı ortaya çıxdıqda Cahanşir izin itirilməsindən ehtiyyat edərək bu fikrindən vaz keçdi. Tapdığın gətirdiyi qurğuda da internet şəbəkəsinə qoşulan smartfon 60 telefonlarından əsər-əlamət yox idi. Cahanşir Tapdığın sərbəst işləməsi üçün ona tapşırıqlarını verərək postun ərazisini gəzməyə başladı. Naha- radək ərazidə gəzişsə də ağlına tutarlı bir fikir gəlmədi. Bu müddət ərzində Tapdıq da qurğu da, kameralar da ciddi bir şey aşkar edə bilmə- mişdi. Nahar yeməyindən sonra gecəni çalışmaları məqsədi ilə gündüz yatıb-dincəlməyi qərara alan Cahanşir Tapdığı kazarmada dincəlməyə göndərdi. Özü isə telefonları səssiz rejimə qoyaraq qapını içəridən bağlayıb yatmaq qərarına gəldi. Cahanşir yuxudan oyananda hava artıq qa- ralmaq üzrə idi. Yatıb yuxusunu aldığından özünü çox gümrah hiss edirdi. Buşlatını çiyninə atıb çölə çıxdı. Çöldə isə həqiqətən də payızın sərin havası hiss olunurdu. Cahanşir kazarmaya daxil olanda Tapdıq əsgər Abbasovla şahmat oynayırdı. Bir neçə əsgər də onların ətrafına yığışıb azərkeşlik edirdilər. Cahanşirin kazarmaya daxil olmasını görən Tapdıq və digər əsgərlər hamılıqla ayağa qalxdılar. Cahanşir onlara oturmaqlarını göstəriş verərək özü də gəlib şahmat oynayanların başı üzərində dayandı. Cahanşirin ayaq üstə dayandığını görən oyuna azərkeşlik edən əsgərlər ayağa 61 qalxıb Cahanşirə kətillərini təklif etsələr də o, ayaq üstəcə oynun gedişatına diqqət yetirərək Tapdığın bir neçə gedişə oyunu udacağını görüb əlini Abbasovun çiyninə toxunduraraq: – Deyəsən vəziyyət yaxşı deyil, – cümləsi ilə kifayətlənərək qapıya tərəf addımladı. Onun otaqdan çıxmaq istədiyini görən əsgərlər yenə ayağa qalxmaq istəsələr də Cahanşir onları ayağa qalxmağa qoymadı. Saat 22:00-da adətən postda və kazarmanın mühafizəsində duran əsgərlərdən və post başçı- sından başqa bütün şəxsi heyətə dincəlməyə icazə verilirdi. Şəxsi heyət dincəlməyə başladıqda Cahanşir özü üçün ayrılmış otaqda Tapdığın gə- tirdiyi qurğuda smartfonların siqnallarının nə vaxt ekranda görünəcəklərini izləyirdi. Tapdıq isə kazarmada özünü yuxulu vəziyyətdə göstərsə də ancaq ki, yatmamışdı. Əsgərlər arasında yuxuya gedənlər də var idi, aralarında sakitcə pıçıltı ilə danışanlar da var idi. Tapdıqdan bir az aralıdakı çarpayılarda Qulamovla Bədəlov nə haqqındasa danışırdılar. Onların danışığına arabir Kərimov da qoşulurdu. Tapdıq sakitcə özünü yatmış kimi göstərsə də əsgərlərin nə haqqında 62 danışdıqlarını eşitməyə çalışırdı. Cahanşiri isə ekranda axtardığı “qırmızı nöqtə” çox gözlətmədi. “Qırmızı nöqtə” yenə də dünən göründüyü yerdə parıldayırdı. Cahanşir yenidən kazarmanın içərisini düşüncəsində canlandırmağa çalışdı. Ancaq ki, bir neçə dəqiqədən sonra “qırmızı işıq” göründüyü yerdəcə yox oldu. Cahanşir nə qədər gözləsə də “qırmızı işıq”dan xəbər çıxmadı. Cahanşirin fikri ekranda ikən çöldən mübahisəyə bənzər səs eşi- dildi. Tez çölə çıxıb əsgər İlyasovla əsgər Sal- manovun nə barədəsə mübahisə etdiklərini gördü. Cahanşirin onlara baxdığını görən əsgərlər dəhal sakitləşib heç bir şey olmamış kimi mülayim tərzdə danışmağa başladılar. Cahanşir onlara: – Nə olub? Nəyi bölə bilmirsiniz? – soruş- duqda, İlyasov sakit tonla: – Bağışlayın, cənab polkovnik, bir az uca tonla danışdıq, ancaq hər şey qaydasındadır, - deyərək görüşmək üçün əlini Salmanova uzatdı. Salmanov da heç bir şey olmamış kimi İlyasovla görüşdü. Salmanovun sifət cizgilərində rahatçılıq duyulsa da, Cahanşir İlyasovun necə narahat və gərgin olduğunu açıq-aşkar görürdü. Odur ki, o İlyasovu otağına çağırıb onunla söhbət etməyə 63 başladı. Cahanşir İlyasovla onun hərbiyə qədərki həyatından, xidmətindən söhbət edərək onun və- tənpərvər bir əsgər olduğunu hiss edirdi. Bir neçə dəqiqə də söhbət etdi. Sonra İlyasov saat 23:00-da posta gedəcəyi üçün hazırlaşmağa icazə istədi. Cahanşir ona icazə verərək: Kiminlə posta çıxacaqsan? – sualına İlyasov: – Əsgər Bədəlovla, cənab polkovnik, - cava- bını verdi. İlyasov otaqdan çıxdıqdan sonra Ca- hanşir yenə də masanın arxasına keçib Tapdığın öyrətdiyi kimi qurğunun düymələrini qurdalamağa başladı. Qurğu və kompyuter Cahanşirin masası önündə açıq vəziyyətdə elə qoyulmuşdu ki, otağa daxil olanlar qurğu və kompyuteri ancaq arxa tərəfini görə bilirdilər. Cahanşirin gözü qurğunun ekranında ikən telefonuna mesajın alınması barədə siqnal gəldi. Mesaj Tapdıqdan gəlmişdi və bu məzmunda idi: – İlyasovda smartfon telefon var, posta get- məyə hazırlaşanda görmüşəm. Buşlatının yan sağ cibindədir, - cümləsi yazılmışdı. Cahanşir bilirdi ki, belə vəziyyətdə soyuqqanlı olmaq la- zımdır. Adi bir yanlışlıq hansısa arzuolunmaz bir hadisə ilə nəticələnə bilərdi. Əsgər əlində 64 silah ən böyük təhlükə mənbəyi idi. Belə halda hər bir hadisə baş verə bilərdi. Yeni növbənin dəyişilməsindən təqribən on dəqiqə keçdikdən sonra qurğuda “qırmızı işıq” yenidən görünməyə başladı. Ancaq bu dəfə işıq əvvəlki yerindən bir xeyli aralıdan gəlirdi. Cahanşir düşüncələrində yanılmamışdı, “qırmızı ışıq” “Müşahidə məntə- qəsi”ni nişan verirdi. Bu siqnal İlyasovun əlindəki smartfondan gəlirdi. Ancaq ki, siqnalın ekranda qalması uzun çəkmədi. Bir neçə dəqiqədən sonra siqnal ekrandan itdi və bir daha görünmədi. Ca- hanşir siqnalın ötürülmə məsafəsini qurğunun qəbul zonasından kənarda olmasını ehtimal etdikdə bu ehtimal özünü doğrultmadı. Çünki “Müşahidə məntəqəsi” Cahanşirin yerləşdiyi otaqdan təqribən qırx beş metr məsafədə ancaq olardı. Cihaz isə Tapdığın dediyi kimi 50 metr radiusunda fəaliyyət göstərmək imkanına malik idi. İlyasov smartfon telefonda bir neçə dəqiqə yazışdıqdan sonra telefonu söndürmüşdü. Ca- hanşirsə qurğunun qarşısında hər iki əlini çənəsinin altına dayaq edərək düşdüyü vəziyyətdən çıxmaq üçün plan cızırdı. Təqribən otuz dəqiqəyə yaxın bir müddət keçdiyi vaxtda ekranda yenidən 65 “qırmızı işıq” görünməyə başladı. Cahanşir bu siqnalı gördükdə bir az çaş-baş vəziyyətdə qaldı. Çünki bu siqnal əsgər kazarmasından gəlirdi. Cahanşir sakitcə ayağa qalxıb buşlatını çiyninə ataraq “Müşahidə məntəqəsi”nə yaxınlaşdı. Mən- təqədə əsgər İlyasov və Bədəlovun ayıq-sayıq vəziyyətdə xidmət apardıqlarını görüb başa düşdü ki, kazarmanın daxilində daha bir smartfon telefon vardır. O elə başa düşmüşdü ki, yəqin əsgər İlyasov özbaşına olaraq postdan çıxaraq kazarmaya gəlmişdi. Cahanşir otağına qayıdıb qurğunun ek- ranına boylandı. Siqnal hələ də ekranda idi. O düşüncəsində kazarma daxilində siqnalın yerini müəyyən etmək istəyirdi ki, bu zaman telefonuna mesaj gəldi. Mesaj Tapdıqdan idi. Mesajda Ab- basovun kiminləsə telefonla danışdığı qeyd olun- muşdu. Cahanşir sürətli addımlarla kazarmaya tərəf getməyə başladı. Alməmmədov Cahanşirin kazarmaya getdiyini görüb o da kameraların gö- rüntülərinə nəzarət otağından çıxıb onun arxasınca getdi. Kameraların görüntülərinə nəzarət etmək üçün kazarmanın girişinin yaxınlığında kiçik bir otaq yaradılmışdı ki, sərbəst növbədə olan əsgərlərdən orada nəzarət üçün təyin olunurdu. 66 Alməmmədov da sutkanın qaranlıq vaxtı əsasən o otaqda olurdu. Cahanşir Abbasovun çarpayısına yaxınlaşıb adyalı qaldırdı. Adyalın altında Ab- basovun əlində sadə tipli telefon var idi. Cahanşir Abbasovu otağına aparıb onunla telefon mövzu- sunda ətraflı söhbət edərək telefonda olan nöm- rələri bir-bir gözdən keçirdi. Abbasovun sevgilisi ilə danışdığına əmin olduqdan sonra onu kazar- maya yatmağa göndərdi. Telefonu isə buraxılışa gedəndə bir daha geri gətirməmək şərti ilə ona verəcəyinə söz verdi. Abbasov onsuz da Cahanşir üçün şübhəli şəxs deyildi. Şübhəli şəxs olsaydı heç bir zaman tam dəqiqləşdirmədən Cahanşir telefonu ondan götürməzdi. Abbasovun sadə te- lefondan istifadə etdiyini onsuz da Cahanşir bilirdi. Cahanşirə isə smartfon telefon lazım idi. Cahanşir bilirdi ki, sabah postda olan hər bir kəs Abbasovun telefonunun onun tərəfindən aşkar olunaraq götürüldüyünü biləcək. Bu şəxslər ara- sında əlbəttə ki, üzərlərində smartfon tipli telefon olan şəxslər də olacaq. Onlar da bundan narahat olub səhvə yol verəcəklər. Cahanşirə də məhz bu lazım idi. Abbasov getdikdən sonra Cahanşir yenidən qurğunun arxasına keçdi. Cahanşir 67 qurğunun aşağı yan hissəsində olan saata baxdı. Saat birə qalırdı. Bir azdan növbəti növbənin də- yişilmə vaxtı idi. Ekranın ortasında isə kazarmanın içindən gələn “qırmızı işıq” Cahanşirin gözlərinin qabağında idi. Bu işıq gizir Zülfüqarovun yatdığı çarpayının ərazisinə təsadüf edirdi. Növbə dəyi- şildikdən bir neçə dəqiqə sonra ekranda ikinci “qırmızı işıq” görünməyə başladı. Cahanşir bu dəfə də düşüncəsində yanılmamışdı. Bu növbədən yenicə qayıtmış əsgər İlyasovun smartfonu idi. Cahanşirin isə fikri sinəsində hörümçək toru döyməsi olan qarasaçlı erməni qızının itin boğazına bağladığı boyunduruqda idi. – Görəsən boyunduruqda nə var idi? Görəsən boyunduruğu kim çıxarıb? Əsl cəsus görəsən kimdir? – sualları Cahanşiri rahat buraxmırdı. Cahanşir bilirdi ki, telefonları elə ələ keçirmək lazımdır ki, əlavə bir hadisə baş verməsin. O cəsusun duyuq düşüb nəsə bir hadisə törədəcə- yindən ehtiyat edirdi. İndi onun üçün itin boğa- zındakı boyunduruğu çıxaran şəxsin kimliyini tapmaq ən önəmli məsələ idi. Odur ki, o səhərin açılmasını gözləmək qərarına gəldi. Onsuz da hər iki telefon sahibinin kimliyi ona əyan idi. 68 Birdən ağlına nəsə bir fikir gəlmiş kimi Tapdığın öyrətdiyi kimi kompyuterin düymələrini qur- dalamağa başladı. Uzun mübarizədən sonra axır ki, kompyuterdən qurğu vasitəsi ilə hər iki tele- fonun yaddaşına virus göndərərək telefonların yaddaşlarında olan şəkilləri və şəkil tipli yazıları kompyuterin yaddaşına köçürdü. Şəkillər komp- yuterin yaddaşına köçürüldükdən sonra nəticə Cahanşir gözlədiyindən də uğurlu alındı. Tele- fonun birində olan şəkillər erməni tərəfə ötürülən şəkillərlə üst-üstə düşürdü. Ancaq ki, Cahanşir bu telefonun kimin olduğunu ayid edə bilmədi. Bundan başqa hər iki telefonda aşağıda yarıçılpaq gəzən qızların şəkilləri kifayət qədər idi. Şəkilləri kompyuterdə papkalara yığan Cahanşir arabir otağından çölə çıxıb gəzişdikdən sonra ekrana boylanırdı ki, bəlkə ekranda üçüncü “qırmızı işıq” da görünə bilər. Səhərə yaxın isə o dincəl- mək qərarına gəldi. Ötən gündən fərqli olaraq Cahanşir səhər açılar-açılmaz yuxudan ayıldı. Gözünü açan kimi düşüncəsində itin boğazında olan boyunduruğu açan şəxsi tapmaq canlandı. Bir anlıq nə düşündüsə pişik cəldliyi ilə yerindən sıçrayıb bayıra çıxdı. Şəxsi heyət səhər yeməyinə 69 getməyə hazırlaşırdı. Əsgər yeməkxanası mətbəxə bitişik olan iyirmi kvadrat metrlik bir otaqdan ibarət idi. Yeməkxanadan başqa mətbəxə bitişik daha iki otaq var idi. Bunlardan biri ərzaq anbarı, digər kiçik otaq isə aşpazın duş qəbul etməsi üçün düzəldilmiş otaq idi. Cahanşir ye- məkxananın qarşısına toplaşan əsgərlərlə sa- lamlaşıb sürücüsünün harada olmasını soruşdu. Bir neçə dəqiqə keçməmiş Tapdıq Cahanşirin otağına daxil oldu. Cahanşir Tapdıqla salam- laşdıqdan sonra: – Yeməyini yedikdən sonra kameraların üzünü bizim postun ərazisinə elə çevirmək lazımdır ki, heç kəs bilməsin. Fikirləş ki, bunu necə edəcəksən, – dedi. 70 |