Hozirgi kunda konflikt belgilari reja: Konfliktlarning kelib chiqish sabablari

Deprivatsiya kontseptsiyasi. Yirik ijtimoiy kolliziyalar sabablarini aniqlash uchun deprivatsiya deb ataladigan kontseptsiyadan foydalanish mumkin. Bunda gap shunday holat to’g’risida ketadiki, bu holat uchun talablar va ularni qondirish imkoniyatlari o’rtasidagi yaqqol farqlanish xosdir. Vaqt o’tishi bilan deprivatsiya kuchayishi yoki kamayishi yoxud o’zgarmasdan qolishi mumkin. Deprivatsiyaning kuchayishi bir tomondagi talablar (kutilayotgan natijalar), ikkinchi tomondan, ularni qanoatlantirish imkoniyatlari o’rtasidagi nisbatga bog’liq. Deprivatsiyaning o’sishi, birinchidan, shakllangan talablarning imkoniyatlarini kamayishida ro’y berishi mumkin, masalan,iqtisodiy krizis sharoitida. Bunday sharoitda talablar quyidagi formula bilan belgilanadi: «faqat yomon bo’lmasa bo’ldi». Ikkinchidan shunday vaziyat bulishi mumkinki, bunda kutilayotgan natijalar, talablar ularni qondirish imkoniyatlaridan ko’proq o’sib boradi. Mana shunda deprivatsiya kuchayadi va demak, konfliktlarni vujudga kelish ehtimoli kuzatiladi.
Deprivatsiya barqaror darajasining saqlanishi yoki uning kamayishi ehtiyojlarni qondirish sharoitida talablar(kutilayotgan natijalar) darajasining pasayishi yoki kutilayotgan natijalarga nisbatan talablarni qondirishning juda tez o’sishi sharoitida yuz berishi mumkin, bu esa jamiyatda axloqiy-psixologik muhitni barqarorlashtirish, keskinlikni yumshatishga imkon beruvchi ruhiy shart-sharoitni yaratadi. Va aksincha, deprivatsiyaning kuchayishi ijtimoiy tanglikni ortishiga, ochiq ijtimoiy, siyosiy va etnik konfliktlarni vujudga kelishiga olib keladi.


Irratsional elementlar. Konfliktlarning paydo bo’lishida ijtimoiy sub’ektlar manfaatlarining to’qnashuviga olib kelgan u yoki bu ob’ektiv sabablarni aniqlash mumkin.Masalan,bir ayolni sevuvchi ikki erkak o’rtasidagi konflikt yoki transport vazirligi bilan fermerlar o’rtasidagi ularning hududida avtomagistral qurilishidan kelib chiqqan to’qnashuv ob’ektiv shakllangan vaziyatdan qonuniy tarzda kelib chiquvchi ziddiyatlarga asoslanadi, bu vaziyatda har kaysi tarafning haqiqiy ehtiyojidan to’qnashadi.
Biroq jamiyatda ziddiyatlar va demak, konfliktlar ham juda ko’p uchraydi, ularning hammasi ham biror jiddiy sabablar bilan bog’liq emas, balki odamlarning asl ehtiyojlari va maqsadlariga to’g’ri aloqador bo’lmagan sub’ektiv omillar va kishilarning xarakterlari, kayfiyatlari, oddiy, arzimagan injiqliklari kabi sabablar bilan ham ziddiyatlar yuzaga kelishi mumkin.
Bunday «sub’ektiv» ziddiyatlar oilada, xizmatda va boshqa ishlarda doimiy muloqotda bo’lishga majbur bo’lgan ayrim individumlar o’rtasida tez-tez sodir bo’lib turadi. Bu ziddiyatlar juda mayda, boshqa kishilar nazarida arzimaydigan,soxta bo’lishi mumkin, biroq xarakter xususiyatlariga ko’ra normal o’zaro munosabatlar uchun engib bo’lmas to’siqlar bo’lishi mumkin. Psixologlarning ta’kidlashicha, xarakter yoki xulk-atvorning eng ta’sirchan jihatlari bo’lib, me’yordagi, tabiiy sifatlar bo’lishi, biroq bunday sifatlar boshqa odamlarda bo’lmasligi mumkin: punktuallik, tejamkorlik, aniqlik, sabrlilik va b.
Boshqa bir odamning kiyinish odati yoki ovqat eyish usuli ham norozilikni yuzaga keltirishi mumkin. Ko’pincha temperament, ta’sirlanishning tezligida farqlanuvchi kishilar o’rtasidagi to’qnashuv-larni tushunish qiyin bo’ladi. Nihoyat, konflikt sababi bo’lib kimningdir shunchalik ta’sirchanligi, axmoqona qilig’i bo’lishi mumkin.
Konflikt haqidagi odatdagi fikr shundan iboratki, konflikt doimo o’z manfaatlarini oqilona qo’llab-quvvatlovchi kishilar o’rtasidagi mantiqan tushuniladigan ziddiyatdir.
Biroq, dastavval bunday tushunishga mutaxassislar tomonidan kuzatiladigan ko’p omillar qarama-qarshi turadi. Masalan,oilaviy janjalda er ziddiyatni iloji boricha yumshatishga harakat qilib xotiniga yon bosadi , ayol esa, erning bunday harakatini «bejiz emas» deb tushunib, battar «to’nini teskari kiyib oladi» va konflikt yangi kuch bilan avj oladi. Davlatlararo muzokaralarda bir taraf unga birinchi so’z berilmagani uchun o’zini haqoratlangan (kamsitilgan) deb biladi va muzokaralar uziladi. Mana shunga o’xshash konfliktlar sabablarining murakkabligini tasdiqlovchi shu kabi ko’p misollarni keltirish mumkin, biroq bular har doim ham qat’iy mantiqiy tuzilma (rekonstruktsiya)da e’tiborga olinavermaydi va ko’pincha yo’qotib bo’lmaydigan irratsional elementlari bilan kechadi, bu esa, konfliktning individual o’ziga xosligini tashkil qiladi va uni oddiy vositalar bilan hal qilishga yo’l qo’ymaydi.
Bu, ayniqsa, milatlararo konfliktlarda ko’rinadiki, bu konfliktlar odamlar hatti-harakatining puxta ishlab chikilmaganligi, oqilona emasligi (irratsional bo’lishi), destruktiv (buzg’unchi) xarakterdagi hissiyotlarning ustun kelishi oqibatida boshqara olinmaydi va mabodo ular kengayib, avj olsa, haqiqiy halokatga aylanishi mumkin.
Psixoterapevtik amaliyotdan ma’lumki, odamning muloqot jarayonida sodir etadigan xulq-atvori, harakatining noaniqligi, boshqa kishilarda asabiy reaktsiyani tug’dirishi mumkin va konfliktlarga olib kelishi mumkinki, bular go’yo boshqa shaxslarga butunlay bema’ni va sababsizdek bo’lishi mumkin. SHu bilan birga barcha muammo munosabatlarning tartibga solinmaganligida va chalkashligida, psixologik jihatdan «turli tilda» ekanligidadir.
SHaxsiy konfliktda irratsional element, agar unda ruhiy kasal yoki aqli noraso shaxs ishtirok etsa, uning haqiqiy asl sababi bo’lib xizmat qilishi mumkin. Bunday holatlar kam emas. Biz bu erda shaxsning ichki konfliktlari ustida tuxtalmaymiz, ayni vaqtda milliy yoki diniy hislar bilan qo’zg’algan omma orasida ba’zan konfliktni kuchli keskinlashtirishga qodir odamlarning hozir bo’lib qolishini yodimizdan chikarmasligimiz kerak. SHu bois kompleks fan bo’lgan konfliktologiya shunday kam ahamiyatli bo’lgan holatni e’tiborga olish lozim.
O’z-o’zidan tushunarliki, «ob’ektiv» va «sub’ektiv» ziddiyatlar, shuningdek «irratsional» elementlar deb atalgan narsalar real hayotda qat’iy chegaralarga ega emas va bu erda konfliktli xulq-atvor sabablarida bo’lishi mumkin bo’lgan variantlar doirasini ko’rsatish uchun juda shartli qilib belgilanadi. Hamma hollarda biz u yoki bu tarzda kishilar manfaatlari bilan ish ko’ramiz, bu manfaatlar ko’p yoki kam ahamiyatli, barqaror va o’zgaruvchan, oshkora yoki yashirin bo’lishi mumkin.