Ii bob yorug‘likning sochilishi

(17.7) formulada katta qavs ichidagi birinchi had zichlikning adiabatik fluktuatsiyalari (bosim fluktuatsiyalari) tufayli sochilgan yorug‘lik intensivligini bildiradi, ikkinchi had esa zichlikning izobarik fluktuatsiyalari (entropiya fluktuatsiyalari) tufayli sochilgan yorug‘lik intensivligini bildiradi. Quyidagi taqribiy tenglikni yozish mumkin:

Agar mashhur termodinamik munosabatdan foydalansak (bu yerda _T - izotermik siqiluvchanlik), (7.7) formula

(17.8)

ko‘rinishga keladi; bu formulani birinchi bo‘lib Eynshteyn topgan va shuning uchun u Eynshteyn formulasi deyiladi.

(17.5) va (17.6) formulalardan Releyning I1/⁴ qonuni kelib chiqadi. Shunday qilib, osmonning zangori bo‘lishiga yorug‘likning molekulyar sochilishi sabab bo‘ladi.

2.2.YORUG’LIK INTERFERENSIYASI. INTERFROMETRLAR

Yorug’lik nurlarining monoxromatlikligi va kogerentligi. Yorug’lik intenferensiyasini kuzatish usullari. Ikki manba beradigan interferension manzarani hisoblash. O'zgarmas chastotali (to'lqin uzinlikli) va o'zgarmas amplitudali to'lqin monoxromatik to'lqin deb ataladi. Ikki yoki undan ortiq to'lqinlarning tebranish chastotasi bir xil va faza farqlari doimiy bo'lsa, bunday to'lqinlar kogerent to'lqinlar deb ataladi. Yorug’lik to'lqinini tavsiflash uchun garmonik tebranishlarning х = Асоs(wt+j) ko'rinishdagi teglamasidan foydalanamiz. Bu yerda x-deganda E, H tushiniladi. Aytaylik, ikki monoxromatik kogerent х₁=А₁соs(wt+j₁) va х₂=А₂соs(wt +j₂) to'lqinlar bir birining ustiga tushsin. Natijaviy tebranish amplitudasi

А²= А²₁+ А²₂+2А₁ А₂ соs(j₂ - j₁).
To'lqinlar kogerent bo'lganligi uchun I ~А² va
I=I_1­+I₂+2 cоs(j₂ - j₁).
Fazoning соs (j₂ - j₁)>0 shart bajariladigan nuqtalarida I > I₁+I₂ bo'ladi. соs(j₂ - j₁) < 0 bo'lgan nuqtalarda I < I₁+I₂. Shunday qilib, 2 (yoki bir nechta) kogerent yorug’lik to'lqinlari ustma-ust tushganda, fazoda yorug’lik oqimlarining qayta taqsimlanishi ro'y beradi va natijada intensivlikning bir joyda maksimumi boshqa joyda minimumi kuzatiladi. Bu hodisa yorug’lik intenferensiyasi deb ataladi.
Kogerent bo'lmagan to'lqinlar uchun j₂ - j₁ uzluksiz o'zgarib turadi va shuning uchun соs(j₂ - j₁) ning vaqt bo'yicha o'rtacha qiymati nolga teng va natijaviy to'lqinning intensivligi hamma yerda bir xil bo'ladi va I₁=I₂ bo'lganda I=I₁ bo'ladi (kogerent to'lqinlar uchun bu holda maksimumda I=4 I₁, minimumlarda I=0).
Kogerent yorug’lik to'lqinlari olish uchun 1 ta manba nurlantirayotgan to'lqinni 2 ga bo'lish usuli ishlatiladi. Bunda to'lqinlar turli optik yo'lni o'tganlaridan so'ng qo'shiladilar va intenferension manzara kuzatiladi.
Aytaylik, 0 nuqtada to'lqin ikkita kogerent to'lqinga ajratilyapti. Intenferension manzara kuzatilayotgan M nuqtaga borguncha n₁ sindirish ko'rsatkichli muhitda birinchi to'lqin S₁ yo'l o'tdi, ikkinchi to'lqin n₂ sindirish ko'rsatkichli muhitda S₂ yo'l o'tdi. Agar 0 nuqtada tebranish fazasi wt bo'lsa, M nuqtada birinchi to'lqin A₁cosw (t - S₁/v₁), ikkinchi to'lqin A₂cos w (t - S₂/v₂) ni vujudga keltiradi; bu yerda v₁=s/n₁, v₂=s/n₂ - birinchi va ikkinchi to'lqinlarning fazaviy tezliklari.
Ikki kogerent to'lqinlar uchun faza farqi:

(l₀-vakuumdagi to'lqin uzunligi ). Yo'lning geometrik uzunligi S ning muhit sindirish ko'rsatkichi n ga ko'paytmasi yo'lning optik uzunligi L, D=L₂ - L₁ esa yo'lning optik farqi deyiladi.
Agar yo'lning optik farqi vakuumdagi to'lqinning butun soniga
D=±ml₀ (m=0, 1, 2, ...)
teng bo'lsa d =±2mp va M nuqtada qo'zg’alayotgan tebranishlar bir xil fazada bo'ladi interferension maksimum sharti deb ataladi.
Yo'lning optik farqi
d = (2m+1) (m=0, 1, 2, ...)