21
koma va astigmatizm tasvirni deyarli bo‘zmaydi. Bunday tizimdagi teleskoplar
yulduzlarni alohida - alohida tekshirishda qo‘llaniladi. Yetarli darajada keng hamda
yaxshi sifatli ko‘rish maydoniga ega bo‘lgan reflektor amerikalik astronom va optik
ustolar J. U. Richi (1864-1945) va A. Kret’en tomonidan ishlab chiqilgan.
Richi-Kret’en teleskopi Kassegren teleskopiga o‘xshash, biroq ikkala ko‘zgu
ham giperbolik sirtga ega. Bosh ko‘zguning sferik aberrasiyasi (u manfiy) va komasi
ikkinchi ko‘zgu yordamida bartaraf etilgan. Fokal tekisligi oldiga o‘rnatilgan
korrektor (u binecha yupqa linchalardan iborat) astigmatizm va maydon egriligini
bartaraf etadi. Biroq bu teleskopning ham ko‘rish maydoni katta emas, u odatda bir
kv. gradusni tashkil etadi. Bunday teleskoplarning nisbiy teshigi A=1:7
~
1:9
oraliqda bo‘lib, katta bosh ko‘zgu qo‘llanilganda uzun fokus masofaga ega bo‘ladi.
Richi-Kreten
tizimining optik kuchi, xuddi shunday Kassegren teleskopinikidan,
ikki marta katta. Shuning uchun hozirgi zamon astrofizik teleskoplarining
ko‘pchiligi (ayniqsa, katta teleskoplar) Richi-Kret’en tizimida yasalgan. Shunday
teleskoplardan ikkitasi O‘zFA Astronomiya institutining Maydanak baland Tog‘
Observatoriyasida o‘rnatilgan. Yetarli darajada yorug‘lik
kuchiga va uzun fokus
masofaga ega bunday teleskop yulduzlarni yorug‘ligini o‘lchashda va spektrini
olishda yaxshi samara beradi. Yuqori kattalashtirishga ega bunday teleskoplar tungi
osmon fonida xira yulduzlarni qayd qilishga imkon beradi. Biroq o‘ta xira
yulduzlarni qayd qilishda Richi-Kret’en teleskopi yaramaydi, chunki uning
yorug‘lik kuchi (1:8) kam. Katta yorug‘lik kuchga ega teleskoplarni katadioptrik
teleskoplar orasidan qidirish kerak.
Optik tizimni sozlash va fokusga keltirish. Bir necha optik elementlar (ko‘zgu
va linza) dan iborat optik tizimni kuzatishga qo‘llashdan oldin uni yustirovka (optik
sozlash) va fokusirovka qilish lozim. Ko‘zgu (linza) ning markazidan unga va fokal
tekislikka tik holda o‘tuvchi chiziq teleskopning optik o‘qi deb ataladi.
Optik
elementlar (botiq ko‘zgu, linza, menisk) ning optik o‘qlarini bir chiziqqa keltirish
yustirovka qilish, to‘g‘rilash, deyiladi. Demak teleskopning optik o‘qi uni tashkil
etuvchi optik elementlarning ham markazidan, ularga tik holda o‘tadi. Nur qabul
22
qiluvchi asbobning nur sezuvchi qatlami ham optik o‘qqa tik holatda o‘rnatilishi
kerak.
Optik element (linza, menisk) odatda teleskop
quvri ichiga uchta tayanch
nuqtaga o‘rnatiladi. Ular optik elementni o‘q bo‘ylab birnecha mm ga oldinga yoki
orqaga surishga va o‘qqa nisbatan birnecha gradusga burishga imkon beradi.
Yustirovka qilish uchun ob’ektiv oldiga kichik (1-2 mm) teshikli ekranni shunday
joylashtiramizki, u faqat ob’ektivning markaziy qismidan nur o‘tkazsin. Agar nur
manbai nuqtaviy manba bo‘lsa, uning tasviri optik o‘qda yotadi. Tasvirni teleskop
quvri o‘rtasiga keltiramiz. Shundan keyin boshqa optik elementlarni birin ketin optik
o‘qqa o‘rnataboshlaymiz va nazorat qilib boramiz. Ular tasviri optik o‘qdan chetga
chiqmasliklari kerak.
Agar optik tizim yig‘ilgan bo‘lsa, uni tekshirish uchun yorug‘ nuqtasimon
manbaga yo‘naltiramiz va quvrning quyi qismiga, bir-biriga diametrial tik tortilgan
iplar kesishish joyidan tizim orqali manbaga qaraymiz. Bunda optik sirtlardan nurni
aks qaytishi natijasida hosil bo‘lgan yorug‘ nuqtalar ko‘rinadi. Yaxshi yustirovka
qilingan optik tizimda nuqtalar bir chiziqda yotadi.
Teleskopni fokusga keltirish uchun yordamchi (ikkinchi) ko‘zguni yoki
teleskopning kamera qismini optik o‘q bo‘ylab oldinga yoki orqaga suriladi (optik
tizim shunday qilish imkoniyatiga ega bo‘ladi). Teleskopning
fokal tekisligi
fotoplastinkaning nur sezuvchi sirtiga tushiriladi. Bu ishni kassetani oldinga va
orqaga surib, har xil masofalarda yulduzlar osmonini suratga olish yo‘li bilan
bajarish mumkin. Eng aniq tasvir bergan masofa teleskopning fokus masofasi
bo‘ladi. Vizual kuzatishlarda fokusga keltirish okulyar o‘rnatilgan quvrchani
oldinga yoki orqaga surish yo‘li bilan bajariladi.
Teleskopni o‘rnatish va aylantirish. Osmon yoritqichlarining
gorizontga
nisbatan vaziyati vaqt bo‘yicha asta-sekin o‘zgarib boradi. Bu, avvalo, Yerni o‘z
o‘qi atrofida sutkaviy aylanishi bilan bog‘liq. Shuningdek, yoritqichning haqiqiy
harakati yoki Yerning Quyosh atrofida aylanishi bilan bog‘liq bo‘lgan ko‘rinma
harakat tufayli uning gorizontga nisbatan vaziyati o‘zgarib boradi [9].
23
Kuzatish mobaynida yoritqich teleskopning ko‘rish maydonidan chiqib
ketmasligi uchun teleskopni yoritqichning ko‘rinma harakati yo‘nalishida u bilan bir
xil tezlikda aylantirish kerak bo‘ladi. Bundan tashqari, har xil yo‘nalishdagi osmon
yoritqichlarini teleskopda ko‘rish uchun teleskopni ikkita o‘q atrofida aylantirish
zarur bo‘ladi. Bu ishni ikki xil usul bilan bajarish mumkin va shunga ko‘ra
teleskopni o‘rnatishning ikkita usuli mavjud. 1)
azimutal qurilma, 2) ekvatorial
qurilma. Teleskopni gorizontal hamda vertikal o‘qlar atroflarida aylantirishlarni
taminlaydigan qurilma azimutal montirovka (montirovka, qurilma) yoki o‘rnatish
deb ataladi. Azimutal qurilma odatda komp’yuter yordamida boshqariladi va katta
aniqlik bilan yoritqichni ko‘rish maydonida ushlab turishga imkon beradi. Azimutal
qurilma asosan katta optik va radio- teleskoplarda qo‘llaniladi.
Dostları ilə paylaş: