Imishli com saytı təqdim edir. QƏŞƏm nəCƏfzadə ŞerləR (Realist) GƏRƏK
Yüklə 116 Kb.
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- 8 "A " SİNİF JURNALININ ARXASINDA YAZI
- BU GECƏ İTLƏRİ GÜLLƏLƏDİLƏR
- SİQARET QUTUSUNA YAZILMIŞ AYBAŞI ŞEİRİ
- VƏTƏN HAQQINDA ƏN YENİ ŞEİR
|
Imishli.com saytı təqdim edir.
QƏŞƏM NƏCƏFZADƏ ŞERLƏR (Realist) GƏRƏK ...Ancaq
Yandıra-yandıra gəlsə o nəğmə. Səni tanıyanlar, sənə yaxınlar Cırpıb əllərini qacar bir ucdan, Kimdi, əziz dostum, inanan sənə? Gərək nəğmə bizə uzaqdan cata, Gərək həqiqət də uzaqdan gələ. Uzaqdan gələn kəs yalan da desə, Qatığa, günəşə qara söyləsə, Adamlar inanır, inanır hələ. Gərək ölüm xəbəri uzaqdan gələ, Bir atlı dayana, Bir atlı düşə. Hec kəs səsinin qəribliyinə, Hec kəs sənin burda üşüməyinə İnanmaz. Gərək qərib səs uzaqdan gələ, Gərək üşüyən kəs, o dağdan gələ, Gəlib deyə: bəlkə odunuz ola? Gərək şair səsi uzaqdan gələ, Ay kecə, il kecsə, unudula o. Bir əsrdən sonra geriyə dönə, Doğulduğu kəndə, öldüyü kəndə. 
***
ŞAİRLƏR DOĞULUR Şairlər doğulur bir gözəl dərddən, Ağlrılar hamilə qadınlar kimi Gecənin qoynunda şairlər doğur, Doğur Lermantovu, Əli Kərimi. Bir gözəl bir şair ağnsmdadı, Araz yer üzünə şairlər əkir. Gecə səhərləri doğmaq istəyir, Gecə səhərlərin ağrısın cəkir. Ürəyim məni də doğmaq istəyir, Bir dərdin cavabı yüz şeir gəlir. Dünyanm dərdləri coxaıb nədi, Dünyaya bir belə şairlər gəlir. Şairlər doğulur işıqlar kimi, Gecə işıqları yeyə bilməyir. Şairlər yaşayıb dərdi qurtarır, Dərdlər şairləri yeyə bilməyir.
***
MAAŞIM Həmişə cibimdə ağlar maaşım, Ağlar manat-manat evimiz dolar. Ağlayıb qurtarar, sonra adından Bizim evimizdə quru söz qalar. Yamanca qorxaqdı mənim maaşım, Gözünün yaşından balalar doyar. Dizimə yapışar cibimin qarnı, Yenə ciblərimi əlim doldurar. Gəzərəm şəhəri ürəksiz kimi, Göysatan arvadlar hirslənər mənə. Balaca oğlumun ayaqları da, Top ücün havada yellənər yenə. Bakının bazarı hələb şəhəri, Girərəm ürəyim soyular, Allah! Mənim gözlərimdən yağan yağışla, Balamın gözləri yuyular, Allah!
***
CÖRƏK BAHALANDI Beş yaşlı qızım üc yaşlı qardaşının əlindən cörəyi alıb dedi: - Cörək bahalanıb, az ye. Cörək bahalandı, qızım, ağlama, Onsuz da cöllərdə yemlik bitəçək. Bir ona yanıram, quzum, ağlama, Payını aç gözlü qurdlar yeyəcək. Ay gündə beş dəfə cörək yeyənim, Düşmənlər göz dikib, payını kəsdi. Xəmir yoğurmağa böyüyən əlin, Öldü dizin üstə, dördayaq üstə. Həyətdə balaça təndirin küsüb, Ananın əlində arıxdı kündə. Cörəkçi əminin əlin çəp görüb, Satılan cörəklər «sınıxır» gündə. Balaça dodağın kilidlənəndə, Yanını, böyrünü kəsməz sərçələr. Mən niyə dünyanı görürəm belə, Kündəsi kiçilər ölkə kiçilər. Dava uşağısan, başa düşənsən, Sən başa düşdükçə böyük olarsan. Atanın ürəyi sınmasın deyə, Elə bir tikəni yeyib doyarsan. Cörək bahalandı, qızım, ağlama, Ağlamaq qurudar oçağımızı. Cörək azalmasın, neyləsin, bala, Düşmən taptayıbdı torpağımızı.
***
Bir dəfə mən ağrıyırdım, Dərman atdım, Sərvaz udqundu. Elə bil yerimə dərmam uddu. Ağrım toxtamadı, qacdım, Sərvaz məndən qabaq yüyürdü. Sərvaz tutmuşdu ağrımın əllərindən Rəngsiz, bozumtul Payız kimi həyacanlı ağrımın. Alnım qan-tərə batmış, Bax, o qarışqayla Üz-üzə, göz-gözə Uzanmağa az qalmış. Üzündən, gözündən öpəydim, ay qarışqa! Qanşqa, ay qanşqa! Baxsaydılar bənizimə, Dovşan gözlərimə, Rəngsiz ayaqqabıma, Ah, necə yaşamaq kecir könlümdən! Sərvaz volakardin qoxulu Validol medallı, Pencəyimi soyundurdu. Qoyduq başımızın altda, Uzandıq skamyaya. Baxdıq birinci dəfə Göyə, günəşə, aya, Yerə, ota, qanşqaya. Taxtadan saman qoxusu gəlirdi, Adamlar gəlib kecirdi yanımızdan. Sərvaz dedi: - Hərdən belə olmağımız catmır.
***
BORC Kartofu da borc aldım. Kartofsatana dərs demişdim. Kartofsatan baxdı mənə İstədi deyə, ay müəllim, O "üç" nə idi, vermişdin? Tez yavaşca sürüşdüm... Bazardan balıq alırdı, Borclu olduğum kişi. Araqlarm yanından kecəndə İstədim icəm, Hec kəs mənə baş qoşamasm. Almasatan söz atdı mənə, Yadıma oğlumun dişləri düşdü. Qurd yemişdi, Almanın həsrətindən. Alma da qurdlamışdı, Oğlumun həsrətindən. Alma qızarmışdı bahalığndan, Almasatan yox, 1 manat da pulum yox. Bazar sinif otağıydı. Bu ehtiyac bazarında, Şagirdlərim müəllim ıdi, Mənsə şagird. Allah bu qəmi kəssin, Bu şeri mənə yazdırdı.
***
Zərifənin atası şəhid Anarın atası şikəst. Vüsalənin anası ayrılıb öz ərindən İndi məktəbdə süpürgəçi. Vüsalə anasından utanır. Aydanınkı fəhlə... Əlininki fəhlə... Nigarınkı fəhlə... Həsəninki yox... Aynanınkı yox... Aynurənin yox... Zülfiyənin atası urisetdə 8 ildir xəbər yox. Sevincin atası işsiz... Ayselinki işsiz ... Nurlanınkı işsiz... Saranınkı əlil, Aygünün atası yox , Anası qabyuyan. Səbinənin atası ölüb, Anası baxçada xidmətçi. Vəsilənin atası xəstə, Anası qutab bişirir Vasmoyun bazarında. Elşənin atası türmədə, Emininki dəmir yol bazarında tum satır. Müəllim hər dəfə oxuyanda bu yazını ad gününü yadından çıxarır.
***
QAPIDA Oğlanlarımın ayaqqabıları toyuq balaları tək mənim ayaqqabımdan həmişə bir qarış arxada dururlar. Mənim ayaqqabım kimi böyümək, bir az da irəli çıxmaq həsrətindədilər. Bunu qorxmuş adam kimi bənizlərinin qaçmağından bildim. Ona görə də ayaqqabılar hər axşam burunlarını içəri soxub oğlanlarımın ayaqlarından xəbər tutmaq fikrindədilər.
***
TURALIM Turalım,
əllərini gizlətməyə bir yer tapmayanda onda çöldə it küçüyünün sığalladığın boynu, boğazı boynundakı ipi ala-bula ayaqları tanrıya dua eləyirdi ki, anan əllərinə - əllərinə vuranda ağrımasın.
***
XOCALI MÖVSÜMÜ FEVRAL Yanvar ayından başlayır Azərbaycanın matəm mövsümləri... Qan fışqırır televizorlar... Məhkəmələr təzədən işə düşür... Xocalını göstərirlər... Oğlum deyir ki, mənə keçən ilki lentdi... Həmin uşaqdı yanında potu... Mən ondan kiçik idim, Böyüyüb keçdim onu - deyir oğlum. Xocalı mövsümüdür bu ay Lentin tozu alınır... Bir də göstərilməyi qaldı gələn ilə . Xocalını göstərirlər... Həmin kişidir yenə, Heç böyüməyib, Saqqalı ağarmayıb. Xocalını göstərirlər Balaca uşaqlar, Dirsəklənib təpələrə. Böyüklər uzanmışdı deyə, Aldanıblar böyüklərə. Uşaqlar böyür - böyürə Yan - yana uzansalar da, Gəlib çatmadılar insafımıza. Xocalını göstərirlər deyə qadın keçdi mətbəxə, Keçən ilki lentdi Təkrardı-təkrar. Müxbir küçədə Kəlbəcərin getdiyi günü soruşur nazlı bir oğlandan, Güya bilsə nə olacaq, Ya bilməsə? Bəlkə Kəlbəcərin mövsümü başlayır Onun da ayrıdı lentləri Ölümləri ayrıdı Ayrıdı dərdləri. Sonra Zəngilanın ildönümü Sonra Qubadlının, Ağdamın... Xocalı mövsümüdü bu ay... Kişiliyin qısır ayı... Fırlat qardaş, Onsuz da işin bu lenti fırlatmaqdı, Allah gələn iləcən sənə ömür versin Çünki sən bilirsən bu lentin yerini.
***
AMERİKA Haradan - hara gəldin haradan hara çıxdın, Amerika dayı. Bəlkə neft kəsək səninlə, oturaq Bir azca neft vuraq. Rusiya qardaşdan yaxşı dayısan Hərdən mintiqimizi özün eləyirsən sağ ol. İraqdan gəlmisən Üst- başın toz-torpaqlıdı, Otur əlindən gülləni təmizləyək Otur ətəyindən patronu tökək. İraq parca-parca ağlındadı Gəl səni İraqdan təmizləyək, Sən yaxşı dayısan, Amerika dayı. İsraili şallaq kimi yelləmə Bir ucu qayıdıb gözünə dəyər. Bilirsənmi sənin qadanı alım Şallağın səsinə şərq oyanar. Sən yaxşı dayısan, Amerika dayı. Topunun lülləsindən öpək Güllənin dadına baxaq. Tankının ağırlığını çəkək, Təyyarəni göyümüzdə oturdaq. BMT- nə qurban olaq, ATƏT- nə quzu kəsək. Səninlə Təbriz kəsək, Təbrizi dizinin üstə olanın gözündən Vaşinkton gələr. Bircə nöqsanın var, Amerika dayı Adın bayatıya gəlmir. Bayatı bilirsənmi nədi, Amerika dayı, Bayatı eşitmisənmi?
***
ƏKRƏM ƏYLİSLİYƏ Hərdən unudulanda, Ya da düşməyəndə yada, Əkrəm elə söz deyər, Adam adama dəyər, Adam adama dəyəndə Adam dəyə-dəyə yaşayanda, Yaşayır Əkrəm. Adam köhnələndə cıxır səfərə. Təzədən qayıdır evə, Təzə görünmək ücün evindəkilərə. Adam-adama, Adam divara, Divar topa, Top ayağa, Ayaq ürəyə, Ürək sozə, Söz dilə, Dil-dişə, Dəyə-dəyə, Bir də görürsən ki, Uy dad... Ömrün axşamı düşüb.
***
Məktəb direktoru məni çağırdı yanına, Sən ən pis valideyinsən- 11-də oxuyan oğlun qiz sevir. Sinif rəhbəri də bir yandan, Məktubunu tutmuşuq Özü də şeirlə yazıb. Yaman pis oldum oğlumun məktubunun tutulmağına. Uşaqlıqdan bilirdim ehtiyatsızdı oğlum. Gözündən ovçu oğlum Ikili-üçlü oğlum. Neçə-neçə dostu var, Deyirlər hər küçənin tinində bir postu var. Qolları orağa oxşayan oğlum, Telefonun yanında yaşayan oğlum, Dərdini bacısına deyir, Bacısı da xəbərçidi Anasıyla əlbirdir. Əvvəl dinləyir qəşəng - qəşəng Sonra anasına deyir göyçək - göyçək. Dostları xain oğlum , Pırpız saçlarımı götürüb özüynən Odlu ürəyimi götürüb özüynən Təkcə ehtiyatlı olmağımı götürməyib. Dilin- ağzın qurusun, a xəbər verən Əlin - qolun qurusun, a məktub tutan! Dostları xain oğlum! Utandım direktordan
***
QAYITMALIYAM Bir evə, bir yola qayıtmalıyam, Bir ocaq susayıb ayaq səsimə. Əgər gec qayıtsam, sığmaz bilirəm, Anamın qollan yer kürəsinə. Mən yenə bir sözə qayıtmalıyam, Düzgün deyilmədi, o zaman o söz. Döyüb bir qapını sındırmalıyam: "Mənəm-sevdiyinəm, dur qacaq, ay qız". Bu saca, bu gözə qayıtmalıyam, Bu sac, bu göz məni yııyub ağlayar. Bu gecə qalmağa ev almalıyam, Ev yiyəsi məni duyub ağlayar. Yağlı təriflərdən qulağım kardı, Baba şilləsinə qayıtmalıyam. Yağlı kababların qacıb dadından, Nənə şorbasına qayıtmalıyam.
***
ADAM AZ QALIR… Birdən
yumruqnan, yaynan, oxnan. Az qala daşa adam, Daşmır. Birdən o qədər sevgin, O qədər şeirin... Az qala adam Kərəm olsun, olmur. Birdən qolımda qılıncın, canmda gücün, Altında qıratın, qəzəbin, sevgin elə artır, artır, Adam az qala, Az qala Koroğlu olsun, olmur. Birdən dolursan səsnən, Dartırsan özünü, Ha cəkirsən, Az qalır Aşıq Qəribə, Adam Aşıq Qərib ola bilmir...
***
KƏND ŞAİRİ Şeiri cap olunmaz kənd şairinin, Fikrini kağıza hey bükər, bələr. Bakıdan qəzetlər ucub gələrlər, Onun şeirinin yeri ağ gələr. Sədr də qarnmı verib irəli, Mənə poema yaz deyir şairə. Şair də hirslənir sədr də deyir: "Bunun özü nədi, bunun şeri nə". Nimdaş paltar geyər gündə əyninə, Bu şeri at getsin, yüz yol deyiblər. Baxmayn onun düz yeriməyinə, Bəlkə də yüz yerdən onu əyiblər. Arvadı hirslənər kənd şairinə, Söylənər, ay Allah, taleyim nəsdi. Ərinin bir sevgi şeri yerinə, Bir kilo ət olsa, qənd olsa bəsdi. Bu kənd şairləri arıq, cəlimsiz, Bakıya gedəndə naşı olarlar. Onları yad yerdə görməzsiniz siz, Axırda bu kəndin daşı olarlar. Neyləyim hec kəsdə insaf görünmür, Tuta bu şairi cəkə irəli. İl kecir, şairin boyu görünmür, Sədr də qarnmı verib irəli.
***
KƏNDİMİZ Kəndimizdə palçıqdan və qamışdan tikilmiş dükanın qabağına iri hərflə yazılmış “nisyə mal verilmir” sözü ən ağır söyüşdü. Heç kəs bu söyüşü dükanın Qabağından poza bilmirdi. Çünki onu satıcı deyil Zaman öz əlləri ilə yazıb. Mən uşaq olanda kənd dükanları Buradakı evlərin ən etibarlı qonşusu idi. İndi o dükanlar köçüb Yerinə yad dükanlar gəlib. Qabaq bu kənddə söyüş söyüləndə qan düşərdi, İndi kənd bu boyda söyüşü boynuna götürüb Heç söz də düşmür. Deyəsən bu söyüş adamları qovub salıb evlərinə, Qapını da çöldən bağlayıb. Dükanın qabağında Gözümə heç kəs dəymir.
***
8 MAY 1992 Bir sözlə, indiyə kimi yazılan vətən şeirləri vətənə xəyanət hesab edilsin. Əvvəlcə şeirlər yan - yana düzülsünlər Onları şəhid balaları güllələsinlər. Sonra dərsliklərdən həmin vərəqlər cırılsın Şeirləri əzbərləyən müəllimlər dəyişdirilsin Oxucular nəzarətə alınsın Kurslar təşkil edilsin Uşaqlar vətən şeirindən xilas edilsinlər. Sonda təklifim var Həmin şeirləri yazan şairlər Vətəndən üzr istəsinlər.
***
AY VƏTƏN Təndir çörəyini kökə elədik, Torpağını seçdik bölgə elədik. Böldük səni tikə - tikə elədik, Bacın ölsün, anan ölsün, ay Vətən! Səni vurduq sonra sözlə bələdik, Körpəlikdən babamıza bələdik. Göyçə gölün Sevan gölü elədik, Durnan ölsün, sonan ölsün, ay Vətən! Şer yazdıq, bəlkə təzə ev alaq, Tərif dedik, bircə pillə ucalaq. İndən belə başımıza əl çalaq, Əli - ələ çalan ölsün, ay Vətən! Mən bilmirəm axşam nədi, gün nədi? Qız- gəlinin əsir- yesir gündədi. Şuşam getdi, bir balam var, dinmədim, Mənim kimi balan ölsün, ay Vətən! Al qılıncı, vur düşməni böl iki, Bu düşmənlər səni elə bölüb ki ... İndən belə şer vaxtı deyil ki, Bu şeri yazan ölsün, ay Vətən!
***
BU GECƏ İTLƏRİ GÜLLƏLƏDİLƏR Başçı küçədəki itlərə baxıb, Yanında durana nə isə dedi. Hər şeyi birinci duyan alabaş, Bu gizli qorxunu hiss eləmədi, Bu gecə itləri güllələdilər. Üç qorxaq balaydı, biri anaydı, Üçü dümağ idi, biri qaraydı. Götürdü küçəni hay- harayları, Qaldı küçələrdə çörək payları, Suları ağlaya - ağlaya qaldı. Küçəni süpürən qoca qadın da Balaca üzünü ovcuna aldı- Bu gecə itləri güllələdilər. Səsləri pəncərə şüşəsi kimi, Asfalt döşəməyə səpələnirdi. Uşaqlar yuxudan oyanırdılar, Elə bil adamlar güllələnirdi. Itin boğazından kəsilən çörək, Asfaltın üstündə can verən ürək, Allahı çağırdı, Allah baxırdı... Allah eşidirdi, Allah bilirdi... Çöldə taxılımız göyərməyirdi... Itlərin səsləri göyə çıxırdı, Ruzumuz, suyumuz yoxa çıxırdı. Balaca ayaqlar, dümağ ayaqlar, Sevdiyi torpaqdan qopa bilimirdi. O yana - bu yana qaçırdı itlər, Bir insan oğlunu tapa bilmirdi. Bu gecə itləri güllələdilər, Torpaq indən belə qan bitirəcək. Ayağımız altda qalan çörəyi, Görəsən küçədən kim götürəcək?!
***
TƏƏCCÜB Bakıda ən hündür binalara cinayət işi açılsın Kasıblar bircə otağını Ala bilmədiyinə görə. İşinə Ali Məhkəmədə baxılsın, Bir uşaq yellənçəyini sındırdığına görə. Şəhər uca binaları ilə deyil, Geniş küçələri ilə sevinir. Küçələr hündür binaların yanından yavaş keçir, neyləsin, utanır axsadığına görə. Məni o yandırır ki, ən hündür binalar əlini belinə qoyub qumsallıqda oynaşan qonşu həyətin kasıb uşaqlarına həqarətlə baxır. Bir uşaq da gözlərini qıyıb: -Bu binalar başqa yerdən gəlib – deyir.
***
ÇƏTİN İŞ Tutaq ki, biz Qarabağı aldıq Bəs onda ATƏT neyləsin. Pulu nəynən qazansın, Adamların hara yollasın? BMT-nin, ATƏT-in Qılığından necə keçək? Üzlərinə necə baxaq? Bir Qarabağdan ötrü Onları işsizmi qoyaq?
***
TAPŞIRIQ Vətəni sevmə oğlum Silah tutmağı öyrən Silah tutmağı öyrən! Şer əzbərləmə, oğlum Güllə atmağı öyrən Güllə atmağı öyrən! Bu döyüşdə Qırat yox, Durat yox Tankı sürməyi öyrən, oğlum Tankı sürməyı öyrən! AZTV- yə öyrəşmə Hərbin sirrini öyrən, oğlum Hərbin sirrini öyrən. Qoy sinəndə qoşma, təcnis soyusun Sazı saxla sonraya Sarı simllər uyusun. Düşmən dilini öyrən, oğlum Düşmən dilini öyrən! Bu döyüşdü, silahına uyuş bir Düşmən çoxdu silah birdi, qayış bir Avtomatın tətiyinə yığış bir, Dərə dilini öyrən, oğlum Dərə dilini öyrən! Təpə dilini öyrən, oğlum Təpə dilini öyrən! Qəzetləri oxuma, təpələri vərəqlə Döyüş sevgini sevmir Burda sevgini gizlət. Əsmə, əsmə hər duyğunun dalınca, Döyüş düşünməkdi Burda ağlını işlət. Dağ almağı öyrən, oğlum Dağ almağı öyrən! Sağ qalmağı öyrən, oğlum Sağ qalmağı öyrən!
***
ŞƏRQ Göydən şərq yağır şərq şərq şərq, Özü də bərk yağır bərk bərk bərk. Qorxuram şərqdən Qorxmuram qərbdən. Bombalar yerə düşür Od kimi şərq çıxır yerdən. Avtomatlar şaq, şaq Güllələrin altında Namazının üstündə Şərq oxuyur, Şərq. Hələ ki şərqin səsi sukutun içindədi O səsini sükuta büküb saxlayır. Saqqalını sığallamaq qədər səbr edir. Amma yarımsaqqal Qərb Şərqin sukutunu çimdiklər. Səsli-küylü Avropa Bu sukuta hirslənər. Tələbə Avropa Şərq müəlliminin saqqalına sataşar. Şərq gülümsəyər Avropa çaşar. Öz keçmişini yamacına dirsəklənib Şərq baxır gələcəyə. Amma qərb dinc saxlamayıb əlini Şərqə daş atdı Hələ də şərqdən keçmiş yağır dünyaya. indi Avropa Şərqin keçmişinin altında qalıb. Şərq gülümsünür Qərb təəccüblənir.
***
İNFARKT Sol döşünüzüm altındakı sancı Həyat mənzərəsidir. Ona görə də sol mədəciyin hərəkət qüvvəsi ilə Beyninizin surəti arasındakı fərq, Köksünüzə sancılmş nida işarəsidir. Beyninizin istehsal etdiyi zaman ürəyinizin tac damarlarında tıxac yaradan vaxtdır. Belə də düşünmək olar, Sadəcə ürəklə beyin arasında zaman çatışmazlığı var.
***
ARITMIYA Cənab, səhiyyə naziri Bizim şəhərdə aritmiya var. Diqqətdən qaçırmayın İşləmir xəstəxanalar. Adamların üzünə baxıram payız- Ritm pozğunluğunun havasıdır. Siz həkimsiniz, bilməlisiniz Unutmaq işemiyanın növüdür Bunu əvvəlcədən düşünməlisiniz. Sıx binalar tıxac Bir sözlə, stenokardiya. Məmməd Əmini unutduq Başladı taxikardiya. Laqeydlik səyrici aritmiyadır, Birdən şəhər ritmləri musiqi notları kimi itir. Yelmarın ölümü ən kəskin ritm pozğunluğu- Şəhər hələ də nəbz kəsirini düzəldə bilmir. Müasirliyin tez-tez İçərişəhəri çimdikləməsi Bakının ozan sinirinə toxuna bilər. Ən hündür binaların qan təzyiqi qəflətən düşər, Bina yıxılar. Bakının ən böyük bəlası unutmaqdı Unutduqca içindən ritm düşər. Adamların yerişindən addım kəsilər. Baş küçələr faytonları yuyar. Müğənnilərin səsində bir avaz çatmaz Zənguləsindən bir tel itər. Qız qalası ürəyindən nəbz kimi sürüşər, Daşından bir toz qopar. Yağışından bir damcı əksilər, Qadını uşaq doğmaz. Bakının biləyi şəhər merinin əlində, Baxır... Ritm kəsirlərini sayır Bina yerləri kimi, Sağalmağa güman yoxdur.
***
SUAL Qərib Vətən Vətən deyirsə Bəs onda qürbətdə ev tikməyi nədi? Koroğlu Koroğludursa Bəs qaçıb dəyirmana girməyi nədi? Şair cəlladı qamçılayırsa Bəs sonra cəlladla Yanaşı durmağı nədi?
***
QARA GÜNÜN ÇƏKİLİŞİ 26 fevralda qalın geyinin yaxşıca yeyin. Video kameraları sazlayın senarilər yazın, Adamları Xocalıdan xatirə danışmağa çağırın Palto geyinsinlər Yan-yana düzülsünlər. Hümay arvadı tapın O danışsın, camaat ağlasın, Axırda bir dənə bayatı desin Sabaha ümidli olduğunu söyləsin. İşıqlı evdə yaşadığını desin İcra başcısından razılıq eləsin. Qoca kişiləri gətirin saqqallarındakı ağ işığı çəkin, Bir az başıaşağı çəkin Qəmli-qüssəli çəkin. İmişlidə dəmiryolu vaqonunda yaşayan Gülgəz arvadı axtarın, tapmasanız keçən ilki lenti təkrar göstərin. -Necəsən, xala? -Yaxşıyam, bala -Bəs kişi hanı? -Xocavənddə öldürdülər başına dönüm. -Bəs oğlun hanı? -Şuşada öldürdülər başına dönüm. -Bəs qızın hanı? -Xocalıda əsir düşdü başına dönüm. -İndi özünü necə hiss eləyirsən? -Çox yaxşıyam başına dönüm. Bu səhnəni televiziyanın qızıl fonduna salın. Adamlara danışmaq öyrədin, Xocalıdan xatirə danışdırın Günahgarı söydürün. Kadrlara meyid şəkilləri salın, Şəhid analarına söz verin. İşğal olunmuş rayonların icra başcıları ilə məsləhətləşin, Yaxşı danışa bilənlərin siyahısını onlardan alın. Deputaları qabağa verin, Yanlarına qaçqınları düzün. lap axırda soyuqdan donmuş bir uşaq ayağı çəkin!
***
SİQARET QUTUSUNA YAZILMIŞ AYBAŞI ŞEİRİ 60 manat maaş ondan çıxaq -13 manat qaz pulu -10 manat işıq pulu -4 manat su pulu -10 manat nalox pulu -5 manat zibil pulu -2 manat pox pulu -6 manat telefon pulu ------------ aybaşı 100 toy-
sanotoriya- kabab- restoran- ------------ aybaşı 00 qənd nisyə- çay nisyə- ət nisyə- ------------------- aybaşı 100 manat 100 manat iş yoldaşım Əlidən borc 80 manat qonşudan borc 20 manat butkadan borc 25 manat dostumun dayısı oğlu Yaqubdan borc 10 manat puxaltırdan borc ------------ aybaşı 235 manat
***
VƏTƏN HAQQINDA ƏN YENİ ŞEİR Vətən onda vətən olur ki, gərək vətəndə evin olsun, Evində mebelin olsun, Arvad- uşağın olsun, Heç olmasa özünə aid bir qarış torpağın olsun. Vətən onda vətən olur ki gərək nazirin oğlu ilə əsgər yoldaşı olasan. Vətən onda vətən olur ki pulsuz televizora çıxıb bir-iki ağız oxuyasan. Vətən onda vətən olur ki ayda bir milyon manat maaş alasan. Pul yığasan maşın alasan Sonra bağ evi alasan Sonra oğluna ev alasan Axırda oğluna maşın alasan lap tükan tikdirəsən tükanın yerini pulsuz ala biləsən. Vətən onda vətən olur ki Göy gölə getməyə pulun ola. Vətən onda vətən olur ki, vətən də sənin qeydinə qala. Vətən onda vətən olur ki, adam olduğunu hiss eləyəsən. Axırda bu vətənin lap uğrunda öləsən, “uf “deməyəsən.
***
ƏDƏBİYYAT DƏRSİ -Sakit olun, sakit olun uşaqlar, əyləşin. Nədən başlayaq? - lətifə nüəllimə, fond pulundan - Aysel, gətirdin fond pulunu? Müəllim, yarısını gətirmişəm. - Otur yarısını sabah gətirərsən (valideyinin canı cıxır pul verməyə) - Murad, sən? - Müəllimə, atam evdə yox idi. - Ədə, atan ölsün, Müəllimlər günündə pul vermədin bir, Ad günümdə pul vermədin iki, Direktorun ad günündə pul vermədin üç, 8 Mart Bayramında pul vermədin dörd, Süpürgə pulunu verməmisən beş, Sonra deyəcəksəm mənə beş... beş ver. Atan oxumağına fikir vermir sənin, Ananın ətri küçədə adam yıxır, İndi fond pulu verməyə canı çıxır? - Bəs Nazilə ,sən? - Sabah gətirəcəyəm. - Niyə, Nazilə, niyə? Məktəbə hörmətiniz budurmu? Ikinci rüb beş verdim qudurdun? Mini yubka geyib göyə çıxdın? Utanıb ölmürsən, döşün baş yarır Məktubunu tutmağım yadından çıxıb? Görüm oğlanın olsün, ərə getməyəsən. Universitet üzü görməyəsən. Bura məktəbdi eey Nazilə, ev deyil. - Sadiq, sən gətir tez ol. - Müəllimə, yoxumuzdu. - Mənim qan təzyiqim var, Sadiq, tez ol. -Müəllimə, yoxumuzdu. - Sadiq, başım ağrıyır tez ol. - Urra! Urra! - Zəng! Zəng! - Müllimə, Ədəbiyyatdan dərsimiz nə oldu? -Keçmiş dərsimiz nə idi? - Almaz İldırımın həyatı, müəllimə! - İndi bir vərəq çevirin. - Çevirdik, müəllimə. - Nə görürsünüz? - Əsir Azərbaycan - Əzbərləyin.
***
VƏTƏNPƏRVƏRLİK Vətəni tərifləməklə çörək yedik Vətənə yalvarmaqla maşın aldıq. Başına dönüm deyib Təzə kostyum geydik. Qırmızı kalustuk bağladıq Göyçək-göyçək arvad aldıq, Varlığa nə darlıq İkisini aldıq. Vətən, vətən deyə Özümüzə ev tikdik, Varlığa nə darlıq Ikisini tikdik. Vətəni tərifləyə - tərifləyə Arvada üzük aldıq. Qızımızı yaxşı kişinin Oğluna verdik, Oğlumuza yaxşı kişinin Qızını aldıq. Vətən, vətən deyə Vurub vətənini O biri oğlunu öldürdük. Vətən, vətən deyə Vətəninin o biri Oğlunu tutdurduq. Vətən xaini deyib Kalan pulunu qopartdıq. Vətən özümüzünküdü deyə Oğlumuzu əskərlikdən saxlatdıq. Vətən, vətən dedik Bizi deputat elədi. Oxumaq, işləmək havayı işdi, Allah bərəkət versin Vətən ən yaxşı dolanışıq yeridir.
***
Qəflətən
Bütün qəhrəman obrazları Güllələmək keçir könlümdən. Baş rolda Ələbbas Qədirov oynasa belə, rejissoru Bəhrəm Osmanov olsa belə. Bu ildə yenə Xocalının ad günündə Azdramaya getdik. Xocalı faciəsinə tamaşa elədik. Oğlum səhnəyə baxıb dedi: -Ata, bura televizorun içidi? Xocalı uşaqlarının soyuqdan donduğunu görəndə uşağımızın poltosunu yaxşıca düymələdik. Əlinə peçeniye verdik, Üzündən öpdük Başını sığalladıq. Arxamızda qalın geyinmiş Xocalının İcra Başcısı oturub. Maşallah çox yaxşıdı. Əgər tapançam olsaydı səhnəni tamaşaçı salonuna salonu səhnəyə çevirərdim bu saat, Ən birinci özümü güllələyərdim. Mənim içim Xocalıdı, Səhnədəki xocalılar oyunlarını yarımçıq qoyub zala baxardılar. Mənim gözlərim uşaq gözləri kimi ölür, Ayaqlarım uşaq ayaqları kimi donur, Bax sinəm uşaq sinəsi kimi balacadı. Yanımdakı tamaşaçıların daz başları Ağdamın balaca təpələri kimi qoymur məni o üzə aşım. Başlarındakı tək-tək tüklər tikan kimi əlimə batır. Icra başcısı çiynimdən tutub bərk - bərk basır aşağı: Mən sənin icra başcınam Sən burda ölməlisən. Çölə çıxsan Prezident deyər Xocalını kim buraxıb şəhərə, Məni işdən çıxardar. Xocalı gərək öz yerində Şəhid olsun... Ay camaat Mən öz yerimdə ölürəm eeyy... 1993- cü il
Yüklə 116 Kb. Dostları ilə paylaş:
|