«iqtisodiyot nazariyasi»

I.BOB. JAHON XO’JALIGI VA XALQARO IQTISODNING ASOSIY MOHIYATI
1.1.Jahon xo‘jaligining tashkil topishi, bosqichlari va asosiy belgilari.
Jahon xo‘jaligining vujudga kelishi obektiv tarixiy jarayon bo‘lib, xar xil mamlakatlar o‘rtasida iqtisodiy aloqalarning chukurlashuvidan iboratdir. Bozor iqtisodiyotining kup yillik taraqqiyoti natijasida XIX asr va XX asr busagasida kapitalistik xo‘jalik ko‘rinishida bo‘lgan jaxon xo‘jaligi vujudga keldi.
Jaxon xo‘jaligi xalqaro iqtisodiy munosabatlar tizimi va ularning amalga oshib borish vositalarining bir butun yaxlitligidan iborat.
Fan-texnika taraqqiyoti natijasida ishlab chiqaruvchi kuchlarning rivojlanishi va mexnat taqsimotining chukurlashuvi natijasida milliy iqtisodiyotlar rivojlanib, ichki bozordan tashki bozorga utish zarurati paydo bo‘ldi.
Mexnat taqsimoti nafaqat bir mamlakat doirasida, u mamlakatlar o‘rtasida xam amalga osha boshladi. Natijada xalqaro mexnat taqsimoti vujudga keldi. Xalqaro mexnat taqsimoti jaxon xo‘jaligining tashkil topishi va rivojlanishining muxixit omiliga aylandi.
Jahon xo‘jaligi ishlab chiqaruvchi kuchlarning asrlar davomidagi rivojlanishi, milliy.regional va umumjaxon mikyosida mexnat taqsimotining uzluksiz chukurlashib borishi, turli mamlakatlar ishlab chiqarishining yakkalangan xolatdan chiqishi va ularning asta-sekin davlatlararo xo‘jalik tizimiga kirib borishining natijasidir.
Xalqaro mexnat taqsimotining chukurlashib borishi mamlakatlar o‘rtasidagi fan-texnika, ishlab chiqarish, savdo-iqtisodiy aloqalarning obektiv asosi bo‘lib xisoblanadi va shu tufayli ishlab chiqarishning baynalminallashuvi umumjaxon jarayoniga aylanadi.
Demak, xalqaro mexnat taqsimoti butun jaxon xo‘jaligining tashkil topishi va rivojlanishining xal qiluvchi omilidir. Jaxon xo‘jaligi barcha milliy xo‘jaliklarni uz ichiga oladi.
Jaxon xo‘jaligi munosabat tarzida o’z obekti va subekti ega. Xalqaro mikyosda resurslarning taqsimlanishi va samarali ishlatilishi, ishlab chiqarishning ixtisoslashuvi, uning kooperatsiyasi, iqtisodiy integratsiya, savdo-sotik, ilmiy texnikaviy xamkorlik, koloklik va kashshoklikka chek kuyish, ekologiyaga zarar yetkazmaydigan iqtisodiy faoliyat yurgizish kabilar umumjaxon munosabatlarining obekti bo‘lsa, turli davlatlar, xalqaro va milliy firmalar, xalqaro tashkilotlar ularning subekt xisoblanadi.
I- bosqich. Jaxon xo‘jaligi taraqqiyoti dastlabki bosqichda mamlakatlar ikki toifaga bulingan.
Mustamlaka, yarim mustamlaka va karam mamlakatlar.
II-bosqich. 1920-yildan to 1990-yilgacha bo‘lgan bosqichda jaxon xo‘jaligi ikki karama karshi xo‘jalik tizimiga, ya'ni jaxon kapitalistik va sotsialistik xo‘jalik tizimlariga bulingan.
Ular o‘rtasidagi keskin iqtisodiy, goyaviy, siyosiy musobakada sotsialistik jaxon xo‘jaligi maglubiyatga uchradi.
III-bosqich. Jaxon xo‘jaligining xozirgi bosqichida bozor iqtisodiyotiga utish davrini boshidan kechirayotgan mustakil davlatlar jaxon xo‘jaligiga kirish uchun iqtisodiy isloxatlar o’tkazish orqali kupgina mamlakatlarga xos bo‘lgan bozor iqtisodiy tizimini shakllantirmokdalar.
Jaxon xo‘jaligi ma'lum bir qonuniyatlar asosida rivojlanadi. Jaxon xo‘jaligi bozor qonuniyatlariga amal qiladi.
a)Jaxon xo‘jaligining uzi mexnat taqsimotining maxsulidir, lekin bu xo‘jalik mexnat taqsimotini yanada chukurlashtirib ishlab chiqarishdagi baynalminallikni kuchaytiradi. Bu esa ixtisoslashuv asosida xarajatlarni pasaytirish va maxsulotlar, xizmatlar sifatini oshirish imkonini beradi.
b)Jaxon xo‘jaligida iqtisodiy aloqalar rivojlanib boradi va ularning shakllari uzgarib boradi, ishtirokchilar doirasi yangi mamlakatlar xisobidan kengayadi. Keyingi yillarda bu doiraga Markaziy Osiyoning yosh davlatlari, jumladan, O‘zbekiston Respublikasi xam kirib keldi.
v)Iqtisodiy aloqalarning chukurlashuvi xalqaro iqtisodiy integratsiyani yuzaga chiqaradi va integratsiya ularning eng oliy shakliga aylanadi. Mamlakatlararo, mintakalararo integratsion aloqalar pirovard natijada umumjaxon integratsiyasi bilan yakunlanadi.
g)Jaxon xo’jaligining muxim qonuniyatlaridan biri, bu turli mamlakatlarning taraqqiyot darajasi jixatidan bir-biriga yaqinlashuvidir. Bu jarayon mamlakatlararo raqobat asosida bo‘ladi, kam rivojlangan mamlakatlarning iqtisodiyoti tarakkiy etgan mamlakatlarga aylanishi yuz beradi. (masalan: XIX asr oxirida Angliya sanoati rivojlangan mamlakat bo‘lsa, XX asrning 70-yillariga kelib AKSh, Yaponiya, Fransiya, Germaniya, Kanada va Italiya xam rivojlangan mamlakatlarni tashkil etdi.
80-yillarning o‘rtalariga kelib ularning safiga Osiyodagi yangi industrial davlatlar Janubiy Koreya, Tayvan, Gonkong, Singapur, Malayziya va Tailand kelib qo’shildi.
Turli mamlakatlar iqtisodiy darajalarining yaqinlashuvi va tenglashuvi sivilizatsiyalashgan munosabatlar natijasi xisoblanadi.)
Ishlab chiqarishning baynalminallashuvi mamlakatlar iqtisodiyotini bir-birig‘a boglab kuyadi. Natijada teng xukukli va o‘zaro manfaatli aloqalar mamlakatlarning kam rivojlangan mamlakatlarga ta'sirini kuchaytirib, ularning rivojiga ko’maklashadi.
d)Xozirgi davrda jaxon iqtisodiy rivojlanishining eng muxim xususiyatlaridan biri - turli mamlakatlar va xo‘jalik regionlari o‘rtasidagi o‘zaro bog‘liqliklarning usib borishi xisoblanadi.
Malakatlarning savdo, ishlab chiqarish, valyuta-moliya soxalaridagi jaxon tamoyillariga bog‘liqlik obektiv reallik xisoblanadi. Xozirgi davrda xar qanday mamlakatni uning iqtisodi qanday rivojlangan bo‘lishidan kat'iy nazar, jaxon xo‘jaligi aloqalariga jalb kilmasdan uning tulakonli iqtisodiy rivojlanishini ta'minlash mumkin emas.
Dunyo bir-biridan maqsadlari, amal qilish mexanizmi bilan farqlanuvchi turli xil ijtimoiy iqtisodiy tuzumlar, xalqaro guruxlarga bulingan.
Jaxon xamjamiyati mamlakatlarni turkumlash xar xil mezonlar asosida amalga oshiriladi.
I. Jaxon xamjamiyati mamlakatlarini turkumlashga umumiy asosda yondoshib, xo‘jalik tizimlarining xususiyatiga mos ravishda davlatlarning uchta guruxini ajratib ko‘rsatish mumkin:
a) rivojlanagn;
b) bozor iqtisodiyotida rivojlanayotgan;
v)bozor iqtisodi mavjud bo‘lmagan mamlakatlar.
Rivojlanganlik darajasi bo‘yicha xam uz navbatida uchta gurux farqlanadi: kam, o‘rtacha va yuqori rivojlangan mamlakatlar.
Shimoliy-sharkiy Osiyo va Lotin Amerikasida yangi industrial mamlakatlar (YaIM). Yuqori daromadli neft eksport qiluvchi mamlakatlar (Saudiya Arabistoni, Kuvayt va boshqalar).
Eng kam rivojlangan mamlakatlar (EKVM) (Ekvador), shu jumladan, eng kambag‘al mamlakatlar (Chad, Bangladesh, Efiopiya), xar xil mintakaviy ittifoklar va baynalminal guruxlarga ajratiladi.
VI. Sinuiy yondoshuviga kura:

• 
  Sotsialistik mamlakatlar;
  
• 
  Kapitalistik mamlakatlar:
  
• 
  Uchinchi dunyo mamlakatlari.
  

Bu barcha turli-tumanlik bir butun, yaxlitlikka o‘zaro iqtisodiy bog‘liqlikning xar xil jixatlari orqali tortiladi. Iqtisodiyotning baynalminallashuvi mukarrar xodisa bo‘lib, jaxon xo‘jaligida xilma-xil aloqalarni yuzaga keltiradi.

Jahon xo’jaligining subeyktlari. Jahon xo'jaligi tizimini soda liolda uning tarkibiy qismlari yoki asosiy qatnashchilari — subyeklaridan iborat mexanizm ko‘rinishida ifodalash mumkin.
Ushbu subyektlarning asosiylari milliy iqtisodiyotlar, transmilliy korporatsiyalar (TMK), integratsion birlashmalar, xalqaro iqtisodiy tashkilotlar hisoblanadi. Milliy iqtisodiyotlar jahon iqtisodiyotining muhim subyekti sanaladi. Milliy iqtisodiyotlarga xos asosiy xususiyat shunciaki, dunyoning aksariyat mamlakatlari iqtisodiy suverenitetni saqlab kelishmoqda.
Avallari u yoki bu mamlakatda tashqi iqtisodiy faoliyat bilan milliy firmalar shug'ullanishgan va ular uchun mamlakat ichki bozori asosiy bozor hisoblangan. Ammo oxirgi o ‘n yillikda ulaming ko‘pchiligi TMKlar darajasiga ko‘tarilishdi va butun dunyo ulaming faoliyat (savdo, sanoat, moliya) yuritish maydoniga aylandi. Natijada TMKlar jahon iqtisodiyotining muhim mustaqil qismiga aylandi va jahon yalpi ichki mahsulotining 1/5—1/4 qismi ular hissasiga to ‘g‘ri kelmoqda.
TMKlar faoliyati natijasida aksariyat mamlakatlar iqtisodiyoti o ‘zaro birlashib, xalqaro hududiy iqtisodiy birlashmalami tashkil etmoqda. Ushbu birlashmalar jahon xo‘jaligining tarkibiy mexanizmiga aylandi, ba’zilari, jumladan, Yevropa Ittifoqi (Yel) tashqi dunyoda o ‘z a ’zolari nomidan faoliyat olib borishmoqda. Ammo ko‘pchilik integratsion birlashmalar (Yel va Shimoliy Amerika erkin savdo assotsiatsiyasidan (NAFTA) tashqari) o ‘z a ’zolari milliy iqtisodiyotiga kuchli ta ’sir ko'rsatmaydi.
Hozircha xalqaro iqtisodiy integratsiya jahonning nisbatan rivojlangan hududlarida muvaffaqiyatli amalga oshmoqda, boshqa hududlarda esa ushbu jarayon ulaming rivojlanish darajasining ortishi bilan mutanosib ravishda chuqurlashib boradi.
Ikkinchi jahon urushidan keyingi yillarda xalqaro iqtisodiy tashkilotlarning soni va mavqeyi tubdan ortdi.
Xalqaro iqtisodiy tashkilotlarning muhim vazifalaridan biri - jahon iqtisodiyotining rivojlanishi i:o‘g‘risida statistik tahlillar tayyorlashdan iborat. Amaliyotda Xalqaro valuta fondi (XVF) (World Economic Outlook), Jahon banki (World Development Report), YuNKTAD (World Investment Report), Jahon savdo tashkiloti (JST) (World Trade Report) va boshqa tashkilotlarning nashrlaridan keng foydalaniladi. Xalqaro iqtisodiy munosabatlar asta-sekin jahon xo‘jaligining tarkibiy elementiga aylana bordi.
Hozirgi vaqtda xalqaro iqtisodiy munosabatlami jahon xo‘jaligining rivojlanishi natijasida shakllangan mustaqil iqtisodiy tizim sifatida baholash mumkin. Bu kabi tasdiqlar jahon xo'jaligining rivojlanish jarayoni va uning bosqichlarida ham o ‘z aksini topgan. Jahon xo‘jaligining rivojlanish amaliyoti XX asr oxiri va XXI asr boshlarida amal qiluvchi quyidagi zamonaviy jahon iqtisodiyotiga xos rivojlanish tamoyillari va qonuniyatlarini ajratib ko‘rsatish imkonini beradi.
1. Dunyo mamlakatlari xo‘jalik hayotining baynalmilallashishjarayonining
chuqurlashuvi.
2. Tashqi iqtisodiy aloqalaming erkinlashuvi.
3. Hududiy iqtisodiy integratsiyaning kuchayishi.
4. Ishlab chiqarish va kapitalning transmilliylashishi.
5. Jahon xo‘jalik aloqalarini davlatlararo tartibga solish tizimining
barpo etilishi va iqtisodiy qoidalarning birxillashuvi.
6. Jahon xo‘jaligining globallashuvi.