2. O‘zbekistonda davlat hokimiyatining huquqiy demokratik tizimi asoslarining barpo etilishi O‘zbekistonda davlatning boshqaruvni to‘liq monopoliya qilishdan cheklanish
va fuqarolik jamiyatini vujudga keltirish, aholi turli tabaqalarining hokimiyat
tizimida ishtirok etishini ta’minlashning yana bir yo‘li mahalliy davlat
hokimiyatlarini shakllantirish ekanligi e’tirof etildi.
1990-1992-yillari O‘zbekiston Respublikasining yangi Konstitutsiyasi qabul
qilingunicha bo‘lgan davrda mahalliy hokimiyat organlari tizimini shakllantirish va
ish faoliyatini takomillashtirish maqsadida bir necha huquqiy hujjatlar qabul
qilindi.
Bular
orasida
1992-yil
4-yanvarda
qabul
qilingan
«
O‘zbekiston Respublikasida mahalliy hokimiyat organlarini qayta tuzish to‘g‘risida »
gi qonun alohida ahamiyat kasb etdi. Bu qonun asosida mahalliy hokimiyat organlari
tizimida butunlay yangi organ-hokimlik va hokim lavozimi ta’sis etildi va uning
vakillik organlariga boshchilik qilishi tamoyillari belgilab qo‘yildi.
Ijro etuvchi hokimiyat organlarida bog‘liqlikni kuchaytirish maqsadida,
viloyatlar hokimlari O‘zbekiston Prezidenti tomonidan, tuman va shahar hokimlari
viloyat hokimi tomonidan lavozimiga tayinlanishi va lavozimidan ozod qilinishi
hamda bu masalalar tegishli xalq deputatlari Kengashlari tomonidan tasdiqlanishi
tartiblari belgilandi. Partiya organlarining qaramligiga tushib qolgan ijro organlari-
ijroiya komitetlari tugatildi
Hokimlarning huquqiy vakolatining asosi, avvalo, Konstitutsiyaning 99 - va
102 - moddalari va yuqorida tilga olingan qonunning 1- moddasida belgilangan.
Konstitutsiya va qonun normalarini umumlashtirsak, hokim tegishli hududda
vakillik hokimiyatiga ham, ijro hokimiyatiga ham boshchilik qiladi va ayni paytda
shu yerdagi mansabdor shaxs hisoblanadi.
Hokimlar mahalliy hokimiyatni boshqarar ekanlar, ular O‘zbekiston
Respublikasi Prezidenti boshqaradigan yaxlit ijro hokimiyat organlari tizimi
tarkibiga kiradi.
Shuningdek «
