İynəyarpaqlılar ətraf mühitin qeyri-əlverişli şəraitinə davamlılığına, uzunömürlüyünə və
yüksək dekorativ keyfiyyətlərinə görə digər oduncaqlı bitkilərdən fərqlənirlər. Hazırda müxtəlif
ölkələrdə onlardan meşə fondlarının zənginləşdirilməsində və şəhərlərin yaşıllaşdırılmasında geniş
istifadə olunur.
Bitkilərin vegetativ üsulla çoxaldılması uzun əsrlər boyu bitkilərdə toplanıb möhkəmlənmiş
qiymətli əlamətlərin insan tərəfindən seçilərək saxlanması üçün yeganə üsul hesab olunur [1]. Bu
sahədə aparılan işlərin genişləndirilməsi meşə təsərrüfatlarında aparılan biotexnoloji innovasiya
işlərinin ayrılmaz tərkib hissəsi hesab olunur [5]. Vegetativ çoxaldılmanın nəzəri əsasları bir sıra
tədqiqatçıların işlərində geniş şərh olunmuşdur [2, 7].
İynəyarpaqlı bitkilər növ və dekorativ forma müxtəlifliyi baxımından zəngin olduğu kimi,
bioloji xüsusiyyətləri baxımından da fərqli çoxaldılma üsullarına malikdirlər. Toxum
reproduksiyasının bütün müsbət tərəflərinə baxmayaraq praktiki baxımdan iynəyarpaqlıların vegetativ
üsulla çoxaldılması daha aktual hesab olunur. Bu üsulun əsas üstünlüyü forma əlamətlərini olduğu
kimi saxlamaqla bitkilərin kütləvi çoxaltmaq imkanlarının olmasından ibarətdir. Bu baxımdan
Abşeronun quru subtropik şəraitində iynəyarpaqlı bitkilərin çoxaldılma üsullarının işlənib
hazırlanması aktual hesab olunur.
Xeyli sayda ənənəvi və qeyri-ənənəvi kökvermə stimullaşdırıcılarının olmasına baxmayaraq
hal-hazırda bitkilərin vegetativ çoxaldılması zamanı boy maddələrindən olan heteroauksin, kornevin,
β-indolilyağ turşusu və β-indolilsirkə turşusundan daha geniş istifadə olunur [6, 9]. Müxtəlif növ
iynəyarpaqlıların çiliklə çoxaldılması zamanı boy maddələrinin effektivliyi heç də həmişə eyni olmur
[10]. Qazaxıstan Nəbatat Bağında aparılan tədqiqatlarda bir sıra dekorativ iynəyarpaqlı bitkilərin
vegetativ çoxaldılması üsulları öyrənilmiş, çiliklərin optimal əkin dövrü müəyyən edilmişdir [7].
Hazırda dünyanın bir sıra ölkələrində iynəyarpaqlıların çoxaldılmasında müəyyən uğurlar əldə
olunsa da, Abşeron şəraitində iynəyarpaqlıların vegetativ çoxaldılması texnologiyalarının işlənib
hazırlanması aktual məsələ olaraq qalmaqdadır. Aparılan tədqiqatlar nəticəsində Abşeron şəraitində az
yayılmış və çətin çoxaldılan iynəyarpaqlı bitkilərin bəzi növ və formalarının praktiki olaraq kütləvi
şəkildə çoxaldılması və yaşıllıqların salınmasında tətbiqi məqsədilə, vegetativ çoxaldılma üsulları
işlənib hazırlanmış, onların regenerasiya qabiliyyəti qiymətləndirilmiş və intensiv şəkildə istifadə
imkanları müəyyənləşdirilmişdir.