Siyosiy madaniyat va siyosiy sotsializatsiya o'rtasidagi farq nima? Siyosiy madaniyat va siyosiy sotsializatsiya ta'riflari:
• Siyosiy madaniyat odamlarning siyosatdagi xatti-harakatlariga ta'sir qiladigan e'tiqodlari, amaliyotlari va munosabatidan iborat.
• Siyosiy sotsializatsiya turli e'tiqodlar, qarashlar va amaliyotlarni egallash orqali siyosiy madaniyatning tarkibiy qismi bo'lish jarayonini anglatadi.
• munosabatlar:
• Siyosiy sotsializatsiya shaxsga siyosiy madaniyatning bir qismi bo'lish imkoniyatini beradi.
Rizq:
Jamiyatning siyosiy madaniyati siyosiy sotsializatsiya jarayonini samarali ta'minlash orqali ta'minlanadi.
• agentlar:
• Siyosiy sotsializatsiya jarayonida biz turli xil ijtimoiy agentlar, masalan oila, hukumat, din, tengdoshlarimiz siyosiy madaniyatimizga ta'sir qiladigan siyosiy qarashlarimizga ta'sir ko'rsatishi haqida gapiramiz.
• O'zaro:
Siyosiy sotsializatsiya siyosiy madaniyatga qanday ta'sir ko'rsatsa, siyosiy madaniyat ham siyosiy sotsializatsiyaga ta'sir qilishi mumkin.
Rasmlar muloyimligi:
Siyosiy madaniyatning uch yo'nalishi va ularning Cpccnr bilan o'zaro munosabati (CC BY-SA 3.0)
Jon, Robert va Edvard Kennedi 1960 yil iyul oyida Wikicommons (jamoat mulki) orqali birga suratga tushgan.
SOTSIALIZATSIYA JARAYONLARI NIMALARDAN IBORAT?
O‘zbekistonning global dunyoga tizimli ravishda transformatsiyalashib borishi, birinchi navbatda, mamlakat yoshlari va ularning ijtimoiylashuvi bilan ham ahamiyat kasb etadi.
Zamonaviy yoshlarning ijtimoiy muhit shart-sharoitlariga ijtimoiylashuvidagi xususiyatlar transformatsiyalashgan jamiyat va uning oqibatida vujudga kelgan subyektiv vaziyatlarga bog‘liq bo‘lib qoladi. Bu jarayonda yoshlarning o‘z oldilariga qo‘ygan vazifalar, shart-sharoitga moslashuv va istiqboldagi erishilishi ko‘zlangan maqsadlar sotsiologik nuqtai nazardan, ilmiy tahlil qilinishi lozim. Yoshlar mavzusi bir qator ijtimoiy-gumanitar fanlar tizimida jiddiy tahlil qilingan, biroq shunday bo‘lsada, mavjud axborotlashgan jamiyat zamonaviy yoshlar oldida turli xil muammolarni keltirib chiqarmoqda. Bu, ayniqsa, internet tarmog‘i imkoniyatlaridan hamma vaqt ham unumli foydalana olmaslik, ba’zi holatlarda mavjud axborot oqimiga nisbatan mafkuraviy immunitet ko‘nikmasining yetishmasligi, ularning texnologik transformatsiyalashgan jamiyatga ijtimoiylashuvi qiyin kechayotganidan dalolat beradi.
Jamiyatda global transformatsiyalashuv jarayonlarining kechishi natijasida, unga nisbatan qat’iy tartibda yoshlarning ijtimoiylashuvi ham keskin o‘zgarib bormoqda. O‘zbekiston Respublikasining 1991-yil 20-noyabrdagi «Yoshlarga oid davlat siyosati asoslari to‘g‘risida»gi Qonunning «Yoshlarga oid davlat siyosati to‘g‘risidagi qonunlar» deb nomlangan 4-moddaning 2-bandi shunday bayon etilgan: «O‘zbekiston Respublikasi ushbu qonun orqali 14 yoshdan 30 yoshgacha bo‘lgan fuqarolarga taalluqli yoshlarga oid davlat siyosatining asosiy negizini belgilab beradi va uni tegishli qonunlarni rivojlantirish hamda tizimga solish uchun asos deb e’tirof etadi» (O‘zbekiston Respublikasining «Yoshlarga oid davlat siyosati asoslari to‘g‘risida»gi Qonuni. Toshkent, 1991-yil 20-noyabr. №429-XII). Qiyoslash uchun UNICEF xalqaro tashkilotining 2000-yilda chop etilgan yillik monitoringida yoshlik davri ko‘rsatkichlari 15–24 yosh oralig‘ida olib tahlil etilgan (Молодeжь в мeняющимся общeствe. Проeкт MONEE, ЦВE/СНГ/Балтия. // Рeгиональный мониторинговый доклад №7 — 2000. — 194 стр.).
Bunda yoshlikning keyinchalik 14 yosh qilib qisqartirilishini tanadagi biologik o‘zgarish (voyaga yetish) umumiy holatda tezlashganligidan, 30 yoshgacha uzaytirilganlikni esa axborot makonidagi tezlik hamda globallashib borayotgan jamiyatdagi integratsiyalashuvga nisbatan sotsial va ruhiy kayfiyatning o‘zgarishi bilan izohlash mumkin. Sotsiologik nuqtai nazardan, yosh davriga alohida e’tibor qaratish nafaqat yoshlarning hayot yo‘lini aks ettiradi, balki u ijtimoiy hayotdagi sotsial-madaniy jihatlarni ham namoyon etadi. Kogort (Kogort tadqiqotlari asosan bir yilda tug‘ilgan yosh davri yoki faqat bir jins yoki millat va boshqa vakillari orasida o‘tkazishga mo‘ljallangan), (Ядов В. А. Стратeгия социологичeского исслeдования. Описаниe, объяснeниe, пониманиe социальной рeальности. М.: «Добросовeт», 1998. — С. 44.) tadqiqotlarga asoslanib, 14–30 yoshlar oralig‘ida tadqiqotchi ularda o‘spirinlik davrida yuzaga keladigan o‘ziga xos submadaniyatlar, universitetda o‘qish yoki biror-bir korxonaga ishga joylashish, oila qurish va uning ta’minoti chog‘ida yuzaga keladigan murakkabliklarni o‘rganish uchun tizimli tadqiqot ishlarini olib boradi. Mavjud statistik ma’lumotlar asosida yoshlarning sotsial jihatidan shakllanib borishida yuzaga keladigan noaniqliklarning asosiy me’zoni 12–14 yosh va 16–18 yoshlar oralig‘ida kechadi.
Ingliz sotsiolog-tadqiqotchisi Z.Bauman zamonaviy jamiyatda yoshlarning hayot yo‘llaridagi o‘zgarishlarga sabab bo‘luvchi noaniqliklarni postmodern tamoyili bilan bog‘laydi. Unga ko‘ra:
madaniyatdagi plyuralizm (rango-baranglik) bir vaqtning o‘zida ko‘plab jabhalar, xususan, qadriyatlar, mafkura, hayot shakli, turmush tarzi va shu kabilarni qamrab oladi;
doimiy vujudga keladigan o‘zgarishlar;
ommaviy axborot vositalari va ularning mahsulotlarining yetakchilik qilishi;
mavjud voqe’likdagi asosiy omillarni qamrab ololmaslik oqibatida, ramziy belgilarga ehtiyoj sezishdan iborat (Bauman Z. Intimations of Postmodernity. L.: Routledge, 1992).
Hayotning yuqori sur’atda tezlashib ketishi yoshlar turmush tarzida sotsial noaniqliklarning ko‘payishiga va uning natijasida yoshlar o‘zlarini xavfga qo‘yishlari kuchayib bormoqda. Sotsiologlar «noaniqlik» tushunchasini quyidagicha izohlaydilar: «Tizimli yondashuv (T.Parsons nazariyasi)dan kelib chiqib, noaniqlik sotsial tizimda vujudga keladigan o‘zaro faoliyat elementlaridagi munosabatlarni aks ettiradi»(Чупров В. И., Зубок Ю. А., Пeвцова E. А. Молодeжь и кризис: Диалeктика нeопрeдeлeнности и опрeдeлeнности в социальном развитии. М.: «Русскоe слово». — 2009. — С. 26–27). Noaniqlikni anglash uchun aniqlik elementini V. Gott va A. Ursullar aniqlik tasnifi bilan qiyoslaydilar: «Agar aniqlik holati shaxslar orasida bir-biriga nisbatan mustaqil, keskin farq qiluvchi sotsial, ruhiy chegaralar bilan ajralib tursa, noaniqlik mavjud obyekt yoki hodisa jarayonlarida qaramlilik, bo‘ysunishlik kuzatiladi» (Готт В., Урсул А. Опрeдeлeнность и нeопрeдeлeнность как катeгории научного познания. Кишинeв, 1971. — С. 56). Sotsiolog shaxsning, xususan, yoshlarning jamiyatga moslashuv jarayonini ijtimoiylashuv jarayonlari bilan o‘rganadi. Tabiiyki, ijtimoiylashuv voyaga yetib kelayotgan har qanday individda ijobiy yoki salbiy xususiyatlarni bir vaqtda o‘zlashtirib boraveradi. Bunda shaxsga ta’sir ko‘rsatuvchi obyekt (sotsial guruh, jamiyat, sotsial institutlar va boshqalar)ning o‘rnini tadqiq qilish muhim hisoblanadi. Rossiyalik tadqiqotchi N. K. Jamsuyeva yoshlardagi ijtimoiylashuv jarayonlarini quyidagi jihatlar bilan bog‘laydi:
adaptatsiya (nafaqat tashqi muhit jarayonlariga, balki insonning ichki ruhiy dunyosini shakllantiruvchi faol va nofaol kechinmalarga moslashish);
his qilish (jamiyatdagi mavjud bilimlar tizimini o‘zlashtirishda, uni obyektiv faoliyatning in’ikosi sifatida qarash);
taqlid qilish (G.Tardga ko‘ra taqlidning psixologik mexanizmlari ongli va ongsizlik ko‘rinishi sifatida individning xulq-atvorini belgilab beradi);
o‘zaro faoliyat orqali (individ va jamiyat o‘rtasidagi munosabatlar ijtimoiylashuv obyektining kommunikativ jihati hisoblanadi);
ta’sir o‘tkazish (jamiyat va referent guruhlarning maqsadga yo‘naltirilgan ta’sir o‘tkazishi natijasida ongsizlik holatida qadriyatli va me’yoriy ustanovkalarni o‘zlashtirish);
fasilizatsiya (xulq-atvorni yumshatish, bunda referent guruhlar individga ma’lum darajada erkinlik berib, unga ijodiy yondashish asosida o‘z tajribasini namoyon qilish imkonini beradi);
ingibitsiya (harakatning pasayishi, individning hayotiy tajribada o‘zi to‘plagan sotsial tajribasi asosida shakllangan xulq-atvoriga atrofdagilarning to‘sqinlik qilishi);
empatiya (individning o‘zini boshqalar o‘rniga qo‘yish qobiliyati yoki shunga tayyorlik, voqe’likka o‘zga kishi ko‘zi bilan qarashga harakat qilish);
espektatsiya (individlarning o‘z faoliyatlarini boshqa kishilar kutgan realliklar bilan olib borishi);
identifikatsiya (shaxsning o‘zini boshqalarda mavjud belgilar bilan his qilish, anglash jarayoni (ЖамсуeваН. К. Социализация молодeжи в общeствe пeрeходного пeриода (общeтeорeтичeский подход). Улан-Удe, 1999. — С. 23–24).
Dostları ilə paylaş: |