ISSN: 2776-1010 Volume 3, Issue 4, Apr, 2022
375 xotinidan tavallud topgan boʼladilar) «Bilolmadim qanday berahm zolim bu beozor yigitni zulm tigʼi
bilan bejon qildi. Koshki bu tigʼ mening yuragim yoki koʼzimga, yoki oʼgʼlim Saodatyorga yoki
Xoʼjaxonga tekkan boʼlsa edi. Oh, yuz marta oh va afsus, essiz, ming marta essiz!
Hayhot, oh ey afsus
Quyoshim bulutlar ostida berkildi!» [4.99]
Bu satrlarda Gulbadanbegimning ukasiga nisbatan mehri juda yuqori va samimiy boʼlganligi payqash
mumkin. Umuman asar oʼquvchida katta qiziqish uygʼotadi.
Falsafiy metodologik jixatdan yondoshadigan boʼlsak avvalo mazkur asar Hindistonda Boburiylar
hukmdorligining dastlabki yillaridagi voqea va hodisalar haqida toʼliq maʼlumot beruvchi manbadir.
Ikkinchidan, asardagi barcha maʼlumotlar va faktlar obʼektiv xarakter kasb etadi. Chunki
Gulbadanbegim «Humoyunnoma» asarida bayon etilgan barcha voqea va hodisalarni oʼz koʼzi bilan
koʼrgan, uning ishtirokchisi boʼlgan. Shu jihatdan asar qimmatli tarixiy manba hisoblanadi.
Uchinchidan, asrdagi voqea va hodisalar sodda va ravon, aniq, mubolagʼalarsiz bayon etilishi uning
badiiy-ilmiy ahamiyatini oshiradi va oʼquvchida katta qiziqish uygʼotadi.
Toʼrtinchidan, asarda voqea va hodisalar bayonidan tashqari boy etnografik maʼlumotlar keltiriladi.
Yaʼni, oʼsha davrdagi milliy kiyimlarimiz, urf-odat va marosimlarimiz haqida qimmatli maʼlumotlar
bayon etiladi. Masalan, Gulbadanbegim ukasi Mirzo Hindolning uylanish toʼyini batafsil izohlab berar
ekan, barcha faktlar toʼgʼrisida toʼxtalib oʼtadi. Аvvalo nikoh toʼyi uchun «Tilsim» toʼyxonasining
barpo etilishi, toʼyda ishtirok etayotgan mehmonlarga qanday sharoitlar yaratilganligi, podshoh
atrofida oʼtirgan barcha temuriyzoda malikalar toʼgʼrisida maʼlumotlarni bayon etadi. Toʼyda
mehmonlarga tortilgan taomlar va sanʼatkorlar haqida ham maʼlumotlarni keltirib oʼtadi. Аlbatta,
toʼyda mehmonlarga tortiq etilgan sarpolar, sovgʼa-salomlar haqida ham toʼxtalib oʼtib shunday deydi:
«Toʼy shunday yaxshi boʼlgan ediki, bunday toʼy podsho otamning boshqa farzadlariga muyassar
boʼlmadi» [4.51].
Beshinchidan, XVI asrda Temuriylar, aniqrogʼi Bobur va Humoyun saroyidagi malikalar va ularning
majlislar, toʼy hashamlardagi mavqelari va nufuzlari haqida batafsil maʼlumotlar keltirilgan. Yuqorida
taʼkidlaganimizdek, «Tilsim» toʼyidagi malikalar haqida toʼxtalib oʼtar ekan, ularni «mardona
kiyimlarin kiyar va zaxgirtaroshlik (oʼq otish oʼyini, bunda suyak angishvonani bosh barmoqqa kiyib,
oʼq otganlar. Bu oʼyin «zaxgir»-angishvona deb nom chiqargan - S. Аzimjonova), chavgonbozlik,
tarandozlik kabi har xil hunarlarga usta va sozlardan koʼpchiligini chalar edi» deb taʼriflaydi[4.47].
Bundan koʼrinib turibdiki Temuriy malikalar adabiyot, tarix, musiqa sanʼati va diniy sohadagi
ilmlardan tashqari harbiy mashqlarni ham puxta egallab olgan ekanlar.
Oltinchidan maʼnaviy merosimizning nodir naʼmunasi boʼlgan bu asar adabiy manbashunoslik va
tilshunoslikka oid nodir manbadir. Аsar fors tilida yozilgan boʼlsada, Gulbadanbegim koʼpgina oʼzbek
tili iboralarini va ayrim hollarda mukammal jumlalarni keltirib oʼtadi[5.21]. Humoyun Mirzo saroyida
oʼzbek tilida gaplashganlar va Bobur qayd qilgan Аndijon dialektida sheʼr yozuvchi shoirlar saroyda
toʼplanganlar.