Bozor iqtisodiyoti sharoitida rivojlanishning bosqichma-bosqich o’tish davrida davlatning ilmiy texnika siyosati mohiyati shuki, u respublika ichki talabini tez qondiradigan, jahon bozorida raqobatbardosh bo’la oladigan, iqtisodiyot tarmog’larini tubdan yangilanishiga imkon beradigan ilmiy va texnologik tadqiqotlarga ko’maklashishdan iboratdir. O’zbekiston Respublikasi Prezidenti I.A.Karimov “O’zbekiston XXI asr bo’sag’asida xavfsizlikka tahdid, barqarorlik shartlari va taraqqiyot kafolatlari” kitobida “O’zbekiston innovatsion rivojlanish turining hozirgi zamon modeliga o’tish uchun hamma zarur sharoitlarga ega. Bu model vujudga keltirilgan ilmiy-texnikaviy salohiyatdan keng va samarali foydalanishga, fundamental va amaliy fanning yutuqlarini, chuqur ilm talab qiladigan texnologiyalarni amaliyotga keng joriy etishga, yuqori malakali, iqtidorli ilmiy kadrlar sonini ko’paytirishga asoslanadi. Bu mamlakatimiz jahondagi iqtisodiyoti va sanoati rivojlangan davlatlar qatoriga kirib borishining zarur sharti va mustahkam poydevori bo’lib xizmat qiladi”1 deb ta’kidlagan edi. Darhaqiqat XXI asr boshida shu narsa ma’lum bo’ldiki, ilmiytexnik rivojlanish darajasi va innovatsion muhit (ilm-fan, ta’lim, yangi texnologiyalarning mahalliy va jahon bozorlari) barqaror iqtisodiy o’sishga asos bo’lishi mumkin ekan. Yurtboshimiz mamlakatimizdagi innovatsion o’zgarishlarga e’tibor qilib, “...ishlab chiqarishni modernizatsiya qilish, texnik yangilash va diversifikatsiya qilish, innovatsion texnologiyalarni keng joriy etish – O’zbekiston uchun inqirozni bartaraf etish va jahon bozorida yangi marralarga chiqishning ishonchli yo’lidir”2deb, respublikamizda bugungi kunda amalga oshirilishi zarur bo’lgan masalalar, jahon moliyaviy inqirozi, uning ta’siri va salbiy oqibatlari, yuzaga kelayotgan vaziyatdan chiqish yo’llari haqida to’xtalib, ishlab chiqarish va xizmat ko’rsatish sohalarini samarali faoliyat yuritilishi zarurligini ta’kidladi.
Innovatsiya bu umuman olganda O’zbekiston Respublikasining ilmiy jamiyati, hamda ishlab chiqaruvchi va xizmat ko’rsatuvchi sektori uchun bosqichma-bosqich o’rganib kelinayotgan tushunchadir. Ma’lumki mustamlaka davrlarda bizning davlat mustaqqil ravishda amaliyotda yangiliklarni tadbiq etishga to’laqonli haqli emas edi. Mustaqillik O’zbek xalqi uchun dunyoni ochish bilan birgalikda bir qancha imkoniyatlarni berdi. Endilikda qa’tiyan iqtisodiy asoslangan innovatsion strategiyalarni ishlab chiqarishlarda, xizmat ko’rsatishlarda yohud ho’jalikning boshqa bir jabxasiga tadbiq etishimiz mumkin.
Avvalambor innovatsion faoliyat xususida so’z boshlashdan oldin innovatsiya to’g’risida tushuncha berib o’tamiz. “Innovatsiya”, «Innovatsion faoliyat”, «Innovatsion yechim” kabi terminlar O’zbekiston iqtisodiy o’tish davrining birinchi bosqichlaridayoq aktiv qo’llanila boshlandi. Umuman “Innovatsiya” tushunchasiga aniqlik kiritish maqsadida, uning mohiyati borasida keltirib o’tilgan fikrlar va nuqtai nazarlar bilan tanishib o’tamiz. Adabiyotlarda bu borada turli xil qarashlar mavjud.
Mazmuni, mohiyati yoki ma’lum bir mavjud ichki-tashqi strukturaga ta’sir etish alomatlariga ko’ra innovatsiyani quyidagicha turkumlash mumkin:
Texnik innovatsiya
Iqtisodiy innovatsiya
Tashkiliy innovatsiya
Boshqaruv innovatsiyasi va hokazo.
Innovatsiyani ilmiy izlanishlarda, texnologik va ishlab chiqarish jarayonlarda xalqaro standartlarga asosan qo’llanilishi, bu bozor iqtisodiyoti sharoitida tashkiliy strukturaning to’g’ri tashkil etilganligidan dalolat beradi. Xalqaro strandartlarga asosan innovatsiya orqali, umumun inovatsion faoliyat orqali qo’lga kiritilgan yangi bir turdagi mahsulotni, xizmatni yoki ularni takomillashtirilgan ko’rinishda bozorga kiritilishi, shu bilan birgalikda yangi yoki mukammallashtirilgan texnologik jarayonlarni amaliyotga tadbiq etilishi bu ijtimoyi xizmatlarga bo’lgan yangicha yondashuvni shakillantirib beradi. Shu asosida innovatsiya, innovatsion faoliyatning yorqin natijasi sifatida e’tirof etiladi. Agar o’z o’rnida turli xil mulohozalar asosida fikr bildiradigan bo’lsak, “Innovatsiya”ning spetsifik xususiyati sifatida uning “o’zgaruvchanligini” ya’ni davr talabiga monand o’zgaruvchan qobiliyatga egaligini, innovatsion faoliyatning bosh vazifasi sifatida “o’zgaruvachanlik” funksiyasini qayd etish mumkin. Bu borada Avstriyalik mashhur olim I.Shumpeter o’zgaruvchanlikni 5 turga bo’lib o’rgangan:3
Ishlab chiqarishga yangi texnologik jarayonlar hamda yangi texnika va texnologiyalar asosida o’zgartirish kiritish;
Mahsulotlarni takomillashgan ko’rinishda amaliyotga tadbiq etish;
Xom-ashyo bazasiga o’zgartirish kiritish;
Tashkilotning ishlab chiqarish taktikasiga va moddiy-texnik ta’minotiga o’zgartirish kiritish.
Bozor ko’lamini kengaytirish.
Bir qator manbalarda innovatsiya bir jarayon sifatida ko’rib chiqilgan va tan olinganki, “yangiliklar” vaqt o’tgan sari rivojlanib boradi. Va bu rivojlanishni innovatsiyaning dinamik va statik aspektlarga monand xususiyatlanishi sifatida ko’rib o’tilgan. Ma’lumki innovatsion jarayonning bir bosqichdan keyingi bir bosqichiga o’tishda vaqt resursi, energiya resursi, pul resursi va boshqa zaruriy resurslarga bo’lgan harajatlar talab etiladi. Bozor sharoitining iqtisodiy munosabatlar tizimida talab va taklif omili, tovar oldi-sotti jarayoni va ularga bo’lgan narxning proportsional yoki noproportsional tarzida mavjudlilik omili innovatsion faoliyatning kompanentlari sifatida qayd etiladi. Shu o’rinda innovatsion faoliyat tarkibini ko’rib chiqadigan bo’lsak, umuman bu faoliyatning strukturaviy asosini yangiliklar bozori, kapital bozori va sof raqobat bozori tashkil etadi (1-rasm).