IP-manzil ikkita asosiy funksiyani bajaradi: u xostni yoki aniqrogʻi uning tarmoq interfeysini identifikatsiya qiladi va tarmoqdagi xostning joylashishini taʼminlaydi va shu bilan ushbu xostga yoʻl oʻrnatish imkoniyatini beradi. Uning roli quyidagicha tavsiflangan: „Nom biz qidirayotgan narsani koʻrsatadi. Manzil uning qayerdaligini koʻrsatadi. Marshrut u yerga qanday borishni koʻrsatadi.“ Har bir IP-paketning sarlavhasida joʻnatuvchi host va qabul qiluvchi hostning IP manzili mavjud boʻladi.
IP versiyalari[tahrir | manbasini tahrirlash]
Bugungi kunda Internet protokolining ikkita versiyasi keng tarqalgan. 1983-yilda birinchi marta Internet protokolining asl versiyasi Internet Protokolining 4-versiyasi (IPv4) ARPANET (Zamonaviy internetning oʻtmishdoshi hisoblanadi) -da oʻrnatilgan.
1990-yillarning boshlarida Internet-provayderlar va oxirgi foydalanuvchi tashkilotlariga tayinlash uchun mavjud boʻlgan IPv4 manzil maydonining tezda tugashi Internet muhandisligi boʻyicha ishchi guruhini (IETF) Internetda manzillash qobiliyatini kengaytirish uchun yangi texnologiyalarni oʻrganishga undadi. Natijada 1995-yilda Internet Protokolining 6-versiyasi (IPv6) nomi bilan tanilgan Internet protokoli qayta ishlab chiqildi. IPv6 texnologiyasi 2000-yillarning oʻrtalariga qadar tijorat ishlab chiqarishni yoʻlga qoʻyish boshlanganiga qadar turli sinov bosqichlarida edi.
Bugungi kunda Internet protokolining ushbu ikki versiyasi bir vaqtning oʻzida qoʻllaniladi. Boshqa texnik oʻzgarishlar qatorida, har bir versiya manzillar formatini boshqacha belgilaydi. IPv4 tarixida keng tarqalganligi sababli IP-manzil degan umumiy atama odatda IPv4 tomonidan belgilangan manzillarga ishora qiladi. IPv4 va IPv6 oʻrtasidagi versiyalar ketma-ketligidagi boʻshliq 1979-yilda eksperimental Internet oqimi protokoliga 5-versiyaning ishlab chiqilishi natijasida yuzaga keldi, ammo u hech qachon IPv5 deb atalmagan.
v1 dan v9 gacha boʻlgan boshqa versiyalar aniqlangan, ammo faqat v4 va v6 keng tarqalgan. v1 va v2 1974 va 1977-yillarda paydo boʻlgan TCP protokollari uchun nomlar edi, chunki oʻsha paytda alohida IP spetsifikatsiyasi yoʻq edi. v3 1978-yilda ishlab chiqilgan va v3.1 TCP IP dan ajratilgan birinchi versiyadir. v6 bir nechta tavsiya etilgan versiyalarning sintezi, v6 Simple Internet Protocol, v7 TP/IX: The Next Internet, v8 PIP — The P Internet Protocol va v9 TUBA — Tcp & Udp with Big Addresses.[3]
