Lazar Markoviĉ Zamenhof kaj la Zamenhof-falsaĵaro Resumo

Заменгофъ. t. e. Dr. L. M. Zamenhof ofertis siajn librojn pri Esperanto.

12

 Li promesis sendi 

libropakon al tiuj, kiuj sendas tri rublojn kaj 20 kopekojn al li. Monsendaĵojn la poŝto akceptis 

                                                 

2

 La Nova Epoko. Nr. 75. Dec. 1929: 60. = Holzhaus 1973: 8,68. 

3

 La Nova Epoko. Nr. 75. Dec. 1929: 62. = Holzhaus 1973: 10,71. 

4

 Holzhaus 1973: 9. = En tiu atesto aperis la patra nomo Motelev. 

5

 La Nova Epoko. Nr. 75. Dec. 1929: 60. = Holzhaus 1973: 10-11, 71. 

6

 La Nova Epoko. Nr. 75. Dec. 1929: 64,65. = Holzhaus 1973: 12. 

7

 Holzhaus 1973: 11,72. 

8

 Holzhaus 1969: 297 = 1973: 13,14,48,49,77,485. – Лазаръ сын Маркa (Мотеля) (1969:297, 1973:13,48,485) 

t. e. Lazar, filo de Marko (Motelja) (1969:313, 1973:14,49) 

9

 Holzhaus 1969: 294,295,310,311. 1973:47,49,482,483 

10

 Holzhaus 1969: 296. = 1973: 49,484. – La nomoj ne estas tradukendaj, sed Holzhaus donis Esperantan formon 

ankaǔ al la patra nomo („de Motel”, 1973:49). En la originala teksto estas „Мотелев” t. e. „Motelev” (1969:296, 

1973:484). 

11

 Holzhaus 1969: 145, 476. = 1978: 19,157. 

12

 Holzhaus 1969: 80-86 = 1973: 28, 308-312. 

---

 

3 

nur kun preciza adreso kaj poŝtistoj rajtis enmanigi ĝin nur al tiuj personoj, kies identeco estis 

kontrolebla per legitimilo. 

Jam pli frue, en 1888 li dufoje anoncis en la sama gazeto tiel, ke li petis la 

monsendaĵojn al la nomo L. Zamenhof. Povis okazi, ke li havis malfacilaĵon pro manko de la 

dua nomo aŭ nom-mallongigo, tial li ŝanĝis la nomon en la pluaj anoncoj. Sed kiam temis pri 

simpla poŝta sendaĵo, kompreneble sufiĉis L. Zamenhof, kion oni povas legi sur liaj 

poŝtkartoj, kovertoj, stampiloj ktp. 

En la mallongigita nomo la signifo de M. estis Markoviĉ kaj L. estis Lazar. La 

esperantigita Lazaro Zamenhof estis en la Adresaro de la esperantistoj eldonita de L. 

Zamenhof. La konstantecon de lia nomo montras ĝiaj derivaĵoj en la kompleta nomo de lia 

filino, kiel en la menciita dokumento de Sofia Lazarovna Zamenhof el la jaro 1889 kaj ŝia 

kuracista diplomo el la jaro 1915.

13

 

En la jaroj 1887-1889 li aplikis la plumnomon Dr. Esperanto, sed de 1889 dum dek ses 

jaroj aperis liaj verkoj sub la mallongigita nomformo L. Zamenof aŭ Dr. L. Zamenof. En la 

plej longa periodo de lia aŭtora aktivado li verkis preskaŭ ĉiam sub sia mallongigita nomo. La 

eldonejo Hachette enkondukis ankaŭ aliajn plumnomojn, sed tio apartenas al la historio de liaj 

plumnomoj. En la lasta periodo de lia vivo li uzis L. Zamenhof kiam temis pri mono.

14

 En 

aliaj kazoj li subskribis jen tion, jen iun el la plumnomoj. 

 

2. Plumnomoj 

 

La aŭtoro LMZ simile al multaj aliaj aŭtoroj aplikis plurajn plumnomojn. Komence li preferis 

pseŭdonimojn, poste li aplikis sian familian nomon kun diversaj plum-antaŭnomoj. Sed en 

ĉiuj periodoj apud la diversaj plumnomoj verkis ankaŭ sub la nomo L. Zamenhof. Ne 

kalkulante la postzamehofajn falsaĵojn tiu L. Zamenhof estas lia plej ofta aŭtornomo.