Reaktivlar: a) aminokislotalar aralashmasining eritmasi (10 ml suvda 60 mg asparagin kislota, 40 mg glitsin va 50 mg leysin eritilgan), b) suvga to‘yintirilgan fenol (100 g haydalgan fenolga 35 ml suv qo‘shib, erishini tezlashtirish uchun ozgina isitiladi), v) butanol-sirka kislota-suv aralashmasi (4:1:1), g) ningidrin, 0,2% li spirtdagi eritmasi.
Asboblar: a) termostat (37-38 °C), b) quritish shkafi (100-105 °C), v) katta hajmdagi probirkalar (uzunligi 18-20 sm, diametri 2-2,5 sm) po‘kaklari bilan birga, g) chizg‘ich, d) mikrokapilyarlar, e) purkagich (pulverizator), j) qaychi, z) ip va igna, i) probirkalar uchun shtativ.
Material: maxsus yuqori sifatli xromatografiya qog‘ozi.
ISHNING BAJARILISHI:
Xromatografiya qog‘ozidan eni 1,2 sm, bo‘yi 12-15 sm qilib kesiladi. Bir uchi igna bilan teshilib, ip o‘tkazib qo‘yiladi. Ikkinchi uchidan 1-1,5 sm qoldirib, oddiy qora qalam bilan kichkina doiracha chizib qo‘yiladi. Shu doiracha ichiga aminokislotalar aralashmasini mikrokapilyar yordamida tomiziladi va havoda quritiladi.
Quruq probirkaga 1 ml suvga to‘yintirilgan fenol eritmasidan yoki butanol-sirka kislota-suv aralashmasidan solinadi (bunda probirkalar devori ho‘l bo‘lmasligi kerak). Tayyorlangan xromatografiya qog‘ozi sekinlik bilan probirkaga tushiriladi va yuqoridagi ipi po‘kak bilan yaxshilab siqib qo‘yiladi.
Bunda qog‘oz erituvchiga 0,5-1 sm gacha kirib turishi va probirka devoriga tegmasligi kerak. Probirka 37-38°C li termostatga 1,5 soatga qo‘yiladi. Vaqt o‘tgandan keyin qog‘oz olinib, 100-105°C temperaturadagi quritish shkafida 10-12 minut davomida quritiladi. Bunda u shkaf ichiga qog‘ozning bir uchidagi ip yordamida osib qo‘yiladi. Qog‘ozdagi erituvchi uchib ketgandan so‘ng, qog‘ozni shkafdan olib, unga ningidrin purkaladi (purkagich yordamida) va yana bir necha minutga quritish shkafiga osib qo‘yiladi. Qog‘ozda (xromatogrammada) bo‘yalgan aminokislota dog‘lari paydo bo‘ladi. Chizg‘ich yordamida ularning masofasi o‘lchanadi: a)aminokislotalar aralashmasi tomizilgan joydan, to ma’lum bir aminokislota dog‘ining o‘rtasigacha bo‘lgan masofa, b) erituvchi siljigan masofa. Shundan so‘ng har bir aminokislotaning Rf koeffitsienti hisoblanadi.