www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
222
222
etmək, yəni mərkəzi, şəhər, qəza və kənd partiya komitələrinin
bütün üzvlərini kənarlaşdırıb onları Moskvadan təyin olunmuş
şəxslərlə əvəzləmək haqqında qərar qəbul edildi» [180, 38].
Sovet rəhbərliyinin bu addımlarından sonra milli
təmayülçülərin Azərbaycan rəhbərliyində mövqeyi bir qədər
zəifləsə də, lakin bununla da milli məsələ özünün tamamilə
həllini tapmadı. Belə ki, 1925-1927-ci illərdə AK(b)P MK-nın
məsul katibi Mahmud Xanbudaqovun başçılığı ilə kommunist
partiyası daxilində yeni bir müxalifət cərəyanı meydana çıxdı.
Bu cərəyan 1927-ci ildə «Kommunist» qəzetində nəşr olunan
platformasında məramlarını belə açıqlayırdı: Moskva, millətlərə
komanda etməkdən və milli respublikaların bütün problemlərinə
qarışmaqdan əl çəkməli; həmkarlar ittifaqı, kooperativlər, dövlət
müəssisələri mütləq türkləşdirilməli; milli-mədəni quruculuq
sahəsinin inkişafına şərait yaradılmalıdır və sairə [231, 161].
Qeyd edək ki, milli kommunistlərin müstəqil Sovet
Azərbaycanı uğrunda apardıqları mübarizə 1920-ci illərin sonu,
1930-cu illərin əvvəllərində, yəni kollektivləşdirmə dövründə də
davam etmişdir. Bu dövrün milli kommunistləri tələb edirdilər
ki, Azərbaycanda milli sənaye yaradılmalı, Azərbaycan büdcəsi
onun
zənginliyinə mütənasib şəkildə formalaşdırılmalı,
Azərbaycan daha çox müstəqil siyasət yürütməli, Azərbaycana
yalnız türk mühacirlər buraxılmalı, sənaye işlərində baş ustalar
türklər olmalı, türklər rus fəhlələr qədər maaş almalı,
Azərbaycan neftinə ruslar yox, türklər nəzarət etməli, ölkə
rəhbərləri türklərdən ibarət olmalıdır [154
a
, 71-72].
«Sağlar» və «sollar»ın 1920-1937-ci illərdə milli
məsələyə münasibətlərini ümumiləşdirsək görərik ki, bu
problem artıq SSRİ tərəfindən birtərəfli şəkildə həmin dövrdə
əsasən «həll» edildi. Bu da, ondan ibarətdir ki, Azərbaycan sözdə
|