www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
170
170
Hələ, Ömər Faiqdən öncə Ə.Hüseynzadə, Ə.Ağaoğlu,
Ü.Hacıbəyli, M.Ə.Rəsulzadə və başqa aydınlarımız bu məsələyə
toxunaraq türklərin milli kimliklərini dini kimliklə eyniləşdir-
diklərini, bunun yanlış olduğunu dəfələrlə yazmışdılar. Ancaq
çar Rusiyasının Azərbaycanı işğal altında tutduğu bir əsrə yaxın
müddətdə apardığı antitürk siyasətinin nəticəsi olmalı idi ki,
millətin özünüdərki prosesi kifayət qədər ağrılı keçirdi. Milli
şüuru çar Rusiyasının ideoloqları tərəfindən zədələnən Azərbay-
can türklərinin əksəriyyəti özlərini «müsəlman» olaraq qəbul
edirdilər. Ancaq bununla kifayətlənməyib milli kimliklərini
«persiyan», «sünni», «şiə», «tatar» kimi göstərənlər də tapılırdı.
Ö.Faiq doğru yazırdı ki, halbuki Təbrizin şiəsi, Osmanlının
sünnisi, Qafqazın müsəlmanı hamısı türk oğlu türkdürlər. Ancaq
Qafqaz türkü İran türkünə «ac tat», Tiflis türkü isə «persiyan»
gözü ilə baxır. Nəticədə də İran türkləri uşaqlarını fars
məktəbində oxudub özlərinə «şiə-fars» rəngi verirlər [165, 235-
236]. Mütəfəkkirə görə, türklər İslam qeyrətini o qədər çəkmişlər
ki, artıq bu qeyrətlə öz varlığını və adını da itirmişlər: «Hə, ey
türk! İstər darıx, istər qarıx, yaxandan əl çəkəcək deyiləm. Sən
hər şeyi öyrənmək istədiyin halda niyə bircə zadı – yəni özünü
bilmək istəmirsən, niyə öz varlığından, öz vücudundan, öz soy
və nəslindən xəbərin yox? Niyə sənə «Kimsən?» dedikləri vaxt
həqiqi cavabında aciz qalırsan? Niyə sadəcə deyə bilmirsən ki,
mən türkəm? Niyə deyə bilmirsən ki, şiəlikdən, sünnilikdən,
babılıqdan əvvəl sən türk idin. İndi də türksən və bundan sonra
türk qalacaqsan» [165, 238].
Çünki türklük nə dinlə, nə də dinsizliklə bağlı deyildir.
Bu, bir milli kimlik, öz soyunu və kökünü tanımaqdır. Türklər
isə, hələ İslamdan öncə həm milli kimlkilərini - türklüklərini,
həm də dini kimliklərini - Tanrıçılığı yaxşı anlamışlar. Bu
|