Vəzir Çəmənzəminli ilk növbədə, diqqətini Azərbaycan
türklərinin millət kimi özünü dərk etməsi, müstəqil ədəbi
dilinin formalaşması və milli istiqlal məsələsinə diqqəti
yönəltmişdir. Milli özünüdərklə bağlı Çəmənzəminli yazırdı
ki, türklərin təbiətində heç vaxt kölələlik, yazıqlıq, qorxaqlıq
kimi mənfi cəhətlər olmayıb. Türklük həmişə dağ kimi
qüvvətli və qaya kimi möhkəm, fikirləri gün kimi parlaq,
niyyətləri ulduzlar kimi yüksək olmuşdur [30, 652]. Bununla
yanaşı, Çəmənzəminli etiraf edirdi ki, Azərbaycan türkləri başqa
türk tayfaları, yəni türkmənlər, qırğızlar və s. ilə müqayisədə yad
millətlərdən (fars və b.) daha çox özlərini qorumaq məcburiy-
yətində qaldıqları üçün müəyyən qədər dilini, etnik mənşəyini
unutmaq təhlükəsi ilə qarşılaşıblar. Onun fikrincə, bundan
qurtulmaq üçün: 1) dilimiz saflaşmalı; 2) ədəbi dil el ədəbiy-
yatından götürülməli; 3) musiqimiz türkləşməli; 4) qadınlara
hüquqlar verilməli; 5) türk məktəblərinin sayı artırılmalı; 6) fars
|