www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
171
mənada, türklər dünyanın köklü və inanclı millətlərindən biridir.
Ancaq ötən min illiklər ərzində başqa millətlərə yurdumuzda və
ürəyimizdə yer verərək türklüyümüzdən uzaqlaşdığımız
zamanlar da az olmamışdır. Nemanzadənin təbrincə desək: «Ey
özünü itirir, unudur dərəcədə müsafirpərvərlik, özgələrə hörmət
göstərən türk, yaxşı yadına sal ki, sənin ruhun, sənin qanın, sənin
düşüncən, sənin varlığın hənuz sənin özündə ikən sən bugünkü
kimi dilsiz, yazısız yəni milli nişanəsiz deyildin. Ey sadə ürəkli
türk, dünən, bu gün öz varlığını, öz mədəniyyətini göstər bilib,
indi sənə «köhnə barbar» gözü ilə baxıb bugünkü
mədəniyyətlərin haqsızlıqlarına görə incimə» [165, 239].
100 il bundan əvvəl digər Azərbaycan mütəfəkkirləri
kimi, Nemanzadə də türkləri ayılmağa, tərpənməyə və milli
qüruru uğrunda mübarizəyə səsləyirdi: «Ey türk, zamanımız
özgə zamandır. Əgər bundan sonra özümüzü tanımayıb qalsaq,
qorxuram ki, gec ayıldığımız vaxt sağalıb yigitcə yaşamaya
vücudumuzda qüvvət və taqət qalmamış ola. Ey türk, keçmiş-
lərdən ibrət al, hələ vücudun sağlam ikən, yaşamağa istedadın
var ikən, fürsət əldə ikən əsil vücudunu tanı, qədrini anla. Ey
türk, yaxşı bil ki, bugünkü məhşərin suri-israfili elmə, milli
ittihada dəvət ediyor» [165, 239-240]. Onun fikrincə, indinin
siyasi fəlsəfəsi tərəqqiyi millətçilikdə görür. Bu mənada,
Nemanzadə açıq şəkildə yazırdı ki, insanda dini əqidədən sonra
ikinci yeri millətəpərvərlik tutur. Çünki millətpərvərlik ictimai
fəlsəfənin baş, özünü tanımaq fəlsəfəsi millətini bilmək elmidir.
Göründüyü kimi, sovet dövründə “mollanəsrəddinçi”,
hətta marksist-leninçi kimi qələmə verilən Ö.F.Nemanzadə heç
vaxt milli-dini dəyərlərdən kənara çıxmamış, hətta 1918-1920-ci
illərdə Azərbaycan Cümhuriyyətinin varlığını müdafiə etmişdi.
Bu dövrdə qələmə aldığı «Milliləşmək» və digər məqalələrində
|