www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
443
Cəmiyyətin müəyyən bir hissəsində ziyalı anlayışını daha
çox din nəzər nöqtəsindən qəbul edirlər. Yəni ziyalı dedikdə, dini
dünyagörüşlü şəxslərə üstünlük verirlər. Bu, heç də sadə və ötəri
bi məsələ deyildir. Bununla da, kütlə daxilində dini şüura yönələn
bir təbəqə formalaşdırılmağa çalışılır. Şübhəsiz, həmin təbəqə də
daha çox dini ideyaları təbliğ edən insanları ziyalı kimi qəbul
edirlər. Əlbəttə, dini ideyalar altında kütləyə, xüsusilə gənclərə
hansı dəyərlərin təbliğiı bir o qədər dəqiq olmadığı üçün burada
düşündürücü məşamlar kifayət qədərdir. Bu zaman «dini
ideyalar» adı altında İslam dininə aidiyyəti olmayan fikirlər də
gənclərə sırınır. Bu formada, «dini ideyaların» təbliği bəzi gənclər
arasında daha erkən yaşlarında başlayır ki, bununla da «beyninin
yuyulması» prosesi baş verir. Əlbəttə, hansısa təriqətlərin təsiri
altına düşən gənclər yetkinlik yaşına çatdıqda artıq, müstəqil
düşünməyə çətinlik çəkir və şüur baxımdan asılı vəziyyətə düşür.
Xüsusilə, bu zaman hansısa təriqətin «dini şüuru» İslam
dini adı altında milli şüurdan üst mövqeyə çıxarmağa
çalışması, istənilən dövlət, o cümlədən Azərbaycan kimi
mstəqilliyini yenicə barpa etmiş bir dövlət üçün çox
təhlükəlidir. Çünki dini şüur milli şüurla müqayisədə ilk
baxışda daha çox birləşdiricilik təsiri bağışlasa da (yəni etnik
kimliyi «müsəlmanlar qardaşdırlar» prinsipi içində əritməklə),
mahiyyət etibarilə burada konkret nəyin nəzərdə tutulması
həddən artıq mürəkkəbdir.
Bu mənada, elə etmək lazımdır ki, milli və dini şüur
arasında qırmızı cizgi deyilən xətlərə diqqət yetririlsin. Yəni
din şüura aid məsələlər həddən artıq ideallaqdırılaraq milli
şüurdan üst səviyyəyə qədər yüksəldilməsin. Buna nümunə
kimi, «müsəlmanlar qardaşdırlar» prinsipini göstərə bilərik.
Fikrimizcə, milli, yaxud dini şüura daha çox meyil etməsindən
|