Yondashuvning kamchiliklari Yondashuv quyidagi kamchiliklarga ega:
• ixtisoslashtirish to'liq emasligi oqibatida komponentlar nomuvofiqligi ehtimolining ortishi;
• komponentlarga qayta tuzish mumkin bo‘lmagan testlovchi dasturlarni loyihalash va amalga oshirishda sarf-xarajat mavjudligi;
• initerfeysning kechikishli loyihalanishi, muvofiq ravishda uni ixtisoslashtirilishining aniqlashtirilishi uchun buyurtmachiga namoyish etish imkoniyati yo‘qligi;
• ko‘tariluvchi yondashuv tarixan avval paydo bo‘lgan. Bu dasturchilar mushohadasining o‘ziga xosligi bilan bog‘liq bo‘lib, ular tahsil jarayonida o`rtacha dasturlarni yozishda avval quyi darajalar komponentlarini (tagdasturlarni, sinflarni) detallashtirishga o‘rganib qolishadi. Bu esa yuqori darajalar jarayonlarini yaxshiroq anglashda ularga imkon beradi. Dasturiy ta’minotning sanoatda tayyorlanishida ko‘tariluvchi yondashuvdan hozirgi paytda aslida foydalanilmayapti.
Pastlashuvchi yondashuv Pastlashuvchi yondashuv shuni nazarda tutadiki, komponentlarni loyihalash va keyingi amalga oshirish ≪yuqoridan-quyiga≫ bo‘yicha bajariladi, ya’ni avval iyerarxiya yuqori darajalari komponentlari loyihalanadi, so‘ngra keyingilari,
shu tariqa eng quyi darajalarda davom ettiriladi. Aynan shunday davomiylikda komponentlar amalga oshiruvi ham bajariladi. Bunda quyi, hali amalga oshirilmagan darajalar komponentlari dasturlashtirish jarayonida maxsus- ishlab chiqilgan sozlovchi modullar ≪tiqin≫lar bilan almashtiriladi, bu esa amalga oshirib bo‘lingan qismni testlash va sozlashga imkon beradi.
Pastlashuvchi yondashuvdan foydalanishda komponentlarni loyihalash va amalga oshirish ketma-ketligini belgilashning iyerarxik, operatsion hamda kombinatsiyalangan usullari qo‘llaniladi. Iyerarxik usul ishlab chiqish qat’iyan darajalar bo‘yicha bajarilishini nazarda tutadi. Ma’lumotlar bo‘yicha qaramlik mavjudligida istisnolarga yo‘l qo‘yiladi, ya’ni qandaydir modul boshqasining
natijalaridan foydalanayotgani aniqlanilsa, uni o‘sha moduldan keyin dasturlash tavsiya etiladi. Mazkur usulning asosiy muammosi yetarlicha murakkab ≪tiqin≫larning katta miqdori hisoblanadi.
Bundan tashqari, mazkur usuldan foydalanishda modullarning asosiy qismi loyiha ustidagi ish yakunida ishlab chiqiladi va ijobatlanadiki, bu inson resurslarining taqsimotini qiyinlashtiradi. Operatsion usul modullar ishlab chiqilishi ketma-ketligini dastur ishga tushirilishda ularning bajariljsh tartibi bilan bog‘laydi.
Usulning qo‘llanishi modullarni bajarish tartibi ma’lumotlarga bog'liq bo‘lib qolishi bois murakkablashadi.