Ma’ruza materiallari ma’ruza Psixologiyaga evolyusion kirish

10-Mavzu: Psixikaning nerv-fiziologik asoslari
Reja:

1. 
   Nerv sistemasining tuzilishi, nerv to’qimasi, uning elementlari va xossalari
   
2. 
   Markaziy nerv sistemasi
   
3. 
   Bosh miya va psixik funksiyalar
   
4. 
   Periferiyadagi nerv sistemasi
   
5. 
   Funksiyalarning lokalizasiyasi (joylashuvi)
   
6. 
   Vegetativ nerv sistemasi
   

Yuqorida aytilganidek, psixikaning moddiy asosi nerv sistemasi va avvalo bosh miyadir. Shu sababli nerv sistemasining tuzilishini va qanday ishlashini bilmasdan turib, psixik hayot hodisalarini tushunib bo’lmaydi.

1.Nerv sistemasining tuzilishi, nerv to’qimasi, uning elementlari va xossalari
Nerv sistemasi nerv to’qimasidan iborat, bu to’qima esa nerv hujayralaridan tuzilgan.
N erv hujayrasi protoplazmadan tuzilgan tana bo’lib, ikki turli o’simtalari bor, bu o’simtalarning bir xillari kalta, boshqa bir xillari uzun bo’ladi. Kalta o’simtalari sertarmoq bo’lib, dendritlar deb ataladi. Uzun o’simtalari aksonlar yoki neyritlar deb ataladi. Har bir hujayrada bu o’simtalar ikkitadan ortiq bo’lmaydi. Neyrit ikkita parda bilan o’ralgan. Neyritga yopishib turadigan birinchi pardasi yoysimon parda bo’lib, uni et parda yoki mielin pardasi deb ataladi. Ikkinchi pardasini shvain pardasi deyiladi. Bu pardalar toladan o’tuvchi nerv qo’zg’alishini ajratib turuvchi izolyasiyadek bir vazifani o’taydi. Neyrit, odatda, nerv tolasi deb ata­ladi.
Nerv hujayrasi, uning o’simtalari va ularni qoplovchi pardalar birgalikda neyron deb ataladi (3-rasm). Nerv sistemasi juda ko’p neyronlardan tuzilgan. Nerv tolalari miyadan tutam-tutam bo’lib chiqib nerv stvolini yoki, oddiy so’z bilan aytganda, nervni hosil qiladi.
Nerv hujayralari va mielinsiz tolalar to’plami miyaning kul rang moddasini, mielinli nerv tolalarining to’plami esa miyaning oq moddasini tashkil etadi.
Hujayralar ularning yadrolari va tolalari sinapslar degani mahsus mayda tolachalar yordami bilan bevosita bog’lanadi (sinaps grekcha so’z bo’lib, «ilgak» degan ma’noni bildiradi).
Nerv sistemasining mahsus xossalari bor, bu xossalardan asosiylari qo’zg’aluvchanlik va o’tkazuvchanlikdir. Bu xossalar shundan iborat.
Agar nerv tolasining joyiga tegilsa, issiq, sovuq, elektr toki, ximiyaviy moddalar va boshqa shu kabilar bilan ta’sir etilsa, yoki o’zgartirilsa, nerv tolasining qo’zg’atilgan joyida mahsus fiziologik jarayonlar ro’y beradi, buni qo’zg’alish deyiladi.
Agar nerv tolasi yetarli darajada qo’zg’atilsa, bu qo’zg’alish sodir bo’lgan joyidagina qolmay, balki nerv tolasi bo’ylab tarqaladi va bir nerv hujayrasidan ikkinchi nerv hujayrasiga o’tadi, nihoyat, qo’zg’atish kuchi muayyan darajaga yetganda qo’zg’alish butun nerv sistemasiga yoyilishi mumkin.
Nerv to’qimasida qo’zg’alish jarayoni yuz berganda bir qancha hodisalar: elektr, ximik, issiqlik hodisalari paydo bo’ladi. Yonma-yon turgan bir nerv hujayrasining aksoni bi­lan ikkinchi nerv hujayrasining tutashadigan joyi sinapslar borligi tufayli, qo’zg’alish nerv tolalarida bir tomonga tarqaladi. Mielin pardasi borligidan, qo’zg’alish nerv tolasida ayrim-ayrim tarqaladi.
Odamning nerv sistemasi hayvonot olamining uzoq, evolyusiyasi jarayonida va odamning tarixiy taraqqiyoti davomida vujudga kelgan.
Nerv sistemasi birinchi marta kovakichli hayvonlarda ro’yi rost ko’rinadi. Bu nerv sistemasi butun organizmga yoyilgan ayrim hujayralardan tuzilgan. Masalan, gidroid poliplarning nerv sistemasi shunday bo’ladi. Bu – diffuz tipda tuzilgan nerv sistemasidir .
Meduzalarda nerv elementlarining talaygina qismi zontik tevaragida ikki halqa shaklida joylashgandir. Chuvalchanglar, mollyuskalarning nerv sistemasi ular tanasining o’ng va chap tomonida simmetrik suratda joylashgan . Bu – zanjir (yoki tugun) shaklida tuzilgan nerv sistemasi bo’lib, nerv siste­masi taraqqiyotining yuqoriroq bosqichidir. Xordali hayvonlarning nerv sistemasi shu bilan farq qiladiki, nerv elementlari bir-biri bilan tutashib tugun hosil qilmaydi, balki uzun chilvir shaklida tuzilgan va ichida ko’pincha bo’shlig’i bo’ladi. Xordali hayvonlarda orqa miya va ibtidoiy darajada bosh miya bo’lganligini ko’ramiz.
Umurtqali hayvonlar bilan odamda nerv sistemasi murakkab tuzilgan bo’lib, uch qismga markaziy, periferiyadagi va vegetativ qismlarga bo’linadi.
2. Markaziy nerv sistemasi
Markaziy nerv sistemasi bosh miya bilan orqa miyadan tarkib topgan.
Orqa miya (6-rasm) umurtqa pog’onasining kanalida joy­lashgan bo’lib, nerv to’qimasidan tuzilgan va shaklan go’yo yo’g’on chilvirga o’xshaydi. Orqa miya uzunasiga ketgan ikkita egat bilan ikki qismga: o’ng va chap qismlarga bo’linadi.
Orqa miyaning atrof-chekkasida oq, modda (nerv tolalarining to’plami), o’rtasida esa kul rang modda (nerv hujayralarining to’plami) joylashganligini orqa miyaning ko’ndalang kesigidan ko’rish mumkin. Kulrang modda kesigi shaklan kapalakka o’xshaydi. Orqa miya oldingi qismlari oldingi ildizchalar, orqadagi qismlari orqadagi ildizchalar deb ataladi.
Orqa miyada nerv tutam bo’lib joylashgan, qo’zg’alish periferiyadagi nerv uchlaridan,– skelet muskullari, teri, shilliq pardalardagi nerv uchlaridan shu nerv tolalarining tutamlari orqali nerv impulslari shaklida bosh miyaga yetib boradi va bosh miyadan periferiyaga keladi. Nerv tolalarining ana shu tutamlari o’tkazuvchi yo’llar deb ataladi.
Orqa miya ongli psixik jarayonlarning bevosita – markazi bo’lmay, balki ongsiz reflektor harakatlarni idora etadigan markazdir. U tana va qo’l-oyoq muskullarini, ko’z muskullarini idora qiladi, shuningdek, organizmda bo’ladigan bir qancha fiziologik prosesslarni ya’ni tomir harakatlari, ter chiqarish va boshqa shu kabi fiziologik jarayonlarni ham idora etadigan markazdir. Ana shu markazlardan bir qismi vegetativ nerv sistemasiga taalluqlidir.
Bosh miya (3-rasm) kalla qutisida joylashgan bo’lib, go’yo orqa miya tepasidagi ustki qavat hisoblanadi.
B osh miya quyidagi qismlarga ajratiladi: 1) ketingi miya, 2) o’rta miya, 3) oraliq miya va 4) oldingi miya. Ketingi miya. Ketingi miyaga uzunchoq miya, Varoliy ko’prigi va miyacha kiradi. Uzunchoq miya bilan Varoliy ko’prigi orqa miyaning go’yo bevosita davomidir. Lekin shu bilan birga, uzunchoq, miya orqa miyaga qaraganda hiyla murakkabroq funksiyani o’taydi. Uzunchoq miya orqali orqa miyadan bosh miyaning yuqoriroqdagi bo’limlariga va aksincha, bosh miyaning yuqoriroqdagi bo’limlaridan orqa miyaga impulslar o’tib turadi. Uzunchoq miya yadrolari emish, chaynash, yutish, so’lak ajratish, me’da va me’da osti bezidan shira ajra­tish, qusish va shunga o’xshash bir qancha murakkab reflektor jarayonlarda qatnashadi. Nafas olishni, yurakning ishlashini idora etadigan, qon tomirlar tonusini saqlaydigan markazlar uzunchoq, miyadadir. Miyacha markaziy nerv sistemasining pastdagi hamma bo’limlariga, shuningdek, yuqoriroqdagi qismlariga ko’p yo’l­lar bilan mahkam bog’langandir. Miyachaning juda katta ahamiyatga ega ekanligi loaqal shundan ham ko’rinadiki, miya­cha olib tashlangandan keyin tananing muvozanat va harakat funksiyalari juda ham buziladi, shakllanadi; harakatlar tartibsiz, tuzilgan chalkash, poyma-poy bo’lib qoladi. Miyachasi olib tashlangan hayvon qaddini ko’tarib va boshini tutib turolmaydi; boshi va tanasi doim tebranib turadi; omonat, poyma-poy, haddan tashqari keskin harakatlar qiladi va hokazo.
O’rta miya. Muskul tonusining normal taqsimlanishini va gavdaning tovush hamda yorug’lik singari qo’zg’ovchilarga, shuningdek, og’irlik kuchiga nisbatan to’g’ri turishini idora orqa miyaning,etaligan to’rt
Oraliq miya muhim funksiyalarni o’taydigan bir qancha nerv uchastkalaridan iborat, gavdaning umumiy sezuvchanligini ham o’rta miya idora etadi. Pastroqdagi vegetativ markazlarning ishlarini birlashtiradigan va muvofiqlashtiradigan oliy vegetativ markazlar ham o’rta miyada deb taxmin qilinadi.
Uzunchoq miya, Varoliy ko’prigi, o’rta miya va oraliq miya hammasi birgalikda miya dastasi yoki miya stvoli deb ataladi.
Oldingi miya va uning po’sti bosh miyaning oliy qismlaridir. Hayvon biologik taraqqiyot bosqichining qancha yuqorisida tursa, oldingi miyasi bosh miyaning boshqa qismlariga nisbatan o’shancha ko’proq joy egallaydi. Odamda oldingi miya butun bosh miyaning katta bir qismini, taxminan 80 prosentini bosh miyaning ko’ndalang kesilganligi egallaydi.
Oldingi miya ikkita yarim shardan o’ng va chap yarim sharlardan iborat, bosh miya­ning peshona bo’ladigan ensa bo’lagiga qarab boradigan kat­ta egat bu yarim sharlarni bir-biridan ajratib turadi. Oldingi miyaning o’ng va chap yarim sharlari qadoq modda deb ataluvchi jism yordami bilan o’zaro birlashadi.
Yarim sharlarning miya po’sti deb ataladigan butun yuzasi shuncha chuqurroq va pushtalari ko’proq bo’ladi. Odam miyasining yarim sharlaridagi pushtalar juda ko’p va egatlari ko’p darajada chuqurdir.
E gatlardan eng yaqqol ko’rinib turadiganlari Silviy egati bilan ro­land egatidir. Silviyning ko’ndalang egati chakka bo’lagini ajratib turadi. Roland egati esa tepa bo’lakning o’rtasidan peshona va chakka bo’laklarga qarab boradi.Bosh miya po’sti miyaning kulrang moddasidan iborat. Miyaning turli qismlarida po’stning
qalinligi 1 mm dan. 4-5 mm gacha boradi. Odamning bosh miya po’stining butun yuzasi o’rta hisob bilan 2000 kv. sm keladi. Bosh miya yarim shardagi po’stining yuzasi odatda to’rtta katta qismi peshona qismi (eng kattasi), tepa qismi, ensa qismi va chakka qismiga bo’linadi. Ba’zi bir olimlarning hisobiga qaraganda, bosh miya po’sti va yarim sharlarida 15 milliardga yaqin nerv hujayrasi bor.
Katta yarim sharlar po’sti shakli va funksiyasi bilan bir-biridan farq qiladigan olti qavat nerv hujayralaridan tuzilgan. Oltinchi qavat o’z navbatida ikki qatlamga bo’linadi. Ammo bosh miya po’stining turli qismlari olti qavat hujayradan iborat emas, balki ikki, uch, to’rt qavatdan, ba’zi qismlari esa olti qavatdan iborat. Bosh miya po’stining hujayralar qavati bir xilda bo’lgan uchastkalari maydon hosil qiladi. Odam bosh miyasining po’stida hammasi bo’lib 52 ta maydon bor. Tuzilish jihatidan bir-biriga o’xshaydigan maydonlar sohalarni tashkil etadi; bunday sohalar 11 tadir. Bosh miya po’stining uchinchi va beshinchi qavatlari katta-katta, piramidasimon hujayralardan tuzilgan, qolgan qavatlari esa mayda (donasimon) hujayralardan, uchburchak va dutsimon hujayralardan tuzilgan.
Bosh miya po’stida shu aytib o’tilgan hujayralar bilan birga nerv tolalari ham bor. Bu nerv tolalari yarim sharlardan bittasi po’stining ayrim jamlananlik ham (assosiativ tolalar), har ikkala yarim shar po’stining ayrim qismlarini ham (qo’shuvchi tolalar) birlashtiradi, shuningdek, bosh miya po’stini markaziy nerv sistemasining pastroqdagi boshqa bo’limlari bilan birlashtiradi (proyeksion tolalar).
Bosh miyaning po’sti ostidagi qismlari po’st ostidagi deb ataladi.
3. Bosh miya va psixik funksiyalar
Po’st ostidagi soha va po’st ostidagi tugunlar differensiallashmagan va umumiy sezuvchanlik markazidir. Emosiya va instinktlarimiz shu soha bilan chambarchas bog’liqdir. Harakatlarimizni idora etish uchun po’st ostidagi tugunlardan targ’il jismning ahamiyati ayniqsa kattadir. Targ’il jism zararlanganda, odatda, harakat kuchayadi, ammo poyma-poy bo’ladi.
Yuksak darajada tashkil topgan hayvonlarda psixik jarayonlarning va odamda ongli jarayonlarning bevosita moddiy asosi bosh miya po’stidir. Bosh miyaning pastroqdagi boshqa hamma qismlari, shuningdek, orqa miya – ongsiz reflektor harakatlarning markazlari bo’lib, xilma-xil fiziologik jarayonlarni idora etadi. Bu yerda yana shuni aytib o’tish kerak.
Bosh miyaning yuqorida aytilgan hamma qismlari va orqa miya markaziy nerv sistemani bosib o’tgan taraqqiyot yo’lining bosqichlaridir. Bosh miyaning taraqqiyotidagi har bir qismi (pastdan yuqoriga qarab hisob qilganda) o’zidan avvalgi qismning ustiga qoplangan. Orqa miya, undan keyin esa uzunchoq miya markaziy nerv sistemasining eng qadimgi qismlaridir. Oldingi miya va po’st genetik jihatdan miyaning eng yosh qismlaridir. Markaziy nerv sistemasining yuqorigi qismlari taraqqiy qilgunicha pastdagi (qadimgi) qismlari murakkabroq psixik funksiyalarni ham bajargan deb o’ylash mumkin. Markaziy nerv sistemasining yuqorigi qismlari tarkib topib taraqqiy qilishi bilan, murakkabroq, psixik funksiyalar miyaning yuksak taraqqiy qilgan qismlariga o’tdi. Shu bilan birga psixik funksiyalar tobora murakkablashib va takomillashib bordi. Psixik funksiyalar miyaning yuksak taraqqiy qilgan qismlariga o’tishi bilan miyaning pastdagi qismlari muayyan refleks va instinktiv harakatlarinigina idora etadigan bo’lib qoldi.
Buning xaqiqatan ham shunday ekanligini quyidagi hol­lar ko’rsatib turibdi. Biologik taraqqiyotning ancha past bosqichlarida turgan hayvonlarning miya po’sti va oldingi miyasi olib tashlanganda, bu qismlarning funksiyasini pastroqdagi qismlar o’tay boshlaydi (garchi mukammal shaklda bo’lmasa ham, har holda, o’taydi). Masalan, oldingi miyasi olib tashlangan baqa tamomila normal baqaga o’xshaydi. Bunday baqa odatdagicha o’tiradi; baqa turgan taxta ag’darila boshlasa, u ag’anab tushmaslikka harakat qiladi; agar baqa chalqancha ag’anab tushsa, o’nglanib oladi. Shunday qilib (baqa miya yarim sharlaridan mahrum bo’lsa ham harakat qilish va o’z harakatlarini muvofiqlashtirish qobiliyatini saqlab qoladi.
Yarim sharlari olib tashlangan kaptar og’ziga solingan ovqatni yeydi, turtib yuborilsa yuradi; bunday kaptar turtinmasdan ucha oladi. Ammo kaptar turtib yuborilmasa, odatda, qimirlamay turaveradi. Agar it miyasining ikkala yarim shari olib tashlansa, sun’iy suratda boqilib borilsagina bir necha yil yashay oladi. Bunday it og’ziga solingan ovqatni yeydi, yura oladi. It urilsa vangillaydi, qattiq, tovush eshitganda sapchib tushadi. Ammo bunday it o’zicha ovqat qidirib topolmaydi va hatto yaqinidagi ovqatni ham topib yeya olmaydi. Bu it uni boquvchi kishilarni tanimaydi. Avval hosil qilgan malakalari yo’qoladi, shu bilan birga, yangi malakalar hosil qilish qobiliyati ham yo’qoladi.
Ba’zi fiziologlar maymunlarning yarim sharlarini olib tashlab tajribalar qilganlar. Maymunlar operasiya qilingandan keyin psixik funksiyalari yo’qolishi bilan birga, harakatlar, harakatni muvofiqlashtirish ham buzilgan. Ular to’ppa-to’g’ri o’tirib tura olgan, shuningdek, narsalarni changallay olgan, ammo, murakkabroq harakatlar, ayniqsa yurish qobiliyati buzilgan, shunday qilib, evolyusiyaning yuqori bosqichlarida murakkab harakatlar va ularni muvofiqlashtirish funksiyalari ham miya po’stiga o’tadi.
I.P.Pavlov yuksak nerv faoliyatiga doir tekshirishlarida shunday hodisalarni ilmiy asosda tushuntirib berdi.
Hayvonlar bosh miyasining ayrim qismlarini olib tashlash ustidagi tajribalar shuni ko’rsatdiki, hayvon biologik taraqqiyotning qancha yuqori bosqichida tursa, quyi qismlarining yuksak psixik funksiyalarni bajara olish imkoniyati o’shancha kam bo’ladi.
Odamda miyaning quyi qismlari yuksak psixik funksiyalarni bajarishga mutlaqo qobil emas. Odam miyasining po’sti ostidagi qismlari po’st funksiyasini loaqal qisman ham bajara olmasa kerak. Yarim sharlarsiz tug’ilgan bolalar (anzisefallar) ni kuzatish bu holni juda ravshan tasdiqlaydi. Odatda bunday bolalar uzoq, yashamaydi. Shunday bolalardan birining faqat uch yil-u to’qqiz oy yashagani ma’lum. Bu bola doim yotgan, turishga biron marta ham harakat qilib ko’rmagan. U narsalarni ushlashga hyech urinmagan, hatto nar­salarni qo’lda ushlab turishni ham bilmagan. Faqat yuzida ba’zi bir harakatlar ko’rilgan; u ba’zan ijirg’angan; emganda va qoshiqlab ovqat berilganda lablari va tili harakatga kelgan. Bola tagi xo’l bo’lganganda ham hyech bir parvo qilmagan. Bu bola bilan gaplashish yoki unga biron narsa o’rgatish aslo mumkin bo’lmagan. Unda hatto eng oddiy ko’nikmalar ham hosil bo’lmagan.
Yuqorida aytilganlardan, miyaning po’st ostidagi qismlarining psixik hayotga hyech qanday aloqasi yo’q degan ma’no chiqmaydi. Yarim sharlar po’sti o’z tolalari bilan bosh miyaning hamma qismlariga va orqa miyaga bog’langan. Shu bilan birga, yuqorida aytilganidek, orqa miyadagi nerv hujayralarining tolalari va po’st ostidagi sohalarning tolalari yarim sharlar po’stining qismlariga bog’langandir. Shu sababli butun markaziy nerv sistemasi va uning faoliyati bo’lmasa, psixik hayot ham bo’lmas edi.
Shu bilan birga, butun nerv sistemasining va butun organizmning faoliyatida bosh miya po’sti asosiy rol o’ynaydi. I.P.Pavlov ta’limotiga ko’ra, yarim sharlar po’sti organizmdagi hamma funksiyalarni idora etadi.
I.P.Pavlov ta’limotiga ko’ra, katta yarim sharlar po’sti organizmning barcha funksiyalarini boshqaradi.
4. Periferiyadagi nerv sistemasi
Periferiyadagi nerv sistemasi markaziy nerv sistemasi bilan chambarchas bog’liq bo’lib, undan ajralmasdir. Peri­feriyadagi nerv sistemasi nervlardan tuzilgan: bu nervlar markaziy nerv sistemasidan chiqib va butun organizmga tarmoqlanib, organizmning har bir qismini bosh miya va orqa miya bilan bog’laydi. Bosh miyadan 12 juft nerv, orqa miyadan 31 juft nerv chiqadi (2- rasm).
Periferiyadagi nerv tolalari orqa miya bilan bosh miyaning ichki qismlariga kiradi. Ular bosh miyaning hamma qismlari bilan, jumladan, bosh miya po’sti bilan bog’lanadi.
Periferiyadagi nervlar bosh miya bilan orqa miyadan chiqqanda hiyla yo’g’on (ba’zilari juda ham yo’g’on) bo’ladi. Lekin bu nervlar organizmga yoyilib ketganda, ko’pgina juda ingichka ip va tolalarga bo’linadi, chekka tarmoqlar deb shularni aytiladi.
I.P.Pavlov ta’limotiga ko’ra, periferiyadagi nerv analizatorning bir qismini, ya’ni uning reseptor qismini (chekka tarmoqlarini) va o’tkazuvchi yo’lni tashkil etadi.
Periferiyadagi nervlar ikki xilga, ya’ni sezuvchi va harakatlantiruvchi nervlarga bo’linadi.
Sezuvchi nervlar chekka tarmoqlarning qo’zg’atilishi natijasida hosil bo’lgan qo’zg’alishni markazga, ya’ni orqa miya bilan bosh miyaga o’tkazadi. Tevarak-atrofimizdagi voqye’lik­ni ana shu nervlar yordami bilan sezamiz va idrok qilamiz. Bu nervlar reseptor (sezuvchi), markazga intiluvchi yoki afferent nervlar deb ham ataladi.
Harakatlantiruvchi (yoki motor) nervlar markazdan mus­kul va bezlarga impuls o’tkazadi. Shu nervlar yordami bilan muskullarimiz harakatga keladi, xilma-xil ish-harakatlar qilinadi, turli bezlar (masalan, so’lak bezlari) ning faoliyati ham shu nervlar yordami bilan idora etiladi. Bu nervlar markazdan qochuvchi yoki efferent nervlar deb ham ata­ladi.
Periferiyadagi nervlardan ba’zilari qo’zg’alishi periferiyadan markazga ham, markazdan periferiyaga ham o’tkazadi.
5. Funksiyalarning lokalizasiyasi (joylashuvi).
Turli psixik funksiyalar faoliyati odatda bosh miyaning ayrim sistemasining qismlariga bog’liq bo’ladi.
I.P.Pavlovning tekshirishlariga qadar, funksiyalar lokalizasiyasi haqidagi masalada noto’g’ri fikr yurar edi, ya’ni miya po’stida har bir psixik funksiyaning qat’iy aniq markazi bo’ladi, miyaning muayyan anatomik qismi muayyan psi­xik funksiyani idora etadi, deb hisoblanar edi.
Masalan, ko’ruv markazi miyaning ensa qismida, eshituv markazi yuqori chakka pushtasining o’rta qismida, hid bilish markazi ilmoqsimon pushtada (bu pushta yarim sharlarning pastki yuzasida bo’ladi), nutq harakatlari markazi (Broka markazi) chap yarim sharning uchinchi peshona pushtasida, birovning nutqini tushunish markazi (Vernike markazi) chap yarim shardagi birinchi chakka pushtasining orqadagi va o’rta qismida joylashganligi aniq, deb hisoblanar edi. Xuddi shuningdek, oyoq, qo’l barmoqlar, tana harakatlarining alohida-alohida markazlari bor, deb aytilar, «yozuv markazlari», «o’qish markazlari» va shunga o’xshash markazlar bor deb, da’vo qilinar edi.
I.P.Pavlov funksiyalarni shu tariqa sof anatomik nuqtai nazardan lokalizasiyalashdan tamoman farq qiladigan boshqa lokalizasiya haqida yangi ta’limot ishlab chikdi.
I.P.Pavlovning tajribalari shuni ko’rsatdiki, analizatorlarning markaziy qismlarini miya po’stining bir-biridan uzil-kesil chegara bilan ajralgan bo’laklari deb tushunish yaramaydi. Xaqiqatda bu «markazlar»ning bir-biriga o’tishi, bir-biriga qo’shilishi, bir-birini qoplashi aniqlandi. Masalan, optik analizatorning markaziy qismi, yadrosi, yorug’lik ta’sirotlarini yuqori darajada sintez va analiz qiladigan organ – yarim sharlarning ensa bo’laklaridadir. Ammo optik analizatorning hammasi shu yerda emas. Bu analizator keng tarqalgan katta yarim sharlarning balki hammasiga ham tarqalgan bo’lsa ehtimol.
Boshqa analizatorlarning «markazlari» to’g’risida ham gap shunday. I.P.Pavlovning fikriga ko’ra, analizatorning po’stdagi qismi po’stga (ehtimol, butun po’stga ham) yoyilgan ikki xil hujayralarni o’z ichiga oladi: bir xil hujayralar eng sodda analiz va sintez funksiyalar o’taydi, ikkinchi xil hujayralar yadroni tashkil etadi, murakkab (kompleks) qo’zg’alishlar o’sha yadroda nozik analiz va sintez qilinadi, qo’zg’ovchilar juda aniq ajratiladi, ularni bunday ajratish organizm hayoti uchun nihoyatda muhimdir.
6. Vegetativ nerv sistemasi
Vegetativ nerv sistemasini nerv tugunlari va bu nerv tugunlarini orqa miyadagi hamda orqa miyadan tashqaridagi mahsus birikma va chatishmalari tashkil etadi. Vegeta­tiv nerv sistemasidagi nerv hujayralarining va nerv tugunlarining ayrim birikmalari hazm organlarida, qon aylanish, nafas olish organlarida va shunga o’xshash organlarda bo’ladi.
Vegetativ nerv sistemasi markaziy nerv sistemasi bilan bog’langan: vegetativ nerv sistemasining nerv tugunlari bosh miyaning gipotalamus (ko’ruv dumboqlariniig pastki qismi), to’rt tepalik va uzunchoq, miya sohasida, shuningdek, orqa miya­ning ko’krak, yuqori bel va dumg’aza bo’limlarida joylashgan.
Katta yarim sharlar po’stining peshona qismlarida periferik nerv sistemasining ham, vegetativ nerv sistemasining ham funksiyalarini birlashtiradigan yuksak markazlari bor. Bosh miya po’stidan periferik nerv sistemasiga ham, vegeta­tiv nerv sistemasiga ham impulslar kelib turadi. Binobarin, vegetativ nerv sistemasini, shuningdek, boshqa qism va markazlarni bosh miya po’sti idora etadi.
Vegetativ nerv sistemasi umumiy nerv sistemasining bir qismi bo’lib, ichki organlar hazm, nafas, qon aylanish organlarining ishlarini va ichki sekresiya bezlarining faoliyatini idora qiladi. Vegetativ nerv sistemasi organizmning umuman hamma hayotiy jarayonlarini idora etadi. Organizm jarayonlarining shu tariqa vegetativ nerv sistemasi tomonidan idora etilishi organlar faoliyatining kuchayishi va susayishida, ortishi va kamayishida ko’rinadi.
Vegetativ nerv sistemasi ichki organlar bilangina bog’lanib qolmay, balki organizmning boshqa hamma qismlari bilan ham bog’langandir. Vegetativ nerv sistemasining markazdan qochuvchi tolalari hamma sezgi organlarida va teri hujayralarida bor. Ve­getativ nerv sistemasi o’sha tolalar orqali sezgi organlariga ta’sir etib, ularning faoliyatini kuchaytiradi yoki susaytiradi. Jumladan, vegetativ nerv sistemasi sezgi organlarining adaptasiyasiga (ya’ni moslanishiga) ancha yordam berar ekan. Vegetativ nerv sistemasi markaziy nerv sistemasi­ning turli qismlariga, jumladan, bosh miya po’stiga ham ta’sir etadi. Shuning uchun ham vegetativ nerv sistemasining ta’siri psixik jarayonlarda ham ko’rinadi.
Vegetativ nerv sistemasi ikki bo’lakdan: simpatik nerv sistemasi va parasimpatik nerv sistemasidan iborat.
Simpatik nerv sistemasining markazlari gipotalamusda, orqa miyaning ko’krak va yuqori bel bo’limlaridadir. Simpatik nerv sistemasining tolalari tanadagi hamma organlarga yoyiladi.
Parasimpatik nerv sistemasining markazlari to’rt tepalikda, o’rta miyada (Varoliy ko’prigi), uzunchoq, miyada va orqa miyaning dumg’aza bo’limidadir.
Simpatik va parasimpatik nerv sistemalari ichki organlar faoliyatini idora etishda «antagonistlar» rolini belgilaydi.