Masalli folkloru 2

Öl öldüyün yerdə

1950-ci illərin söhbətidi. Qonşuda biri rəhmətə gedir­miş, yaxın adammış. Yığışıblar evlərinə ki, filankəs rəhmətə ge­dir. Allah göstərməsin, uzadıblar belənçiynə, qravatdaymış an­caq. Hə, deyillər ki, darıxma hər şey yaxşı olacey. Bu da danışa bilmir, elə zarıyırmış. Oturublar çay-zad. Deyillər ki, balam, səhərləri əfn-dəfn olannan sora nağayra­cuyuğ? Həyət də mal-qaraynan doluymuş. Nağayrağın?

Biri deyir:

– O ala cöngə var ha, onu kəsəyün.

O biri deyir:

– Yox, o azlığ eliyər, qırzmızını kəsəyün.

Bu da eşidir axı. Zarıyırmış yerində. Biri qayıdıb ki:

– Ə, kəs səsüvü, öl öldüyün yerdə. Sən bilməzsən.