Mavzu: Futbol o‘yin texnikasining tasnifi. Reja

Sakrashlar. To’xtash va burilish usullarining ba’zilarini ijro etishda sakrashdan foydalaniladi. Sakrash zarba berishning ayrim usullari, to’pni oyoqda, ko’krakda, kalla bilan to’xtatib qolish va ba’zi fintlar texnikasining qismiga kiradi. O’yindan oldin, yon tomonlarga, yuqoriga hamda shularga yaqin yo’nalishlarda sakraladi. O’yindagi vaziyat ko’pincha maksimal baland yoki maksimal uzun sakrashni talab qilmaydi. Bunda sakrashning samaradorligi futbolchining koordinasion qobiliyati bilan belgbilanib, futbolchi turli dastlabki holatlardan fazo, vaqt va kuch xarakteristikalari optimal bo’lgan harakatlar qilishi kerak bo’ladi.
Barcha xil sakrashlarda depsinish, havoda uchish va yerga tushish fazalari bo’ladi.
Sakrashning ikki xil usuli bor: bir oyoqda depsinib sakrash va ikki oyoqda depsinib sakrash.
Bir oyoqda depsinib sakrash oldinga, yon tomonlarga, yuqoriga bajariladi. Bunday sakrashda faol depsinib, ikkinchi oyoqni silkitib, gavda og’irlik markazining o’qi sakrash tomonga o’tkaziladi. Sakrashning traektoriyasi va kuchi o’yindagi vaziyatga bog’liq.
3. Futbol o‘yinida to‘pni boshqarish texnikasi
To’pga zarba berish
To’pga zarba berish futbol o’ynashning asosiy vositasi hisoblanadi. To’pga oyoq bilan va kalla bilan turli usullarda zarba beriladi (7-rasm).
Zarba berishning barcha usullari muayyan maqsadga qaratilgan bo’lib, bu to’pning kerakli traektoriya bo’ylab harakatlanishi va optimal tezligi bilan xarakterlanadi. To’pning uchish tezligi zarba beruvchi bo’g’in bilan to’pning o’zaro to’qnashgan paytdagi boshlang’ich tezligiga, shuningdek, ular massasining bir-biriga nisbatiga bog’liq. O’zaro ta’sir etuvchi bo’g’inlarning massasi nisbatan muhim bo’lgani sababli to’pning uchish tezligini oshirish uchun zarba beruvchi bo’g’in tezligini oshirishi kerak bo’ladi.
To’pga oyoq bilan zarba berish
To’pga oyoq bilan zarba berish oyoq kaftining ichki tomoni bilan, oyoq yuzining ichki, o’rta va tashqi qismlari bilan, oyoq uchi bilan, tovon bilan bajariladi. Zarbalar harakatsiz to’rgan to’pga, shuningdek turli yo’nalishlarda dumalab va uchib kelayotgan to’pga turgan joydan, harakat vaqtida, sakrab turib, burilib, yiqila turib beriladi.
Oyoq bilan to’p tepish yo’llari juda xilma-xil bo’lishiga qaramay, ular texnikasini tizimli tuzilishi jihatidan tahlil qilish ko’p usullar uchun umumiy bo’lgan asosiy harakat fazalarini ajratib ko’rsatish imkonini beradi.
Dastlabki faza - yugurib kelish. Yugurib kelishning uzun-qisqaligi, uning tezligi futbolchining individual xususiyatlari va taktik vazifalariga qarab belgbilanadi. Biroq har gal yugurib kelayotganda, to’pni oldindan o’ylab qo’yilgan oyoq bilan tepadigan qilib mo’ljal olish kerak. Bunga eng so’nggidan bitta oldingi qadamni qisqartirib yoki uzaytirib erishsa bo’ladi. Yugurish qadamlarining o’rtacha uzunligi katta yoshli futbolchilarda 130-150 sm ga teng bo’ladi.
Yugurib kelish zarba beruvchi bo’g’inlar tezligini oldindan oshirib olishga yordam beradi.
Tayyorlanish fazasi - zarba beruvchi oyoqni orqaga silkish va tayanch oyoqni yerga qo’yish. Yugurishning so’nggi qadami vaqtida ortki depsinishdan keyin juda muhim kichik faza ijro etiladi. Sonni anchagina, ba’zan esa maksimal darajada orqaga tortib tizzani bukish pirovardida keraklicha kuch bilan tepish imkonini beradi, chunki bunda oyoqning to’pgacha yetib keladigan yo’li uzayadi va sonning oldingi yuzasi mushaklari tarang tortiladi. Bundan tashqari, son anchagina orqaga tortilganda, harakatlantiruvchi mushaklarning hammasi ham cho’ziladi va keyingi bukish harakatida ishtirok etadi. Bularning hammasi harakat oxirida katta tezlikka erishish imkonini beradi.
Zarba beruvchi oyoqni orqaga tortishni to’g’ri bajarish uchun yugurib kelishda so’nggi qadamni sal uzaytirish kerak. Bu qadam, odatda, boshqalaridan 35-45% uzun bo’lib, 200-250 sm ni tashkil etadi. Tayanch oyoq to’pdan o’ng yoki so’l tomonga qo’yiladi.
Ishchi faza - zarba berish harakati va surib borish. Zarba berish harakati tayanch oyoqni yerga qo’yish paytida sonni olg’a tomon faol bukishdan boshlanadi. Bunda son bilan bukilgan boldir orasida hosil bo’lgan burchak saqlanib turadi. Boldir bilan oyoq kaftining son harakatidan orqaroqda qolishi butun oyoqning og’irlik markazini tos-son bo’g’imi tomon yaqinlashtiradi, bu esa oyoqning aylanish teziligini oshirishga olib keladi. Zarba berish oldidan son sal tormozlanadi. Bunga sabab oyoqning massasi kichikroq qismi tezligini oshirish uchun unga kattaroq massali bo’g’indagi harakat miqdorini asta-sekin o’tkazib berish kerakligidir. To’pga boldir bilan oyoq kaftini shiddatli qilichdek harakatlantirib zarba beriladi.
Zarba berish paytida oyoqning to’piq bilan tizza bo’g’imini qotirib tutish kerak. Zarba beruvchi oyoqning "qattiq richagga" aylanishi zarba beruvchi bo’g’im massasini ko’paytirish imkonini beradi.
Zarba paytidagi o’zaro ta’sir boshlanishida oyoqning to’pga tekkan joyi to’pning shaklini o’zgartiradi - deformasiyalaydi. Oyoq bilan to’pning birgalikda surilish tezligi nolga tenglashguncha to’p qisila boradi. Keyin elastik kuchlar to’p shaklini tiklaydi-da, to’pning tezligi muayyan miqdorga qadar keskin ortadi. Bu tezlik zarba berayotgan oyoqning zarba boshidagi tezligidan sal kamroq bo’ladi. Energiyaning bir qismi sarflangandan qolgan deformasiyaga va qizdirishga ketadi.
Futbol to’pining elastik deformasiyasi anchagina. Deformasiya fazalari bilan shaklning tiklanishi 0,008-0,013 sekundga yaqin davom etadi. Oyoq to’pga tegib turgan vaqtni mumkin qadar uzoqroq davom ettirish kerak. Chunki to’pning uchish tezligi berilgan kuch (Ђ) bilan kuch ta’siri qancha vaqt (t) davom etganiga bog’liq. Shunday qilib, ishchi faza surib borish degan faoliyat bilan tugaydi. Bunda zarba beruvchi oyoq to’p bilan birga harakat qilib boradi.
Surib borish kattaroq kuch impulsi (Ђt) hosil qilish imkonini beradi va, o’z navbatida, bu to’pning uchish tezligini oshiradi. Bundan tashqari, to’pning harakat yo’nalishi ham ko’p jihatdan surib borish yo’nalishi bilan belgbilanadi.
Yakunlovchi faza - keyingi harakatni boshlash uchun dastlabki holatga o’tish. Zarba berilgandan keyin oyoq yuqorilab, olg’a tomon harakatda davom etadi.
Zarba paytida tayanch sathi ustida bo’lgan gavdaning og’irlik markazi o’qi oyoq qarakati tomonga ko’chadi.
Shu tariqa keyingi harakatlar uchun eng yaxshi sharoit vujudga keladi.
Oyoq bilan to’p tepishning ko’p usullariga bu singari harakat tuzilmasi xosdir. Yuqorida bayon etilgan talablarga qat’iy rioya qilish turli usullarda anchagina kuch bilan to’p tepish imkonini beradi. Biroq taktik mulohazalar ko’pincha harakat fazalarini bajarish vaqtini qisqartirish, amplituda va mushaklar kuchayishini kamaytirishni taqozo etadi. Bundan tashqari, to’p tepishning bir qancha usullari texnikasida ba’zi spesifik xususiyatlar ham bor.