Innоvаtsion lоyihаlаrni rеjаlаshtirish. Lоyihаning muvаffаqiyati vа uni bеlgilоvchi mеzоnlаr Innovatsiya loyihasini ishlab chiqish natijasida yaratilgan hamkorlik doirasidagi intellektual mulk huquqlarini taqsimlash muhim masala bo’lib hisoblanadi.
Hozirgi sharoitida texnologiyalarni ma’naviy eskirish muddati qisqarmoqda, foydalanilayotgan jihozlar (uskunalar) ilm-fanga asoslanganligi va fond xajmi o’sib bormoqda. Shuning uchun barcha rivojlangan mamlakatlarda innovatsiya faoliyati sohasida innovatsiya loyihasini ishlab chiqarishning eng boshlang’ich ya’ni, kontseptual bosqichida intellektual mulkka tegishli xuquqiy masalalarni tartibga solish maqsadga muvofiq deb xisoblanadi. Ikkinchi bosqichda texnikaning munosib darajasi doirasida berilgan kontseptsiyaga asoslangan innovatsiya mahsulotini ishlab chiqarish imkoniyati isbotlanadi. Ushbu bosqichdan o’tish natijasida stend modellari yoki maketlar yaratilinadi. Ishlab chiqish bosqichida innovatsiya mahsuloti sanoat ishlab chiqarishga yaroqliligi tekshiruvi amalga oshiriladi.
Innоvаtsion lоyihаlаrni rеjаlаshtirish. Lоyihаning muvаffаqiyati vа uni bеlgilоvchi mеzоnlаr Innоvаtsion lоyihаlаrni rеjаlаshtirish. Lоyihаning muvаffаqiyati vа uni bеlgilоvchi mеzоnlаr To’rtinchi bosqich – sanoatda qo’llanilishini aniqlash va ishlab chiqarishga tayyorlash bosqichida tajriba namunasi yoki texnologik jarayon yaratiladi. To’la masshtabli ishlab chiqarish bosqichi bu innovatsiya mahsulotini sanoat ishlab chiqarishga tadbiq etish jarayonidir. Uning natijasi sotishga tayyor mahsulot bo’lib hisoblanadi. Bu bosqichda ishlab chiqarish xarajatlarini kamaytirish, sifatni yaxshilash va mahsulotni ishonchliligi, uning funktsional imkoniyatlarini kengaytirish maqsadida ishlab chiqarish jarayonida o’zgarishlar bo’lishi mumkin.
Innоvаtsion lоyihа sаmаrаdоrligi vа uning аsоsiy ko‘rsаtkichlаri Jahon mahalliy amaliyotida innovatsion loyihalarini baholashning bir nechta standartlashgan tamoyillari mavjud.
Avvalo, loyihani oldindan tekshirish o‘tkaziladi, uning davomida loyiha maqsadi va korxonaning joriy va istiqboldagi faoliyatiga mosligi aniqlanadi. Oldindan tekshirish paytida loyiha bilan bog‘liq xatarlar, yaratilayotgan loyiha, imkoniyatlarni amalga oshirish uchun zarur tajribani korxonada mavjudligi aniqlanadi. Huddi shu davrda innovatsion loyihani baholash uchun ishlatiladigan me’zonlar aniqlanadi. Keyin innovatsion loyihani amalga oshirish maqsadga muvofiqligi baholanadi. Odatda, baholash 3 bosqichda olib boriladi:
1. Yillar bo‘yicha boshlang‘ich ko‘rsatkichlar hisoblanadi (realizatsiya qilish hajmi, joriy xarajatlar, eskirish, taklif qilinayotgan innovatsiyalardan keladigan sof pul tushumlari va sof foyda hajmi).
2. Analitik koeffitsientlarni hisoblash (innovatsiyalarni sof joriy qiymatini
hisoblash, innovatsiyalar rentabelligi o‘z-o‘zini qoplash muddati va innovatsion loyiha samaradorligi koeffitsienti).
3. Koeffitsientlar tahlili (bu korxonada qabul qilingan me’zonlar asosida
loyiha yoki qabul qilinadi, yoki undan voz kechiladi, tadbirkor o‘zining fikricha eng muhim bo‘lgan bir yoki bir nacha me’zonlarga qarab ish ko‘rish mumkin, yoki qo‘shimcha omillarni hisobga olish mumkin). Innovatsion loyiha qabul qilingan holda uning realizatsiyasi bo‘yicha konkret choralar ko‘riladi. Har xil innovatsion loyihalarni solishtirish va ulardan eng afzalini tanlash uchun ishlatiladigan asosiy ko‘rsatkichlar – bu kutilayotgan integral samarasi ko‘rsatkichidir (xalq xo‘jaligi darajasida iqtisodiy, alohida tashkilot darajasida tijorat). Xuddi shu ko‘rsatkichlar rezervlash va sug‘urtalash shakli va ratsional hajmlarini asoslash uchun ham ishlatiladi.
Agar loyihani amalga oshirish har xil sharoitlarda ehtimoli aniq ma’lum
bo‘lsa, kutilayotgan integral samara matematik kutilish formulasi bo‘yicha hisoblanadi.
Eoj=Zi•Pi
Bu yerda,
Eoj–loyihaning kutilayotgan integral samarasi;
Zi–realizatsiyaning 1-sharoiti bo‘yicha integral samara;
Pi–bu loyihani amalga oshirish ehtimoli.
Umumiy holda kutilayotgan integral samara hisobini quyidagi formula bo‘yicha o‘tkazish tavsiya etiladi:
Eoj=h•Emax+(1–h)•Emin
bu yerda, Emax va Emin – ijozati ehtimolli taqsimlash bo‘yicha integral samarani matematik kutilishini eng katta va eng kichik; h – xo‘jalik subyektini noaniqlik sharoitida afzal ko‘rishlari tizimlarini aks ettiruvchi, samarani noaniqligini hisobga olish uchun maxsus normativ; kutilayotgan integral iqtisodiy samara topilganda uni 0,3 24 darajasini olish tavsiya etiladi.