Tevarak-atrofda
fazoni
mo‘ljal
olish.
Bolalarning
atrofdagi
narsalarning o‘ziga nisbatan vaziyatini so‘z bilan ifodalash ko‘nikmasini
mustahkamlash: o‘ngda, chapda, oldinda, orqada, uzoqda, yaqinda.
Bolalarni ko‘rsatilgan yo‘nalishda mo‘ljal olishga, berilgan shart
bo‘yicha o‘z holati o‘rnini belgilashga o‗rgatish (shunday turginki, mashina o‘nga
tomoningda, koptok oldingda bo‘lsin).
U yoki bu predmetni boshqa bir predmetga nisbatan joylashganligini
so‘z bilan ifodalashga o‘rgatish (kuchukchaning chap tomonida - quyon,
kuchukchaning o‘ng tomonida - ayikcha). Bolalarni qog‘oz varagi satxini
mo‘ljalga olishga, qog‘ozning o‘ng, chap, yuqori, past qismlarini, o‘rtasini
aniqlashga o‘rgatish.
Maktabgacha yoshidagi bolalarning fazoviy tasavvuri faoliyatning
hamma turlari jarayonida kengayadi va mustahkamlanadi. Mashg‘ulotlar tarkibiga
fazoda mo‘ljal olishga doir maxsus mashklarning kiritilishi ham bunga imkoniyat
beradi. Tarbiyachi bolalarga chapda eng baland, o‘ngda eng past buyum turadigan
qilib, buyumlarning kattaliklari bo‘yicha qo‘yishni taklif qiladi, yoki uning o‘zi
stolga o‘yinchoqlarni (it, mushuk, sigir, qo‘y, quyon) joylashtiradi va bolalarga
murojaat qiladi: ―Sigirning yonida nima turganini qarang va ayting. Mushukdan
chapda nima turibdi? Qo‘y qaysi hayvonlar orasida turibdi?‖ So‘ngra tarbiyachi
o‘yinchoqlarni biri-birining orqasida turadigan qilib aralashtirib qo‘yadi va
so‘raydi: ―Nima birinchi ketmoqda? Nimadan keyin mushuk ketmoqda? Nimadan
oldinda sigir ketmoqda? Qo‘ydan keyin nima ketmoqda?‖ va h.k.
Bolalar atrofidagi buyum orasida o‘z holatlarini saqlaydigan mashqlar
ham samarali: ―Stolning orqasida turibman, stolning yonida, deraza oldida
turibman‖.
Katta guruhda maktabgacha yoshdagi bolalar qog‘oz varag‘ida mo‘ljal
olishga o‘rgatila boshlanadi. Oldingi guruhlarning dasturlarida bunday vazifa yo‘q
edi. Tarbiyachi rahbarligida bolalar ma‘lum miqdordagi buyumlarni ko‘rsatilgan
yo‘nalishda: qog‘oz varag‘ining yuqori, pastki qismiga, chap qismiga, o‘ng
qismiga joylashtirish malakasini egallaydilar. Bunday topshiriqlar ham bo‘lishi
mumkin: varag‘ning chap qismiga 5 ta doiracha; o‘ngiga esa 1 ta ortiq doiracha
qo‘yish; varakning pastki va ustki qismlariga 8 tadan uch burchak joylashtirish.
Topshiriqni bajarganidan keyin bola qanday shakllardan nechtasini joylashtirganini
va qayerlarga joylashtirganini gapirib beradi. Bolalarni buyumlarning qog‘oz
varag‘idagi, stoldagi, poldagi holatini belgilash uchun so‘zlarni to‘g‘ri, ma‘nosi
bo‘yicha ishlatishga o‘rgatish kerak.
Yil oxiriga kelib bolalar o‘zlariga, boshqa odamlarga nisbatan o‘rnini
so‘zlar bilan ifodalay oladigan bo‘lishlari kerak.
Bolalarning
vaqt
haqidagi
tasavvurlarini
mustahkamlash
va
chuqurlashtirish: ―Ertalab‖, ―Kechqurun‖, ―Kunduz‖, ―Tun‖, ―Kecha‖, ―Bugun‖,
―Ertaga‖ tushunchalarini farqlash va bu so‘zlardan to‘g‘ri foydalanish
ko‘nikmasini mustahkamlash.
Bolalarni hafta kunlari bilan tanishtirish va hafta kunlari nomlarini
izchillik bilan aytishga o‘rgatish. Kecha haftaning qaysi kuni bo‘lganligini, bugun
qanaqa kun, ertaga qaysi kun bo‘lishini aniqlashni o‘rgatish.
Bolalarning
vaqt
haqidagi
tasavvurlarini
mustahkamlash
va
chuqurlashtirish. Yil fasllari bilan tanishtirish va fasllarning nomini to‘g‘ri ketma-
ketlikda aytishga o‘rgatish.
Katta guruhda asosiy e‘tibor haftadagi o‘zgarishni, yil fasllarining
xarakterli xususiyatlarini ongli o‘zlashtirishga qaratiladi. Bolalar kecha qaysi kun
bo‘lgani, bugun qaysi kun ekanini, ertaga qaysi kun bo‘lishini, haftadagi kunlar
sonini,
ularning
tartibini
aytishni
o‘rganadilar. Bundan tashqari, bolalar yil
fasllarining xarakterli belgilarini) o‘zlarining
bu
vaqtdagi
o‘yinlarni,
odamlarning
tabiatdagi mehnatlarini aniqlaydilar.
Ma‘lumki, bolalar hafta kunlarini
bir
tekisda
o‘zlashtirmaydilar.
Ular
yakshanba, shanba va dushanbani eng yaxshi
eslab qoladilar.
Yakshanba - xursandchiliklar bo‘ladigan kun, yaqinlar bilan, ya‘ni ota-
ona, buvi va boshqalar bilan birga bo‘ladigan kun. Bu kun yana shunisi bilan ham
g‘ayrioddiy kunki, ba‘zida bola hayotining odatdagi tartibi o‘zgaradi: buvisining
uyida tushlik qilish, mehmonlar kelishi, teatrga borish va h.k.
Bolalar dushanbani ham yaxshi biladilar, chunki shu kuni ular,
yakshanbadan keyin bog‘chada bo‘lishlarining birinchi kunidir. Seshanba,
payshanba va juma kunlari alohida ahamiyatli voqealar bilan belgilanmagan.
To‘g‘risi, juma kunini bolalar dam olish arafasi sifatida, bolalar bog‘chasida
bo‘lishlarining dam olinadigan kunlardan oldingi oxirgi kun sifatida yaxshiroq
biladilar va ajratadilar. Shunday qilib, kichik bolalarning haftaning har xil
kunlarini bilishdek bilimlarni o‘zlashtirishlarida ularning faoliyatlari va hayajonli
kechinmalarining roli haqida gapirish uchun ba‘zi asoslar bor.
Shu sababli bolalarni hafta tushunchasi bilan tanishtirishni haftaning
hamma kunlarini o‘zlashtirishdan emas, balki kecha qaysi kun bo‘lganini, ertaga
qaysi kun bo‘lishini aniqlashdan boshlash ma‘qul. Bunda tarbiyachi oldin
haftaning yakshanba, dushanba kunlarini, so‘ngra esa, asta-sekin haftaning boshqa
kunlarini o‘rgatishni nazarda tutadi. Bolalar hafta kunlarining nomlarini aytibgina
qolmay, balki ularga oid elementar tavsifnomalar berishlari muhimdir.
Masalan, tarbiyachi mashg‘ulot davomida ushbularni so‘raydi: ―Kecha
qaysi kun edi?‖ ―Ertaga qaysi kun bo‘ladi?‖ Agar bolalar haftaning kunlarini
aytishda qiynalishsa, tarbiyachining o‘zi aytadi. U yakshanba dam olish kuni
ekanini aytadi. Shu kuni hamma dam oladi. Bolalar bog‘chaga borishmaydi.
Yakshanbadan keyin dushanba deb ataluvchi kun keladi. Bu dam olish kunidan
keyin bolalar bog‘chaga, kattalar ishga boradigan birinchi kun va h.k.
Shunday qilib, tarbiyachi bolalarni haftaning kunlari bilan ketma-ket
tanishtiradi. Bolalar hafta kunlarining nomlarini va ular tartibini yaxshi eslab
qolishlari uchun, ularning e‘tiborini hafta kunining nomi bilan uning tartibi
orasidagi bog‘lanishga qaratish kerak. Masalan, chorshanba – haftaning o‘rtasi,
payshanba - haftaning to‘rtinchi kuni, juma esa haftaning beshinchi kuni va h.k.
Bolalar hafta kismlarini farqlash va aytishni o‘rganib olganlaridan keyin,
kunning hamma nomlarini ketma-ket o‘zlashtirish ustida ish boshlash mumkin.
Bolalar haftada hammasi bo‘lib necha kun borligini aniqlashadi, ularning tartibini
aytishadi. Tarbiyachi bolalardan haftaning qaysi kunlarini bilishlarini, ular haftada
nechta ekanligini so‘raydi. Haftaning hamma kuni tartibi bilan kelib ketishini
tushuntiradi: birinchi kun dushanba, ikkinchi kun seshanba, uchinchi kun
chorshanba va h.k.
Bolalarni qog‘oz varag‘i satxida predmetlarning qanday joylashganligini
(chaproq, o‘ngroq, o‘rtasida, yuqoriroq, pastroq aniqlashga) o‘rgatish.
Daftar satxini aniqlash va shakllarni shtrixlar orqali chizishni mashq
qilish.
Bolalarga predmetlarni pol, qattiq qog‘oz, daftar varag‘i ustiga joylashni
mashq qildirish.
Tevarak atrofdagi narsalarning vaziyatini aniqlashga doir mashqlar.
Maktabga tayyorlov guruhida bolalarning xarakat yo‘nalishida ularning
o‘zi va buyumlar orasidagi, buyumlarning o‘zi orasidagi fazoviy munosabatlarda,
shuningdek, qog‘oz varag‘ida (tekislikda) mo‘ljal olish malakalari rivojlantiriladi
va mustahkamlanadi. Bolalar bilan ishlash metodikasi ―chapdan-o‘ngdan‖, ―ustida-
ostida‖ kabi qarama-qarshi yo‘nalishlarni ajratishga asoslanishi kerak.
Bolada qog‘oz varag‘ida mo‘ljal olish malakalarini shakllantirish uchun
bunday topshiriq beriladi: varaqning yuqori chekkasiga 4 ta varaqcha va pastki
chekkasiga shuncha gulcha qo‘yish. Shundan keyin tarbiyachi bolalarga nima
qayerda yotganini gapirib berishni taklif qilishi mumkin. Bundan keyin
topshiriqlarning murakkabroq variantlaridan (shakllar miqdorini orttirish, ular
o‘rinlarini almashtirish va h.k.) foydalanish maqsadga muvofiq. Shuningdek, ―Kim
eslab qoladi?‖, ―Nima o‘zgardi?‖, ―Nimalari bilan farq qiladi?‖, ―Juft
kartochkalar‖ kabi o‘yinlarni o‘tkazish tavsiya qilinadi.
Bunday topshiriqlarni o‘tkazish metodikasi haqida fikr yuritamiz.
Olti yoshli bolalar ―o‘ziga‖ nisbatan to‘la ishonch bilan mo‘ljal oladilar.
Ammo hali ularning ko‘pchiligi buyumlarning, boshqa odamlarning o‘ng va chap
tomonlarini farq qilishga qiynaladilar. Ularni, masalan, o‘zi tomoniga yuzi bilan
aylangan o‘rtog‘ining o‘ng qo‘li uning chap qo‘li qarshisida bo‘lish holi
ajablantiradi.
Nega bunday bo‘ladi? Oldingi ish natijasida bolada quyidagi bilim va
malakalarning puxta stereotipi (andozasi) yig‘ilib qoladi: o‘ngda (o‘ngroqda,
o‘ngga), o‘ng qo‘l turgan tomonda bo‘ladi. Bu fazo ―o‘zidan‖ mo‘ljal olishda
mutlaqo to‘g‘ri. Ammo endi vaziyat o‘zgardi. ―Bolaga boshqa odamdan yoki
boshqa buyumlardan mo‘ljal olish taklif qilinadi. Demak, munosabat nuqtasi
sub‘ektning uzidan tashqarida belgilanadi. Bu yerda oldingi tajriba fazoviy
vaziyatlarning yangi variantlari bilan ziddiyatlikka kirishgandek bo‘ladi.
Haqiqatdan esa, masalan, bola o‘zi bilan juft bo‘lib turgan Malik o‘zidan o‘ng
tomonda turganini yaxshi biladi. Bu endi odat, oddiy haqiqat. Ammo teskari
fazoviy munosabatlarni (chunonchi, ―Agar Malik mendan chap tomonda turgan
bo‘lsa, u holda men undan o‘ng tomonda turgan bo‘laman‖) tushunish tayyorlov
guruh bolalari uchun ham unchalik oson emas. Bu yerda ―boshqa odamga
nisbatan‖ mo‘ljal olish vaziyati mavjud. Buni to‘g‘ri tahlil qilish uchun bo‘lsa eng
oldin o‘rtog‘ining o‘ng va chap qo‘li (tomoni)no aniqlashi kerak. Katta guruhda
bolalar bu malakani egallab olishgan, endi esa shu malaka puxta va ustivor
ko‘nikma bo‘lishi lozim.
Olti yoshli bolalar o‘ng va chap tomonni boshqa odamga nisbatan
aniqlashni xuddi o‘ziga nisbatan o‘ng va chap tomonini aniqlagandek aniqlashini
yaxshi tushunib olmoqlari kerak (chap tomon o‘ng qo‘l turgan tomonda; o‘ng
tomon chap qo‘l turgan tomonda). Aniqlashning samarali usuli hayolan
o‘rtog‘ining
orqasiga
turishdan
iboratdir. Shunday qilib; ―yuzi bilan
orqasiga‖ boshlang‘ich holatidan, ya‘ni
bola
o‘rtog‘ining
orqasida
turgan
holatida boshqa odamga nisbatan o‘ng
va chap tomonni aniqlash kerak;
shundan keyin ―yuzma-yuz‖ holatida, ya‘ni boshqa bola qarshisiga turib, ―o‘ng-
chap‖ni farqlash kerak.
Keyinroq esa har qanday boshlang‘ich holatda, hatto o‘rtog‘i orqasi
bilan turganda ham, ―o‘ng-chap‖ tomonlar aniqlanadi.
Bolalarning kichik maktab yoshidagi davri 7 yoshidan 11 yoshgacha
boshlang‘ich sinflarda o‘qishi yillariga to‘g‘ri keladi. Bog‘cha yoshidagi bolalik
davri tugadi. Maktabga kelish oldidin bola quyidagiga ko‘ra o‘z hayotini eng
muhim davriga ya‘ni maktab davriga tomonida qo‘yiladigan turli tuman talablarni
bajarishga boshqacha qilib aytganda ta‘lim olishga xali jismoniy ham psixologik
jihatidan tayyor bo‘ladi. Bola rasm chizish mashg‘ulotlarida melg‘ yoki
plastinkadan narsa yasash ishlarida va eng oddiy ko‘rish yasash mashg‘ulotlarida
yaqqol namayon bo‘ladi. Bola o‘z diqqatini boshqarishda o‘z diqqatini mustaqil
tashkil qilishida bir muncha tajriba xosil qilgan bo‘ladi. 7 yosh bolaning so‘z
xonasi ham yetarli darajada boy va mavhum tushunchalar miqdori ancha yuksak
bo‘ladi. Bola eshitganlarini yetarli darajda keng tushunadi. Mutaxxassislarning
tadqiqogtlaridan ma‘lum bo‘lishicha yaxshi tashkil qilingan ta‘lim 6 yoshdan 7
yoshgacha bo‘lgan bolalar tafakkurini rivojlantiradi. Ular sodda mashqlar va
masalalarni tuza oladigan hamda yecha oladigan bo‘ladilar. Ularda burch hissi va
javobgarlik hissi endigina namayon bo‘la boshlaydi. 7 yoshli bola o‘z hissiyotlarini
boshqarish tajribasini ega bo‘larningt hammasi maktab ta‘limiga tayyorgarligi
muhim shartlaridan biri yuqorida aytganlarining hammasi bolaning maktab
psixologiyasi jihatidan tayyor ekanligi obhektiv tamoyillarga maquldir.
Boshlang‘ich sinflarda pedagog ishlarni tashqil qilishda kichik maktab yoshidagi
bolalarning anatomik fiziologik hususiyatlarini ijtimoiy taraqqiyot darajasini ham
hisobga olish lozim.
D.N. Levitov to‘g‘ri qayd qilib o‘tganidek xech bir maktab yoshida
salomatlik xolatiga va ijtimoy taraqqiyotiga kichik maktab yoshidagi maxkam
bog‘liq bo‘lmaydi. Bola 7 yoshdan 11 yoshgacha jismoniy jihatdan nisbatan
osoyishta va bir tekisda rivojlanadi. Bo‘yi va og‘irligi organizmning tiniqligi
o‘pkasining hayotiy xajmi ancha tekis va propalg‘tsional rivojlanadi
Psixolog L.S.Slavinaning ko‘rsatishicha boshlangich sinfda bilish
faolligi yetarli darajada bo‘lmagan bolalar uchrashi mumkin.
Bunday bolalar intiluvchan jihatidan normal rivojlangan bo‘ladilar. Bu
rivojlanish ularning o‘yin va amaliy faoliyatlarida namayon bo‘ladi. Faol fikr
qilish ular uchun harakterlidir. Bunday o‘quvchilariga o‘qituvchida aloxida diqqat
bilan qarashi kerak. Ularning fikr qilishi faoliyatiga odatlantirib ularni yutuqlarini
har tomonlama qo‘llab-quvvatlashi dastlabki paytlarda o‘quv vazifalarini
bajarishni o‘yin va amaliy faoliyatni bilan bog‘lab olib borish kerak.
Muammoli savol: Kichik maktab yoshidagi bolalarning faoliyati
yetakchi faoliyati nimadan iborat?:
Kichik maktab yoshidagi o‘quvchilarning barcha o‘qish faoliyati qaxtiiy
ravishda maqsadga muvofiqlashtirilgandir. Birinchidan, o‘quvchilar o‘qish, yozish,
va hisoblash malakasini egallashlarini, arifmetika, ona-tili, tarix, geografiya va
tabiyatshunoslikdan geometriyaning elementar asoslaridan ancha katta xajmda
bilimni ortirishlari kerak. Ikkinchidan, bolaningsh bilim darajasi va bilish
qiziqishlari kengayadi hamda rivojlanadi. Uchinchidan bilim jarayonlarininng
taraqqiyoti, aqliy rivojlanish yuzaga keladi. Faol mustaqil ijodiy faoliyat uchun
qobiliyat tarkib topadi va nixoyat o‘qishga bo‘lgan yo‘nalish o‘qishga nisbatan
maxsuliyatli munosabat o‘qishni yuksak omillarini topishi kerak. Kichik maktab
yoshidagi o‘quvchilarning bilim jarayonlarini va ularning faoliyatida taraqqiy
etishini harakterlab beramiz.
Idrok. Kichik maktab yoshidagi bolalar idrokining o‘tkirligi sofligi bilan
farq qiladilar. O‘quvchilarning idroki o‘ziga xos bilimga tomoshabin tariqasida
berilganlik bilan farq qiladi.
Diqqat. Kichik maktab yoshidagi o‘quvchilar diqqatining asosiy
hususiyatlari ixtiyoriy zaifligidadir. Kichik maktab yoshida diqqatni iroda kuchi
bilan moslash va uni boshqarish imkoniyati cheklangan bo‘ladi.
Xotira. Kichik maktab yoshidagi o‘quvchilarda xotira ta‘limining ta‘siri
bilan ikki yo‘nalishda rivojlanadi. So‘z mantiq xotirasining va mahnosiga tushunib
esda olib qolishning rolg‘g‘i va uning salmog‘i kuchayadi, tartibga solish
imkoniyatlariga bo‘ladi.
Birinchi signal sistemasining faoliyatining nisbatan ustunligi tufayli
kichik maktab yoshidagi o‘quvchilarda so‘z mantiq xotirasi deb atalgan xotiraga
qaraganda ko‘rgazmali-obrazli xotira ko‘proq rivojlangan bo‘ladi. Kichik maktab
yoshidagi o‘quvchilar qoida va tushuntirishlarga qaraganda konkret ma‘lumotlarni,
voqeliklarni, qiyofalarni narsalarni va faktlarni yaxshi tez esda olib qoladigan va
xotiralarida mustahkam saqlaydilar.
Hayol. Hayol muhim psixik bilish jarayonlaridan biridir. Hayolning
faoliyatsiz o‘qituvchi gapirayotgan va darslarda yozilgan narsalarning tassavvur
qilishni hamda ko‘rgazmali obrazlar bilan ishlashni bilmay turib, xech qanday
o‘quv predmetni chinakkam o‘zlashtirishi mumkin emas.
Kichik maktab yoshidagi o‘quvchining hayoli uning o‘quv faoliyatining
ta‘siri va talablari bilan tarkib topadi. SHuning bilan bir qatorda bevosita
taxsurotlar (mo‘zey, vistavkalarning borib ko‘rish, kinokartinalarni ko‘rish,
ekskursiyalarga borishh, maktab yer uchastkasida ishlash va boshqalar) ham
hayolni rivojlantiradi.
Muammoli savol; Kichik maktab yoshidagi bolalar shaxsining
rivojlanishi nimalarga bog‘liq bo‘ladi?.
Garchi kichik maktab yoshidagi davr shaxsning taraqqiyotida xal
qiluvchi siljishlar davri bo‘lmasa ham bizning fikrimizcha bunday davr o‘smirlik
davridir, shunga qaramay, bu davrda shaxsning tarkib topishi yetarli darajada
sezilarli yuz beradi. Yuqorida qayd qilib o‘tilganidek, maktabga kirish bolaning
hayotida burilish momenti hisoblanadi. Kattalar (o‘qituvchilar) va tengdoshlari
(sinfdoshlari) bilan yangi munosabatlar maydonga keladi. Bolaga butun bir
jamoaviylar sistemasiga (umum maktab, sinf) qo‘shiladi. O‘qituvchi o‘z oldiga bir
qator jiddiy talablarni qo‘ygan o‘qishga yangi faoliyat turiga qo‘shilish
o‘quvchining o‘z hayotini qatxiy tarzda tashqil qilishga, qoida va rejimga
bo‘ysunishga majbur qiladi. Bo‘larning barchasi tevarak-atrofdagi voqeylikka,
boshqa kishilarga, jamoaviyga ta‘limga va uning bilan bog‘liq bo‘lgan
majburiyatlarga nisbatan yangi munosabatlar sistemasining tarkib toptirishga va
mustahkamlashga qatxiy ravishda ta‘sir qiladi harakterni irodani tarkib toptiradi.
qiziqishlar doirasini kengaytiradi, qobiliyatlar taraqqiyotini belgilaydi.
Axloqiy normalar va xatti-haraktlar qoidalarini o‘zlashtirish kichik
maktab yoshidagi davrda axloqiy xati-harakat poydevori qo‘yiladi, axloqiy
normalar va xatti-harakat qoidalari o‘zlashtiriladi. SHaxsning ijtimoiy yo‘nalishi
tarkib topa boshlaydi. Kichik maktab yoshidagi o‘quvchilarninng axloqiy onglari
1-sinfdan 4-sinfgacha bo‘lgan davr mobaynida muhim o‘zgarishlarga uchraydi. Bu
yoshning oxirgi davrlariga kelib axloqiy bilimlar tasavvurlar va muloxazalari
sezilarli darajada boyiydi, ancha anglangan bo‘ladi, turli tushunchalarga ega
bo‘ladi, umumlashadi- 1 va 2 sinf o‘quvchilarining axloqiy muloxazalari o‘z xatti-
harakatlari tajribasida va o‘qituvchilar hamda ota-onalarning konkret ko‘rsatmalri
va tushuntirishlariga asoslanadi. 3-4 sinf o‘quvchilari esa axloqiy muloxazalarida
o‘z xatti-harakatlari tajribasiga va kattalarning ko‘rsatmalariga asoslanish bilan
boshqa kishilarning tajribalarini ham analiz qilishga intiladilar bunday
adabiyotlarni o‘qishda bolalar uchun chiqarilgan kinofilg‘mlarni ko‘rish ancha
katta ahamiyat kasb etadi. Axloqiy xatti-harakatlar ham xuddi shunday tarkib
topadi. 7-8 yoshdagi bolalar to‘g‘ridan-to‘g‘ri kattalarni jumladan, o‘qituvchining
ko‘rsatmalari bilan ijobiy bo‘ladigan ko‘rsatmani kutib o‘tirmay, bunday ijobiy
axloqiy ishlarining boshidan qanchasini tashabbuslari bilan amalga oshiradilar.
Harakter. Kichik maktab yoshdagi bolalarda namayon bo‘lgan
harakterolg‘g‘ogik xatti-harakatlarni hamma vaqt ham munosabatlar amalga
oshiriladigan barqaror va mustahkam xatti-harakat formalari deb bo‘lavermaydi.
Kichik maktab yoshidagi bolalarda harakter jiddiygina tarkib topa boshlaydi.
Kichik maktab yoshidagi bolalar harakteri, xatti-harakatlari o‘zining beqarorligi va
qarama-qarshiligi bilan farq qilishi mumkin. Shu munosabat bilan ba‘zan ulardagi
o‘tkinchi psixik xolatllarni xato rivishda hislatiga qo‘shib yuborish mumkin.
N.D.Letovitov bu xatoga shunday bir misol keltiradi. 1-sinf o‘qituvchisi o‘z
o‘quvchi qizlaridan birini har qanday ishni oxirigacha yetkaza oladigan,
qiyinchiliklarni yenga oladigan matonatli qiz deb hisoblar edi. Biroq tajribali
psixolog tomonidan o‘tkazilgan kuzatishdan bu hususiyat ma‘lum sharoitdagina
maydonga keladigan vaqtinchalik, ya‘ni o‘tkinchi psixik xolat ekanligi ma‘lum
bo‘ldi. O‘quvchi qizdagi xatti-harakatni ko‘rganda va dugonasining faoliyati
muvaffaqiyatli bo‘lganda namayon bo‘lgan muvaffaqiyatsizlik qizchani izdan
chiqarib qo‘ygan.
Qiziqishlar. Maktab ta‘limining dastlabki yillarida qiziqishlar, xususan
bilishga bo‘lgan qiziqish, tevarak-atrofdagi olamni bilishga bo‘lgan qiziqish
ko‘proq bilimga bo‘lgan tashnalik va intellektual qiziquvchanlik juda sezilarli
ravishda rivojlanadi. Psixologlarning tahkidlalariga qaraganda dastavval ayrim
faktlarga, boshqa narsalardan ajratib olingan yolg‘iz xodisalarga nisbatan
qiziqishlar bo‘ladi. Undan keyin esa sabablarini, qonuniyatlarini, xodisalar
o‘rtasidagi aloqa va o‘zaro bog‘liqliklarni bilib olish uchun bo‘lgan qiziqishlar
rivojlanadi. Agar 1-2 sinf o‘quvchilarini «bu nima?» degen savol qiziqtirsa
birmuncha kattaroq yoshdagi bolalar uchun «nima sababdan», «qanday qilib?»
degan savollar tashqil bo‘lib qoladit. O‘qish malakasini rivojlanishi bilan kitob
o‘qishga, qiziqarli bo‘lgan muayyan adabiyotlarni, ertaklarni o‘qishga, bundan
ham so‘ngroq qiyin bo‘lmagan ilmiy fantastik va sargo‘zashtlar xaqidagi kitoblarni
o‘qishga qiziqish paydo bo‘ladi. Texnikaga ayniqsa, xozirgi zamon texnikasiga,
raketalarga, oy stantsiyalariga, lunaxodlarga, eng yangi tipdagi avtomobil va
samolyotlarga bo‘lgan qiziqish tez tarkib topadi. Qishloq maktablarining 3- 4- sinf
o‘quvchilari qishloq xo‘jaligiga nisbatan sezilarli darajada o‘z qiziqishlarini
namayon qila boshlaydilar. Shuning uchun o‘qituvchi kichik maktab yoshidagi
o‘quvchilarga
nisbatan
munosabatlarida
qiziqishlar
rivojlanishining
qonuniyatlarini nazarda tutish zarurdir. Yuqorida aytib o‘tilgandek xususan
o‘qituvchining tegishli baxosi bilan aniqlanadigan bolaning o‘qishidagi o‘z
muvaffaqiyatlarini, qo‘lga kiritgan yutuqlarini ichdan his qilish katta hususiyatga
egadir.
Badiiy-estetik rivojlanish. Kichik maktab yoshidagi davrda bolalar
badiiiy-estetik rivojlanishda katta imkoniyatlariga ega bo‘ladilar. Bolalar odatda
rasm chizishga, loy yoki plastilindan narsa yasash ishlariga, ashula aytish va
mo‘zikaga juda qiziqadilar. Bunday faoliyatni to‘g‘ri tadqiq qilish bir tomondan
bolalarga estetik hislarning rivojlanishiga yordam beradi, ikkinchi tomondan
tegishli qobiliyat komponentlarining rivojlanishiga uchun shart-sharoit yaratadi.
Kichik maktab yoshidagi bolalar uchun mehnatning tarbiyaviy
ahamiyati kattadir. Biroq shuni takidlab o‘tish lozimki, har qanday mehnat ham
shaxsda ijtimoiy jihatdan qimmatli hislatlarini tarbiyalayvermaydi. Mehnat o‘z
shaxsiy manfaati uchun bajonudil va ko‘p mehnat qilishga bo‘lgan xudbinni ham
tarbiyalaydi.
Bolalar o‘z-o‘ziga xizmat qilish va o‘zlari uchun foydali bo‘lgan
narsalarni tayyorlash bilan shug‘ullanayotganlarida ularda mehnatsevarlikni
tarbiyalashga xususan zo‘r ehtibor berish kerak. Kichik maktab yoshidagi
o‘quvchilarni sekin-asta ko‘pchilik foydasiga qaratilgan, boshqalar uchun bo‘lgan
ijtimoiy-foydali mehnatga jalb etish juda muhimdir. O‘quv faoliyati kichik maktab
yeshidagi o‘quvchi uchun nafakat bilish jaraenlarining yukori darajada rivojlanishi
.balki shaxsiy xususiyatlarini rivojlantirish uchun ham imkoniyat yaratadi. SHuni
aloxida ta‘kidlash lozimki yetakchi bo‘lgan o‘quv faoliyatidan tashkari boshka
faoliyatlar-uyin.mulokot va mehnat faoliyatit ham o‘quvchi shaxsi rivojiga
bevosita ta‘sir kursatiadi. Shuningdek bu faoliyatlar asosida muvafakkiyatga
erishish motivlari bilan boglik bo‘lgan shaxsiy xususiyatlar tarkib topa boshlaydi.
O‘quv faoliyati kichik maktab yoshidagi bolalarda o‘qishda ma‘lum
yutuklarga erishish extiyojini kondirishga, shuningdek tengdoshlari orasida uz
urniga ega bulishiga imkoniyat ham yaratadi. Aynan ana shu urin yoki mavkega
erishish uchun ham bola yaxshi o‘qish uchun xarakat kilishi mumkin. Bu
yoshdangi bolalar doimiy ravishda uzlari erishgan muvaffakkiyatini boshqa
tengdoshlari muvaffaqqiyati bilan solishtiradilar. Ular uchun doimo birinchi
bo‘lish nixoyatda muxim. Kichik maktab davrida bolalardagi musobaqaga
kirishish motivi tabiiy psixologik extiyoj hisblanib bu motiv ularga kuchli
emotsional zo‘rikishni beradi. Bu xususiyatlar aslida bogcha davridan boshlab
yuzaga kela boshlaydi va kichik maktab davrida, shuningdek o‘smirlik davrida
ham yakkol kuzga tashlanadi. Kichik maktab yoshidagi bolalar kattalarning u
xakidaga fikr va baxolariga karab uzlariga uzlari baxo beradilar. O‘quvchining
o‘ziga o‘zi beradigan baxosi asosan to‘gridan to‘g‘ri o‘qituvchining beradigan
baxosiga va turli faoliyatlaridagi muvaffaqiyatlariga bog‘liq.
Kichik maktab yoshidagi o‘quvchilarda uz uziga beradigan baxolari
turlicha yuqori, adekvat, past bo‘lishi mumkin. Bu yoshdagi bolalarda mavjud
bo‘lgan ishonuvchanlik, ochiklik, tashki ta‘sirlarga beriluvchanlik, itoatkorlik kabi
xususiyatlari ularni shaxs sifatida tarbiyalash uchun yaxshi imkoniyat yaratadi.
Kichik maktab yoshi davrini bolaning turli faoliyatlarda muvaffaqiyatga erishishini
belgilab beruvchi asosiy shaxsiy xususiyatlarni yuzaga kelish va mustahkamlash
davri deb hisoblash mumkin. Bu davrda muvaffaqiyatga erishish motivlari tarkib
topish bilan bir qatorda mehnatsevarlik va mustaqillik kabi sifatlar rivojlanadi.
Kichik maktab yoshidagi o‘quvchilarda mehnatsevarlik asosan o‘qish va mehnat
faoliyatida rivojlanadi va mustahkamlanadi. Mehnatsevarlik bolada o‘z qilayotgan
mehnati unga zavq bergan taqdirdagina yuzaga keladi. Bolada mustaqillik
xususiyatining shakllanishi asosan kattalarga bog‘lik. Agar bola haddan ziyod
ishonuvchan, itoatkor, ochiq xususiyatli bo‘lsa unda asta sekinlik bilan
bo‘ysinuvchanlik mustaqil bo‘la olmaslik xususiyati mustahkamlana boradi. Lekin
bolani vaqtli mustaqillikga undash unda quloqsizlik yopiqlikni shakllanishiga olib
keladi va hayotiy tajribalarni asosan kimlargadir taqlid qilgan xolda o‘zlashtiradi
Mustaqillikni shakllantirish uchun bolaga mustaqil bajaradigan ishlarni ko‘proq
topshirish va unga ishonch bildirish nihoyatda muhimdir. Shuningdek shunday bir
ijtimoiy psixologik muhit yaratish kerakki, unda bolaga biron bir ma‘sul vazifani
mustaqil bajarishni topshirish, bu ishni bajarish jarayonida bola o‘zini
tengdoshlari, kattalar va boshqa odamlarning lideri deb his qilsin. Ana shu his
bolada mustaqil bo‘lishga undovchi motivlarni yuzaga keltiradi.
7-11 yoshli davrda bolalar o‘zlarining individual xususiyatlarini anglay
boshlaydilar. Bolani o‘z-o‘zini anglashi ham jadal rivojlana boradi va
mustahkamlana boshlaydi. Bu davrda bolalar o‘zlarining ismlariga yanada ko‘proq
ahamiyat bera boshlaydilar va ularning ismlari tengdoshlari va atrofdagilar
tomonidan ijobiy qabul qilinishiga harakat qiladilar. Bolani o‘zining tashqi
ko‘rinishi va gavda tuzilishiga beradigan bahosi ham o‘z-o‘zini anglashida
ahamiyati juda katta. Kichik maktab davrining oxiriga borib bolalar, ayniksa qizlar
o‘zlarining yuz-tuzilishlariga aloxida e‘tibor bera boshlaydilar. Kichik maktab
yoshdagi o‘quvchining o‘quv faoliyati jarayonida o‘zidagi xulq-atvorni va
faoliyatni o‘zi tomonidan muvofiqlashtirish qobiliyati rivojlanadi, ongli rivishda
bir fikrga kela olish qobiliyati rivojlanadi, o‘z faoliyatini o‘zi uyushtrishiga, hamda
bilim olish jarayoniga bo‘lgan qiziqishining qaror topishiga yordam beradi.
O‘quvchi xulq-atvorining motivlashtirishi ham o‘zgaradi. Bunda o‘rtoqlar va
jamoaning fikrlari asosiy motivlar bo‘lib qoladi. Axloqiy his-tuyg‘ular va
shaxsning irodaviy xususiyatlari shakllanadi.
5-6 yoshli davrida bolalarning ko‘zga tashlangan xususiyatlari 4 yil
davomida rivojlanadi va mustahkamlanadi hamda o‘smirlik davrining boshlariga
kelib juda ko‘p shaxsiy fazilatlar shakllanib bo‘ladi. Bolalarning individualliklari
ularning bilish jarayonida ham ko‘rinadi. Bu davrda bolalarning bilimlari
kengayadi va chuqurlashadi, ko‘nikma va malakalari takomillashadi. 3-4 sinflarga
borib ko‘pchilib bolalarda umumiy va maxsus layoqatlar ko‘zga tashlanadi. Kichik
maktab yosh davrida hayot uchun nihoyatda ahamiyatli bo‘lgan muvaffaqiyatga
erishish motivi mustahkamlanadi, bu esa o‘z-o‘zidan boshqa layoqatlarni jadal
rivojlanishiga olib keladi.
Bu yoshdagi bolalarda idrok, diqqat, xotira, tafakkur va nutq to‘liq
shakllanib bo‘lgani uchun ham ularga ta‘lim berishda kattalarga qo‘llaniladigan
uslublardan foydalanish mumkin. Kichik maktab yoshidagi bolalar psixik
rivojlanishiga ularning atrofidagi odamlar, ota-onasi va ayniqsa o‘qituvchi bilan
bo‘ladigan munosabati orqali erishishi mumkin. 3-4 sinflarga borib bola uchun
uning o‘rtoqlari bilan munosabatining ham ahamiyati ortadi. Bu munosabatlardan
kattalar ta‘lim-tarbiya maqsadlarida foydalanishlari mumkin. Bu yoshdagi bolalar
soatlab yolg‘iz xolda sevimli mashg‘ulotlari bilan shug‘ullanishlari mumkin va shu
asosda ularda mehnatsevarlik va mustaqillik fazilatlari shakllanadi. Bu narsa ana
shuning uchun muhimdirki, birinchi sinf o‘quvchilarining mehnat faoliyatida
shaxsiy motivlar aniq namayon bo‘ladi. Birinchi sinf o‘quvchisi o‘zi uchun zarur
bo‘lgan narsani katta qunt bilan berilib tayyorlaydi. Boshqalar uchun ishlashga esa,
unda xali tajriba yo‘q.
O‘quvchi mustaqil fikr yuritishi, vazifalarni mustaqil bajarishi lozim. Bu
xususiyat hamma bolalarda ham birdek rivojlanmagan. Bola o`z burchini anglagan
bo‘lishi, yaxshi o‘qish va yaxshi intizomga ega bo`lishi, intizom qoidalariga rioya
qilishi, uyga berilgan vazifalarni bajarishi uning burchi ekanligi xis qilishi kerak.
Diqqat e‘tiborni o`qituvchi aytganlariga qaratish, uni idrok qilib esda olib qolish va
kerak vaqtda ularni boshqara olish qobiliyatiga ega bo`lmog‘i talab qilinadi.
Bunday talablarga javob qaytarish so‘zsiz o`quvchiga qiyindir. Bunday
qiyinchiliklarni mustaqil ravishda yenga bilish asta-sekin va muntazam o`qish
jarayonida materialni osondan-qiyinga oddiydan murakkabga tushuntirish,
bolalarni o`qish faoliyatiga qiziqtirish, darslarni qiziqarli, emotsional va obrazli
bayon qilish orqali bartaraf qilinadi.
Dostları ilə paylaş: |