Mavzu: Kombinatorikaning asosiy formulalari. Reja:
Kombinatorikada o’rganiladigan amallar
Kombinatorikaning asosiy qoidalari.
To’plamlar va ular orasidagi amallar.
Qo’shish qoidasi.
Tayanch so’z va iboralar.To‘plam. Element. Kombinatsiya. О‘rin almashtirish. Betakror о‘rin almashtirish. О’rin almashtirishlar soni. O‘rinlashtirish. O'rinlashtirishlar soni. Gruppalash. Gruppalashlar soni. Kо‘paytirish qoidasi. Matematik induksiya usuli. Faktorial.
Kombinatorikada o’rganiladigan amallar. Kombinatorika (lotincha combinare – birlashtirish ) – chekli to’plamlar ustida bajariladigan amallarni o’rganadigan matematika bo’limidir . Unga ko’ra, kombinatorikaning eng ko’p qo’llaniladigan amallari :
1) to’plamni tartiblash, ya’ni berilgan elementli to’plam elementlarini nomerlab, ketma – ketlik hosil qilish. Bunday ketma – ketlik elementdan tuzilgan o’rin almashtirish deyiladi va qisqacha kabi yoziladi. Masalan, uchta elementdan ta o’rin almashtirish tuzish mumkin: . Umuman, elementdan tuzilgan o’rin almashtirishlar soni
formula bilan hisoblanadi ;
2) to’plamning qismlarini tuzish. Berilgan elementli to’plamning elementli qismi - elementdan tadan tuzilgan kombinatsiya (lotincha combinateo - birikma) deyiladi. Masalan, to’plamning elementli ta qism to’plami bor: .
Umuman, elementdan tadan tuzilgan kombinatsiyalar soni
formula bilan hisoblanadi. sonlari ikki hadli yoyilmasining koeffitsientlari bo’lib, binomial koeffitsientlar ham deyiladi ;
3) to’plamning tartiblangan qismlarini tuzish. Berilgan elementli to’plamning tartiblangan elementi - elementdan tadan tuzilgan o’rinlashtirish deyiladi. Masalan, uchta elementdan tadan tuzilgan o’rinlashtirishlar bo’ladi. Umuman, elementdan tuzilgan o’rinlashtirishlar soni
tengliklar o’rinli. Kombinatorikada shu singari masalalarni yechish qoidalari ishlab chiqilgan.
Kombinatorikaning kombinator geometriya deb ataladigan bo’limida elementlari soni cheksiz ko’p bo’lgan ba’zi to’plamlar (geometrik figuralar) ham o’rganiladi.Masalan, tekislikda yotuvchi chegaralangan qavariq figuralar berilgan bo’lib, ulardan har uchtasi umumiy nuqtaga ega bo’lsa, shu figuralarning barchasiga tegishli nuqta ham mavjud bo’ladi.(J. Xelli teoremasi).
Kombinatorikaga oid dastlabki ma’lumotlar qadimdan ma’lum. XVII – XVIII asrlarda kombinatorikaning asosiy masalalari ko’phadlilar nazariyasi va ehtimollar nazariyasi talabi bilan o’rganilgan. XX asrda elektron – hisoblash mashinalari yaratilishi bilan kombinatorika kengayib, texnika va iqtisodda tatbiq qilina boshladi.