Eng kichik
buzilishlarga ega halqa
T va S
orasidagi
M
nuqtada
joylashadi, biroq ikkala fokusga urinma bo‘lgan plastinkaga bosh
fokusda tasvirga tushirayotganimizda M nuqta plastinkadan
PM=
=E
(4.17)
kattalik masofada joylashadi,
bu yerda qiymat
E=
linza maydonining egrilanishi deyiladi.
Ravshanki, agarda σ va τ
lar
qiymatlari teng va
ishoralari
qarama-qarshi bo‘lsa, maydon egrilanishi nolga teng bo‘ladi,
plastinkada esa nuqta tasviri halqa ko'rinishda bo‘lib, diametri
2r=ωl=
=C
bo’ladi.
(Aniqlik kiritadigan bo’lsak, bu ham 2
r
va 2
r
cos
Ѳ
o‘qlariga ega ellips
bo’ladi). Umumiy holda bu ifoda S va T lar orasida joylashgan
sferadagi tasvirlar uchun to‘g‘ridir, plastinkadagi tasvir esa katta o‘qi
markazga radial qarshi yo‘nalgan ellips shaklida bo’ladi
2a=2ωPT=τ
=(E-C)
[radian],
kichik o‘qi esa
2a=2ωPS=
σ
=(E+C)
[radian].
Oddiy yupqa linzada
σ
= —1,7; τ = -3,7
(F = l deb qabul qilingan).
0 ‘rtamiyona
axromatik obyektivda
σ
= —1,7; τ = -3,7
C= 1
;
E
= -2,73;
m =
15 da markazi bosh o‘qda joylashgan Oy diski
chetlari uchun
2a = 0",5;
2b = 0",25,
buni qoniqarli deb tan olishimiz mumkin.
Optik-konstruktorlar fokal maydonni yassi qilishga intiladilar, bu
ayniqsa keng maydonli fotografik obyektivlar uchun zarurdir. Bu
masala hal etilgan obyektivlar anastigmatlar deyiladi. Aytilganlarga
binoan, anastigmat bosh o‘qidan chetroqda nuqtalaming stigmatik
tasvirlarini berishi kerak va bu tasvirlaming o‘mi fokal tekislik bo‘lishi
lozim. Bu maqsad qisman bajariladi. Eng
kam yoyilgan halqaning eng
kichik diametri beriladi va berilgan ko‘rish maydoni
diametrida talab etilgan tasvir o'lchamidan ortmaydigan linzalar
majmuasi tanlanadi. Bunda aplanatiklik talabi o‘z kuchida qoladi.
Anastigmatlardan «Dagor», «Protar», «Tessar», «Kuk tripleti»
obyektivlari ma’lum.
Shu paytgacha biz uchinchi tartibdagi
geometrik aberratsiyalar,
ya’ni ulaming burchak oMchamlari yorug‘lik kuchi
A
gaproporsional
bo'lgan aberratsiyalami ko‘rib chiqqan edik, bu yerda
A = D: F:
A
3
sferik aberratsiya uchun,
A
2
Ѳ koma uchun,
AѲ
2
astigmatizm uchun.
Yanada yuqoriroq tartibdagi aberratsiyalar mavjud bo‘lib, ular
odatda sezilarli emas. Biz ta’riflab bergan
aberratsiya tasvirlari sof
holda kam uchraydi va ulaming
A
hamda Ѳ ga bog‘lanishi murakkab
sistemalarda boshqacharoq ko‘rinishda bo‘lishi mumkin. Ta’kidlab
o‘tish joizki, yuqorida keltirilgan
mulohazalarimiz faqat mono-
xromatik nurlanishga taalluqlidir. Xromatizm mavjudligi aberratsiya
o‘lchamlarini to‘lqin uzunligi funksiyasi ko‘rinishiga ega bo‘ladi.
Masalan, aniq biror sistemada spektming bitta sohasi uchun sferik
aberratsiya boshqa sohasida saqlangan holda yo‘qotilishi
mumkin
(sferoxromatik aberratsiya). Xromatizm shuningdek, nurlanishning turli
spektral tarkibiga ega obyekt tasvirlarining siljishiga olib kelishi
mumkin (vaziyat xromatizmi, kattalashtirish xromatizmi),
biroq bular
faqat astrometrik
0
‘lchashIar uchun ahamiyatlidir. Uchinchi tartib-dagi
yana bitta geometrik aberratsiya turini, ya’ni distorsiyani ko‘rib
chiqaylik.
Dostları ilə paylaş: