Besh metrlik Palomar ulkan teleskopda yorugiik kuchi 1:3,3 ga
teng bo’lib, nuqsonsiz yaxshi ko‘rish maydoni diametri atigi 12
mm
ni
tashkil etadi, uning fokus masofasi 17
m
ga tengligini hisobga olsak, bu
atigi 2
⁄
yoy daqiqalarini tashkil etishiga ishonch hosil qilamiz, undan
keyin esa koma tasvimi sezilarli darajada buzib yuboradi. Ulkan
parabolik ko‘zguIarda buzilishlani kamaytirish uchun shishaning bir
turidan tayyorlangan ikkita yupqa va bir-biriga yaqin joylashgan, bittasi
musbat,
ikkinchisi manfiy, yig‘indisining optik kuchi nolga teng
qo‘shimcha Ross afokal sistemalar deb nomlanuvchi sistemalardan
foydalaniladi. Ular parabolik ko‘zguning bosh fokusida to‘planayotgan
yorug‘lik dastasini tutib qolishadi, 3 linza majmuasi yoki asferik linzalar
undan ham yaxshi natija beradi. Ular yordamida Palomar reflektorida
yaxshi maydon diametrini 15
sm
gacha oshirish imkoni yaratildi, bunda
Oy diskining deyarli
barchasini sig‘dirishga erishildi.
Egrilanish markazida dasta simmetriyasini saqlab qoluvchi
diafragmani joylashtirib, sferik ko‘zguni batamom komadan xalos etish
mumkin. Uning g‘oyasi quyidagichadir:
ixtiyoriy radius boshqalari
bilan teng huquqlidir va bu yerda boshqalardan ajralib turuvchi bosh
o‘q ham bo‘lishi mumkin emas, shuning uchun optik o‘qdan tashqari
buzilishlar ham bo‘lmaydi.
Ikkita ko‘zgudan iborat aplanatik sistemalar mavjud. Bunday
sistemalar Shvarsshild, Richi, Kretyen, Maksutov,
Kudelar tomonidan
taklif qilingan.
Komaning yorug‘lik kuchiga kvadratik bog‘lanishi yorug‘Iik
kuchi kichik bo’lgan sistemalarda komani tuzatishga imkon beradi.
Aksincha, astigmatizm deb nomlanuvchi aberratsiya optik o‘qdan
kattaroq masofalarda hatto yorug’lik kuchi kichik bo’lgan sistemalarda
ham xavfli bo’lib qolishi mumkin, chunki u yorug’lik kuchining
birinchi darajasi va optik o‘qdan chetlashish burchagi kvadratiga
proporsionaldir.
5. Astigmatizm
Astigmatizm hodisasini ko‘rib chiqaylik. Yorqin nuqta linza
S
dagi bosh o‘q
O
bilan burchak
ѳ
hosil qilgan yon o‘q
O‘
da joylashgan
bo‘lsin. Linzaning halqasimon zonasiga
tushayotgan nurlami olib
ko‘raylik, bunda zonaning radiusi
h, h
max
=
D/2
bo‘lsin. Bu ikkala o‘qni
o‘z ichiga olgan tekislikni meridianal deb nomlab, S bilan belgilaylik,
unga perpendikular tekislik
T
esa, sagittal bo‘lsin. Agarda linzaning
bosh o‘qini konsentrik aylanalardan va ulami kesib o‘tuvchi
diametrlaridan iborat shakl markaziga yo‘naltirsak, qandaydir nuqtada
bu shaklning diametri meridianal tekislikda, aylana elementi esa sagittal
tekisligida joylashib qolishi mumkin.
Linzada egrilangandan so‘ng, meridianal tekislikdagi nurlar
T
fokusda to‘planadilar, lekin sagittal nurlar hali yig‘ilmagan bo‘ladi. Ular
o‘zining
fokusi
S
da yig‘ilganda meridianal nurlar yoyilib ketayotgan
bo‘ladi.
Fokus
T
da nuqta tasviri
S
tekislikga perpendikular to‘g‘ri
chiziq kesmasi ko‘rinishida bo‘ladi, fokus
S
da nuqta tasviri yana to‘g‘ri
chiziq kesmasi ko‘rinishida, biroq endi u
T
tekislikda joylashgan
bo’ladi. Fokus
T
da aylananing har bir nuqtasi tasviri yetarlicha aniq
bo’lib ko‘rinadigan aylana yoyi bo‘ylab cho‘ziladi, bu yerdagi nuqta
tasviri uning aniq aksi bo’lmay qoladi. Fokus
T
da aylana diametri keng
tasma ko‘rinishiga ega bo’ladi. Fokus
S
da uning aksi kuzatiladi, ya’ni
diametr tasviri aniq, aylananing tasviri esa yoyilgan boiadi.
S
va
T
fokuslar orasida nuqta tasviri turlicha joylashgan ellipslaming
takrorlangan seriyasidan iborat bo’ladi.
Bu seriyadagi eng kichik
o’lchamga ega ellips - doira
T
va
S
lar orasida joylashgan boiadi. Ana
shu joyda muayyan
linzaning eng yaxshi fokus nuqtasi deb hisoblanadi.
Fokus
T
va
S
larning orasidagi astigmatik ayirma deb nomlanuvchi bu
masofa 1 qanchalik kichik bo’lsa, shunchalik yaxshi. Agarda linzaning
fokus masofasini meridianal va sagittal fokuslar orasidagi masofaninig
o‘rtacha arifmetik qiymatini, ya’ni
„
Dostları ilə paylaş: