Mavzu soat juftlik Jismoniy tarbiya fanining tarixi va rivojlanishi Reja: Qadimgi davrlarda jismoniy tarbiya haqidagi ta’limotlar va qarashlar 2

Afinada esa hayot, tartib, intizom, maktab tizimi va undagi ta’lim-tarbiya Spartanikidan butunlay farq qilar edi. Qullar xususiy mulk hisoblanar edi. Afinada miloddan ilgarigi V—IV asrlarda madaniyat barq urib o‘sdi. Fan, me’morchilik va haykaltaroshlik taraqqiy qildi. Afinada eng ko‘rkam va barkamol inson deb ham jismoniy, ham ma’naviy jihatdan yetuk kishini o‘zlarirning «ideali» deb hisoblar edilar. Bu ideal faqatgina yuqori tabaqali quldorlarga xos edi. Jismoniy mehnat esa faqat qullarning qismati deb hisoblanar edi.
Afinada bolalar 7 yoshga yetguncha uyda tarbiyalanar, o‘g‘il bolalar 7 yoshdan boshlab maktabga qatnar, qizlar esa oilada ona ko‘magida uy-ro‘zg‘or ishlariga o‘rgatilar edi. Afinada xotin-qizlarning hayoti uy doirasidan chiqmas, asosan ichkarida o‘tar edi.
Afinada bolalar dastlab 7 yoshdan 13—14 yoshgacha
«grammatist» (savod o‘rgatish ma’nosida), «kifarist» (grekcha musiqa o‘qituvchisi ma’nosida) maktablarda tahsil olganlar. Bu maktablar xususiy bo‘lib, o‘qish pullik edi. Shuning uchun oddiy fuqarolarning bolalari bu maktablarda ta’lim ololmas edilar.
O‘g‘il bolalar 13—14 yoshga yetganlaridan keyin palestra («kurash maktabi») deb atalgan o‘quv yurtiga o‘tar edilar. Bu o‘quv yurtida ular ikki—uch yil davomida jismoniy mashqlar bilan shug‘ullanar edilar. Masalan, sakrash, yugurish, kurash tushish, disk va nayza irg‘itish, suvda suzish kabilar o‘rgatilardi. Palestrada o‘qish tekin edi, shuning uchun
ham yoshlarning ko‘pchilik qismi palestrada o‘qish bilan cheklanib qolar edi.
Yoshlarning badavlat oiladan bo‘lgan qismi palestrani tugatgach gimnaziyaga (jismoniy, ijtimoiy tarbiya) kirar edi. Ularga falsafa, siyosat, adabiyot fanlari o‘rgatilgan. Bu maktabni tugatgan yoshlar davlatni boshqarishda qatnashishlari mumkin edi. Nihoyat, Spartada bo‘lgani kabi, Afinada ham 18 dan 20 yoshgacha bo‘lgan yoshlar Efeblar qatoriga o‘tib, harbiy xizmatga tayyorlanar va o‘zlarini siyosiy bilimlarini oshirishni davom ettirar edilar.

Sharq ma`naviy-ma`rifiy ta’limotlarida jismoniy tarbiya masalalari
Ma’lumki, miloddan oldingi 7-asrning oxiri – 6-asrning
boshlarida Movarounnahr va Xuroson xalqlari yashagan hududlarda ko‘hna sivilizatsiyaning ilk kurtaklari paydo bo‘lib, insoniyat hayot kechirishi, taraqqiy qilishi va rivojlanishining asosiy omili sifatida o‘zi tomonidan o‘rganilgan, mustahkamlangan bilimlar, malakalar va ko‘nikmalarni keyingi avlodga yetkazish uchun ta’lim va tarbiyaning yetakchi bo‘g‘in sifatida zarurligini tushunib yetgan.
Insonlarni komillikka, yetuklik va barkamollikka yetaklovchi kuch: aql-idrok, boy tafakkur, teran fikr, ma’naviy-axloqiy poklik va ruhiy pokizalik zardushtiylik ta’limotining asosiy negizini tashkil etar ekan, buyuk kelajagimizni quruvchi yoshlarni voyaga yetkazish jarayonida ajdodlarimiz ta’lim tizimida qo‘llanilgan ta’lim va tarbiya usullaridan foydalanish muhim a hamiyat kasb yetadi.
Shuning uchun Zardushtiylar va ularning muqaddas kitobi “Avesto” hamda pandnomalarda zikr etilgan ta’lim tizimidagi ta’limiy-axloqiy fikr va qarashlarni o‘rganish, undagi hayotbaxsh g‘oyalardan bugungi ta’lim tizimida foydalanish muhimdir. Zardushtiylar ta’limotining ma’naviy-axloqiy mohiyatini shaxs tarbiyasi, uning har tomonlama barkamolligi g‘oyasini tasavvur etib bo‘lmaydi.
Ustozlar ta’limini olgan va tegishli malakalarga ega bo‘lgan qizlar 15, o‘g‘il bolalar esa 17 yoshida “lagomzadan” va “zin zadan” imtihonidan o‘tgan. Natijada ular balog‘at yoshiga yetgan, ro‘zg‘or yuritishni o‘rganib, “kadbonu”(uy bekasi), “kad xudo” (uy xojasi, oila boshlig‘i) bo‘lish, cho‘pon cho‘lig‘ini olib, ot surib, tuya minib yurish huquqini qo‘lga kiritishgan. Alohida iqtidorli yigitlar esa chavandozlikka maxsus tayyorlangan, harbiy mashqlarda ishtirok etgan.
Hunarmandchilik va dehqonchilik bilan shug‘ullanadigan qavmlarda esa xususiy ta’limning yakuni sifatida yigitlar “kamarbastan” rasmidan o‘tishgan. Bu rasmni o‘tkazishda qavm boshliqlari, oqsoqollar hamda ustozlar guruhi har bir yigitni ota kasbidan tashqari harbiy bilimlar, chavandozlik, kurash tushish bo‘yicha imtihon qilganlar. Bu shuni ko‘rsatadiki, xususiy ta’limda nafaqat ma’lum bir kasbiy faoliyatini egallash bosqichlari o‘rgatilgan, balki vatanni himoyalashga qodir shaxslarni tarbiyalashga ham e’tibor qaratilgan.
“Avesto”da 50 dan ziyod harbiy qurollar, jumladan, ulkan toshlarni otadigan palaxmon, manjaniq, sovut va uning ostidan kiyiladigan misdan to‘qilgan yupqa kamzullar tilga olingan. Shuningdek “Avesto”da yer usti va yer osti shaharlar qurilishi,
turli imoratlar, koshonalar, qal’alar, har xil inshootlarning bunyod etilishi jarayonining bayoni ham hunarni egallash va o‘rgatish faoliyati yuksak darajada yo‘lga qo‘yilganligining dalilidir.
Zardushtiylarda jismoniy va mehnatsevarlik tarbiyasidan nazarda tutilgan asosiy maqsad yoshlarni harbiy-jangavorlikka va mehnatsevarlikka tayyorlash, ularni jismonan va mehnatda chiniqtirishdan iborat edi. O‘g‘il bolalarga kurash tushish, otga suvliq solish va uni egarlash, mol boqish hamda ularni urchitish va tug‘dirish, tuya-otlarni parvarishlash, ularni boshqara olish, yaylovlarda suruvlarni o‘tlatish, chorvani yirtqich hayvonlar va qaroqchilardan muhofaza qilish uchun 50 dan ziyod harbiy qurolni ishlata bilish malakasini egallash majburiy bo‘lib, chavandozlik va yana o‘ttiz ikki harbiy hunar o‘rgatilgan.
“Vandidod”ning 14-fargardida jangchilarning qurol- aslahalari nomlari keltirilgan. Bular: nayza, qilich, gurzi, kamon, cho‘qmor, to‘qmoq, vazra (sariq ma’dan tunjdan yasalgan jang boltasi), kamand, kamon, zirh, tiara va hk.lardir. Yuqori ta’limda harbiy yo‘nalish bo‘yicha tegishli bilimlarni egallagan, o‘zining jasurligi, qahramonligi, vatansevarligi va mardonavorligini ko‘rsata olgan zardushtiylargina keyinchalik sipohbed (qo‘mondon) va hazorpad (gvardiya boshlig‘i, bosh qo‘mondon) lavozimlarini egallay olganlar.
Zardushtiylarda qiz bolalarga hunar o‘rgatish, o‘qitib bilim berish qat’iy yo‘lga qo‘yilgan. Zeroki, o‘qimishli, hunarmand qiz o‘z kasbi, bilimi bilan dastlab ota-ona xonadonini obod, saranjom qilib yursa, jufti halolinikiga borganda, oilani boshqarish bilan birga kelajak avlod ta’lim va
tarbiyasi bilan jiddiy shug‘ullanishiga to‘g‘ri kelgan. Shu tariqa qiz bolalarga jundan ip yigirish, urchuq va charxda ishlash, matolar to‘qish, namat va kigiz bosish, liboslar tikishdan tashqari, o‘g‘il bolalar bilan birga kurash tushish, otda chopish, qilichbozlik va o‘z raqibidan o‘zini qalqonda himoya qila bilish, ot bilan har xil to‘siqlardan, balandliklardan o‘tish, suvda suzish, uzoqqa yugurish, nayza irg‘itish, kamondan o‘q otish kabi boshqa jismoniy- harbiy malakani egallash ham majburiy bo‘lgan.
Hozirgi kunda mamlakatimizda qabul qilingan «Ta’lim to‘g‘risidagi» Qonun, «Kadrlar tayyorlash milliy dasturi» asosini har tomonlama yetuk, barkamol shaxsni tarbiyalash masalasi tashkil qilar ekan, ajdodlarimizning 3000 yil ilgari bu a’molga yetishning yo‘llari, qoidalarini ishlab chiqib, davlat va jamiyat tuzilishining negiziga asos qilib qo‘yganlari tahsinga sazovordir: «…menga barkamol va dinogoh, vatansevar va anjumanaro, ahil, ezgu, andishali, zulmatdan, tanglikdan qutqaruvchi farzandlar bag‘ishla. Toki ular manzil, shahar, o‘lka va uning nom hamda ovozasini ko‘tarsinlar»¹.
Milodning VII asriga kelib arablarning Markaziy Osiyoga qilgan harbiy yurishlari ta’sirida ulkan hududlarning bosib olinishi hamda ushbu hududlarda islom dinining yoyilishi natijasida xalqimizning islomgacha davr ma’naviyat bosqichi nihoyasiga yetdi. Mazmun va mohiyat jihatidan tamomila o‘zgacha, yangi din asosidagi mafkura bilan yo‘g‘rilgan islom madaniyati bosqichi shakllana boshlandi.
Inson murakkab – ruh va jismdan tarkib topgan ulug‘

mavjudotdir. Shunday ekan, u barkamol bo‘lishi uchun ham ruhan, ham jisman yetuk bo‘lishi lozim. Agarchi insonning insonligi uning ruhi bilan bo‘lsaـda, uni borliqda jismsiz ham tasavvur qilib bo‘lmaydi. “Qur’oni Karim”da: “Sen Robbingning farishtalarga: “Albatta men quruq loydan, o‘zgartirilgan qora balchiqdan bashar yaratguvchidirman. Bas, qachonki uni to‘g‘irlab bo‘lganimda va ichiga O‘z ruhimdan puflaganimda unga sajda qilgan holingizda yiqiling”, deganini esla” (Hijr surasi, 28-29).

Alloh Taolo inson jismining yaratilishiga ham alohida e’tiborni qaratib, o‘zining buyuk qudrati va insonga nisbatan e’zozini e’lon qiladi: “Qasamki, batahqiq, insonni loy zubdasidan yaratdik. So‘ngra uni mustahkam qarorgohda nutfa qildik. So‘ngra nutfadan alaqa yaratdik, alaqadan chaynalgan go‘sht yaratdik, chaynalgan parcha go‘shtdan suyak yaratdik, bas, suyakka go‘sht qopladik, so‘ngra uni boshqa bir jonzot etib paydo qildik. Bas, yaratguvchilarning eng yaxshisi Alloh barakotlidir” (Mo‘minun surasi, 12-14). Ruhning tarbiyasi vojib, shuningdek, jismning tarbiyasi ham zarur. Shu bois, Islom dini insonning ruhiy va jismoniy kamoloti uchun insoniyat tarixida misli ko‘rilmagan mukammal va kafolatli ta’limotlarni olib kelgan.
Kishi biror narsaga e’tiborli bo‘lishi uchun uning haqiqatidan, oz bo‘lsaـda, ogoh bo‘lishi lozim. Masalan, bir gulni tarbiya qilishga bel bog‘lash uchun, avvalo, uning qadrini bilish kerak. Islom dini insonni, avvalo o‘zining, jumladan jismining qadrini bilishga chaqiradi. Alloh taolo aytadi:
“Batahqiq, Biz insonni eng yaxshi suratda yaratdik” (Tiyn
surasi, 4).Islom birinchi bo‘lib inson bolasining jismi barkamol va sog‘lom bo‘lib dunyoga kelishini ta’minlashga a hamiyat qaratdi. Jumladan, akaـsingil, amakiـjiyan kabi yaqin qarindoshlarning oila qurishini harom qildi. Qudaـandalik uzoqroq qondan bo‘lishini tavsiya etdi. Bir kishi hazrati Umarga o‘z qabilasidagi tug‘ilayotgan farzandlar nimjon va nogiron bo‘lib qolayotganini aytganda: “Sizlar boshqa qabilalar bilan quda tutininglar”, ـ deb tavsiya etganlar. Keyin shu ish bilan qabila muammosi hal bo‘lgan. Tug‘ilajak farzandning sog‘ligiga ziyon bo‘ladigan narsa onaga harom qilingan. Inson bolasi dunyoga kelar ekan, unga e’tibor yanada kuchaytirildi. Farzandning ruhiyـjismoniy tarbiyasi otaـonaning, otaـonasi halok bo‘lsa, yaqinlari, bo‘lmasa, jamiyat zimmasiga yuklatildi. Yangi farzand ko‘rgan onaga uning ta’minoti uchun ko‘mak sifatida beriladigan moddiy yordam ham ilk bor Islom xalifaligi davrida yo‘lga qo‘yildi. Islomda farz qilingan ro‘za ruhiy tarbiya bo‘lish bilan birga jismoniy tarbiya hamdir. Bu muolaja inson tanasini tozalash muolajasidir. Hozirgi kunga kelib, tabobat bilimdonlari inson bir yilda bir kurs ochlik muolajasini olishini tavsiya qilmoqdalar. Ular, Islomdagi Ramazon ro‘zasidan bexabar holatda, bir kurs 28-29 kun bo‘lishini ham ta’kidlamoqdalar. Kundalik besh mahal namozda ham ajoyib jismoniy tarbiya bor. Musulmon kishi o‘z Robbiga ibodat qilar ekan, namozga tayyorgarlik hamda namoz mobaynida o‘zi sezmagani holda talaygina jismoniy xattiـ harakatlarni bajaradi.
Imom Buxoriy, imom Muslim va boshqalar Abdulloh ibn Umar roziyallohu anhudan rivoyat qilgan hadisda quyidagilar aytilgan:
“Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ulovga tayyorlangan otlarga (Madina tashqarisidagi) Hafyo bilan Saniyyatulvado orasida, ulovga tayyorlanmagan otlarga Saniyyatulvado bilan Banu Zurayq masjidi orasida musobaqa uyushtirdilar”. Imom Termiziy rivoyatida Abdulloh ibn Umar roziyallohu anhu: “Men g‘oliblardan bo‘ldim, keyin otim meni bir devor ustiga irg‘itib yubordi”, ـ deganlar. Hafyo bilan Saniyyatulvado‘ orasi 7ـ6 mil, Saniyyatulvado‘ bilan Banu Zurayq masjidi orasi taqriban 1 mil bo‘lgan (1 mil 750 metrga to‘g‘ri kelgan). Rasululloh sollallohu alayhi vasallam harbiy jismoniy mashg‘ulotlarga asosiy e’tiborni qaratar edilar. Zero, millatning, yurtning sharafli himoyasi ham shunda. Imom Dorimiy Uqba ibn Omir roziyallohu anhudan rivoyat qilgan hadisda Rosululloh sollallohu alayhi vasallam quyidagi so‘zlarni aytganlar: “O‘q otinglar, ot mininglar, menga otganingiz minganingizdan yaxshiroqdir”. Bunga o‘xshash misollarni yana ko‘plab keltirishimiz mumkin. Ammo shuning o‘zi ham Islomning jismoniy tarbiyaga munosabatini bilishga kifoya qiladi.
Alloh taolo Quroni Karimda Muso alayhissalomni “Kuchli va ishonchli” deb maqtagan. Sahobai kiromlar: “Rasululloh sollallohu alayhi va sallamda qirqta erkakning quvvati bor edi”, derdilar.
Islom dini o‘z ta’limotlarida inson hayotining faqat ruhiy, ma’naviy kamolotiga e’tibor beribgina qolmay, ayni vaqtda, uning jismoniy jihatlarini ham qamrab olgan. Musulmon faylasuflar ruhiy va moddiy hayotni xuddi narvonning ikki poyasiga o‘xshatishadi, ya’ni, ikki taraf baravar–teng bo‘lishiga e’tibor berishlik lozimligini ta’kidlashadi.
Insonning e’tiqodi kuchli, mustahkam bo‘lishi bilan birga badani, jismi ham sog‘, chiniqqan, har qanday mashaqqatlarga dosh bera oladigan bo‘lmog‘i lozim. Payg‘ambarimiz Mu hammad (s.a.v): “Kuchli mo‘min kishi Alloh huzurida kuchsiz mo‘mindan yaxshiroq va mahbubroqdir”, deganlar. Imom Buxoriy Abdulloh ibn Abbos roziyallohu anhudan rivoyat qilgan hadisi sharifda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: “Ikki ne’mat borki, ko‘p odamlar ularda aldanib qolurlar. Ular sog‘liq va farog‘at”, deganlar. Islom dini sog‘liqni saqlashga katta a hamiyat berib, quyidagi omillarga alohida e’tibor berishni talab yetadi:

• 
  tozalikka rioya qilish;
  
• 
  sog‘liqqa zarar yetkazuvchi va atrofni iflos qiluvchi narsalardan qaytarish;
  
• 
  badantarbiya;
  
• 
  sog‘liqqa zararli narsalardan tiyilish;
  
• 
  jismni toliqtirishdan qaytarish;
  
• 
  sog‘liqni saqlash maqsadida yengillik va ruxsatlar berish va hokazolar.
  

Farzand Alloh taolo tomonidan ato etilgan ulug‘ ne’matdir. U ota-ona zimmasida mas’uliyati juda katta bo‘lgan omonatdir. Har bir ota-ona o‘z farzandini sog‘lom, ahli solih, ma’naviy barkamol inson bo‘lib voyaga etishini orzu qiladi. Farzand tarbiyasi va uni amalga oshirish borasida payg‘ambarimiz Muhammad (s.a.v.) ham o‘z ko‘rsatmalarini berib o‘tganlar: “Hech bir ota o‘zining bolasiga yaxshi tarbiya o‘rgatishda odob berishdan ortiq hadya qilolmaydi” (Imom Buxoriy). “Farzandlaringizni odobli etib tarbiyalashlaringiz har kuni bechoralarga yarim so’ donni sadaqa qilishingizdan
yaxshiroqdir” (Imom Termiziy). “Ey Rasululloh! Biz ota- onaning haqqini bildik. Ammo farzandning haqqi nimadan iborat?” degan savolga Payg‘ambarimiz (s.a.v.): “Unga chiroylik ism qo‘yib, go‘zal odob berish”, dedilar (Bayhaqiy). “Farzandlaringizni hurmatlanglar va ularning odobini go‘zal qilinglar” (Ibn Moja).Vatanimiz taraqqiyoti, xalqimizning baxt-saodati yo‘lida yoshlarimizni sog‘lom, barkamol, ilmli, hunarli bo‘lib etishishlari yo‘lida davlatimiz tomonidan qilinayotgan g‘amxo‘rlik bilan birga, ota- onalarning e’tibor va sa’yi- harakatlari ham muhimdir.
Demak, din, oila, vatan, millat himoyasini qilish, xususan bunday sharafli ishda bosh bo‘lish uchun ham, ma’naviy kamolot bilan bir qatorda, jismoniy imkoniyatning a hamiyati katta ekan. Arab xalifaligida yuz bergan ijtimoiy-siyosiy o‘zgarishlar, yagona Islom dinining tarkib topishi madaniy hayotga ham ta’sir etdi. Madaniy hayotda yuz bergan ko‘tarinkilik ma’naviy hayotda ham o‘zgarishlar bo‘lishiga olib keldi. Ana shu ko‘tarilish butun Arab xalifaligini, Yaqin va o‘rta Sharqni qamrab olganligi uchun ham Sharq uyg‘onish davri deb ataldi. Bu uyg‘onish jarayoni IX asrdan boshlanib XV-XVI asrlargacha davom etdi. Movarounnahrda ilm-fan va ma’rifat sohasida o‘z xizmatlari bilan dunyoga mashhur bo‘lgan jahonshumul ilmiy merosi bilan nom qoldirgan Muhammad Muso al-Xorazmiy, Abu Nasr Forobiy, Ahmad al-Farg‘oniy, Abu Rayhon Beruniy, Abu Ali ibn Sino kabi qomusiy olimlar o‘z asarlarida inson kamolotining asosiy negizlaridan biri sifatida jismoniy tarbiyani e’tirof etganlar.
Ibn Sino aqliy, axloqiy tarbiya bilan bir qatorda, inson kamolotida jismoniy tarbiyaning muhim a hamiyatini ham
nazariy, ham amaliy jihatdan tahlil yetadi. Ibn Sinogacha insonning kamolga yetishida jismoniy tarbiyaning ta’siri haqida bir butun, yaxlit, ta’limot yaratilmagan edi. Ibn Sino birinchi bo‘lib jismoniy tarbiyaning ilmiy pedagogik jihatdan bir butun tizimini yaratdi. Jismoniy mashqlar, to‘g‘ri ovqatlanish, uyqu, badanni toza tutish tartibiga rioya etish inson sog‘lig‘ini saqlashda muhim omillardan ekanligini ham ilmiy, ham amaliy jihatdan asosladi. Bolaga ham hali u tug‘ilmasdan turib g‘amxo‘rlik qilish, go‘daklik davridan boshlab tarbiyani boshlash zarurligini ta’kidlaydi. Bolaning yetuk inson bo‘lib shakllanishida unga g‘amxo‘rlik, poklik, mas’uliyatni his etish, do‘stona manosabatlar tuyg‘usini singdirib borish zarur, deydi olim.
XIII-XIV asr mumtoz madaniyatimiz atoqli namoyondasi, mashhur ruboiynavis shoir, otashin xalqparvar Pahlavon Mahmud (1247-1326) o‘z davrining ajoyib sportchisi ham bo‘lgan. U milliy kurash bo‘yicha xalq musobaqalarida qatnashib, hamma raqiblarini yenggan, g‘oliblik evaziga mukofotlar emas, balki shu joy hokimlaridan Xorazmdan keltirgan qullar va asirlarini ozod etishni talab qilgan. O‘sha davrda sportning kurash turi Turkiston hududida gurkirab rivojlangan, hamda u xalq orasida juda ommabop bo‘lgan. Buyuk sohibqiron Amir Temur jismoniy tarbiyaga katta e’tibor qaratgan. «Temurnoma» da yozilishicha, Temur o‘spirinlik davrida tengdoshlari bilan o‘zining ko‘p vaqtini jismoniy mashqlar va harbiy o‘yinlarga ajratgan. Temurning o‘zi va o‘yinlarning boshqa ishtirokchilari ham katta jismoniy tayyorgarlikdan so‘ng buyuk lashkarboshilar bo‘lib yetishgan.
Ulug‘ shoir va mutafakkir Alisher Navoiy (1441-1501) o‘z
asarlarida jismoniy tarbiya va sport g‘oyalarini oldinga surib, o‘z qahramonlarini jismonan kuchli, baquvvat va chiroyli insonlar sifatida ta’riflagan. Alisher Navoiyning «Xazoyinul maoniy», «Mahbubul qulub» va boshqa asarlarida yyetuk, barkamol insonning axloqi, ma’naviyati, odamlarga munosabati, iste’dodi va qobiliyati, insonlarni jismoniy baquvvatligi to‘g‘risida qimmatli mulohazalar yuritilgan.
Navoiy «Xamsa»sining har bir dostonida bukilmas iroda, irodaviy sifatlar, shijoat, insonparvarlik tuyg‘ulari, botirlik, chaqqonlik kabi insonning murakkab holatlari mohirona yoritilgan.
Shunday qilib, Sharq mutafakkirlari bola sog‘lig‘ini mustahkamlash va muhofaza qilishda jismoniy tarbiyaning roliga katta baho berganlar. Ular toza havoning a hamiyati, terini parvarish qilish qoidalariga, organizmni chiniqtirshga, jismoniy mashqlarga ko‘p e’tibor qilganlar. Kasalliklarning oldini olish va davolash yuzasidan maslahatlar berganlar. Sharq mutafakkirlarining ovqatlanish, mehnat, uxlash, jismoniy mashqlar masalalari yuzasidan bergan maslahatlari hozirgi kunda ham a hamiyatlidir.