3. Ko‟rgazmalilik tamoyili: har bir modul yangi tushuncha, fikr va
usullarni tushunish va eslab qolishni yengillashtirish imkonini beradigan
minimal darajadagi matn va visualizatsiyaga ega kadrlar kolleksiyasidan
iborat bo‘lishi kerak.
4. Tarmoqlanish tamoyili: har bir modul boshqa modullar bilan
gipermatnli havolalar orqali shunday bog‗langan bo‘lishi kerakki
foydalanuvchi ixtiyoriy modulga o‘tish imkoni bo‘lsin.
5. Boshqarish tamoyili: o‗quvchi kadrlar almashishini mustaqil
boshqaradi, ekranga ixtiyoriy sondagi misollarni chiqarish imkoniga ega
bo‘ladi (―misol‖ tushunchasi keng ma‘noga ega: o‘rganilayotgan
tushuncha va fikrlarni tasvirlab beradigan misollar, muayyan masalalarni
yechish uchun namunalar, teskari misollar va h.k), o‗ziga kerakli
miqdorda
masalalarni
yechish
imkoniyati, shuningdek
nazorat
savollariga javob berib yoki nazorat ishlarini bajarib o‗zini tekshirish
imkoniyati.
6. Moslashuvchanlik tamoyili: o‗quv jarayonida elektron o‗quv
uslubiy majmua muayan foydalanuvchining ehtiyojlariga moslashish
imkoniyatiga ega bo‘lishi, o‘rganilayotgan materiallarning chuqurligi va
murakkabligini
o‗zgartirishga imkon berishi, foydalanuvchining
ehtiyojlariga mos ravishda qo‗shimcha ko‘rgazmali materiallarni yuzaga
keltirishi, o‘rganilayotgan tushunchalar va masalalar natijalarini grafik
va geometrik interpretatsiyasini taqdim etishi kerak.
7. Kompyuterli yordam tamoyili: o‗quvchi ixtiyoriy paytda uni
zerikarli ishlardan ozod etuvchi va o‘rganilayotgam materialning
mohiyatiga e‘tiborini qaratishga, ko‗proq misollarni ko‘rish va
yechishga imkon beradigan kompyuter yordamidan foydalanishi
mumkin. Bunda kompyuter nafaqat qo‗pol almashtirishlarni, har xil
hisoblashlarni va grafiklarni qurishni bajaradi, balki ixtyoriy qiyinlik
darajasidagi matematik amallarni bajaradi, shuningdek ixtiyoriy
bosqichda olingan natijalarni tekshiradi.
