m onan
chaqqonligi cheklangan-
ligi ularning psixik rivojlanish va aqliy qobiliyatlari darajasiga ta’sir
etadi. Shu bilan bog'liq holda ko'zi ojizga manipulyativ qobiliyat-
larni rivojlantirishda yordam hamma vaqt ham ko'nikmalarga oddiy
o'rgatishdan ko'ra ko'prog'ini anglatadi. Shu tufayli kichik yoshdagi
ko'zi ojizlarni va ko'zi ojiz-karlarni predmetli harakatlarga o'rgatish
amaliyotida qo'llanadigan hamkorlikdagi va bo'lingan harakat me-
todi turli operatsiyalarni va harakatlarni ajratish, yagona harakatni
uni tashkil etadigan harakatlarga bo'lish va ularning ketma-ketligini
o'zlashtirish jarayoni sanaladi.
Predmetli harakatlarga o'zini o'zi o'rgatish ilk va maktabgacha
yoshda, odatda, o'yinchoqlardan foydalanish bilan bog'liq. Ular
bilan o'ynash o'yinchoqlarning vazifalari bilan tanishishni talab
255
etadi va o‘yinchoqning o‘zida harakat faolligi namunasi mujassam-
dir. Predmetli harakatlarni o‘zlashtirishning qiyinligi shunga olib
keladiki, hatto ko'pchilik katta yoshdagi bolalarning spontan xulqi
predmetli-amaliy faoliyat darajasida qoladi.
A.N.Leontevning (1983) faoliyat psixologik nazariyasida pred-
metlilik tamoyili predmet subyekt harakati qaratilgan obyekt sa-
nalgan yadro sifatida ajratiladi. Ko‘zi ojizlarning predmetli harakat
larni o‘zlashtirishdagi qiyinchiliklari faoliyatning barcha turlari,
jumladan o‘у inning ham tiklanishiga ta’sir o‘tkazadi.
Maktabgacha va kichik maktab yoshidagi ko‘zi ojiz va zaif ko‘ruvchi
bolalar uchun xuddi ko‘radiganlari kabi tobora mustaqil faoliyat o‘yin
sanaladi (Sh.A.Amonashvili, D.M.Mallayev). Rivojlanishi anomali-
yali bolalar hayotining senzitiv davrlarini qamrab olib, o'yin ularning
reabilitatsiya imkoniyatlarini oshiradi, ko‘rlik bilan bogiiq nuqson-
larni korreksiyalar va kompensatsiyalashga ko‘maklashadi. Bolaga
rivojlamshining eng yaqin zonasi o‘yin tiflopsixologiyada atrof-olam-
ni bilish usullarini har tomonlama rivojlantirish, shaxsda ijobiy sifat-
larni tarbiyalash vositasi sifatida qaraladi. Ammo ko‘rish analizato-
rining chuqur nuqsoni yoki funksiyasi cheklanishi o‘yin faoliyatining
barcha strukturaviy komponentlarini egallashda qiyinchiliklar keltirib
chiqaradi: bolalarda o'yin sujeti, mazmunining qashshoqligi, o‘yin va
amaliy harakatlar sxematizmi kuzatiladi.
Ko‘rish nuqsonlari ishchan erkin muloqotni jiddiy tarzda mu-
rakkablashtiradi va qiyinlashtiradi. Ular uchun atrofdagilar bilan
muloqotdan qochish, o‘zining ichki olamiga oriyentirlanish, «izo-
latsiya» pozitsiyasini yaratish xos.
Ko‘rishda nuqsoni boigan bolalarning o‘yin faoliyati tiflopsixo-
logik tadqiqotlarda turli jihatlardan o‘rganiladi: uning kompensa-
tor jarayonlarini rivojlantirishda (L.I. Solnseva), m a’naviy sifatlarni
shakllantirish va o‘smirlarning sinfdan tashqari ishlarda ijtimoiy
faoliyatini rag'batlantirishda (E.M .Sternina, I.P.Chigrinova), pred
metli va o‘yin harakatlarini shakllantirishda (S.M.Xorosh), ko‘rish
idrokini rivojlantirishda (L.I. Plaksina), jismoniy rivojlanish va ma-
konda oriyentirlanishda (V.A.Kruchinin, R.N. Azaryan, V.P. Niki
tin), muloqot vositalarini korreksiyalash va rivojlantirishdagi ijobiy
rivojlantiruvchi roli ko‘rsatib berilgan.
256
O'yinda bolalar ijtimoiy xulqining turli tiplari namoyon bo'ladi.
D.M.Mallayev o'yin faoliyatini amalga oshirishda ko‘rishda nuq
soni bo‘lgani uchun xarakterli bo'lgan ijtimoiy munosabatlarning
to'rt darajasini ko'rsatib beradi.
O'yinda ijtimoiy xulq darajalari bolalarning o‘yin faoliyatini
egallaganlik xarakteri, o‘yin harakatlarini egallaganlik darajasi va
sujet bo'yicha o'yin g'oyasining mavjudligi bilan nisbatlanadi. Bo
lalar o‘yin rivojlanishida bir necha bosqichni o'tadi: o'yin sujeti
mavjud bo'lmagani o'yinchoqlar bilan nospetsifik harakatlar; o'yin
sujetisiz o'yinchoqlar bilan elementar harakatlarning yuzaga kelishi;
o'yin harakatlarining paydo bo'lishi va o'yin g'oyasining beqaror-
ligi; o'yin harakatlarini o'yin g'oyasi bilan nisbatlash va g'oyaga
muvofiq harakatlanish ko'nikmalarining shakllanishi.
O'yin jarayonida nizoli vaziyatlarning paydo bo'lishi ko'rish
nuqsonlari bo'lganda ko'p jihatdan hamkorlikdagi o'yinni tashkil
etish, o'rtoqlari harakatlarini nazorat qilish, o'ziga olingan rolni
bajarishda funksional munosabatlarni tushunishning qiyinligi, o'yin
vaziyatini tushunishga ko'maklashadigan maxsus aksessuarlarning
mavjud emasligi bilan bog'liq.
Faoliyat har doim shaxsning o'ziga o'zi yashayotgan muhitga va
birovga faol ravishda ta’sir etish, subyekt va obyektni o'zgartirishga
yo'naltirilgan harakati tushuniladi. Faoliyat ko'pincha ehtiyoj bi
lan bog'liq bo'lib, shaxs o'zining qandaydir ehtiyojlarini qondirish
uchun harakatga, izlanishga yoki faoliyat ko'rsatishga majbur bo'ladi.
Motivlarsiz faoliyat bo'lmaydi. Tashqaridan motivsiz ko'ringan faoli
yat ham ong osti sohasida yillar davomida shakllangan motivlarning
ta’siri natijasida yuz beradi. Masalan, ko'zi ojiz o'quvchi maktabni
bitirgandan so'ng ota-onasi va boshqalarning noroziligiga qaramas-
dan tibbiyot bilim yurtiga kirishga urinadi. Nogiron o'spirin bu
istagi motivini asoslab bera olmaydi. Chuqurroq tekshirishlarda esa,
oila a’zolarining tez-tez kasal bo'lishi, o'zining nogironligidan, no-
chor ahvoli uni shu xatti-harakatga yo'naltirganligi aniqlandi.
Shaxs faqat faoliyat jarayonida shakllanadi va rivojlanadi. Insoni-
yat hayotini faoliyatsiz tasavvur etib bo'lmaydi, u ongli, maqsadga
yo'naltirilganligi bilan hayvondan farq qiladi. Psixologik adabiyot-
larda ko'pincha uchta yetakchi faoliyat turi farqlanadi.
257
Bu maktabgacha yoshda o‘yin faoliyati, maktab yoshida o‘quv
faoliyati va maktabdan keyingi hayotdagi mehnat faoliyatidir.
Ammo, m aiu m bir yosh bosqichlarida biron-bir faoliyat turining
shaxs shakllanishida yetakchi ekanligi tajribalarda tasdiqlanmagan.
Shaxsning har tomonlama yetuk shaxs bo‘lib o ‘sishi uchun har bir
yosh bosqichida biron-bir faoliyat turi yetakchi bo‘lishi mumkin
emas. «Yetakchi faoliyat» tushunchasi pedagogika va psixologiya
fanida m aiu m bir yosh bosqichlaridagi faoliyat turini yaxshiroq
tasavvur etish uchun qabul qilingan. Maktabgacha yoshdagi ko‘r
va zaif ko‘ruvchi o‘quvchilarning xatti-harakatini kuzatish shuni
ko‘rsatadiki, bu yoshdagi bolalar o‘yin bilan birgalikda atrof-olam
haqidagi, ijtimoiy hayot haqidagi, bilim va tajribalarni faol ravishda
o‘rganadilar. Nogiron bolalarni ayniqsa shu yoshda mehnatga
o‘rgatmasa keyingi yosh bosqichlarida bu faoliyat turining mala-
ka va ko‘nikmalarini, eng muhimi mehnatsevarlik his-tuyg‘usini
shakllantirish qiyin kechadi. Ko'rish nuqsonining kompensatsi-
yasida faoliyatning o‘rni katta boiib, ayniqsa, maktabgacha yoshda
rejali, ongli va maqsadga yo‘naltirilgan tarbiya va ta iim jarayoni
katta samara beradi. Jismoniy va ruhiy nuqsonlarni kompensatsi-
yalashda faoliyatning ahamiyati haqida ko‘pchilik tadqiqotchilar,
ayniqsa L.S. Vigotskiy tomonidan nazariy va amaliy fikrlar bildi-
rilgan. Bu ilmiy-tadqiqotlar orasida M.I.Zemsovaning «Ko‘rlikni
kompensatsiyalash yoilari» monografiyasi alohida o‘rin tutadi.
Tadqiqotda erta va kech ko‘rlik oqibatida yuzaga kelishi mumkin
boigan ruhiy kamchiliklarning oldini olishda ruhiy rivojlanishni
ta’minlovchi har xil faoliyat turlarining o‘rnini hech narsa bosa
olmasligi tajribalar bilan isbotlangan. Ko‘rish a’zolaridagi nuqson
bolaning psixomotor sohasiga: o‘z vaqtida turib yurishini, harakat-
lanishini kechiktiradi. Bola qancha kech yura boshlasa, o ‘rnidan
tursa, atrofidagi narsa va hodisalar haqida shuncha kam m aium otga
ega boiadi.
Natijada ko‘r va zaif ko‘ruvchi bola narsa va obyektlarning joy
lashuvi, tomonlari, tashqi ko'rinishi, umumiy mohiyati haqida
kam m aium otga ega boiadi. Lekin, ko‘r va zaif ko'ruvchi bolalar
maktabgacha yoshda faqat narsalar haqida emas, balki shu yoshda
«yetakchi» faoliyat turi — o‘yin faoliyatiga ham yetarli kirisha ol-
258
maydi. Ayniqsa, harakatli va sherikli o'yinlarga teng huquqli a’zo
sifatida qatnashishga qiynaladilar.
Chunki, tengdoshlari bilan o'ynash uchun bola o‘yinning
mazmunini, qoidasini, o'zining o‘yindagi vazifasi va rolini yaxshi
bila olishi zarur bo'ladi. 4—7 yoshdagi bolalarda ko‘pgina o‘yinlar
harakatlanish (yugurish, yashirinish va hokazolar) bilan bog'liq
bo'ladi. Ko'rish nuqsonida bolaning harakatlanish doirasi torligi
uchun u tengdoshlari bilan o‘ynay olmaydi. Shuningdek, ko'rlik
rejalashtirish, bajarish jarayonini nazorat qilish kabi faoliyat bos-
qichlarining kechishiga salbiy ta ’sir etadi. Maktabgacha ta’lim
muassasalari ko'r va zaif ko'ruvchi bolalarni o'yin, o'quv va mehnat
faoliyatiga kiritish, elementar va ko'mkmalarni shakllantirishdagi
roli juda katta.
Ayniqsa, tug'ma va erta ko'r bo'lganlarni maktabgacha yoshda
har xil faoliyatga kiritish ularning kompensator moslashuviga ijobiy
ta’sir etadi. Kech ko'r bo'lganlar bilan o'tkaziladigan reabilitatsiya
ishlari asosan faoliyat jarayonida amalga oshadi. Kech ko'r bo'lgan
shaxs o'zi uchun yangi sharoitga moslashishi uchun xatti-harakatini
o'zgartirishi, u ko'proq faoliyatda faol va mustaqil bo'lishi talab
qilinadi.
Reabilitatsiya — ko'r shaxsni o'z imkoniyatlari doirasida nor
mal hayotga va mehnatga qaytarishdir. Ko'rlarda fazoviy tasavvur-
larni va yo'nalishlarni topish malakasi qanchalik erta boshlansa va
u mustaqil izlanish bilan bog'liq bo'lsa samarali kechadi. Doimo
yonida hamroh bilan yurgan ko'rlarda fazoviy yo'nalishlarni to
pish va mustaqil yo'l topib yurish malakasi paydo bo'lm as ekan.
M.I.Zemsova erta ko'r bo'lganlarni iloji boricha ertaroq har xil
faoliyatga kiritish ularni hayot to'siqlarini yengishga, tushkunlik
kayfiyatidan saqlashga, parokandalik va markaziy asab tizim ini de-
generativ o'zgarishlardan saqlashi mumkinligini tajribalar yordami
da tasdiqladi.
Ko'rlar faol faoliyatga kirgandan so'ng, ularda kayfiyatning kes-
kin yaxshilanishi, ko'tarinkilik kuzatiladi.
O 'yin, keyinroq, o'quv va mehnat faoliyati bolalarning ruhiy va
asab tizimiga ijobiy ta ’sir etib, analizatorlar ishini ham jonlantiradi.
Markaziy asab tizimida qo'zg'alish va tormozlanish izga tushadi,
259
boshqarish va nazorat etish vazifasi mustahkamlanadi. Bu esa o‘z
navbatida ta’lim va tarbiya jarayonida kamchiliklarni kompensatsi-
yalash va korreksiyalashni yengillashtiradi. Maktabda o‘quv faoli
yati bilan yaqindan bog‘liq bo‘lgani uchun ham o‘zaro bilish va
tajribalar almashinish yuz beradi. Shuning uchuu ham birinchi
sinfda o‘quv yilining boshlarida ba’zi o‘quvchilarda kuzatiladigan
muloqotdan qochish, kayfiyatning tez-tez o‘zgarib turishi, affek-
tiv holatlar asta-sekin yo‘qolib, o‘quvchilarda o‘z imkoniyatlarini
boshqalar bilan taqqoslash, boshqalarga yetib olish, muloqotga in-
tilish paydo bo‘ladi.
Ko‘r va zaif ko'ruvchi o'quvchilarda — boshlang‘ich sinflarda-
gi mutelik, qiziqishlar va intilishlarning pastligi, faqat buyurilgan
topshiriqni bajarish bilan chegaralanish, o‘rta va yuqori sinflarda
faoliyatda mustaqillik, faollik, hatto o‘zi qiziqqan muammoga
ijodiy yondashish bilan almashadi. Chunki, nuqsonli bolaning yoshi
o'sishi bilan faoliyat motivlari (ijtimoiy, axloqiy, bilim va boshqalar)
ham o‘sib boradi. Ko‘r va zaif ko‘ruvchi o‘quvchilarda boshlang‘ich
sinflardan yuqori sinflarga qarab faollikning o‘sib borishiga sabab:
yuqorida aytganimizdek, «Men boshqalardan kammanmi?» deb
o'quvchining o‘zini faqat nogiron tengdoshlari bilan emas, balki
sog‘lom tengdoshlari bilan o‘zini doimo taqqoslashi natijasida har
tomonlama, o‘sish, rivojlanish yuz beradi. Ya’ni o‘z-o‘ziga ta’sir, o‘z
faoliyatini boshqarish va o‘zini o‘zi nazorat qilish paydo boiadi.
Albatta, faoliyatning shakllanishida tarbiyachi va o‘qituvchilar-
ning yo‘naltiruvchi, tashkillashtiruvchi va korreksion ishlari katta
ahamiyatga ega.
A.T. Litvak fikricha, agar ko‘r va zaif ko‘ruvchi bolalar bilan ki
chik yoshligidan bir tizim asosida ish olib borilmasa, ko‘pincha
bolalarda kompensator moslashish to‘satdan va stixiyali boshla-
nadi. V.M. Kogan ning ko‘rsatishicha, stixiyali mustahkamlangan
kompensator moslashish nuqsonli bolalarda umumlashtirish va
tajriba o‘sishini rivojlantirmas ekan. Shuningdek, to'satdan, reja-
siz boshlangan va tartibsiz kechgan kompensator moslashish soxta
kompensator moslashishni keltirib chiqaradi. Ko‘rlarning boshi-
ni orqaga tashlab yurishi (peshanalarini to‘siqqa urib olishdan
qo‘rqishadi), ko‘zi ojizlarning egilib-boshlarini doimo egiltirib yu-
260
rishlari (ular oyoq ostlarini yaxshilab ko'rish uchun shunday qili-
shadi) soxta kompensator moslashuvga misol bo‘la oladi. Ba’zi bir
ko‘rlarning gavda a’zolarini har xil tutishi, beo‘xshov qiliqlari ham
shu sabablardan kelib chiqadi. Natijada gavdani to'g'ri ushlab, to'g'ri
yurish, nozik harakatlar shakllanmasdan qoladi. Sog‘lom kishi o'z
faoliyati va qo‘l harakatini ikki tomonlama nazorat qiladi. Harakat-
ning ko‘z va muskul-harakat, taktil sezgilari bilan nazorat qilini-
shi uchun ham ko'pgina harakatlar avtomatlashgan tarzda kechadi.
Biz paxta terish, stanokda ishlash uchun har doim ham qo‘l va
barmoqlar harakatini ko‘z bilan nazorat qilmaymiz, bu harakatlar
dinamik stereotip tarzda, avtomatik shaklda bajariladi. Ko‘rlik nuq
soni faoliyatni qisman chegaralaydi va unga oLziga xos o‘zgarishlar
kiritadi. Ya’ni butunlay ko'rlarda qo‘l ham mehnat vositasi, ham
nazorat qilish vazifasini bajaradi.
Ko‘rlar faoliyatida ko'z nazorati bo‘lmaganligi uchun ularning
m ehnat faoliyat doirasi ham torayib, ular tez harakatlanadigan, ay-
lanadigan mexanizmlar bilan ishlashlari hayotlari uchun xavflidir.
Ko'r va zaif ko'ruvchilarga mehnat turlari kasb tanlashda ularning
bu xususiyatlarini e’tiborga olishni taqozo qiladi.
Savol va topshiriqlar
1. Ko‘r va zaif ko'ruvchilar faoliyatining o'ziga xos xususiyatlari
nim alardan iborat?
2. Ko'r va zaif ko'ruvchi lam ing o'ziga xos faoliyat motivlari
qanday?
3. Ko'rlarning ijtimoiy mehnat reabilitatsiyasi haqida so'zlang.
Dostları ilə paylaş: |