Pah atonnan,
bu
Əhməd
N
ə yaman qorxaq imiş,
Bununku lap
ağ imiş.
Kişi hara, ağzı qara
95
Tülküd
ən qorxmaq hara?
...l
ənət, bir də bu adı
Ona ver
ənə lənət.
Ad qoyub, göz
qoymayıb
O tülkü mürd
əşirə
B
əlkə elə qohummuş
ya qurda,
ya p
ələngə,
ya
ayıya,
ya
şirə.
...El
əsə, yazıq Əhməd
Qorxmayıb neyləyəydi?
Döşünəmi döyəydi,
Özünümü öy
əydi?
...Bu sayaq tülkül
ərdən
M
ən özüm də qorxuram.
Əgər inanmasanız
H
ər gün ötərək dil-dil
Siz m
əni də çağırın
«Tülküd
ən qorxan Famil» (86, 120).
Poeziya dilind
ə frazeologizmlərin işlənmə tempini, üslubi
əhəmiyyətini izah və dərk edərkən belə bir mövqedə dayanmaq
özünü
doğruldur ki, frazeoloji dil vahidi yüksək bədii meyar
keyfiyy
ətlərinə çox yaxındır. Obrazlı təcəssüm frazeoloji
birl
əşmələrin imkanlarından maksimum şəkildə faydalanır.
Fikrin müst
əqim deyimi laqeyd təsvirçiliyin yol yoldaşıdır, şeir
dilinin t
əməli daha çox çoxmənalılıq, üslubi çalarlar üzərində
q
ərar tutur ki, bu da poeziyada ideya-bədii fikrin zərifliyinə
d
əlalət edir. Bu zərifliyi frazeoloji ifadələr daha sanballı
canlandırır. Oradakı hər bir söz oxucu qəlbini isitməyə, həyat
h
əqiqətini öz poetik vüsəti ilə canlandırmağa qabildir. Yüksək
poetik
şüurla mənimsənilən frazeoloji birləşmələr bədiiliyin
obyektiv m
eyarlarına, şeir üslubuna uyğunlaşma prosesində
96
xüsusi müt
əhərriklik göstərərək güclü semantik məna vüsətinə
yiy
ələnir. Onun əmələ gətirdiyi bədii təəssürat və ovqat şairin
yaradıcılıq fədakarlığından qaynaqlanır. Bu, frazeologiyanın
aktual
laşdırılmasında xüsusi çalarlarla təzahür edir və bədii dilə
q
ələm sahibinin yaradıcı münasibətinin yüksək nümunəsi
t
əəssüratını formalaşdırır. Məsələn, canlı danışıq dilində
«Gözümün kökü
saraldı» klişe şəkli almış frazeoloji ifadədir. Bu,
şeir mətninə olduğu kimi – üzərində heç bir əməliyyat
aparılmamış formada da işlənir və təbiidir ki, müəyyən estetik
funksiya yerin
ə yetirir. Bu, frazeologizmin semantik təbiətindən
ir
əli gəlir. F.Sadıqın «Gözlərin gözlüyü» və A.Kəmərlinin
«Haçan yola
çıxar bu cığır» şeirlərindən götürülmüş aşağıdakı
nümun
ələrdə olduğu kimi:
Saralıb hicrandan gözümün kökü,
Yoxsa göz
ə gəldin, gözə görün bir.
Üstün
ə bir həsrət duman çöküb,
Gözüm
ə bu boyda dünya görünmür (97, 173).
Bu
cığırım haçan yola çıxacaq,
Gözl
əməkdən gözüm kökü saraldı.
Bu
cığırım haçan yola çıxacaq
Axşam düşüb, şər qarışıb, qaralıb (77, 56).
Frazeologiya dild
ə semantik hadisədir və semantik cəhətdən
onun z
ənginləşməsi qazandığı estetik keyfiyyətlə müəyyənləşir.
Poetik f
əhmlə sabit söz birləşmələrinin intensiv dəyişməsi, bu və
ya dig
ər komponentinin əvəzlənməsi, ixtisarı onun əsas üslubi
cizgil
ərini yaradır. R.Rzanın «Afrika nəğmələri» şeirində
«saralmaq»
feli
əvəzinə «sarı» sifətinin işlədilməsi
frazeologizmin m
ənasında, semantikasında aparılan əməliyyatın
əsasını təşkil edir. İfadənin konstruksiyasına bu müdaxilə
novatorluq
faktı kimi mətnin poetik ab-havasının, həyatı bədii
d
ərketmə prosesini kamilləşməsinin əsas istiqamətini təşkil edir.
97
Frazeologizmin struktur sxemind
ə reallaşdırılan üslubi fərdiyyət
qabarıq əlamətlərlə təzahür edir:
Dostları ilə paylaş: |