Hey dön
ə-dönə açdı-tökdü yaddaşını;
görsün yen
ə nə var:
Gözl
əri – qan çanağı,
Ağzı – qupquru.
Barmaqları yazmaqdan qabar,
Su ç
əkən burnu
Darı dəmləyən qulaqlar (96, II, 184).
142
1960-1980-ci ill
ərin şeirindəki frazeoloji novatorluğun
yaratdığı poetik təəssürat öz başlanğıcını bədii sözə sənətkar
m
əsuliyyətindən alır. Novatorcasına yaradılan ifadələr üslubi bir
dövr
şeirinin ləyaqətindən, dil gözəlliyindən danışmağa material
verir. Frazeoloji birl
əşmələrə yaradıcı mövqedən yanaşma bədii
fikr
ə təravətli forma gətirmək cəhdinin səmərəsidir və çox təbii
haldır ki, frazeoloji novatorluq öz gözəllik yaratma imkanlarını
şeirdə tapır. Bu üslubi əməliyyatı ana dilinə məxsus doğma
deyim t
ərzinin şeirə geniş axınının təzahürü kimi qiymətləndiril-
m
əyə layiqdir.
Sevindirici
haldır ki, sabit söz birləşmələrinin qəlibləri
daxilind
ə təzə deyim formalarının axtarışları 1960-1980-ci illər
üçün s
əciyyəvi olan üslubi dinamikanın vacib əlamətidir, obrazlı
t
əfəkkürdə əmələ gələn hərəkətin, yeniləşmənin poetik
t
əzahürüdür.
Nümun
ələrdən aşkar hiss olunur ki, fərdi yaradıcılıq mə-
ziyy
ətlərinin məhsulu olan ifadələrdə saxta novatorluq əlaməti
yoxdur. S
ənətkarlıq mükəmməlliyinin formalaşmasında həlledici
xidm
əti aydın sezilən bu ifadələr şair niyyətini üslubi cəhətdən
doğruldur və həqiqi yaradıcılıq ehtirasının qanunauyğun nəticəsi
t
əəssüratını qətiləşdirir.
Hikm
ətli sözlərin olduğu kimi saxlanılan misralar, əlbəttə ki,
çoxluq t
əşkil edir. Əksərən şair sabit birləşmələrin həm
quruluşunu, həm də lüğət tərkibini dəyişməli olur. Bu, hər
şeydən əvvəl, şeir dilinin əsas əlamətlərinin – vəzn və qafiyənin
xatirin
ə həyata keçirilir. Elə hallar da olur ki, sənətkar bu və ya
dig
ər məzmunun, konkret mənanın daha tutarlı ifadəsi naminə
eyni frazeoloji birl
əşmə qəlibində, eyni üslubi-məna zəminində
yeni ifad
ələr yaradır. Bu, ən etibarlı hikmət yaradıcılığı
modelidir. E.
Borçalı «Yarımçıqlar haqqında» adlı şeirində məhz
bu üsuldan istifad
ə edərək «əyriyə əyri: düzə düz» frazeologiz-
min
əsasında orijinal novator ifadə yaratmışdır. Daha sonra
«
əyni qalın, beyni yalın» aforizmini də həmin motivin zəminində
düşünüb meydana gətirmişdir.
143
Əyriyə dost,
Düz
ə zalım
yarımçıqlar.
İşimizə qarışanda
Əyni qalın
beyni
yalın
yarımçıqlar.
V
əzifəyə daraşanda (63, 134).
Frazeoloji
novatorluğa xas olan estetik dəyərlərdən biri də
ondan ibar
ətdir ki, o, müəyyən həddə şeirin dilini şab-
lonçuluqdan, mühafiz
əkarlıqdan qoruyur, donuq birləşmələrin
isinm
əsinə və bədii-üslubi dirçəlişinə yol açır. Bu üslubi
prosesin
gedişatı poetik nəfəsdəki hərarət və təravətdən güc alır.
Şeir mətni, şeir dilinin şərtilikləri frazeoloji novatorluq üçün
münbit
şərait yaradır və bu şəraitdə başqa bir bədiilik siqlətinin
qaynağı – yeni bədii notlarda canlı ifadəsini tapan şair fərdiyyəti
v
ə onun əlamət göstəricilərinin tündləşdirilməsi diqqətdən yayın-
mır.
Frazeoloji birl
əşmələr kimi, frazeoloji novatorluğun özündə
d
ə duzlu və təkrarolunmaz kolorit vardır. Yarandığı tarixi dəqiq
bilm
ədiyimiz bu koloritli, dadlı-duzlu ifadələr oxucu qəlbində
əks-səda yaradır, onun koloritindən, bədii şirinliyindən yaranan
improvizasiya da özünd
ə söykəndiyi dil qəlibinin həm səslənmə
– melodiya keyfiyy
ətlərini saxlayır, həm də bədii nitqdə yeniliyi,
t
əzə ifadə tərzini təmin edir. Bu ifadələr şeir nitqindən təcrid
olunsa bel
ə, dilin poetik materialı kimi təravətlidir. Çünki
onların cövhərində müdriklərimizin şairanə düşüncələrinin po-
zulmaz
naxışları vardır. Onu hiss etməmək mümkün deyil ki,
onlar b
ədii nitq şəraitində olduqca cazibədardır. Məsələn,
M
əmməd Arazın «Durnaları dönməz oldu» şeirində qafiyə
mövqeyind
ə dayanan frazeologizmlərdən yalnız biri – «buz
bağladı» xalq dilində işlənir. «Söz bağladı» (müqavilə, əhd-pey-
144
man
bağlamaq), «göz bağladı» (gözləmək, gözlərini yollara
dikm
ək) isə sırf frazeoloji novatorluq dur.
Dostları ilə paylaş: |