MƏMMƏDOV QƏRİB
XƏLİLOV MAHMUD
EKOLOGİYA VƏ
ƏTRAF MÜHİTİN
MÜHAFİZƏSİ
BAKI – «ELM» – 2005
2
Elmi redaktor: akademik B.Ə.BUDAQOV
Məmmədov Q.Ş, Xəlilov M.Y.
«Ekologiya və ətraf mühitin mühafizəsi»
Bakı, «Elm» nəşriyyatı – 2005, 880 s.
Kitabda həyat mühiti və ekoloji faktorların xarakteristikası, populyasiyalar, biosenozlar və
biosferin ətraflı təhlili, landşaft əsasında biosferin təbii ekosistemlərinin təsnifatı, atmosfer, hidrosfer,
litosfer, biosferin dünyada və respublikamızda müasir vəziyyəti, antropogen amillərin təsiri ilə dəyişil-
məsi istiqamətləri və onlardan düzgün istifadə məsələləri, pestisid və gübrələrin tətbiqi, suvarma, me-
şəsizləşdirmə və səhralaşmanın ekoloji nəticələri, mühafizə olunan ərazilər (qoruq, yasaqlıq və milli
parklar), beynəlxalq və daxili turizm, bəşəriyyətin sosial-ekoloji problemləri (urbanizasiya, energetika,
ərzaq, nüvə müharibəsi, sağlamlıq) və s. haqqında geniş məlumat verilir.
Kitab ekoloq, bioloq, coğrafiyaşünas, meşəçi, torpaqşünas, geobotanik, kənd təsərrüfatı işçiləri,
həmçinin təbii sərvətlərdən istifadə və onların mühafizəsi məsələləri ilə məşğul olan mütəxəssislər, ali
məktəb müəllim və tələbələri üçün nəzərdə tutulmuşdur.
ECOLOGY AND PROTECTION OF ENVIRONMENT
Garib Shamil oglu Mammadov,
Mahmud Yusif oglu Khalilov
The present situation of atmosphere, hydrosphere, litosphere, biosphere over the world and in our
republic, their changing directions under the influence of anthropogenic factors and questions of their
proper use widely elucidated in the book.
The book is intended to be used by ecologists, biologists, geograhers, foresters, soil-scientists geo-
botanists, agricultural workers, as well as those specialists who are concerned with the use of natural
resources and questions of their protection, teachers and students of higher educational establishments.
ISBN 5 – 8066 – 1698 – 3
2005
)
07
(
655
1901000000
−
Qrifli nəşr
© «Elm» nəşriyyatı, 2005
3
MÜNDƏRİCAT
Giriş
I Fəsil. Ekologiya elminin inkişaf tarixi
Azərbaycanda ekologiya elminin tarixi
I HİSSƏ. NƏZƏRİ EKOLOGİYA
II Fəsil. Həyat (yaşayış) mühiti və ekoloji faktorlar
2.1. Limitləşdirici faktorlar, optimum qanunu
2.2. Orqanizmin həyatında fiziki və kimyəvi faktorların əhəmiyyəti
2.2.1. Temperaturun orqanizmə təsiri
2.2.2. İşıq və onun orqanizmlərin həyatında rolu
2.3. Orqanizmlərin həyatında suyun rolu
2.3.1. Su orqanizmlərinin su-duz mübadiləsi
2.3.2. Dünya okeanının ekoloji zonaları
2.3.3. Su mühitinin əsas xassələri
- Suyun sıxlığı
- Oksigen rejimi
- Duz rejimi
- Temperatur rejimi
- İşıq rejimi
2.4.4. Temperatur və rütubətliyin birgə təsiri
2.5.5. Atmosfer qazları – ekoloji faktor kimi
2.6.6. Edafik faktorlar, onların bitki və torpağın flora-faunasının həyatında rolu
- Torpağın canlı sakinləri (orqanizmləri)
2.7. Yanğınlar ekoloji faktor kimi
III Fəsil. Populyasiyalar
3.1. Növün populyasiya strukturu
3.2. Populyasiyanın ayrılma dərəcəsi
3.3. Populyasiyanın təsnifatı
3.4. Populyasiyanın bioloji strukturu
3.5. Bitkilərdə populyasiyanın yaş strukturu
3.6. Heyvanlarda populyasiyanın yaş strukturu
3.7. Populyasiyanın məkan (ərazi) strukturu
3.8. Heyvan populyasiyasının etoloji strukturu
3.9. Populyasiyanın dinamikası
3.9.1. Say dinamikasının tipləri
3.9.2. Say dinamikası faktorları
3.9.3. Senopopulyasiyanın dinamikası
3.9.4. Populyasiyanın homeostazı
IV Fəsil. Biosenozlar (biotik qruplaşmalar)
4.1. Biosenozun strukturu
4.1.1. Biosenozun növ strukturu
4.1.2. Biosenozun ərazi (məkan) strukturu
4.2. Biosenozda orqanizmlərin əlaqələri
4
4.3. Yırtıcı-şikar, parazit-sahib əlaqələri
4.4. Kommensalizm
4.5. Mutalizm (simbioz)
4.6. Neytralizm
4.7. Amensalizm
4.8. Rəqabət
4.9. Ekoloji sığınacaq (ekoloji məskən, ekoloji mövqe, ekoloji yuva, ekoloji
nişa)
V Fəsil. Ekoloji sistemlər
5.1. Ekosistemin enerjisi
5.2. Bioloji toplantı prinsipləri
5.3. Ekosistemin bioloji məhsuldarlığı
5.4. Ekoloji piramidalar
5.5. Ekosistemin dinamikası
5.1.1. Tsikllik dəyişmə, sutkalıq tsikllər
5.2.2. Mövsümi tsikllər
5.5.3. Çoxillik dəyişkənlik (tsikllik)
5.5.4. Ekoloji suksessiyalar
- İlkin (birinci) və ikinci (törəmə) suksessiyalar
VI Fəsil. Biosfer
6.1. Canlı maddə və biosferdə həyatın paylanması
6.2. Təbiətdə maddələrin dövranı
6.2.1. Təbiətdə maddələrin böyük (geoloji) dövranı
6.2.2. Biosferdə maddələrin kiçik (biogeokimyəvi) dövranı
6.3. Ən mühüm biogen maddələrin biogeokimyəvi tsiklləri
Oksigenin dövranı
Karbonun dövranı
Azotun dövranı
Kükürdün dövranı
Fosforun dövranı
VII Fəsil
LANDŞAFT ƏSASINDA BİOSFERİN TƏBİİ EKOSİSTEMLƏRİNİN
TƏSNİFATI
7.1. Yerüstü biomlar (ekosistemlər)
7.1.1. Tundra
7.1.2. Boreal (şimal) iynəyarpaqlı meşələr
7.1.3. Mülayim zonanın rütubətli iynəyarpaqlı meşə ekosistemləri
7.1.4. Mülayim zonanın qışda yarpağı tökülən meşə ekosistemləri
7.1.5. Mülayim zonanın bozqır ekosistemləri
7.1.6. Səhra ekosistemləri
7.1.7. Çapparal ekosistemləri
7.1.8. Tropik bozqırlar və savannalar
7.1.9. Yarım həmişəyaşıl mövsümi (yarpağı tökülən) tropik meşə ekosistemləri
7.1.10. Cırtdan şam və ardıc ekosistemləri
5
7.1.11. Həmişəyaşıl tropika «yağışlı» meşə ekosistemləri
7.2. Şirinsulu ekosistemlər
7.2.1. Lentik ekosistemlər (göllər, prudlar)
7.2.2. Lotik ekosistemlər (çaylar, bataqlıqlar)
7.3. Dəniz ekosistemləri
II HİSSƏ
TƏTBİQİ EKOLOGİYA
VIII Fəsil. ATMOSFER HAVASININ QORUNMASI
8.1.Atmosferin quruluşu
8.2.Atmosferin tərkibi və onun həyatın mövcudluğunda rolu
8.3.Havanın təbii çirklənmə mənbələri
8.4.Atmosferi süni çirkləndirən sənaye sahələri
8.5.Alternativ enerji mənbələri
8.6.Atmosfer havasının radioaktiv maddələrlə çirklənməsi
8.7.Elektromaqnit çirklənməsi
8.8.Nəqliyyat tullantıları ilə atmosferin çirklənməsi
8.9.Atmosferin ozon təbəqəsi
8.9.1. Ozon təbəqəsinin dağılması səbəbləri
8.9.2.Ozon qatının mühafizəsi yolları
8.9.3. Ozon qatının mühafizəsi üzrə Azərbaycan Respublikasının strategiyası
8.10.Turşulu (turş) yağışlar
8.11.Parnik (istilik) qazları və onların iqlim dəyişməsinə təsiri
8.11.1.Antropogen parnik effektinin hidroiqlim nəticələri
8.11.2.İqlimin dəyişməsinin qarşısının alınması tədbirləri
8.11.3. İqlimin istiləşməsinin qarşısının alınması tədbirləri
8.11.4. Azərbaycanda iqlim dəyişgənliyi
8.12.Atmosferə atılan tullantıların təmizlənməsi
8.13. Tullantısız və aztullantılı istehsal
8.14.Azərbaycanda atmosfer havasının vəziyyəti
IX Fəsil. HİDROSFER (SUYUN QORUNMASI)
9.1.Su – Yer üzərində həyatın əsasıdır
9.2.Dünyada suyun istifadəsi
9.3.Hidrosferin əsas xüsusiyyətləri
9.4.Suyun qlobal dövranı və ya hidroloji tsikl
9.5.Qurunun suları
9.5.1.Quru sularının əsas funksiyaları
9.6.Çay axınının nizamlanması (su anbarları)
9.7.Azərbaycanda çay axınının nizamlanması (su anbarları və gölləri)
9.8.Su anbarlarının ekoloji vəziyyəti
9.9.Azərbaycanda göllərin ekoloji vəziyyəti
9.10.Quru sularının çirklənməsi
6
9.11.Azərbaycan Respublikası çaylarının ekoloji problemləri
9.12.Kür və Araz çaylarının ekoloji problemləri
X Fəsil. DÜNYA OKEANI VƏ DƏNİZLƏR
10.1. Okean və dəniz ekosistemləri
10.2.Dünya okeanının əhəmiyyəti
10.3.Okean və dənizlərin ekoloji problemləri
10.4.Dəniz sahillərinin və daxili dənizlərin ekoloji problemləri
10.5.Dəniz və okeanların qorunması
10.6.Xəzər dənizinin ekoloji problemləri
10.6.1. Ümumi səciyyəsi
10.6.2. Xəzər dənizinin ekoloji vəziyyəti
10.6.3. Xəzər dənizinin səviyyəsinin dəyişməsi problemi
10.6.4. Xəzərin neft və neft məhsulları ilə çirklənməsi
10.6.5. Politiklik aromatik karbohidrogenlər
10.6.6. Quyuların tikilişində və qazılmasında Xəzər dənizinin çirklənməsi
10.6.7. Xəzər dənizinin antropogen evtrofikasiyası və onun ekoloji nəticələri
XI Fəsil. LİTOSFER
11.1.İnsanın Yer qabığına təsiri
11.2.Torpaq sferinin (pedosferin) qlobal funksiyaları
11.3.Yer qabığının mineralları və süxurları
11.4.Süxurların aşınması
11.5.Torpaqəmələgətirən amillər
XII Fəsil TORPAĞIN QORUNMASI VƏ
SƏMƏRƏLİ İSTİFADƏSİ
12.1.Dünyanın torpaq ehtiyatları və istifadəsi
12.2.Su və külək eroziyası
12.3.Azərbaycanda eroziyaya uğramış torpaqların ekoloji problemləri
12.4.Gübrələrdən istifadənin ekoloji problemləri
12.5.Pestisidlərdən istifadənin ekoloji problemləri
12.6.Torpağın radionuklidlərlə çirklənməsi
12.7.Suvarmanın ekoloji problemləri
12.8.Azərbaycanda suvarmanın problemləri
12.9.Səhralaşma – qlobal ekoloji problemdir
12.10.Azərbaycanda səhralaşma problemi
12.11.Azərbaycanda şorlaşmış və şorakətləşmiş torpaqların ekoloji problemləri
12.12.Torpağın rekultivasiyası
12.13.Azərbaycanda torpağın rekultivasiyası
12.13.1. Dağ mədən sənayesi
12.13.2. Azərbaycanın neftlə çirklənmiş torpaqları
12.14.Azərbaycan Respublikası torpaq tiplərinin qısa xarakteristikası
7
12.15.Azərbaycan Respublikasının
aqroekoloji rayonlaşması
12.16.Azərbaycan torpaqlarının aqroistehsal qruplaşması
12.17.Azərbaycanın torpaq kadastrının ekoloji xüsusiyyətləri
XIII Fəsil. BİTKİ ÖRTÜYÜNÜN QORUNMASI
13.1.Bitki örtüyünün ətraf mühitə təsiri və insan həyatında rolu
13.2.Dünya meşələri
13.3.Azərbaycanın bitki örtüyü
13.3.1.Yarımsəhra və səhra bitki örtüyü
13.3.2.Meşə bozqır və bozqır bitki örtüyü
13.3.3.Meşə örtüyü
13.3.4.Meşəlik faizi
13.3.5.Düzən meşələri
13.3.6.Dağ meşələri
13.4.Meşəsizləşdirmə – qlobal ekoloji problemdir
13.5.Azərbaycanda meşəsizləşdirmə problemləri
13.6. Otlaqların istifadəsinin ekoloji problemləri
XIV Fəsil. AZƏRBAYCANDA MEŞƏLƏRİN
QORUNMASI VƏ BƏRPASI
14.1.Təklif olunan xüsusi mühafizə təbiət obyektləri
14.2.Relikt və qiymətli meşə sahələrinin mühafizəsi
14.3.»Yaşıl abidələrin» qorunması
14.4.Kürqırağı tuqay meşələrinin mühafizəsi və bərpası
14.5.Qovaq ağaclarının salınması
14.6.Ardıc meşələrinin mühafizəsi və bərpası
14.7. Qaraçöhrə
14.8..»Adi» qozun yetişdirilməsi və artırılması yolları
14.9.Pekan ağaclıqlarının artırılması
14.10.Adi şabalıd meşələrinin bərpası
14.11.Fıstıq meşələrinin bərpası
14.12.Kənd təsərrüfatına yararsız yamaclarda qərzəkli ağac cinslərindən
bağların salınması
14.13.Azərbaycanda mövcud meşə zolaqları
14.14.Tarlaqoruyucu meşə zolaqlarının salınması
14.15.Suvarma şəbəkələri ətrafında qoruyucu (irriqasiya) meşə zolaqlarının
salınması
XV Fəsil. AZƏRBAYCANDA YAŞILLAŞDIRMA İŞLƏRİNİN
VƏZİYYƏTİ
8
XVI Fəsil. HEYVANAT ALƏMİNİN QORUNMASI
Azərbaycanın heyvanat aləmi
XVII. FƏSİL. LANDŞAFTLARIN QORUNMASI VƏ
MÜHAFİZƏ OLUNAN ƏRAZİLƏR
17.1.Dünyanın müasir landşaftları
17.2.Azərbaycanda landşaft komplekslərinin ekoloji qiymətləndirilməsi
17.3.Bioloji müxtəliflik
17.4.Torpağın bioloji müxtəlifliyi
17.5.Azərbaycanda bioloji müxtəlifliyin qorunması problemi
XVIII Fəsil.
XÜSUSİ MÜHAFİZƏ OLUNAN ƏRAZİLƏR
18.1.Qoruqlar
18.2.Yasaqlıqlar
18.3.Milli parklar
18.4.Azərbaycanın xüsusi mühafizə olunan əraziləri
18.4.1.Qoruqlar
18.4.2.Yasaqlıqlar
18.4.3.Milli parklar
18.4.4.Planlaşdırılan milli parklar
XIX Fəsil. BEYNƏLXALQ TURİZM
19.1.Azərbaycanda turizmin vəziyyəti
19.2.Azərbaycanda beynəlxalq turizmin vəziyyəti
XX Fəsil. BƏŞƏRİYYƏTİN SOSİAL
PROBLEMLƏRİNİN EKOLOJİ ASPEKTLƏRİ
20.1.Urbanizasiyanın ekoloji aspekti
20.2.Azərbaycan Respublikasında urbanizasiyanın vəziyyəti
20.3.Energetikanın ekoloji aspektləri
20.4.Azərbaycanda energetika
20.5.Dünyanın ərzaq problemi
20.6.Nüvə müharibəsi bəşəriyyət üçün təhlükəlidir
20.7.Dünya əhalisinin sağlamlıq problemləri
20.8.Ətraf mühitin mühafizəsi işində beynəlxalq əməkdaşlıq
XXI Fəsil. YENİ SİVİLİZASİYA
DÖVRÜNÜN EKOLOGİYASI
21.1.İnkişafın alternativ yollarının axtarışı
9
21.2.Davamlı inkişaf konsepsiyası
21.3.Yeni sivilizasiyanın mədəniyyəti və əxlaqı
21.4.Siyasi ekologiya
21.5.Ekoloji hüquq
21.6.Ekoloji təhsil
21.7.Ekoloji informatika
21.8.İqtisadi ekologiyalaşdırma
21.9.Ekoloji mühəndisliyi
21.10.Kosmosun mənimsənilməsi və ekoloji problemləri
21.11.Sosial ekologiyanın qanunları insan fəaliyyətinin normativləri kimi
Ədəbiyyat:
Azərbaycan dilində
Rus dilində
Alman və ingilis dillərində
10
GİRİŞ
İnsan özü üçün nə lazımsa – hava, su, maddi nemətlər, sənaye üçün xammal və s.-ni təbiətdən alır. Bu
sərvətlərdən yüz illərdən bəri kor-təbii istifadə olunması nəticəsində ətraf mühit dünya miqyasında dəyişilməyə
məruz qalmışdır. Bu vəziyyət müasir elmi-texniki tərəqqi dövründə daha da kəskinləşmişdir. Belə ki, dünya
əhalisinin sayının artımı onun tələbatının yüksəlməsini ötüb keçməsi, Yer sərvətlərinin istifadəsinin durmadan
çoxalması, energetika, sənaye, kənd təsərrüfatı, nəqliyyat sahələrində yeni texnologiyanın tətəbiqi və
istehsalının genişlənməsi, dünya landşaftlarının antropogen dəyişməsi, beynəlxalq təsərrüfat əlaqələrinin
mürəkkəbləşməsi və genişlənməsi – bu və ya digər amillər ətraf mühitlə bəşəriyyətin qarşılıqlı əlaqəsinin
güclənməsinə və insanı əhatə edən mühitə antropogen yükün (təzyiqin) artmasına səbəb olmuşdur.
Ekoloji tarazlığı, onun mürəkkəb və bir-birilə sıx bağlı mexanizmlərini, təbiətin insanın təsirinə
reaksiyasını, təbii sistemlərə yol verilə biləcək yükü bilmədən, yəni ekoloji biliyə dərindən yiyələnmədən
təbiətdən, onun ehtiyatlarından səmərəli istifadə etmək, təbii mühiti həyat üçün yararlı halda saxlamağı
proqnozlaşdırmaq mümkün deyildir. Bu baxımdan, ekologiya elminə tələbat və maraq günü-gündən artır. Müa-
sir dövrdə ekologiya elmi bütün sənət adamlarının, alim və mütəxəssislərin, müəssisə və dövlət rəhbərlərinin
diqqət mərkəzindədir.
Ekologiya yunan sözüdür (oykos – ev, daxma, logiya - elm). Lakin yunan sözü olsa da onu ilk dəfə alman biolo-
qu 1869-cu ildə Ernest Hekgel işlətmişdir. Ekologiya canlı orqanizmlər arasında və onların olduğu mühitlə qarşılıqlı
əlaqə haqqında sintetik bioloji elmdir. Ekologiyanın əsas predmeti daxilində enerji və üzvi maddələrin transformasiya
prosesi gedən və bir-birilə qarşılıqlı əlaqədə olan canlı orqanizmlərin məcmusunu öyrənməkdir. Ekologiyanın əsas
vəzifəsi ekosistemdə enerji və materiyanın qarşılıqlı təsirini öyrənməkdir. Müasir ekologiyanın diqqət mərkəzində
ekosistemin konsepsiyasının – ekoloji paradiqmanın konstruksiyası əsası durur. Ayrı-ayrı fərdlər, populyasiyalar,
növlər, qruplaşmalar və onların ətraf mühitlə qarşılıqlı əlaqəsi də ekoloji tədqiqat obyektləri hesab olunur, lakin
müstəqil bir elm kimi ekologiya üçün spesifik deyildir, belə ki, onlarla digər bioloji elmlər (botanika, zoologiya, sis-
tematika, genetika, biocoğrafiya və b.) məşğul olur.
Şəkil 1. Ekologiyanın strukturu
Ekoologiya elminin inkişafı XX əsrin əvvəlinə təsadüf edir. Çünki təbiətin vəziyyəti bu əsrin 30-cu illərinə
qədər ciddi təşviş doğurmurdu. Lakin II Dünya müharibəsindən sonra təbiətə, ətraf mühitə, təbii ehtiyatlara qarşı
mənfi münasibət ilbəil gücləndiyindən ekologiya elmi tamamilə yeni, inkişafı zəruri sayılan elm sahəsinə çevrildi.
Hazırda elmi-texniki tərəqqinin sürətlə inkişafı ilə əlaqədar təbii ehtiyatların mühafizəsi məsələlərinin həlli müasir
ekologiyaya olan maraq dairəsini özünün qanuni bioloji sərhədindən çıxarmışdır. Bununla əlaqədar ekologiya
elminin xüsusi sahələri meydana gələrək sürətlə inkişaf etməkdədir: bitkilərin ekologiyası, torpağın ekologiyası,
coğrafi ekologiya, heyvan ekologiyası, mikroorqanizmlərin ekologiyası, suların, dənizlərin ekologiyası,
atmosferin, hidrosferin ekologiyası, kənd təsərrüfatının, sənayenin, nəqliyyatın, şəhərlərin ekologiyası, ekoloji
biologiya, geokimyəvi ekologiya, mədəniyyət ekologiyası, sosial ekologiya və onun qolu olan insan ekologiyası,
11
kosmik ekologiya və s. (Şəkil 2). Odur ki, son 30-40 il ərzində ekologiya yalnız biologiya elmləri deyil, həm bütün
təbiət, həm də sosial və iqtisadi elmləri arasında populyar, tətbiqi elm sahəsinə çevrilmişdir. Bu göstərilən ekoloji
sahələr ümumi ekologiyanın müstəqil bölmələri olub nəzəri və tətbiqi ekologiyaya bölünür. Bir tədris kimi
ekologiya 4 əsas bölməyə ayrılır: 1) antekologiya və ya faktorlar ekologiyası (ekoloji faktorlar haqqında təlim); 2)
populyasiya ekologyiası, yaxud demekologiya; 3) ekosistem və ya qruplaşma ekologiyası, yaxud biosenologiya
(biogeosenologiya); 4) biosfer haqqında təlim.
Müasir ekologiyanın istiqamətinin digər təsnifatı 3 saylı şəkildə verilir. Biosfer ehtiyatlarından, planetimizin
bütün təbii sərvətlərindən, həmçinin yaxın kosmik fəzadan səmərəli istifadə olunması və qorunması problemləri bu
gün müharibə, sülh, ərzaq, ictimai və s. problemlərdən az əhəmiyyət daşımır. Buna görə də ekologiya elmi
qanunauyğun surətdə elmin ön sırasında durur.
Elmi-texniki tərəqqi keyfiyyətcə yeni yüksək mərhələ kimi, söz yox ki, cəmiyyətə böyük fayda verir: əhalinin
ümumi güzəranının inkişafına şərait yaradır, müasir metodlarla insan, heyvan və bitki xəstəliklərinin qarşısını alır,
insanların ömrünü uzadır, uşaq ölümünün faizi getdikcə azalır.
Lakin cəmiyyətdə sivilizasiyanın inkişafı bir sıra neqativ ekoloji hadisələrlə də nəticələnir: təbii ehtiyatlar
tükənir, ətraf mühit hadisələrlə çirklənməyə məruz qalır, antropogen təzyiqin güclənməsi ilə təbii ekosistemlərin
kasatlaşması (Yer üzərində bir çox bitki və heyvan növlərinin sıradan çıxması ilə əlaqədar) və deqradasiyası
nəticəsində biosferin buferliyinin (tarazlığının) pozulması müşahidə olunur və s. Bütün bu hadisələrin təzyiqi
altında bəzən qlobal ekoloji böhran, ekoloji faciənin mümkünlüyü fikri meydana çıxır.
Yuxarıda verilən tərifə görə bir elm kimi ekologiyanın qarşısında çox müxtəlif vəzifələr durur, onlar
aşağıdakılardan ibarətdir:
- həyat təşkilinin, o cümlədən təbii sistemlərə və bütövlükdə biosferə antropogen təsirlərlə əlaqədar onun
qanunauyğunluqlarını tədqiq etmək;
Øÿêil 2. Ìöàñèð åêîëîýèéàíûí ñòðóêòóðó
(Í.Ô.Ðåìåðñÿ ýþðÿ), 1994, äÿéèøèêëÿ
- bioloji resursların səmərəli istifadəsinin (istismarının) elmi əsaslarını yaratmaq, insan fəaliyyətinin təsiri
altında təbiətin dəyişməsini proqnozlaşdırmaq və biosferdə baş verən prosesləri, insanın yaşadığı mühitin
saxlanmasını idarə etmək;
- populyasiyanın sayını nizamlamaq;
- zərərli növlərə (ziyanvericilərə) qarşı kimyəvi vasitələrin minimum istifadəsini təmin edən tədbirlər siste-
mini hazırlamaq;
- landşaftın bu və ya digər komponentlərinin və elementlərinin xassələrinin təyin edilməsinin, o cümlədən
təbii mühitin çirklənməsinin ekoloji indiqasiyası;
- pozulmuş təbii sistemlərin bərpa olunması, o cümlədən istifadədən çıxmış kənd təsərrüfatı sahələrinin
rekultivasiyası, otlaqların, gücdən düşmüş torpaqların, su hövzələrinin və s. bərpası;
- sənayedən (istehsaldan) təsərrüfata keçmək;
- biosferin etalon sahələrinin qorunub saxlanması.
12
Ekologiya elminin son tətbiqi nəticələri aşağıdakılardan ibarət olmalıdır: müasir və gələcək nəsilləri sağlam
ətraf mühitlə təmin etmək üçün elmi əsaslar hazırlamaq; təbii ehtiyatların mühafizəsi və tullantısız
texnologiyanın ekoloji əsaslarını aşkar etmək; optimal və etibarlı fəaliyyət göstərən süni (antropogen)
ekosistemlər, xüsusilə kənd təsərrüfatı yaratmaq; rəsmi və qeyri-rəsmi səviyyələrdə ekoloji təhsilə və əhalinin
bütün təbəqələri arasında ekoloji mədəniyyətə yiyələnmək. Əsaslı ekoloji tədqiqatlar məhz bu vəzifələrin həyata
keçirilməsi istiqamətinə yönəldilməlidir.
Şəkil 3.
Ekologiya və ətraf mühitin mühafizəsi kitabına aşağıdakı mövzular daxil edilmişdir: Dünyada və
Azərbaycan Respublikasında ekologiya elminin tarixi; həyat mühiti və ekoloji faktorların geniş xarakteristikası;
populyasiyalar, biosenozlar (biotik qruplaşmalar), ekosistemlər və biosferin ətraflı təhlili; landşaft əsasında bios-
ferin təbii ekosistemlərinin (yerüstü ekosistemlər – biomlar, şirinsulu və dəniz ekosistemləri) təsnifatı; təbii
ehtiyatların – atmosfer, hidrosfer, litosfer, torpaq və bitki örtüyünün dünyada və respublikamızda müasir
vəziyyəti və ekoloji poblemləri; insanla təbii ehtiyatlar arasındakı qarşılıqlı əlaqələr; ekosistemin təbii və antro-
pogen dinamikası; xüsusi mühafizə olunan ərazilər; qoruqlar, yasaqlıqlar, milli parklar; beynəlxalq və daxili
turizm; təbiəti mühafizə tədbirləri; pestisidlərdən, gübrələrdən istifadənin və suvarmanın ekoloji problemləri;
dünyada və respublikamızda meşəsizləşdirmə və səhralaşma problemləri; torpağın rekultivasiyası; bəşəriyyətin
sosial problemlərinin (urbanizasiya, energetika, ərzaq və kənd təsərrüfatı, nüvə müharibəsi, əhalinin sağlamlığı)
ekoloji aspektlər; yeni sivilizasiya dövrünün ekologiyası məsələləri.
Dostları ilə paylaş: |